Δ. Καζάκης: Οι γνωστοί "άγνωστοι" ξαναχτύπησαν...

του Δημήτρη Καζάκη

Από το ιστολόγιο "πατάρι" που έμμισθα από το "βαθύ κράτος" και πολύ γνωστό κύκλωμα, ασχολείται αποκλειστικά με το ΕΠΑΜ, υπήρξε η παρακάτω δημοσίευση:

Δημοσιεύθηκε: Πεμ Αύγ 29, 2013 8:51 pm    
Θέμα δημοσίευσης:    Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
ΚΑΤΑΓΓΕΛΩ το Δ.Καζάκη για δικτατορική συμπεριφορά και λογοκρισία!
Στο μπλογκ του, στα σχόλια για τη συνεργασία ΕΠΑΜ-ΣΕΕ, έγραψα το εξής, το οποίο ΕΚΟΨΕ επειδή προφανώς ΔΕΝ μπορεί να δώσει επαρκείς εξηγήσεις: "Αφού είναι casus beli η συμμετοχή του ΣΕΕ στις δεξιές γιορτές μίσους, ΓΙΑΤΙ Δ.Καζάκη δεν τους ζήτησες την ΑΝΑΣΤΟΛΗ της συμμετοχής τους; Και πώς θα επανορθώσουν, όπως λες; Συμμετέχοντας και σε κάποια εκδήλωση μνήμης του ΔΣΕ που οργανώνει κατά βάση το ΚΚΕ; Το ζήτημα είναι πως ενώ για το θέμα των επαφών του ΕΠΑΜ με τον Καραμπελιά περιγράφεις και κράζεις άγρια κι άδικα το Λεωνίδα Αποσκίτη ως υπεύθυνο, τον υπεύθυνο για τις επαφές του ΕΠΑΜ με το ΣΕΕ, τον ΚΑΛΥΠΤΕΙΣ ΑΠΟΛΥΤΑ αποφεύγοντας ακόμη και την παραμικρή αναφορά στο πρόσωπό του. ΓΙΑΤΙ Δ.Καζάκη; ΤΙ ΕΙΔΟΥΣ ΑΣΥΛΙΑ είναι αυτή; ΠΟΙΟΣ είναι αυτός που ΥΠΑΓΟΡΕΥΕΙ τέτοιες αυτοκτονικές κινήσεις και σε αναγκάζει να απολογείσαι αντ'αυτού; Είναι ζήτημα ηθικό αλλά και πολιτικό-οργανωτικό για ένα δημοκρατικό λαικό κίνημα όπως το ΕΠΑΜ. Κι ο νοών νοείτω για τις προεκτάσεις του" Γρηγόρης Μαρινάκης (Πυρήνας Χανίων)

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:

Ο συγκεκριμένος Γρηγόρης Μαρινάκης είναι ανύπαρκτο πρόσωπο και δεν υπάρχει ούτε σαν μέλος, ούτε σαν φίλος του Πυρήνα Χανίων, όπως με διαβεβαίωσε ο ίδιος ο πυρήνας. Απλά είναι μια ακόμη προβοκάτσια.

Σε κάθε περίπτωση με την ευκαιρία αυτή συνέταξα μια αναλυτική απάντηση για όλους τους προβοκάτορες και άσπονδους φίλους του ΕΠΑΜ που ψάχνουν την αφορμή για να το συκοφαντήσουν. 

Την απάντηση συνέταξα χθες και την απέστειλα δια των διαδικασιών που προβλέπει το καταστατικό του ΕΠΑΜ τόσο στον οικείο πυρήνα, όσο και στα όργανα του ΕΠΑΜ προς ενημέρωση.

Θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τον προβοκάτορα που μου δίνει την ευκαιρία να την δημοσιοποιήσω:

1.         Αποκλείεται να δεχτώ ότι ο εν λόγω κύριος είναι μέλος του ΕΠΑΜ και χρησιμοποιεί τέτοιους τρόπους για να επικοινωνήσει με εμένα, ή με τα όργανα του ΕΠΑΜ. Το μέλος του ΕΠΑΜ σέβεται όχι μόνο τις καταστατικές διαδικασίες, αλλά διαθέτει και την ευαισθησία να ζητά διαμέσου των διόδων του Μετώπου να μάθει όλα τα γεγονότα και τα δεδομένα πριν εκφέρει γνώμη. Έτσι διαμορφώνει άποψη και την καταθέτει στις διαδικασίες του Μετώπου, ζητώντας αν το κρίνει σκόπιμο και τις ανάλογες ευθύνες από πρόσωπα και όργανα. Ο εν λόγω κύριος δεν ξέρω από ποια τρύπα τυφλοπόντικα ξεπήδησε, αλλά μέλος του ΕΠΑΜ δεν μπορεί να είναι γιατί δεν ξέρει καν τις στοιχειώδεις διαδικασίες του Μετώπου. Απλά θέλει να κάνει το κομμάτι του σαν τυπικό κουτσαβάκι. Τζάμπα μάγκες και κουτσαβάκια δεν μπορούν να είναι μέλη στο ΕΠΑΜ. Μιας και δεν τον γνωρίζω τον εν λόγω κύριο και αν όντως είναι μέλος του ΕΠΑΜ, αφήνω στον πυρήνα του να του μάθει τα στοιχειώδη ώστε να αποκτήσει την αξιοπρέπεια και την προσωπική εντιμότητα που πρέπει να χαρακτηρίζει ένα μέλος του Μετώπου. Αν αποδειχτεί ανεπίδεκτος μαθήσεως, τότε έχω πλήρη εμπιστοσύνη τους συναγωνιστές του να του δείξουν την πόρτα ώστε να βρει κάπου αλλού να πάει να περνά την ώρα του. Απ’ ότι ξέρω από πολιτικά καφενεία δεν στερούνται ούτε τα Χανιά.

2.         Προσωπικά, αν κάτι με απελπίζει, είναι η απίστευτη ανθρώπινη βλακεία. Γράφει ο εν λόγω κύριος: «Αφού είναι casus beli η συμμετοχή του ΣΕΕ στις δεξιές γιορτές μίσους, ΓΙΑΤΙ Δ. Καζάκη δεν τους ζήτησες την ΑΝΑΣΤΟΛΗ της συμμετοχής τους;» Πόσο ηλίθιος πρέπει να είναι κάποιος για να μην αντιλαμβάνεται ότι αυτό ακριβώς ζητήθηκε από την ΠΓ; Πόσο ηλίθιος πρέπει να είναι κάποιος που στήνει με τον μυαλό του σενάρια χωρίς να ζητά επίσημα εξηγήσεις για να του πει η ΠΓ ότι όχι μόνο ζητήσαμε τη μη συμμετοχή τους στις γιορτές μίσους, αλλά και επίσημη ανακοίνωση του ΣΕΕ που να καταδικάζει γενικά τέτοιες πρακτικές και ενέργειες; Αναρωτιέμαι πόσο ηλίθιος, κακοήθης και βλάκας πρέπει να είναι κάποιος για να στέλνει δημόσιο σχόλιο χωρίς καν να ζητήσει αρμοδίως εξηγήσεις. Πόσο δύσκολο θα ήταν να ρωτήσει τα όργανα ή εμένα προσωπικά για διευκρινήσεις; Ή μήπως τα όργανα, τα μέλη τους και η αφεντομουτσουνάρα μου είναι τόσο δυσπρόσιτα και αφ’ υψηλού που δεν μπορεί να τα προσεγγίσει κάποιο μέλος; Χρειαζόταν αυτό το αλήτικο σχόλιο για να αναρτηθεί δημόσια στο blog μου; Εκτός πάλι κι  αν το σχόλιο αυτό στάλθηκε για να δημοσιοποιηθεί για να προκαλέσει δημόσια αντιπαράθεση με εμένα και το Μέτωπο, ώστε ο εν λόγω κύριος να δώσει καλά διαπιστευτήρια εκεί που πραγματικά ανήκει. Αν δεν ήθελε να δώσει διαπιστευτήρια αλλού και ήταν αγαθών προθέσεων – αν είναι ποτέ δυνατό με τόσο χυδαία υπονοούμενα – τότε γιατί δεν ζητούσε όλα τα δεδομένα από τα όργανα, ή από εμένα πριν εκφέρει γνώμη;  Κι αν οι απαντήσεις δεν τον ικανοποιούσαν, τότε θα είχε κάθε δικαίωμα όχι μόνο να μας ξεφωνίσει, αλλά θα μπορούσε να κινήσει διαδικασίες μομφής και ανάκλησης για τα όργανα, αλλά και για τα πρόσωπα που θεωρεί υπεύθυνα. Συμπεριλαμβανομένου και εμού του ιδίου. Αν κάτι με καταβάλει και με απελπίζει είναι αυτές οι συμπεριφορές. Έχω φτάσει να πιστεύω, ότι επειδή ο εχθρός δεν μπορεί να με καταβάλει διαφορετικά, δεν με μπορεί να με αντιμετωπίσει με άλλο τρόπο, έχει βαλθεί να εκτοξεύει όλη την ανθρώπινη βλακεία και κακοήθεια εναντίον μου! Έλεος με την ανθρώπινη ηλιθιότητα, κακοήθεια και βλακεία. Φτάνει δεν μπορώ άλλο!

3.         Πάλι ο εν λόγω κύριος αναφέρει: «Το ζήτημα είναι πως ενώ για το θέμα των επαφών του ΕΠΑΜ με τον Καραμπελιά περιγράφεις και κράζεις άγρια κι άδικα το Λεωνίδα Αποσκίτη ως υπεύθυνο, τον υπεύθυνο για τις επαφές του ΕΠΑΜ με το ΣΕΕ, τον ΚΑΛΥΠΤΕΙΣ ΑΠΟΛΥΤΑ αποφεύγοντας ακόμη και την παραμικρή αναφορά στο πρόσωπό του.» Μάλλον έχω χάσει επεισόδια, αλλιώς δεν εξηγείται το σχόλιο αυτό παρά μόνο με ψυχιατρικούς όρους. Πότε και που περιέγραψα και έκραξα άγρια και άδικα τον Λεωνίδα Αποσκίτη; Πότε και πού; Επαναλαμβάνω: πότε και πού; Το να είσαι ψεύτης είναι πάθηση. Το να είσαι κακοήθης ψεύτης είναι ανίατη πάθηση. Πολύ φοβάμαι ότι υποκείμενα σαν τον εν λόγω κύριο – αν υπάρχει, γιατί δεν τον γνωρίζω προσωπικά – κρίνουν εξ ιδίων τα αλλότρια. Στη ζωή μου δεν υπήρξα ποτέ τζάμπα μάγκας, ούτε Κατίνα να κρίνω με κουτσομπολιά και να κινούμαι στο ημίφως του παρασκήνιου. Όποτε ήθελα να θέσω ζήτημα προσωπικά για κάποιον το έθετα και μάλιστα επώνυμα. Νομίζω ότι το έχω αποδείξει και μάλιστα για ανθρώπους που μέχρι εκείνη την στιγμή ήταν πολύ κοντά μου, σχεδόν αδέρφια μου. Γι’ αυτό και θεωρώ τουλάχιστον μέγιστη προσωπική προσβολή από ένα υποκείμενο να αφήνει υπονοούμενα ότι αφενός αδικώ συναγωνιστές και αφετέρου καλύπτω άλλους. Πρέπει να είναι πολύ πρόστυχος κάποιος για να αφήσει τέτοιο υπονοούμενο για μένα. Και πολύ θρασύδειλο υποκείμενο, γιατί αν εγώ ήμουν στη θέση του και διαπίστωνα κάτι τέτοιο για τον ΓΓ του Μετώπου, θα αναποδογύριζα γη και ουρανό προκειμένου να ανακληθεί από το όργανο και τη θέση ευθύνης που κατέχει. ‘Όπως μου δίνει το δικαίωμα ως μέλους του ΕΠΑΜ το καταστατικό του Μετώπου. Δεν θα καθόμουν σαν γυναικωτός να στέλνω αλήτικα και κακοήθη σχόλια στο προσωπικό του blog. Εκτός κι αν αποχωρούσα από το Μέτωπο. Αλλά τότε η προσωπική μου αξιοπρέπεια δεν θα μου επέτρεπε να οικειοποιούμε τον τίτλο του μέλους μιας οργάνωσης που θέλω να χτυπήσω δημόσια. Μόνο σε πρόστυχους τυχοδιώκτες ταιριάζει αυτή η συμπεριφορά.

4.         Και για να τελειώνουμε με τις κατινιές: Κανένα θέμα δεν έχω θέσει ούτε για τον Αποσκίτη, ούτε για κανέναν άλλο. Όποιος το λέει ή το διακινεί είναι κακοήθης ψεύτης και πρόστυχος. Αν το είχα θέσει, τώρα θα συζητούσε ο πυρήνας του την διαγραφή του με βάση αίτηση που θα είχα καταθέσει εγώ ο ίδιος ως μέλος του ΕΠΑΜ. Κι αν όντως πίστευα ότι ο Αποσκίτης αποτελεί κίνδυνο για το ΕΠΑΜ δεν θα δίσταζα ούτε λεπτό. Δεν θα ησύχαζα αν δεν διαγραφόταν από τις γραμμές του ΕΠΑΜ. Κι αυτό θα το έκανα πάντα σεβόμενος τις διαδικασίες του μετώπου, όπως προβλέπει το καταστατικό του. Δεν είμαι από εκείνους που μετράνε ισορροπίες, ούτε υπολογίζω συνέπειες όταν πρόκειται για το κίνημα. Γι’ αυτό και επιμένω να λέω: δεν με νοιάζει ποιος θα ακολουθήσει το κίνημα. Εγώ ακόμη και μόνος μου θα τα βγάλω πέρα, θα φτάσω μέχρι το τέλος του δρόμου και θα νικήσω. Αυτό τον πόλεμο δεν θα τον χάσω, ακόμη κι αν χρειαστεί να τον δώσω ολομόναχος. Έχω τέτοια εμπιστοσύνη στο λαό μας,, τέτοια βαθιά γνώση της ιδιοσυγκρασίας του, που είμαι σίγουρος ότι θα τιμήσει τον αγώνα, όσοι κι αν χαθούν μέσα στις ιδεοληψίες τους, όσοι κι αν λιγοψυχήσουν στο δρόμο, όσοι κι αν αφήσουν την κακοήθεια με την οποία τους ανέθρεψαν από κούτσικα να τους στείλει στο διάολο κι ακόμη παρά πέρα. Για μένα ο λαός και η πατρίδα μου είναι αστείρευτη πηγή δύναμης και αντοχής. Γι’ αυτό και δεν υπολογίζω τίποτε και κανέναν. Δεν φοβάμαι τίποτε και κανένα. Πολύ περισσότερο όταν πρόκειται για το ΕΠΑΜ που σήμερα πιστεύω ότι στέκεται τόσο γερά στα πόδια του και μέσα στο λαό ώστε κανένας κακοήθης συκοφάντης δεν μπορεί να το πλήξει. Ακόμη κι αν δρα μέσα από τις γραμμές του. Κι όποιος πιστεύει για μένα ότι θα μετρήσω περισσότερο από τον αγώνα φιλίες ή ισορροπίες, τότε δεν με ξέρει ούτε από την καλή, ούτε από την ανάποδη.

5.         Όταν βέβαια θέλω να ασκήσω κριτική σε πράξεις και ατοπήματα, αυτό θα το κάνω στο όργανο και στον πυρήνα που ανήκω όπως οφείλει να το κάνει κάθε μέλος του ΕΠΑΜ. Και το έχω κάνει ευθέως, χωρίς να μετρήσω τα λόγια μου όταν το έκρινα αναγκαίο, ακόμη κι όταν χρειάστηκε να χαλάσουμε τις καρδιές μας ακόμη και με αγαπημένους συναγωνιστές που ξέρω ότι δίνουν και την ψυχή τους για το Μέτωπο. Δεν το έπαιξα ποτέ τσάμπα μάγκας, ή κουτσαβάκι. Δεν χτύπησα ποτέ πισώπλατα και ποτέ δεν καταδέχτηκα να χρησιμοποιήσω κουτσομπολιά εναντίον εχθρών ή φίλων. Πρώτα και κύρια σέβομαι το Μέτωπο όπου ανήκω και τις διαδικασίες του. Όποιος λέει ότι κινούμαι υπόγεια, κρίνει απλά εξ ιδίων. Κι αυτό γιατί είμαι κακομαθημένος. Η ανατροφή μου δεν το επιτρέπει, όπως και η εκτίμηση που τρέφω στον εαυτό μου και στους συναγωνιστές μου. Ακόμη και σ’ αυτούς με τους οποίους έχω σοβαρές διαφωνίες κι έχω ανταλλάξει πυρά ακόμη και δημόσια. Ξέρω πολύ καλά ότι η δράση του καθενός μέσα στην κοινωνία, μέσα στο λαό, είναι το ανώτερο κριτήριο όλων. Αυτό δικαιώνει και αυτό καταδικάζει, συχνά αμετάκλητα. Ότι και να πει ο οποιοσδήποτε όσο μεγάλη σοφία κι αν φαντάζει σε αδαείς και ανόητους, δεν μετρά ούτε παρά όταν αυτός έχει μηδενική πρακτική συνεισφορά στο κίνημα και στην άντρωση του λαού. Γι’ αυτό και δεν ανησυχώ για τίποτε. Η κριτική μέσα στο Μέτωπο είναι απαραίτητη όσο το οξυγόνο για τον άνθρωπο, ακόμη κι όταν είναι επιθετική. Αρκεί να θέλει να βοηθήσει τους συναγωνιστές που θεωρεί ότι έπεσαν σε σφάλμα, αλλά και το κίνημα από στραβοτιμονιές. Αλλά και πρόστυχη να είναι και συκοφαντική, σαν αυτό το σχόλιο, δεν πειράζει. Η συλλογική δράση του Μετώπου ξέρει να κάνει τις δικές της αξιολογήσεις και να επιβάλει το δικό της αμείλικτο ποινικό κώδικα στους ξοφλημένους που ξέρουν μόνο από ιδεοληψίες, ή στους ανίκανους που ξέρουν μόνο από συκοφαντίες, χωρίς να χρειάζεται κανενός είδους παρεμβάσεις από τα κεντρικά όργανα. Άλλωστε οι πυρήνες μας πλέον – στη συντριπτική τους πλειοψηφία – είναι αρκετά ώριμοι για να ξεμπερδεύουν με τη σαβούρα που τους ταλαιπωρεί. Αυτή θεωρώ οφείλει να είναι η αντρίκια στάση για όσους τουλάχιστον σέβονται τον εαυτό τους και τον αγώνα στον οποίο έχουν ενταχθεί. Συγνώμη για την «σεξιστική» δήλωση, αλλά η υπογραφή Γρηγόρης Μαρινάκης (πυρήνας Χανίων) παραπέμπει σε άντρα. Αν και ο τρόπος του άλλα υποδηλώνει για το ποιόν του.

6.         Τέλος, μιας και το έφερε η κουβέντα θα ήθελα να ξεκαθαρίσω για μια ακόμη φορά τα εξής σε σχέση με τον ΣΕΕ. Ο ΣΕΕ στήθηκε μερικούς μήνες πριν τις εκλογές του Μαΐου 2012 από πρώην στρατιωτικούς κυρίως. Αυτοί που είχαν το «πάνω χέρι» μέχρι και τις εκλογές ήταν ακροδεξιά στοιχεία – κάποιοι με χουντικό παρελθόν – και συνδέονταν με τα επίσημα όργανα των αποστράτων, τα οποία λειτουργούν κατ’ ουσία σαν παραρτήματα του υπουργείου άμυνας και οι ηγεσίες τους σαν εντεταλμένοι. Μετά τις εκλογές και μετά από μήνες εσωτερικών διεργασιών και αναμετρήσεων, αναδείχτηκε νέα ηγεσία που προσέβλεπε σε μια πιο πατριωτική και δημοκρατική μετεξέλιξη του ΣΕΕ. Στις αρχές του καλοκαιριού μας πλησίασαν με δική τους πρωτοβουλία με σκοπό να διερευνήσουν τη δυνατότητα συνεργασίας μαζί μας. Κάτι που για την προηγούμενη ηγεσία ήταν casus beli. Η ΠΓ το συζήτησε και απάντησε θετικά με την προϋπόθεση ότι υπάρχει όντως βάση για τέτοια συνεργασία. Κι έτσι ξεκίνησαν οι επαφές. Πρώτο ερώτημα: ήταν λάθος που δέχτηκε η ΠΓ την επαφή; Όχι βέβαια, αν όντως φιλοδοξούμε να είμαστε Μέτωπο και μάλιστα παλλαϊκό κι όχι αριστερό γκρουπούσκουλο σαν αυτά του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΚΕ, ή του ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

7.         Κατά τη διάρκεια των επαφών διευκρινίστηκε από μεριάς τους ότι αφενός η παλιά ακροδεξιά ηγετική ομάδα έχει περιθωριοποιηθεί, αν και υφίσταται ακόμη στις γραμμές του ΣΕΕ και ότι αφετέρου υπάρχει η διάθεση να υιοθετήσουν ανάλογα με τα προτάγματα του ΕΠΑΜ. Εμείς θέσαμε ότι αφενός η στάση απέναντι στο ευρώ και στην ΕΕ κρίνει τον πατριωτικό χαρακτήρα μιας δύναμης και τη δυνατότητα συνεργασίας μαζί της. Μας διευκρίνισαν ότι κι αυτοί ήταν υπέρ του εθνικού νομίσματος και έχουν ξεκινήσει μια διαδικασία αλλαγής της θέσης τους που πρόβλεπαν να ολοκληρωθεί τον Σεπτέμβριο. Μετά από όλα αυτά εμείς είπαμε ότι η δυνατότητα συνεργασίας τελικά θα κριθεί στο δρόμο. Κάτι στο οποίο συμφώνησαν κι αυτοί, αν και είναι έξω από την ιδιοσυγκρασία τους. Όλα αυτά αποτυπώνονται στο κοινό ανακοινωθέν, που συντάχθηκε μετά την επίσημη συνάντηση κλιμακίων των σχηματισμών στις 21 Ιουλίου. Έχουν σημασία οι ημερομηνίες. Δεύτερη ερώτηση: Που υπάρχει πρόβλημα στον χειρισμό της όλης υπόθεσης; Που πλήττεται ο ηθικός, ο πολιτικο-οργανωτικός, ο δημοκρατικός χαρακτήρας του κινήματος και οι άλλες παπάρες που αναφέρει ο εν λόγω κύριος; Ή μήπως ο κ. Καραμπελιάς και το σκυλολόι που σέρνει μαζί του με χρηματοδότηση Εμφιετζόγλου είναι καλύτερο;

8.         Η ΠΓ συζήτησε αν θα έπρεπε να δημοσιοποιηθεί το κοινό ανακοινωθέν της συνάντησης ΣΕΕ-ΕΠΑΜ και ομόφωνα, αν και οφείλω να ομολογήσω με ενδοιασμούς κυρίως από τους συναγωνιστές που χειρίστηκαν τις επαφές και ξέρουν τον εσωκομματικό αγώνα που διεξάγεται εντός του ΣΕΕ, αποφασίστηκε να γίνει η από κοινού δημοσιοποίηση. Προσωπικά ήμουν απ’ αυτούς που ένθερμα και χωρίς κανένα ενδοιασμό ήθελα την δημοσιοποίηση του κοινού ανακοινωθέντος. Οι λόγοι πολλοί. Όχι μόνο για λόγους ενημέρωσης, όπως κάνουμε με το κίνημα «δεν πληρώνω», το Π.Π.Κ και με όποιον άλλο έχουμε συνευρεθεί και έχουμε έστω καταρχήν αποφασίσει να δοκιμαστούμε σε κοινές δράσεις και αγώνα. Το βασικό κίνητρο για μένα ήταν ότι μια τέτοια κίνηση θα πυροδοτούσε, αφενός, οριστικό ξεκαθάρισμα λογαριασμών μέσα στον ΣΕΕ προς την μια ή την άλλη κατεύθυνση και, αφετέρου, γιατί έτσι θα χαλάγαμε την σούπα που πήγαινε να στηθεί με την «ενότητα της λαϊκής δεξιάς». Η κίνησή μας να δημοσιοποιήσουμε τις επαφές και την καταρχήν συμφωνία σε προτάγματα και κοινές δράσεις, συντάραξε τα νερά τόσο μέσα στο ΣΕΕ, όσο και ευρύτερα στη λεγόμενη «πατριωτική» ή «λαϊκή δεξιά», στην οποία θέλει να παίξει και ο Καραμπελιάς με την σύσταση του δικού του «πατριωτικού χώρου». Κι έτσι άρχισαν τα κλαπατσίμπαλα, που όλοι μας περιμέναμε. Η ακροδεξιά αντιπολίτευση του ΣΕΕ αρνήθηκε να αποδεχθεί το κοινό ανακοινωθέν και τη συνεύρεση με τα προτάγματα και τις δράσεις του ΕΠΑΜ. Εξ ου και η καθυστέρηση να αναρτηθεί το κοινό ανακοινωθέν από τη δική τους ιστοσελίδα. Προκειμένου να εκθέσουν τη νέα ηγεσία του ΣΕΕ και να σπάσουν κάθε επαφή και σχέση με το ΕΠΑΜ, η αντιπολίτευση σε συνεργασία με τις ηγεσίες των καθεστωτικών συνδέσμων αποστράτων, που συνδέονται οργανικά με το υπουργείο άμυνας, έστησαν τη γιορτή μίσους και ζήτησαν από τον ΣΕΕ να συμμετάσχει για να πετάξουν, λέει, έξω την ΧΑ. Η ανακοίνωση για την γιορτή μίσους αναρτήθηκε πριν η ηγεσία του ΣΕΕ πάρει απόφαση για συμμετοχή και πριν την ανάρτηση του κοινού ανακοινωθέντος, το οποίο ακόμη δεν έχει αναρτηθεί στην επίσημη ιστοσελίδα του ΣΕΕ. Ταυτόχρονα υπήρξε ένας ορυμαγδός πιέσεων από δεξιά και αριστερά – μέχρι το σχήμα του Κοτζιά κατηγόρησε τον ΣΕΕ για την συνέυρεσή του με το ΕΠΑΜ – στον ΣΕΕ να αναθεωρήσει τη στάση απέναντι στο ΕΠΑΜ και να τραβήξει πίσω την προσπάθεια να υιοθετήσει ανοιχτά και καθαρά θέσεις για το χρέος, το εθνικό νόμισμα και το Σύνταγμα σαν εκείνες του ΕΠΑΜ. Η νέα ηγεσία του ΣΕΕ υπολογίζοντας ότι η βασική πηγή δύναμής τους είναι οι επίσημοι σύνδεσμοι αποστράτων, ενέδωσαν στη συμμετοχή τους στη γιορτή μίσους. Τους ξεκαθαρίσαμε ότι η συμμετοχή τους αυτή αναιρεί μια από τις θεμελιώδεις προϋποθέσεις συνάντησης των δυο μας: την πάλη για την ενότητα του λαού πάνω από διαχωρισμούς δεξιάς και αριστεράς. Και ζητήσαμε να τοποθετηθούν δημόσια εναντίον των γιορτών μίσους που επαναφέρουν τους διαχωρισμούς του εμφυλίου μέσα στο λαό. Περιμένουμε να δούμε το πώς θα ανταποκριθούν και ανάλογα θα πράξουμε.

9.         Τρίτη λοιπόν ερώτηση και τελευταία: Τι θα έπρεπε να κάνουμε; Μια γνώμη είναι εκείνη που λέει πώς αμέσως μόλις έγινε γνωστή η συμμετοχή του ΣΕΕ στη γιορτή μίσους θα έπρεπε το ΕΠΑΜ να βγει δημόσια να τον κατακεραυνώσει και να διακόψει κάθε επαφή. Αυτή είναι μια γνώμη που διαμορφώνει πολιτικές απόψεις από το διαδίκτυο και το συναίσθημα, χωρίς να βαθαίνει στις πολιτικές εξελίξεις και δεν ενδιαφέρεται να πλήξει τον αντίπαλο στα σχέδιά του, απλά θέλει να κάνει καλή εντύπωση στην παρέα της. Συγνώμη, αλλά η ΠΓ οφείλει να σκέφτεται πολύ πιο σοβαρά και σε μεγαλύτερο βάθος. Αλλιώς είναι βαρύδι για το Μέτωπο. Η προσέγγιση με τον ΣΕΕ μας ευνόησε; Και βέβαια ναι. Μας άνοιξε τις πόρτες σε εξαιρετικά συντηρητικούς ιδεολογικά και περιχαρακωμένους χώρους, αποδεικνύοντας ότι όταν λέμε ενότητα από τα κάτω πάνω από ιδεολογικούς διαχωρισμούς το εννοούμε. Να γιατί αντέδρασε έτσι το χουντοακροδεξιό σκυλολόι που θεωρούσε ότι μονοπωλεί αυτούς του χώρους. Να γιατί εγώ βγήκα δημόσια και υπερασπίστηκα την συνάντηση ΣΕΕ-ΕΠΑΜ ξεμπροστιάζοντας την στημένη επιχείρηση «ενότητα της λαϊκής δεξιάς». Για την οποία παρεμπιπτόντως μας είχε ενημερώσει πρώτος ο ίδιος ο Καραμπελιάς, όπως και για την πρόθεσή του να παίξει σ’ αυτό το παιχνίδι. Να γιατί θεωρήσαμε ότι δεν πρέπει να παίξουμε το παιχνίδι των χουντοπρακτόρων μέσα στον ΣΕΕ και στις ηγεσίες των συνδέσμων αποστράτων, κόβοντας με δική μας πρωτοβουλία κάθε δίοδο επαφής με τον χώρο αυτόν. Τους πετάξαμε το μπαλάκι και δώσαμε τη δυνατότητα στον ίδιο το ΣΕΕ να ξεμπερδέψει μ’ αυτόν τον συρφετό. Αν δεν το κατορθώσει, κανείς δεν θα μπορεί να ρίξει την ευθύνη σε μας για την διακοπή των σχέσεων και έτσι θα συνεχίσουμε να παρεμβαίνουμε αποφασιστικά και σ’ αυτούς τους χώρους. Αν το κατορθώσει, ακόμη καλύτερα. Να θυμίσω ότι αντίστοιχη τακτική ακολουθούμε με όλους τους χώρους σε δεξιά και αριστερά. Γιατί στην περίπτωση του ΣΕΕ να διαφέρει; Επειδή το λέει ο κάθε παπαρούνας που θέλει να ικανοποιήσει τις δικές του ιδεοληψίες και προτιμήσεις σε βάρος της πολιτικής του Μετώπου;

10.       Γιατί θα πρέπει να αποδειχτούμε παντελώς ηλίθιοι πολιτικά και να χάψουμε την προβοκάτσια που έστησαν όλοι αυτοί που ήθελαν να δυναμιτίσουν τη συνεύρεση των δυο σχημάτων και να κάνουμε εμείς οικειοθελώς την δική τους δουλειά; Τι σόι ηθική, πολιτική, οργανωτική και δημοκρατική διάσταση θα έδινε στο Μέτωπό μας; Κι όλα αυτά γιατί; Για να ικανοποιήσουμε την ηλιθιότητα και την κακοήθεια ελάχιστων που υποτίθεται ότι είναι μέλη μας; Και για να τελειώνουμε: Μόνο τα γνωστά τρωκτικά του διαδικτύου, που κυριολεκτικά δεν έχουν άλλη δουλειά από το να συκοφαντούν χυδαία το Μέτωπο από το πρωί ως το βράδυ, όπως και η απίστευτη ηλιθιότητα και κακοήθεια στις γραμμές μας είδα να αντιδρούν με προσβλητικούς χαρακτηρισμούς ή και υπονοούμενα για τα όργανα του Μετώπου. Λες και δήθεν επήλθε η συντέλεια του κόσμου για το Μέτωπο! Μπορεί ορισμένοι και μέσα στις γραμμές μας να το επιθυμούν διακαώς, αλλά δυστυχώς ή ευτυχώς δεν θα τους κάνουμε την χάρη. Με τον κόσμο που συναναστρέφομαι κι αυτός είναι πολύ περισσότερος από τον κόσμο που συναναστρέφονται όλοι μαζί οι πυρήνες και τα μέλη του ΕΠΑΜ – και εννοώ τον κανονικό κόσμο κι όχι τις παρέες των ξεφτιλισμένων ιδεολογιών της αριστεράς και της δεξιάς – είδα μόνο θετική ανταπόκριση και μια καλοπροαίρετη διάθεση να μην μας πάρει από κάτω η χυδαία επίθεση που δέχεται το Μέτωπο και εγώ προσωπικά. Οι τρωγλοδύτες του διαδικτύου δεν με απασχολούν. Δεν μετράνε στην κοινωνία και επομένως δεν με ανησυχούν. Δεν ασχολήθηκα και δεν πρόκειται να ασχοληθώ μαζί τους. Αυτοί τη δουλειά τους και εμείς τη δική μας. Κάποτε όμως θα πρέπει να τελειώνουμε με την ηλιθιότητα, την βλακεία και την κακοήθεια στις γραμμές μας, που σπέρνουν την ηττοπάθεια στα μέλη μας και δεν επιτρέπουν στους πυρήνες του ΕΠΑΜ να βγουν και να αγκαλιαστούν με τον απλό, με τον κανονικό κόσμο. Ιδίως τώρα που ο κόσμος είναι διατεθειμένος όσο ποτέ άλλοτε να μας ακούσει και να καταλάβει αυτό που του λέμε ότι πρέπει να κάνει.

29/8/2013.

Δημήτρης Καζάκης

ΥΓ: Θέλω να ζητήσω προκαταβολικά συγνώμη για το ύφος του κειμένου, αλλά όταν με προσβάλουν προσωπικά και με τόσο αλήτικο τρόπο, μου είναι αδύνατο να μετρήσω τα λόγια μου όπως κάνουν οι καλοστεκούμενες κυρίες των σαλονιών, με καλόγριες, γαλλικά και πιάνο στο βιογραφικό τους, οι πραματευτάδες της ιδεολογίας και της πολιτικής και οι κομματάρχες. Αξιώματα άλλωστε που ποτέ δεν διεκδίκησα και δεν κατέχω. Όποιος δεν έχει νιονιό να σκεφτεί και να μετρήσει την ουσία, μου είναι παντελώς αδιάφορο αν θα θιχτεί από το ύφος και τις εκφράσεις μου. Όποιος ψάχνει στο ύφος και στις εκφράσεις μου για να δικαιώσει τις δικές του ψυχώσεις, ιδεοληψίες, τα δικά του κρυφά κίνητρα και τις αληθινές προθέσεις του, παρακαλώ ελεύθερα. Έχει το ελεύθερο να το κάνει. Κακό στον εαυτό του κάνει, μιας και τίποτε κρυφό υπό τον ήλιο. Τα δικά μου πρότυπα είναι γίγαντες σαν τον Κολοκοτρώνη, τον Καραϊσκάκη, τον Δασκαλαντωνάκη και τους ομοίους τους. Κι όχι σκουλήκια που κρύβονται πίσω από κουτσομπολιά στο παρασκήνιο και ξέρουν μόνο να είναι κακοήθεις ψεύτες. Ούτε ο επώνυμος συρφετός της σημερινής γλοιώδους πολιτικής, που τρέφεται μόνο με κολακείες από ανόητους και ηλίθιους. Κι αν κάτι έμαθα στη ζωή μου απ’ αυτούς του γίγαντες είναι να μην φοβάμαι, να μην κρύβομαι, να μην ανέχομαι με τίποτα τον μπαμπέση και την μπαμπεσιά, αλλά και να μιλάω πάντα ντόμπρα και σταράτα. Και σ’ όποιον αρέσει. Η ζωή και η πράξη πάντα δικαιώνει αυτόν που έχει δίκιο. Και ξέρουμε πολύ καλά που κατέληξαν όλοι οι επίδοξοι κριτές του ΕΠΑΜ που νόμιζαν ότι μπορούν να κόψουν και να ράψουν το Μέτωπο με μέτρο τις ιδεοληψίες τους, ή να το χρησιμοποιήσουν για τις δικές τους προσωπικές ατζέντες. Ποιος τους ανέχεται και ποιος τους δίνει σημασία σήμερα; Ούτε καν οι παρέες τους. Όσο μεγάλοι αγωνιστές κι αν φάνταζαν στον καθρέφτη του σπιτιού τους όταν θωρούσαν τους εαυτούς τους, όταν στράφηκαν ανοιχτά εναντίον του ΕΠΑΜ, όση χολή κι αν έβγαλαν, όσο κι αν το συκοφάντησαν, όσο κι αν το πολέμησαν και το πολεμούν με πάθος, το Μέτωπο προχωρά σταθερά και αναπτύσσεται ενώ αυτοί – μηδενός εξαιρουμένου –  κατέληξαν κάτι λιγότερο από μηδενικά. Ας το μετρήσει αυτό όποιος θέλει να ακολουθήσει το παράδειγμά τους.