Παρασκευή 31 Αυγούστου 2012

Ενότητα …εναντιον του εχθρού λαού.-”Μην κάνετε λαθος…”



“Αρχίσαμε ν’ αλλάζουμε το κλίμα στο εξωτερικό…”(Πράγματι, μας είπαν όλοι ότι πρέπει να τηρήσουμε μέχρι κεραίας τα συμφωνημένα, τέτοια τρομερή αλλαγή!).
“Και αυτό είναι προϋπόθεση για να παραμείνουμε στο ευρώ, για να μη γυρίσουμε στη δραχμή,  για να ηττηθεί το λόμπυ της δραχμής”
“Γιατί μην κάνετε λάθος…” είπε με έμφαση ο Πρωθυπουργός.
“Αυτή τη στιγμή αντίπαλός μας, αντίπαλός της χώρας, της Ελλάδας της πατρίδας μας, είναι το λόμπυ της δραχμής! .Και φυσικά αντίπαλος της παράταξής μας…”

Κι έτσι λοιπόν το παραμύθι με την ανακούφιση του λαού από τις λάθος απαιτήσεις των κακών δανειστών τέλειωσε μια και καλή. Δεν υπάρχουν άλλοι εχθροί. Οι κακοί δεν είναι αλλού, δεν είναι ούτε στις τράπεζες, ούτε στις αγορές, όπως έλεγαν μια φορά κι έναν καιρό.
“Ο εχθρός της πατρίδας μας” (που να πας χωρίς πατριωτισμό κομματάρχη μου…) είναι “το λόμπυ της δραχμής”…
Κάποιοι μετάφρασαν και είπαν πως εννοούσε …τον ΣΥΡΙΖΑ. Τι καλοδουλεμένη βιασύνη που να μοιάζει με αφέλεια.
Δεν εννοούσε αυτούς ο Πρωθυπουργός όμως. Εμάς όλους εννοούσε.
Όποιον ετοιμάζεται να παλέψει για τη ζωή του και όποιον αποφασίσει να μη σκύψει το κεφάλι.
Όποιον, κατα τον Πρωθυπουργό και όσους κρύβονται πίσω του, βάζει σε κίνδυνο “την ευρωπαική μας πορεία” και “το μέλλον του ευρώ”. Οποιον άθλιο εχθρό της πατρίδας τολμήσει να σηκώσει κεφάλι και να παλέψει για το δικό του μέλλον αντί για το “μέλλον του κοινού μας νομίσματος”.
Και ξέρουμε όλοι ποιοί θα σταθούν στην πρώτη γραμμή αυτού του αγώνα. Αυτούς εννούσε λοιπόν ο Α.Σαμαράς. Σε αυτούς απευθύνθηκε κουνώντας απειλητικά το δάχτυλο και στρώνοντας το χαλί για το νέο διχασμό.
Βενιζελικοί-αντιβενιζελικοί, βασιλόφρονες-αντιβασιλικοί, εθνικόφρονες-κομμουνιστές και τώρα ευρωπαιστές-”αντιευρωπαιστές”  και η ιστορία πάει λέγοντας.
Οι νέοι εχθροί της πατρίδας μπαίνουν στο στόχαστρο και το δάχτυλο αγκαλιάζει τη σκανδάλη.
“Μην κάνετε λάθος…”. Το είπε κι ο Πρωθυπουργός της χώρας.

Ύστερα μίλησε για ενότητα του έθνους.
Ενότητα εναντίον του εχθρού λαού.
Τι λες να έχουν στο μυαλό τους άραγε…

Διαβάστε περισσότερα...

Πέμπτη 30 Αυγούστου 2012

Δ.ΚΑΖΑΚΗΣ: ΠΟΙΟΣ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ; ΒΙΝΤΕΟ


 
Στη διάρκεια συνέντευξής του απο τον Χ. Μπότσαρη, στο κανάλι ΚΟΝΤΡΑ, και κατόπιν ερωτήματος τηλεθεατή, ο Δ. Καζάκης αιτιολογεί την ανάδειξη του νεοφασιστικού κόμματος της Χρυσής Αυγής σαν πολιτική δύναμη στην διάλυση του εκπαιδευτικού συστήματος και της παιδείας που επιτελέστηκε από το ΠΑΣΟΚ τη δεκαετία του 1980.

Στη συνέχεια θέτει κάποια καίρια ερωτήματα γύρω από τον εν λόγω πολιτικό σχηματισμό:

-Ποια η πραγματική θέση τους για την Ε.Ε.;

-Πότε ακριβώς εναντιώθηκαν στις πολιτικές που εκείνη υπαγορεύει και που έχουν ουσιαστικά ρημάξει τον ελληνικό λαό;

-Γιατί λειτουργούν αποπροσανατολιστικά, θέτοντας σαν κύριο πρόβλημα της Ελλάδας το μεταναστευτικό, εθελοτυφλώντας απέναντι στην απροκάλυπτη οικονομική αλλά και ουσιαστική γενοκτονία των Ελλήνων από πλευράς ΕΕ και μεγάλων συμφερόντων;

-Τελικά είναι εναντίον των μεταναστών ή υπέρ της μετατροπής όλων ημών σε μετανάστες, αφού η χώρα μας ουσιαστικά ξεπουλήθηκε;

-Πότε ακριβώς εναντιώθηκαν σε αυτά τα μεγάλα συμφέροντα;

-Που ήταν όταν ο Φούχτελ περιόδευε την επικράτεια σχεδιάζοντας το ξεπούλημα και τον κατατεμαχισμό της Ελλάδας;

-Τι έκανε ο εν λόγω σχηματισμός για όλους αυτούς οι οποίοι χρησιμοποιώντας διασυνδέσεις με το κράτος και το παρακράτος, πλούτισαν εκμεταλλευόμενοι αισχρά εξαθλιωμένους ανθρώπους που ζητούν απλά δικαίωμα στην επιβίωση;

-Πού ακριβώς ήταν τα “παιδιά της Χ.Α.” όταν ο λαός ξεσηκωνόταν σύσσωμος ενάντια στο μεσοπρόθεσμο και τα μνημόνια;

Μα, φυσικά, στο πλάι των πραιτοριανών, υπερασπιζόμενοι αυτούς που ωφελήθηκαν τα μέγιστα. Και φυσικά, χτυπώντας και αυτοί όλους εμάς.

 

Στη συνέχεια ο Δ.Καζάκης κάνει αναφορά στην ταύτιση των εννοιών Ελλάδας και Δημοκρατίας, αφού σε αυτόν τον τόπο και μόνο αναπτύχθηκε το μοναδικό φαινόμενο της Δημοκρατίας

Τέλος, πατριώτης καλείται εκείνος που μοναδικό κριτήριο έχει το καλό του τόπου και του λαού, και δεν σκύβει το κεφάλι στις επιταγές των μεγάλων συμφερόντων, καλώντας όλες τις πολιτικές δυνάμεις που είναι υπέρ της εξόδου της χώρας από την ΕΕ και υπέρ της μονομερούς διαγραφής του χρέους, πολιτικά ανεύθυνες.

Ένας τέτοιος χαρακτηρισμός, όταν προέρχεται από τα χείλη του κ. Μιχαλολιάκου, αποτελεί μέγιστο εύσημο...


 
Διαβάστε περισσότερα...

Τετάρτη 29 Αυγούστου 2012

Γλέζος: Παραίτηση των βουλευτών της αντιπολίτευσης για να πάμε σε εκλογές

Μιλώντας σήμερα στην εκπομπή του Γιώργου Αυτιά στον Σκαι ο Μανώλης Γλέζος πρότεινε να συνεννοηθούν όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης και να παραιτηθούν  ομαδικά όλοι οι βουλευτές. 

Σύμφωνα με το σύνταγμα όταν οι παραιτήσεις είναι περισσότερες από ογδόντα δεν γίνονται περιφερειακές εκλογές αλλά προκηρύσσονται υποχρεωτικά εθνικές εκλογές.

Το μπαλάκι είναι λοιπόν στα χέρια της Νέας Δημοκρατίας  δεδομένου  ότι οι βουλευτές της αριστεράς δεν συμπληρώνουν τους 80 και δεν μπορούν να προκαλέσουν μόνοι τους εθνικές εκλογές. 

Τόνισε ότι τα δημοψηφίσματα πρέπει να γίνονται σε μια δημοκρατία αλλά αυτό που προκηρύσσει η κυβέρνηση είναι αντίστοιχο με εκείνο της χούντας όπου στη θέση της δημοκρατίας είχε βάλει τον εαυτό της.

tsantiri.gr
Διαβάστε περισσότερα...

Ο πάτος του θράσους δεν έχει πάτο, του Ν. Μπογιόπουλου




Ο πάτος του θράσους δεν έχει πάτο

«Είναι απολύτως αναγκαία μια εθνική καμπάνια παρουσίασης τωνεπιτευγμάτων (!!!) μέσα από την εφαρμογή του προγράμματος προσαρμογής (!!!)...».

*

Αυτό που διαβάσατε παραπάνω είναι ατάκα του Βαγγέλη Βενιζέλου.
Την εκσφενδόνισε χτες κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ...

*

Για να διευκολύνουμε το τιτάνιο έργο του Βενιζέλου,
για να συμβάλουμε κατά το μέτρο που μας αναλογεί στην «εθνική καμπάνια» προπαγάνδισης των «επιτευγμάτων» των μνημονίων,
για να διατρανώσουμε (ολοκληρωμένα) «το καλό που μας ήβρε», να το «επικοινωνήσουμε» ανά τις ρούγες της ημετέρας πατρίδας, άμα τε και ανά τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα της υδρογείου,
παρακαλούμε τους αρχιτέκτονες της «εθνικής καμπάνιας»,
ανάμεσα στα τόσα «επιτεύγματα»,
να μη λησμονήσουν και τα εξής:

*
  • Ανεργία 25% με το ποσοστό στη νεολαία να φτάνει το 50%,
  • δημιουργία «πόλεων αστέγων»,
  • συντριβή όλων των «ρεκόρ» αυτοκτονιών,
  • το 70% των Ελλήνων (σύμφωνα με τη Γιούροστατ) κάτω από το όριο της φτώχειας,
  • πάνω από 400.000 άνθρωποι επιβιώνουν καθημερινά μέσω συσσιτίων,
  • πάνω από ένα εκατομμύριο εντολές διακοπής παροχής ηλεκτρικού ρεύματος,
  • παιδιά που λιποθυμούν λόγω ασιτίας στα σχολεία,
  • διάλυση κάθε έννοιας «κοινωνικού κράτους» από παιδικούς σταθμούς, Ασφαλιστικό και νοσοκομεία μέχρι φάρμακα και γηροκομεία,
  • άλωση του 50% του εισοδήματος των εργαζομένων και των συνταξιούχων,
  • χαράτσια και φορολεηλασία, πείνα και εξαθλίωση, φτώχεια, μιζέρια και χρεοκοπία.
*

Αυτά είναι τα «επιτεύγματά τους»! Ευθέως ανάλογα
του θράσους,
της ξετσιπωσιάς και
της ταξικής τους αναλγησίας.

*

Και τώρα, τα... «επιτεύγματά τους»,
πασπαλισμένα με άψυχους αριθμούς ώστε να μασκαρέψουν όλα τα μέχρι τώρα γνωστά σπρεντ της απανθρωπιάς,
θέλουν να μας τα διαφημίσουν.

Θέλουν να μας τα κάνουν και καμπάνια. Σωστά. Πολύ σωστά. Μάλιστα τους προτείνουμε:

Χορηγό της καμπάνιάς τους να βάλουν τη «Ζήμενς»...

Διαβάστε περισσότερα...

120 δευτερόλεπτα ή λιγότερο για την "αλλαγή"!




Όλοι μας μιλάμε για αλλαγή του Λαού. Λέμε ότι αν δεν αλλάξει ο Λαός, δεν θα γίνει τίποτα. Αυτή και μόνο η φράση, παρουσιάζει πολλά προβλήματα. Όμως σήμερα ήθελα να δείξω έναν άλλο τρόπο... Έναν τρόπο πρακτικό που ΣΙΓΟΥΡΑ επιφέρει αλλαγή. Αλλαγή σε 120 δευτερόλεπτα ή λιγότερο!

Ας αναλογιστούμε τις αλλαγές που θα υπάρξουν αν κάναμε την εξής κίνηση... Τι θα αλλάξει αν όλοι το κάναμε αυτό; Διαβάστε, και μετά δείτε την απάντηση... Η απάντηση θα σας εκπλήξει!


Πιάνω το τηλέφωνο. Παίρνω τον αριθμό... 2, 1, 0, ... κτυπάει...

Αυτοί: Παρακαλώ;
Εσείς: Γειά σας, ο "Γιάννης ο Παπαδόπουλος" είμαι, είχαμε γνωριστεί στο ... και τα είχαμε μιλήσει γιά το ...

Αυτοί: Ααα, ναί τι κάνετε;
Εμείς: Καλά ευχαριστώ! Εσείς πως είστε; Ελπίζω να μην ενοχλώ;

Αυτοί: Όχι, δεν υπάρχει πρόβλημα.
Εσείς: Σας πήρα γιατί ήθελα να σας πω κάτι πολύ επείγον. Η αλήθεια είναι ότι ντρέπομαι να μιλήσω για αυτό, γιατί δεν το έχω ξανακάνει... Αλλά αν και ντρέπομαι να σας παίρνω έτσι τηλέφωνο μιά και δεν σας γνωρίζω καλά, αποφάσισα να σας πάρω έτσι κι αλλιώς...

Αυτοί: Όχι δεν πειράζει, τί θα θέλατε;
Εμείς: Δώστε μου δυό λεπτά να εξηγήσω παρακαλώ... Βασικά ήθελα να σας πω δυό πράγματα για την Ελλάδα και την κρίση που ζούμε. Αν έχετε προσέξει τα γεγονότα, θα είδατε πιστεύω ότι ο κ. Πρωθυπουργός, δεν υποστήριξε τον Λαό στην Ευρώπη. Φαίνεται ότι τα νέα μέτρα θα περάσουν κανονικά... Στα νέα μέτρα όμως, δεν μπορεί σχεδόν κανείς μας να ανταποκριθεί. Και μόνο το χαράτσι και οι φόροι, βγάζουν τους περισσότερους από εμάς εκτός οικονομικού σχεδίου. Ήταν άσχημα τα πράγματα, αλλά τώρα είναι ξεκάθαρο ότι δεν θα αντέξουμε να τα πληρώσουμε όλα.

Αυτοί: Ναι, συμφωνώ, είναι χάλια η κατάσταση. Τι θα θέλατε, έχετε οικονομικό πρόβλημα; Μου είναι δύσκολο να βοηθήσω όμως γιατί και εγώ είμαι χάλια οικονομικά...
Εμείς: Όχι, γιά άλλο θέμα παίρνω. Τα μέτρα που περνούν αυτοί, μας καταστρέφουν. Η ανεργία, ύφεση και γενικά τα οικονομικά της χώρας επιδεινώνουν την κατάσταση. Το χρέος που έχει η Χώρα αυξάνεται αντί να μειώνεται. Μας ζητούν να πληρώσουμε αλλά είναι φανερό ότι αυτά τα λεφτά χάνονται στην μαύρη τρύπα του χρέους... Σκέφτηκα λοιπόν, ότι δεν μπορεί να μην το καταλαβαίνουν αυτό, τόσους ειδήμονες έχουν στα επιτελεία τους. Είμαι πλέον σίγουρος, ότι αλλού το πάνε... Μάλλον θέλουν να μας καταστρέψουν. Η αντιπολίτευση εν τω μεταξύ, σιγά και δεν λέει τίποτα ουσιαστικό για τα τεκταινόμενα. Ούτε και κάνει κάτι ουσιαστικό. Στην ουσία τους αφήνουν ελεύθερους να τα καταστρέψουν όλα.

Αυτοί: Μάλλον δίκιο έχετε. Αλλά τι να κάνουμε; Και εγώ ψήφισα κάποιους από αυτούς, αλλά τι να έκανα; Δεν υπήρχε επιλογή! Δεν βλέπεις τι μας έλεγαν τα κανάλια, αν δεν υποστηρίξουμε τα μέτρα, τότε θα χρεοκοπήσουμε!
Εμείς: Είναι φανερό ότι όλοι μας σκέφτηκαν σε αυτές τις γραμμές λίγο πολύ. Αλλά νομίζω ότι ήρθε η ώρα να πάρουμε τα πράγματα στα χέρια μας. Δεν μπορούμε να τους αφήσουμε να μας καταστρέψουν τελείως πλέον. Ειδικά με τις τελευταίες πράξεις του νυν Πρωθυπουργού, μου φαίνεται ότι μας αγνοούν εμάς τον Λαό τελείως. Ναι τους ψηφίσαμε, αλλά μας λένε ψέματα συνέχεια. Άλλα λένε προεκλογικά, και άλλα κάνουν. Και μάλιστα ακριβώς την επομένη των εκλογών, τα αλλάζουν όλα.

Αυτοί: Ναι. Ο Σαμαράς έκανε τρομερή τούμπα... Τί να κάνουμε όμως; Να πάρουμε τα όπλα;
Εμείς: Το σκέφτηκα πολύ. Νομίζω όμως ότι δεν είναι η λύση αυτή. Πρέπει να κάνουμε κάτι όμως. Δεν μπορούμε να τους αφήνουμε ελεύθερα να μας καταστρέφουν! Σκέφτηκα λοιπόν, ότι πρέπει να τους κόψουμε την φόρα. Πρέπει να κάνουμε κάτι που να τους κόψει την εξουσία που έχουν, που στην ουσία δεν έχει καμιά σχέση με τον Λαό. Από πού παίρνουν την εξουσία; Από τα δικά μας "ναι", από την δική μας αποδοχή όταν πάμε στην εφορία, στο ΤΕΒΕ, στα νοσοκομεία κλπ. και πληρώνουμε χωρίς δεύτερη κουβέντα. Θα πρέπει να τους κόψουμε αυτό που τους δίνει νομιμοποίηση και εξουσία!

Αυτοί: Αλλά αν το κάνουμε όλοι αυτό, τότε θα καταρρεύσει η Ελλάδα. Δεν θα έχουμε να φάμε! Το φοβάμαι αυτό!
Εμείς: Αλλά κοίτα όμως τι μας κάνουν και τώρα! Αν προσπαθήσουμε να πληρώσουμε όλα αυτά που μας ετοιμάζουν, και πάλι πάμε για καταστροφή! Και με τις περικοπές που θα κάνουν, ούτε υγεία θα έχουμε, ούτε κοινωνικό κράτος, ούτε παιδεία, ούτε χρήματα να κάνουμε αυτά που θέλουν! Δεν πάει άλλο. Όσο για το αν θα έχουμε να φάμε, το σκέφτηκα και αυτό. Οι κυβερνήσεις έχουν δώσει λόγο σε αυτούς που δίνουν δάνεια και τους ενδιαφέρει μόνο η αποπληρωμή των δανείων, δεν τους ενδιαφέρει ο Λαός... Θα περιμένουμε από αυτούς;

Αυτοί: Ναί, αλλά και πάλι, τι να κάνουμε;
Εμείς: Είναι φανερό τι πρέπει να κάνουμε, δεν υπάρχει και άλλος τρόπος, τελικά! Πρέπει να βοηθήσει ο ένας τον άλλον , ομαδικά. Δεν μπορούμε να περιμένουμε βοήθεια από το κράτος πλέον. Αυτοί έχουν βαλθεί να μας κάψουν! Πρέπει να ενημερωθούμε και να ενημερώνουμε τους άλλους. Πρέπει να ετοιμαστούμε για την ώρα που έρχεται σύντομα, όταν θα μας τα πάρουν όλα! Πρέπει να ανοιχθούμε στους διπλανούς μας, στην γειτονιά και γνωστούς μας ώστε να ετοιμαστούμε για τα ερχόμενα, αλλά και για την αντίσταση που θα πρέπει εκ των πραγμάτων να δείξουμε πολύ σύντομα. Πρέπει ομαδικά πλέον πρώτα να εξασφαλίσουμε την επιβίωσή μας, και μετά να αντισταθούμε! Η εποχή της μεμονωμένης επιβίωσης τελείωσε!

Αυτοί: Μάλιστα....
Εμείς: Αυτό ήθελα να σας πώ, είναι επείγον πλέον, αν μη τι άλλο, παρακαλώ, ως ένας πολίτης σε άλλον, να μην τα ξεχάσετε αυτά. Μάλλον θα τα χρειαστούμε αυτά πολύ σύντομα! Αν θέλετε μπορείτε να αρχίστε τώρα όμως. Όσο πιό γρήγορα τόσο καλύτερα γα τον Λαό! Πρέπει να κτίσουμε φιλίες και αλληλεγγύη σε όλους το τομείς!

Αυτοί: Συμφωνώ, καλά μου ακούγονται αυτά. Αλλά πως αρχίζουμε όμως;
Εμείς: Απλά κάντε και εσείς κάποιο τηλεφώνημα σαν και αυτό, και βγείτε στην γειτονιά και αρχίστε να κτίζετε την τοπική σας κοινότητα. Μαζί να βρείτε λύσεις για επιβίωση και αντίσταση. Μαζί θα έχετε ποιό πολλές ιδέες, μπορεί ο ένας να βοηθήσει με τον έναν τρόπο , ο άλλος με τον άλλο, και μαζί να αντισταθείτε!

Αυτοί: Έχετε δίκιο...
Εμείς: Δεν θέλω να πάρω άλλο τον χρόνο σας, συγνώμη για την ενόχληση, παρακαλώ θερμά όμως, μήν ξεχάσετε αυτά που σας είπα! Δεν πάει άλλο! Αν θέλετε να το ξανασυζητήσουμε, ή θέλετε βοήθεια να οργανωθούμε, παρακαλώ μην διστάσετε να με πάρετε τηλέφωνο!

Αυτοί: Εντάξει θα το σκεφτώ. Ευχαριστώ!
Εμείς: Και εγώ που είχατε την υπομονή να με ακούσετε!

Αυτοί: Γειά σας!
Εμείς: Καλή Λευτεριά!

Αυτοί: Έχετε δίκιο! Δεν το είχα σκεφτεί! Καλή Λευτεριά!


-------------

Είπαμε ότι αυτό είναι ο τρόπος να φέρουμε την αλλαγή. Στο παραπάνω παράδειγμα τί άλλαξε θα μου πείτε; Θα μου πείτε, είναι δυνατόν με μιά και μόνο συζήτηση από το τηλέφωνο να αλλάξουμε κάποιον; Και ούτως η άλλως, μπορεί η συζήτηση να μην πάει τόσο καλά! Αν δεν πάει καλά, τότε δεν υπάρχει περίπτωση να αλλάξει κάτι, έτσι δεν είναι;

Έχετε δίκιο... Αλλά δεν είναι όλα όπως φαίνονται... 

ΚΑΙ ΟΜΩΣ, Η ΑΛΛΑΓΗ ΕΓΙΝΕ! Σας το εγγυώμαι 100%!

Η σίγουρη απάντηση είναι πολύ απλή: (δείτε παρακάτω μετά το κενό η απάντηση)


>>





>>





>>





>>



>>



>> Λίγο πιό κάτω...



>>





>>





>>





>>



>>



>> Λίγο πιό κάτω...



>>





>>





>>





>>



>>



>> Λίγο πιό κάτω...



>>





>>





>>





>>



>>



>> Λίγο πιό κάτω...



>>





>>





>>





>>



>>



>> Λίγο πιό κάτω...



>>





>>





>>





>>



>>



>> Λίγο πιό κάτω...



>>





>>





>>





>>



>>



>> Λίγο πιό κάτω...



>>





>>





>>





>>



>>



>> Λίγο πιό κάτω...



>>





>>





>>





>>



>>



>> Λίγο πιό κάτω...



>>



>>



>>



>>



>>



>>



>> Λίγο πιό κάτω...



>>



>>



>>



>>



>>



>>



>> Λίγο πιό κάτω...



>>



>>



>>



>>



>>



>> Λίγο πιό κάτω...



>>



>>





>>






>>




>>




>>




>> Λίγο πιό κάτω...




>>




>>




>>




>>




>>




>>




>> Λίγο πιό κάτω...




>>




>>




>>




>>




>>





>> Λίγο πιό κάτω...






>>




>>




>>




>>




>>




>>  Η απάντηση είναι ότι...


ΕΣΕΙΣ ΑΛΛΑΞΑΤΕ!  

ΕΣΕΙΣ!!! 

ΜΟΛΙΣ ΠΗΡΑΤΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΑΣ!!!

Ποιο είναι το δίδαγμα; Το δίδαγμα είναι ότι για να αλλάξει ο Λαός, αλλάζουμε πρώτα τον εαυτό μας, κάνοντας αυτό που πρέπει... Συνεχίστε με αγάπη, και πράξεις, και θα αλλάξει και ο διπλανός μας!

ΚΑΛΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ!!!

Σ. Κατσούλης
Διαβάστε περισσότερα...

Τρίτη 28 Αυγούστου 2012

Δ. Καζάκης: Νέες ημέρες δόξας καταγράφει ο σύγχρονος δοσιλογισμός...


του Δημήτρη Καζάκη

«Εγγυώμαι προσωπικά την αποπληρωμή των δανείων», αυτό δήλωσε ο Αντώνης Σαμαράς, ο φερόμενος ως πρωθυπουργός της χώρας, δυο ημέρες πριν την συνάντησή του με την Μέρκελ στο Βερολίνο. Υποσχέθηκε δηλαδή στους Γερμανούς την αποπληρωμή όλων των δανείων που έχει λάβει η Ελλάδα. «Αυτό το εγγυώμαι προσωπικά», είπε χαρακτηριστικά ο Αντώνης Σαμαράς προς την Süddeutsche Zeitung (23/8) προαναγγέλλοντας παράλληλα νέες μεταρρυθμίσεις, μεταξύ των οποίων βελτίωση του επενδυτικού πλαισίου με την πάταξη της γραφειοκρατίας αλλά και ιδιωτικοποιήσεις. 

«Σας διαβεβαιώνω ότι θα ανταποκριθούμε», τονίζει ο κ. Σαμαράς παραδεχόμενος ότι πολλά πράγματα πήγαν στραβά. «Είναι σωστό ότι πολλοί Έλληνες δεν πληρώνουν φόρους, πρέπει να διασφαλίσουμε ότι αυτό θα σταματήσει», όπως λέει. 

Μην ανησυχείτε δεν μιλάει για τον εαυτό του, ούτε για τους ομογάλακτούς του που συντηρούν πάνω από 15 χιλιάδες οφσόρ, δηλαδή υπεράκτιες εταιρείες, για να κρύβουν περιουσίες ολόκληρες και να φοροδιαφεύγουν. Ούτε για τα ολιγοπώλια που βγάζουν στο εξωτερικό περί τα 10-14 δις ευρώ κάθε χρόνο, αφορολόγητα, με την μορφή αμοιβών, μισθών, μερισμάτων, κερδών και τόκων. Ούτε για τους θεσμικούς και μη επενδυτές που βγάζουν κατ’ ελάχιστο άλλα 20 δις ευρώ τον χρόνο αφορολόγητα στο εξωτερικό για να κερδοσκοπήσουν με έντοκα γραμμάτια, ομόλογα και repos σε άλλες χώρες. Όλα αυτά δεν είναι φοροδιαφυγή, είναι νόμιμη φορολογική ασυλία. Ξέρετε πόσα θα εξοικονομούσε το κρατικός προϋπολογισμός αν επιβαλλόταν ετήσια φορολογία 40% επί της αξίας αυτού του εξερχόμενου κεφαλαίου; Ο κρατικός κορβανάς θα εισέπραττε τουλάχιστον 12 δις ευρώ κάθε χρόνο, δηλαδή ένα επιπλέον 27% στους φόρους που εισπράττει σταθερά το κράτος σε ετήσια βάση. Κι αν αυτά πήγαιναν σε επενδύσεις, αυτό θα σήμαινε τουλάχιστον 30 χιλιάδες λιγότεροι άνεργοι κάθε χρόνο.

Κι όλα αυτά χωρίς να ανοίξουμε το κεφάλαιο οφσόρ, δηλαδή τις υπεράκτιες εταιρείες. Αν σκεφτεί κανείς ότι από το 2009 έως σήμερα οι υπεράκτιες εταιρείες που δρουν στην ελληνική επικράτεια αυξήθηκαν τουλάχιστον 3 φορές, καταλαβαίνει κανείς τι γίνεται. Αν ήθελε μια κυβέρνηση να χτυπήσει την φοροδιαφυγή πλουτισμού, δεν θα είχε παρά να καταργήσει την λειτουργία των υπεράκτιων εταιρειών στην ελληνική επικράτεια. Η μορφή αυτή επιχείρησης δεν έχει κανέναν, μα κανέναν άλλο λόγο ύπαρξης, παρά μόνο για να κρύβει ύποπτες συναλλαγές, κινήσεις χρήματος και μεταφορές περιουσίας. Γιατί τις ανέχεται το ελληνικό κράτος; Γιατί οι πολιτικοί του, τα κόμματά του και τα επιχειρηματικά συμφέροντα που συναλλάσσονται μαζί τους τις έχουν ανάγκη για να κρύψουν τις δοσοληψίες τους. Δοσοληψίες που ανέρχονται κατά τις πιο μετριοπαθείς εκτιμήσεις στο ύψος ενός ΑΕΠ της χώρας. Μιλάμε, δηλαδή, για πάνω από 200 δις ευρώ.

Πότε θα μιλήσουμε για όλα αυτά; Ως πότε θα ανεχόμαστε τους επαγγελματίες πολιτικούς της μίζας, της αρπαχτής και της κρατικής επιδότησης να μας κάνουν μαθήματα φορολογικού δικαίου, όταν για την μεγάλη πλειοψηφία των μικρομεσαίων σήμερα η φοροδιαφυγή είναι όρος επιβίωσης και για τους περισσότερους έλληνες πολίτες δημοκρατικό δικαίωμα αντίστασης στην πιο αυθαίρετη φοροεπιδρομή που έχουν δεχτεί ποτέ υπέρ ξένων συμφερόντων; Τώρα θα μου πείτε τι τον νοιάζει τον Σαμαρά; Αυτός δεν ξέρει απ’ αυτά. Αυτός παπαγαλίζει μόνο αυτά που του λένε οι υποβολείς του, ιδίως από το εξωτερικό.

Μάλιστα, ο φερόμενος ως πρωθυπουργός της χώρας, υπογράμμισε ότι ξεκινά μια νέα εποχή όπου η πολιτική της Ελλάδας επικεντρώνεται στην ανάπτυξη. Τώρα το τι ανάπτυξη εννοεί ο εν λόγω κύριος θα το δούμε πιο κάτω. «Δεν μου είναι τόσο σημαντικό να επανεκλεγώ, θέλω να αλλάξω τη χώρα», είπε χαρακτηριστικά ο κ. Σαμαράς. Κι αυτό μόνο σαν ευθεία απειλή προς τον ελληνικό λαό μπορεί να εκληφθεί. Διότι πώς είναι δυνατό να θέλει να αλλάξει την χώρα προς το καλύτερο – λέμε τώρα – και να μην επανεκλεγεί; Τι λέει η κοινή λογική; Αν κάνεις καλό στον τόπο σου, τότε κάνεις καλό και στον λαό σου και επομένως θα πρέπει να περιμένεις την επανεκλογή σου με πλησίστιες τις σημαίες να ανεμίζουν. Αντίθετα, ο κ. Σαμαράς θέλει να αλλάξει τη χώρα, όχι προς το συμφέρον των Ελλήνων, του λαού, αλλά προς το συμφέρον των ξένων δάνειων δυνάμεων, γι’ αυτό και φοβάται ότι θα φάει μαύρο.

Επειδή όμως η ιδεολογία του είναι ο δοσιλογισμός και μάλιστα στην πιο ακροδεξιά εκδοχή του, γι’ αυτό και γράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων του τις αντιδράσεις του εκλογικού σώματος. Εφόσον ζούμε τυπικά ακόμη σε κοινοβουλευτικό καθεστώς, αυτό σημαίνει ότι είτε σ’ αρέσει, είτε όχι, οφείλεις να παίρνεις ως κυβέρνηση υπόψη σου τις αντιδράσεις του εκλογικού σώματος. Εκτός κι αν σχεδιάζει ο κ. Σαμαρά την κατάλυση ακόμη κι αυτού τους περιορισμένου και εικονικού κοινοβουλευτισμού της χώρας. Κάτι που δεν θα μας προξενούσε καμιά εντύπωση. Ο κ. Σαμαράς είναι εκ πεποιθήσεως πολύ αριστοκράτης και πολύ δοσίλογος για να ανέχεται την λαϊκή ετυμηγορία, ακόμη και υπό το υπάρχων καθεστώς άθλιου κοινοβουλευτισμού. Αυτό που τον ενδιαφέρει είναι να επιτελέσει την αποστολή που του έχουν αναθέσει. Όχι οι εκλογείς του, αλλά τα μεγάλα αφεντικά.
Όταν λοιπόν ακούς επαγγελματία πολιτικό να σου λέει ότι δεν τον ενδιαφέρει να επανεκλεγεί, γιατί θέλει να αλλάξει τη χώρα, τότε πρέπει να κουμπώνεσαι και να ετοιμάζεσαι για τα πολύ χειρότερα. Ακόμη και για ανοιχτή χούντα. Όχι σαν την σημερινή με κοινοβουλευτικό προσωπείο, αλλά για καθεστώς κατάλυσης κάθε έννοιας δημοκρατικής ελευθερίας. Μόνο η χούντα και κάθε μορφή ανοιχτής απολυταρχίας ταιριάζει σε πολιτικούς που δεν νοιάζονται για το τι θα πει το εκλογικό σώμα, ή, όπως συνήθως λένε, για το «πολιτικό κόστος». Αντίθετα, η δημοκρατία ξεκινά απ’ εκεί που το «πολιτικό κόστος» γίνεται καθοριστικό για το τι πρέπει να γίνει στην χώρα. Διότι πώς να το κάνουμε, όπως και να καταλαβαίνει κανείς τον λαό, αυτός οφείλει να έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο για το τι γίνεται στην χώρα του. Ακόμη κι αν κάνει λάθος επιλογή. 

Έχει όντως τον λόγο ο λαός; Με το σημερινό πολιτικό και κομματικό σύστημα οι εκλογές είναι μόνο για το θεαθήναι. Και παρ’ όλα αυτά, παρά την πρωτοφανή τρομοκρατική επιχείρηση χειραγώγησης και ηττοπάθειας του εκλογικού σώματος, το να βγαίνει ο εκλεκτός των μέσων προπαγάνδας και να προκαταλαμβάνει το «πολιτικό κόστος» της πολιτικής που θα ακολουθήσει, φανταστείτε τι έχει κατά νου να εφαρμόσει και ως που είναι διατεθειμένος να το πάει. Το αίμα του ελληνικού λαού είναι η μόνη κόκκινη γραμμή που αναγνωρίζουν πολιτικοί σαν τον Σαμαρά. Κι αν τους δοθεί η ευκαιρία θα το χύσουν με τη σέσουλα προκειμένου να εγγυηθούν τα συμφέροντα των μεγάλων αφεντικών, όπως έχουν κάνει πολλές φορές στο παρελθόν.

Να θυμηθούμε ότι η επίσημη χρεοκοπία του 1893 έληξε τελικά με τον στημένο πόλεμο του 1897 που προετοίμασε το παλάτι και πολιτικοί σαν τους Παπανδρέηδες, τους Σαμαράδες, τους Βενιζέλους και λοιπούς του ιδίου φυράματος εκείνης της εποχής. Κι όλα αυτά γιατί έπρεπε ο ελληνικός λαός να σκύψει το κεφάλι στον Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο, δηλαδή στην πλήρη παράδοση της χώρας του στους δανειστές της. Όλα έγιναν κατ’ εντολή των μεγάλων δυνάμεων προκειμένου να διασφαλίσουν τα συμφέροντά τους και με τυφλή υπακοή των ελλήνων πολιτικών. Τι κι αν έχυσε το αίμα του ο ελληνικός λαός και λίγο έλλειψε να χάσει και την χώρα του. Ο δοσιλογισμός του ελληνικού πολιτικού συστήματος δεν κλονίζεται από θυσίες και αίμα. Αρκεί να είναι του λαού.

Να θυμηθούμε επίσης ότι την επίσημη χρεοκοπία του 1932 ακολούθησαν 11 κυβερνητικές εκτροπές και πραξικοπήματα με αποτέλεσμα την κατάλυση της πρώτης ελληνικής δημοκρατίας και την επιστροφή στην μοναρχία υπό την αιγίδα των ξένων δανειστών της χώρας. Ο μονάρχης τηρώντας τις υποσχέσεις και τις δεσμεύσεις του απέναντι στους δανειστές της χώρας, μαζί με τους αστούς πολιτικούς της εποχής που ήταν του ιδίου φυράματος με τους δικούς μας σήμερα, φρόντισαν να φέρουν την «υπερκομματική» κυβέρνηση του Μεταξά, η οποία ένα από τα πρώτα καθήκοντα που έθεσε στον εαυτό της ήταν να πληρωθούν έως και το τελευταίο σεντ τα δάνεια στους μεγάλους προστάτες της Ελλάδας. Και για να διασφαλιστεί αυτό στις 4 Αυγούστου του 1936 έβαλε επ’ αόριστο στο γύψο τον ελληνικό λαό και την χώρα.

Ο κ. Σαμαράς θέλησε με τις στημένες συνεντεύξεις του να πείσει την Μέρκελ και τους λοιπούς συμμορίτες του ευρώ, ότι είναι δικός τους άνθρωπος, ότι δουλεύει γι’ αυτούς, ότι δεν πρόκειται να τον σταματήσει καμιά αντίδραση του ελληνικού λαού. Ακόμη κι αν κερδίσει τον Α. Παπανδρέου στο αγώνισμα του πρωθυπουργού με την μικρότερη θητεία, όπως ο ΓΑΠ κέρδισε τον Μητσοτάκη, μόνο και μόνο για να χαθεί εντελώς απαξιωμένος από την πολιτική σκηνή, ακόμη και τότε θα επιτελέσει την αποστολή που του έχουν αναθέσει. Ποια είναι αυτή; Μα αυτό που δήλωσε: «Εγγυώμαι προσωπικά την αποπληρωμή των δανείων». Εγγυάται την αποπληρωμή δανείων που δεν μπορούν να πληρωθούν παρά μόνο με το αίμα και τις σάρκες του ελληνικού λαού.

Το ίδιο δεν είχε εγγυηθεί και ο προκάτοχός του, φερόμενος κι αυτός ως έλληνας πρωθυπουργός; 

Θυμάστε τι είχε πει στην γερμανική Bild στις 24/2/2011 ο Γιώργος Παπανδρέου, όταν υποδυόταν τον ρόλο του έλληνα πρωθυπουργού; «Σας υπόσχομαι ότι η Ελλάδα θα αποπληρώσει και το τελευταίο σεντ», είχε πει κι αυτός. Τα μεγάλα μυαλά συναντιούνται, ή απλά έχουν αναλάβει το ίδιο νταβατζηλίκι απέναντι στην χώρα και τον λαό της; Τότε γιατί λοιδορήθηκε και απαξιώθηκε τόσο πολύ ο κ. Παπανδρέου; Για να βγει ο Σαμαράς και να μας λέει ακριβώς τα ίδια, αλλά να κάνει πολύ χειρότερα; Μας αξίζουν συγχαρητήρια ως λαός!

Το πώς θα αποπληρωθούν τα δάνεια είναι γνωστό από την εποχή Παπανδρέου. Θυμάστε πόσο συχνά μιλούσαν οι Γερμανοί για πώληση νησιών; Και τι απαντούσε ο τότε φερόμενος ως πρωθυπουργός της χώρας, Γιώργος Παπανδρέου; Δεν το απέκλειε, απλά έλεγε να βρούμε τον τρόπο. Μιλούσε για «πράσινα νησιά», στην διάθεση όλης της Ευρώπης. Το τι σήμαιναν τα «πράσινα νησιά» το βλέπουμε σήμερα με τις φωτιές να ερημώνουν την Χίο και άλλες περιοχές προκειμένου να εφαρμοστούν τα προγράμματα Ήλιος και άλλες ΒΑΠΕ. Που ξεχωρίζει ο κ. Σαμαράς; Στο ότι βγήκε να προσφέρει τα νησιά, χωρίς καν να ρωτηθεί. Βεβαίως αρχίζει από τις βραχονησίδες, για να μην προκαλέσει σάλο στην Ελλάδα (συνέντευξη Le Monde, 23/8).

Όμως η ιστορία της «αξιοποίησης» των βραχονησίδων είναι πολύ παλιά. O πρώτος που πέταξε δημόσια την «ιδέα» ήταν ο Μάνος ως υπουργός οικονομικών της κυβέρνησης Μητσοτάκη στις αρχές της δεκαετίας του ’90. Ήθελαν να μας πείσει ότι οι βραχονησίδες είναι κάτι άχρηστα βράχια καταμεσής του πελάγους και επομένως γιατί να τις «αξιοποιήσουν» ιδιώτες. Τώρα, γιατί για το ελληνικό κράτος οι βραχονησίδες είναι άχρηστες, αλλά για τους ιδιώτες είναι χρήσιμες και αξιοποιήσιμες, αυτό μέλλει κάποιος να μας το εξηγήσει. Στο παρασκήνιο όμως κρύβονται άλλα. Οι βραχονησίδες στον βαθμό που δεν παρουσιάζουν εμπορική ή οικονομική δραστηριότητα, ούτε κατοικούνται, δεν διαθέτουν υφαλοκρηπίδα. Όταν όμως αποκτήσουν μόνιμη δραστηριότητα, είτε ενταχθούν σε ευρύτερα επενδυτικά σχέδια, τότε μπορούν να αποκτήσουν υφαλοκρηπίδα και μέσω αυτής να αποκτήσουν δικαιώματα στην ελληνική υφαλοκρηπίδα και οι ιδιώτες επενδυτές που έχουν αναλάβει την «αξιοποίηση» των βραχονησίδων.

Επομένως, η εμπορική «αξιοποίηση» των βραχονησίδων είναι μια μορφή ιδιωτικοποίησης της ελληνικής υφαλοκρηπίδας. Κι αν συμβεί κάτι τέτοιο, λέτε οι Τούρκοι να κάτσουν με σταυρωμένα χέρια χωρίς να διεκδικήσουν μερίδιο; Όταν ο Μάνος ανακοίνωσε την προτιθέμενη «αξιοποίηση» των βραχονησίδων, τότε η Τουρκία απάντησε με τις γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο, που στην ουσία τους αφορούν την μεγάλη πλειοψηφία των βραχονησίδων. Που θέλει να μας πάει ο Σαμαράς; Σε πολεμική αναμέτρηση για την ιδιωτικοποίηση της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, ή σε εκποίησή της σε κοινά επιχειρηματικά συμφέροντα ελλήνων και τούρκων υπό την αιγίδα Αμερικανών και Ευρωπαίων. Μην ανησυχείτε, το πούλημα –πάντα με το αζημίωτο- έχει στο μυαλό του ο Σαμαράς. Τα έβαλε κάτω σαν καλός πατριώτης που είναι και είπε: μιας και μας κοστίζει το Αιγαίο να το υπερασπιζόμαστε σαν ελληνική θάλασσα, δεν το ιδιωτικοποιούμε για να τα κονομήσουμε όλοι μας και να ξεφορτωθούμε την έννοια του; Μια θάλασσα και μια υφαλοκρηπίδα σε ιδιωτικά χέρια δεν έχει ανάγκη από στρατούς, στόλους, αεροπορία και σύνορα. Να πώς λύνονται και τα προβλήματά μας με την Τουρκία.
Αυτήν την λογική άλλωστε δεν ακολουθεί και οι κυβέρνησή του και με τις άλλες ιδιωτικοποιήσεις; Θυμηθείτε παλιότερα την Ολυμπιακή, που αυτές τις μέρες η MIG την μετατρέπει σε παλιοσίδερα. Γιατί να εξαιρεθεί το Αιγαίο;

Τέλος, στο δεύτερο κομμάτι της συνέντευξής του στην εφημερίδα Bild (23/8), ο κ. Σαμαράς προαναγγέλλει μια εντυπωσιακή επιστροφή της Ελλάδας, ένα «εντυπωσιακό comeback», όπως είπε, τονίζοντας ότι η Ελλάδα έχει τεράστιες δυνατότητες που θα πρέπει να αξιοποιηθούν. Νησιά, βουνά, κοιλάδες, ακτές, που τις βάζεις τις ακτές, ορυκτό και φυσικό πλούτο, όλα προς πώληση, μαζί με 10 και εκατομμύρια ιθαγενείς που λόγω προϊούσης μακρόχρονης θητείας ως ραγιάδες είναι ότι πρέπει για υποτακτικοί στους νέους αποικιοκράτες. «Θυμηθείτε ότι όταν το 2004 η ελληνική ομάδα κατέκτησε το Euro, αυτό θεωρήθηκε θαύμα. Αλλά ο κοινός μας φίλος, ο γερμανός προπονητής μας Ότο Ρεχάγκελ είχε πει τότε ότι η επιτυχία ήταν το αποτέλεσμα ενός μείγματος από τυπικές γερμανικές αρετές και τον ελληνικό ενθουσιασμό και εφευρετικότητα. Έχουμε λοιπόν τη σωστή συνταγή», τάδε έφη Σαμαράς και μένει κανείς άφωνος από το πόσο ιδιώτης, με την αρχαιοελληνική σημασία της λέξης, είναι ο φερόμενος ως έλληνας πρωθυπουργός. Όχι, σκεφτείτε τι θα έλεγε κάποιος νοήμων ευρωπαίος, αν άκουγε πρωθυπουργό χώρας να κάνει αυτή την σύγκριση. Να συγκρίνει το ποδόσφαιρο με την χειρότερη κρίση που περνά μεταπολεμικά η χώρα. Ούτε χούλιγκαν με ΙQ 30 δεν θα σκεφτόταν μια τέτοια σύγκριση.

Σκεφτείτε τι γνώμη θα σχημάτιζε για τον λαό που έχει έναν τέτοιο πρωθυπουργό. Και μετά αναρωτιέστε γιατί μας έχουν στο φτύσιμο οι ευρωπαίοι και εμείς μιλάμε για ελληνικό πολιτισμό, για μόρφωση και παιδεία. Με τέτοιους πρωθυπουργούς υπάρχει χειρότερη εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό; Αν έχει τέτοιο επίπεδο ο πρωθυπουργός, φαντάσου τι επίπεδο έχουν αυτοί που τον εξέλεξαν. Έτσι σκέφτεται ο μέσος ευρωπαίος. Πέφτει από δίπλα και η προπαγάνδα περί τεμπέληδων ελλήνων που τρώνε από τα έτοιμα και κάνει τον ευρωπαίο έξαλλο.

Κάθε φορά που ακούς τον Σαμαρά αναρωτιέσαι αυθόρμητα, καλά αυτός γράμματα ξέρει; Κι αν ναι, που τα έμαθε; Στο προποτζίδικο της γειτονιάς του, ή στην κοντινότερη βοϊδοσχολή; Όχι, είναι γνήσιο τέκνο του Χάρβαρντ (τρομάρα μας!), δηλαδή η φυσική απόδειξη του επιπέδου της ιδιωτικής πανεπιστημιακής παιδείας. Δηλαδή μέχρι που είναι διατεθειμένο να κατέβει το επίπεδο ενός ιδιωτικού πανεπιστημίου προκειμένου να έχει φοιτητές σαν τον Σαμαρά. Έχεις λεφτά και «κονέ», πάρε ένα δίπλωμα του Χάρβαρντ για να γίνεις υπουργός και πρωθυπουργός στο προτεκτοράτο. Κι έτσι μας κατσικόθηκε στο σβέρκο ο κ. Σαμαράς όπως μας είχε κατσικοθεί και ο συγκάτοικός του στο Χάρβαρντ, ο κ. Γ. Α. Παπανδρέου. Να δω μέχρι που θα φτάσει η υπομονή μας;

Δημοσιεύτηκε στο Χωνί, 26/8/2012.
Διαβάστε περισσότερα...

Σαν σήμερα, γεννήθηκε ο Άρης Βελουχιώτης.



"Πριν κάμποσο καιρό, πάνου στη Λιάκουρα, στο αετοχώρι το Δαδί, ρώτησα ένα παιδί ως οχτώ χρονώ:
- Τον ξέρεις τον Άρη;
- Ναι, μου λέει. Τον ξέρω.

- Τον είδες ποτέ σου;
- Όχι. Μα τόνε ξέρω.
- Πώς είναι;
- Τρεις βολές πιο αψηλός απ’ τον πατέρα μου. Κι έχει ένα μεγάλο-μεγάλο κόκκινο άλογο. Και πίσω τον ακολουθάει πάντοτες ένας τρανός αητός με μια σημαία.
Μιαν άλλη φορά, στα Τρίκαλα, ρώτησα ένα «αετόπουλο» που πέρναγε τις γραμμές του οχτρού μεταφέροντας μαντάτα στους αντάρτες μέσα στο κούφωμα ενός καλαμιού.
- Γιωργή, τον ξέρεις τον Άρη;
- Τόνε ξέρω.
- Τον είδες ποτέ σου;
- Τον είδα με τα μάτια μου.
- Πώς είναι;
- Έχει μακριά γένεια κι ένα αληθινό άστρο στο μαύρο σκούφο του. Κι άμα μιλάει -κι ας χιονίζει ακόμα- γίνεται μονομιάς πολλή ζέστα. Κι όταν ακούνε το όνομά του οι Γερμανοί κρύβουνται σα λαγοί μέσα στα δάσα.
Ένα μεγάλο κόκκινο άλογο, ένας αητός με μια σημαία, ένα άστρο αληθινό, πολλή ζέστα -αυτός είναι ο Άρης των παιδιών και των μεγάλων.
Και γω που δυο φορές όλο-όλο τον αντάμωσα, έτσι σαν τα παιδιά και γω, έτσι τον βλέπω και τον τραγουδάω τον ΑΡΗ.

 

Γιάννης Ρίτσος

http://konserbokoyti.blogspot.gr/
 
 

Διαβάστε περισσότερα...

Κυριακή 26 Αυγούστου 2012

Ξεφτίλισαν τον Σαμαρά



Του Γιώργου Δελαστίκ

Προσωπικό πολιτικό διασυρμό ασυνήθιστων διαστάσεων υπέστη στο Βερολίνο ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς. Τον «ξέσκισαν» πολιτικά οι Γερμανοί παρόλο που ο ίδιος προσήλθε στη συνάντηση με την καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ σε πνεύμα απόλυτης δουλοφροσύνης. Δεν τόλμησε να μεταβεί στη γερμανική πρωτεύουσα ούτε καν ως επαίτης. Πήγε απλώς ως ικέτης. Το μόνο που ήθελε ήταν να δηλώσει και δια ζώσης την απόλυτη υποταγή του στο Τέταρτο Ράιχ. Να πείσει την καγκελάριο ότι έχει διαγράψει για πάντα το αντιμνημονιακό παρελθόν του και ότι τώρα διακατέχεται από τυφλή εθελοδουλία προς τις εντολές του Βερολίνου. Δεν ζήτησε απολύτως τίποτα, δεν του έδωσαν φυσικά τίποτα. Αυτό δεν τον γλίτωσε, βεβαίως, από τον πολιτικό εξευτελισμό.

Οι Γερμανοί τους δούλους τους λιώνουν σαν σκουλίκια για να τους δείξουν τη θέση τους, δεν τους χτυπούν προστατευτικά στην πλάτη μόλις δηλώσουν υποταγή. Αξέχαστο θα του μείνει το χουνέρι που του έκανε η ακροδεξιά και χυδαία, κατωτάτης υποστάθμης γερμανική εφημερίδα Μπιλντ, στην οποία μάλιστα μόλις 48 ώρες νωρίτερα ο Σαμαράς είχε δώσει συνέντευξη. «Υπόσχομαι ότι θα αποπληρώσουμε τα χρέη μας» είχε πει ο Σαμαράς στη συνέντευξη αυτή. «ΑΥΤΟ το θέλουμε γραπτώς!» έγραψε η Μπιλντ και ετοίμασε και το σχετικό… έγγραφο! Ένα κείμενο «Εγγύησης -Δήλωσης», γραμμένο με αρχαιοελληνικά γράμματα στα γερμανικά, περικλεισμένο από μαιάνδρους, με στόχο να ξεφτιλίσει τον Σαμαρά στα εκατομμύρια αναγνώστες της.

Κάθε μέρα η Μπιλντ πουλάει 2.800.000 φύλλα και υπολογίζεται ότι τη διαβάζουν τουλάχιστον έξι εκατομμύρια Γερμανοί. Το κείμενο του απαξιωτικού εγγράφου υπηρετεί αποτελεσματικά το στόχο για τον οποίο κατασκευάστηκε: «Δια της παρούσης εγώ, ο Αντώνης Σαμαράς, γεννηθείς την 23ην Μαρτίου 1951 στην Αθήνα, κατοικών στο ίδιο μέρος, εν ονόματι του ελληνικού λαού και δυνάμει του αξιώματος μου ως πρωθυπουργού της Ελληνικής Δημοκρατίας, κάνω επισήμως την ακόλουθη δήλωση. Τελών εν γνώσει των μεγάλων ανησυχιών της κοινότητας των κρατών – μελών της Ευρωζώνης, τελών εν γνώσει των ιδιαίτερων απαιτήσεων των γερμανών φορολογουμένων στην οικονομική βοήθεια για την Ελλάδα, τελών εν γνώσει του υψηλού μέτρου ευθύνης που φέρει η ελληνική πολιτική για την παρούσα, βαριά κρίση της χώρας μου, υπόσχομαι προσωπικά ότι:

1. Δεν θα προκύψει καμιά ζημιά για τον γερμανό φορολογούμενο από την οικονομική βοήθεια για τη χώρα μου.

2. Η Ελλάδα θα κάνει γι” αυτό όλα τα απαραίτητα βήματα, συμπεριλαμβανομένης εν ανάγκη της πώλησης ακατοίκητων νησιών.

3. Η Ελλάδα θα αποπληρώσει όλα τα χρέη της στα προβλεπόμενα χρονικά διαστήματα με τόκους και πρόσθετες επιβαρύνσεις.

Αντώνης Σαμαράς, Πρωθυπουργός της Ελληνικής Δημοκρατίας» αναφέρει επί λέξει το ταπεινωτικό κείμενο της γερμανικής εφημερίδας, το οποίο εμφανίζει τον θλιβερό Σαμαρά ως… πωλητή των ελληνικών νησιών! Ένα κείμενο που δεν θα είχε πιθανότατα ποτέ γραφτεί αν ο Έλληνας πρωθυπουργός δεν έσπευδε νά εγγυηθεί …προσωπικά (!) στους Γερμανούς την αποπληρωμή των χρημάτων που έχουν δώσει τα τελευταία χρόνια προς την Ελλάδα.

Το χειρότερο από όλα όμως είναι ότι κάθε άλλο παρά πρέπει να αποδώσουμε στην κακοήθεια της Μπιλντ την πρόθεση του Σαμαρά να πουλήσει ελληνικά νησιά σε ξένους. Το ρόλο του πλασιέ ξεπουλήματος ελληνικών νησιών τον ανέλαβε επισήμως ο ίδιος με συνέντευξη του στη γαλλική Μοντ, η οποία δημοσιεύθηκε μάλιστα την ημέρα που βρισκόταν στο Βερολίνο. «Η Αθήνα είναι έτοιμη να πουλήσει «ακατοίκητα νησάκια»» διαφήμιζε με ειδικό τίτλο η γαλλική εφημερίδα το σχετικό τμήμα της συνέντευξης Σαμαρά. «Είστε έτοιμος να πουλήσετε νησιά; Αρκετά είναι ήδη ιδιωτικά» ρώτησε τον αξιοθρήνητο πρωθυπουργό ο ανταποκριτής της Μοντ στην Αθήνα. «Δεν υπάρχουν ιδιωτικά νησιά, εκτός από μερικά νησάκια» απάντησε ο Σαμαράς και μπήκε κατευθείαν στο ψητό: «Τα περισσότερα από αυτά τα νησάκια είναι ακατοίκητα στη μέση ενός αρχιπελάγους. Αρκετά από αυτά τα νησάκια μπορούν να έχουν μια εμπορική χρήση, υπό τον όρο ότι αυτό δεν θέτει προβλήματα εθνικής ασφάλειας. Δεν πρόκειται σε καμιά περίπτωση να τα ξεπουλήσουμε (σ.σ. τα νησιά), αλλά να μεταμορφώσουμε ένα έδαφος αχρησιμοποίητο σε κεφάλαιο που μπορεί να παράγει εισοδήματα, με μια κατάλληλη τιμή» δήλωσε ο Σαμαράς, κλείνοντας το μάτι στα αρπακτικά.

Ωραίος όρος για το ξεπούλημα των μικρών νησιών σε ξένους από τον «υπερπατριώτη» Σαμαρά: 

«Μεταμόρφωση αχρησιμοποίητων εδαφών σε κεφάλαιο παράγον εισοδήματα, με κατάλληλη τιμή»! 

Έχουν απίθανη γλωσσοπλαστική ικανότητα οι αστοί, όταν θέλουν να συσκοτίσουν τις βρόμικες πράξεις τους και να τις καταστήσουν εξαιρετικά δυσνόητες στο ευρύ κοινό. Και να φανταστεί κανείς ότι αυτός ο απίθανος… «μεταμορφωτής αχρησιμοποίητων εδαφών», ο Σαμαράς, υποτίθεται ότι ήταν… «ανήμερο θηρίο» στο θέμα του ονόματος των Σκοπίων!

Αιδώς, Αργείοι…

«Πριν»
Διαβάστε περισσότερα...

Παρασκευή 24 Αυγούστου 2012

Έλληνα, τελικά ΠΟΙΟΣ σε στηρίζει; (Εσύ τον στηρίζεις;)





Έλληνα, Τι θέλεις Επιτέλους;

Μήπως θέλεις να ταΐσεις τα παιδιά σου;
Μήπως θέλεις κοινωνικό κράτος;
Μήπως θέλεις εργασία;
Μήπως θέλεις παιδεία;
Μήπως θέλεις Δημοκρατία;
Μήπως είπες κάτι για Δικαιοσύνη;
Μήπως θέλεις Ελευθερία να πιστεύεις ή όχι στον Θεό κατά συνείδηση;


Έλληνα! Ποιος θα σου τα δώσει;

Ποιος θα ταΐσει τα παιδιά σου;
Ποιος θα σου δώσει κοινωνικό κράτος;
Ποιος θα σου δώσει εργασία;
Ποιος θα σου δώσει παιδεία;
Ποιος θα σου δώσει Δημοκρατία;
Ποιος θα σου δώσει Δικαιοσύνη;
Ποιος θα σου δώσει Ελευθερία στα πιστεύω σου;

Έλληνα! ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΣΟΥ ΤΑ ΔΩΣΕΙ;

Είδες κανέναν πολιτικό, κανέναν κυβερνώντα να σε ταΐζει; Να σε στηρίζει, να σε περιθάλψει, να ακούει της εντολές που του έδωσες, δίκαια να στηρίζει την Ελευθερία;
Μήπως δεν είναι ο ΛΑΟΣ που με την εργασία του ταΐζει τα παιδιά σου;
Μήπως δεν είναι ο ΛΑΟΣ που θα σε περιθάλψει, στα νοσοκομεία, στις υπηρεσίες, στην ανεργία στις δυσκολίες;
Μήπως δεν είναι ο γείτονας, ο θείος, ο αδελφός, ο γνωστός, εν τέλη Ο ΛΑΟΣ που θα σου δώσει εργασία;
Μήπως δεν είναι ο ΛΑΟΣ που θα σου μεταδώσει παιδεία;
Μήπως δεν είναι ο ΛΑΟΣ που με τις πράξεις του πρέπει να εξασφαλίζει πραγματική Δημοκρατία;
Μήπως δεν πρέπει ο ΛΑΟΣ να απαιτεί δικαιοσύνη;
Μήπως δεν είναι ο ΛΑΟΣ δεν εξασφαλίζει την Θρησκευτική σου Ελευθερία;

Έλληνα! Ρώτα... Γιατί δεν έχουμε αυτά που θέλουμε;

Είναι ο ΛΑΟΣ στην εξουσία;
Είναι αυτοί, που μας προδίδουν κάθε μέρα ο ΛΑΟΣ;
Κατακρίνεις τον ΛΑΟ που εν τέλη αυτός θα σε ταΐσει, αυτός θα σε στηρίξει;
Μήπως αντί για κατάκριση, χρειάζεται Αγάπη;
Μήπως ήρθε η ώρα να ΑΓΑΠΗΣΟΥΜΕ τον ΛΑΟ, το ΕΘΝΟΣ, την ΠΑΤΡΙΔΑ;
Και μήπως ήρθε η ώρα να φύγουν αυτοί που καταστρέφουν τον ΛΑΟ;
Χωρίς ΛΑΟ στην εξουσία, έχεις πραγματική Ελευθερία;
Χωρίς ΛΑΟ στην εξουσία, ΠΩΣ θα έχεις δουλειά, ΠΩΣ θα έχεις παιδεία, ΠΩΣ θα έχεις Δημοκρατία;

Έλληνα, Ξαναρώτα...

Μήπως δεν είσαι ΕΣΥ μέρος του ΛΑΟΥ;
Μήπως πρέπει να αγαπήσουμε τον ΛΑΟ, για να έχουμε αυτά που θέλουμε;
Μήπως αγαπώντας τον ΛΑΟ, βοηθούμε την Πατρίδα;
Μήπως πρέπει να βάλουμε στην άκρη αυτούς που μας κοροϊδεύουν και ποτέ δεν ήταν μέρος του ΛΑΟΥ;
Μήπως αυτοί μισούν τον ΛΑΟ πρέπει να ΦΥΓΟΥΝ;

Έλληνα!

Ποιο είναι το καύσιμο που καίει στην καρδιά του Πατριώτη; Δεν είναι η αγάπη για την Πατρίδα, για τον ΛΑΟ;

Αν ένας αδελφός μας, μια αδελφή μας, μέλος του ΛΑΟΥ έχει χάσει τον δρόμο του, δεν πρέπει με αγάπη να του δείξουμε τον δρόμο;;;

Αφηνει να πεθάνει κανείς τον ευεργέτη του, ακόμα και αν αυτός έχει χάσει τον δρόμο του;

Έλληνα! Αν δεν αγαπήσουμε τον ΛΑΟ, θα πεθάνει και το Έθνος!
Αν αγαπήσουμε όμως τον ΛΑΟ πραγματικά, να είστε σίγουροι ότι:


θα πληρώσουν οι Προδότες...



ΚΑΛΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ!!!

Διαβάστε περισσότερα...

ΔΩΡΟ ΣΑΜΑΡΑ ΠΡΟΣ ΜΕΡΚΕΛ: Ο ΣΤΟΥΡΝΑΡΑΣ ΥΠΕΓΡΑΨΕ ΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ «ΠΛΥΝΤΗΡΙΟ» ΤΗΣ SIEMENS!



Ο ΣΑΜΑΡΑΣ ΔΙΝΕΙ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΔΟΥΛΟΠΡΕΠΕΙΑΣ ΣΤΗ ΜΕΡΚΕΛ ΛΙΓΕΣ ΩΡΕΣ ΠΡΙΝ ΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΑΖΙ ΤΗΣ.

Ο Α. Σαμαράς, λίγες ώρες πριν συναντηθεί με τη Μέρκελ έσπευσε να ικανοποιήσει το τελεσίγραφο της τελευταίας πως στη συνάντησή τους θα έπρεπε να κομίσει υπογεγραμμένη φαρδιά πλατιά την κατάπτυστη συμφωνία, με την οποία η Ελλάδα έναντι πινακίου φακής δίδει άφεση αμαρτιών στη Siemens!

Ο Στουρνάρας έσπευσε να υπογράψει άρον-άρον τη συμφωνία «πλυντήριo» στη Siemens, δίνοντας το μήνυμα στο Βερολίνο ότι η Ελλάδα ως καλή «μπανανία» είναι έτοιμη για όλα και ότι γι’ αυτήν ισχύει το δόγμα «Deutschland Uber Alles».

Ενημερώνουμε τους αναγνώστες μας ότι με την εν λόγω συμφωνία η Siemensέναντι ψιχίων και κυρίως υποσχέσεων (αλλά και σεμιναρίων), απαλλάσσεται από κάθε ευθύνη, με όλους τους ενόχους και συνενόχους να βγαίνουν λάδι και με το ελληνικό δημόσιο να καταγράφει ζημιές που η διακομματική επιτροπή είχε αναγάγει σε 2 δισ. ευρώ!!!

Επίκαιρα ρεπορτάζ από διάφορες ιστοσελίδες, τα οποία, όσο και αν προσπαθούν να εξωραΐσουν την υπόθεση «συμβιβασμού Κυβέρνησης-Siemens», δεν καταφέρνουν να γίνουν πειστικά για τους προσεκτικούς αναγνώστες.

ΥΠΕΓΡΑΦΗ Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΥ ΜΕ SIEMENS

Τη «Συμφωνία Συμβιβασμού» μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και των εταιρειών Siemens AG και Siemens Α.Ε. υπέγραψε ο υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας, με βάση την εξουσιοδότηση που του παρείχε η Βουλή.

Όπως επισημαίνεται σε ανακοίνωση του υπουργείου Οικονομικών, από τη συμφωνία προκύπτουν:
80 εκατομμύρια ευρώ, για το συμψηφισμό ισόποσων απαιτήσεων της SIEMENS, που αυτή έχει έναντι διαφόρων δημοσίων φορέων, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται νοσοκομεία, ΕΡΓΟΣΕ κλπ.
90 εκατομμύρια ευρώ, για μια περίοδο πέντε ετών, για τη χρηματοδότηση:
  • Φορέων που υπηρετούν το δημόσιο συμφέρον και έχουν ως σκοπό την καταπολέμηση της διαφθοράς, της απάτης και του ξεπλύματος χρήματος.
  • Πανεπιστημιακών και επιστημονικών ερευνητικών προγραμμάτων, που αποσκοπούν στη βελτίωση της γνώσης και της εξειδίκευσης στους τομείς της ενέργειας, της υγείας, της βιομηχανίας, των υποδομών και της ανάπτυξης των πόλεων.
  • 100 υποτροφιών κάθε έτος, για μεταπτυχιακές σπουδές στους τομείς της ενέργειας, της υγείας, της βιομηχανίας, των υποδομών και της ανάπτυξης των πόλεων μέσω του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών.
  • Ιατρικού εξοπλισμού (συμπεριλαμβανομένης της παράδοσης, εγκατάστασης και συντήρησης του εξοπλισμού αυτού) για τα Δημόσια Νοσοκομεία, με έμφαση στα Παιδιατρικά Νοσοκομεία.
Επένδυση, εντός του 2012, ύψους 100 εκατομμυρίων ευρώ στην SIEMENS Ελλάδας, ώστε να διασφαλιστεί η συνεχιζόμενη παρουσία και δραστηριότητα της εταιρείας, η οποία απασχολεί σήμερα περισσότερους από 600 εργαζόμενους.

Πραγματοποίηση επένδυσης κατασκευής νέου εργοστασίου παραγωγής στην Ελλάδα, προϋπολογισμού άνω των 60 εκατομμυρίων ευρώ, που θα οδηγήσει στην απασχόληση άνω των 700 ατόμων.

Eπίσης, μέσω της συμφωνίας:

Η SIEMENS θα συνεχίσει να παρέχει κάθε δυνατή υποστήριξη στις Ελληνικές Αρχές, όποτε της ζητηθεί, σε σχέση με τη συνεχιζόμενη ανάκριση κατά φυσικών προσώπων, που έχουν εμπλακεί στην υπόθεση.

Αναλαμβάνει την καταβολή της νομικής δαπάνης, με την οποία έχει επιβαρυνθεί το Ελληνικό Δημόσιο για την υπόθεση αυτή.

Και επιπλέον, εντάσσεται για μια περίοδο έως τριών ετών από την Ημερομηνία Έναρξης της Συμφωνίας, σε ένα πρόγραμμα εταιρικής συμμόρφωσης υπό ένα Επίτροπο που θα διορίσει το ελληνικό Δημόσιο.

Το τελικό κείμενο της «Συμφωνίας» που υπογράφτηκε, δεν έχει καμία διαφοροποίηση από το σχέδιο «Συμφωνίας», που ενέκρινε η Βουλή των Ελλήνων.

Με μέριμνα του υπουργού Οικονομικών, η ενυπόγραφη Συμφωνία θα διαβιβαστεί στη Βουλή για ενημέρωση.

iskra
Διαβάστε περισσότερα...

Πέμπτη 23 Αυγούστου 2012

Θέλετε να μάθετε την αλήθεια; Ανοίξτε τ’ αυτιά σας και ακούστε την!



του Δημήτρη Καζάκη

Ξέρετε πιο είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα της Ελλάδας; Μήπως είπατε η ύφεση; Ε, αυτό κατά τους κυβερνώντες δεν είναι παρά ένα είδος φυσικού φαινομένου, το οποίο με την πάροδο του χρόνου θα το ξεπεράσουμε. Τι σημασία έχει αν πάρει μερικά χρονάκια. Τι είναι 5, 10, 20, 30 χρόνια μπροστά στην αιωνιότητα. Θα μου πείτε, πόσοι θα ζουν τότε για να δουν το ξεπέρασμα της ύφεσης, όχι στα λόγια και τους αριθμούς, αλλά στην πράξη, στο μεροκάματο, στη δουλειά και στο βιοτικό επίπεδο της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού; Ε, ας μην είμαστε κακόβουλοι και κακεντρεχείς. Δεν χρειαζόμαστε όλοι στην Ελλάδα. Να, αν μείνουμε οι μισοί στην χώρα, αυτόματα θα διπλασιαστούν οι μισθοί και η ανεργία θα εξαφανιστεί. Αν μείνουμε μόνο το 1/3 τότε θα ζούμε σαν μαχαραγιάδες. Αφήστε που έχουμε του μετανάστες να μας κάνουν τις δουλειές και την Χρυσή Αυγή να εξασφαλίζει ότι μόλις ζητήσουν μεροκάματο θα «εξαφανίζονται». Όσο λιγότεροι μείνουμε στην χώρα, τόσο καλύτερα θα ζήσουμε. Υπάρχει πιο φωτεινό όραμα για την Ελλάδα μας; Τι θέλετε λοιπόν και φωνάζετε για την ανεργία, τους ηλικιωμένους που δεν την βγάζουν με την σύνταξη, τους ασφαλισμένους χωρίς ουσιαστική ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, τους αρρώστους που πεθαίνουν χωρίς νοσοκομεία, τα παιδιά που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα. Αφήστε τους να βγουν από την μέση, αφήστε τους να χαθούν μια ώρα αρχύτερα και θα δείτε τι ωραία που θα είναι η Ελλάδα χωρίς αυτούς.

Δεν ακούσατε προεκλογικά τον κ. Βενιζέλο να λέει ότι όσοι είναι σε απόγνωση και ορισμένοι οδηγούνται στην αυτοκτονία, αυτό σημαίνει ότι είναι εκ φύσεως προβληματικοί; Τι θέλετε δηλαδή να ταΐζουμε τους προβληματικούς; Δεν ακούσατε τον κ. Στουρνάρα που μας είπε ότι έχουμε το ακριβότερο κοινωνικό κράτος στην ευρωζώνη και το πληρώνουμε με δάνεια; Τι το θέλουμε το κοινωνικό κράτος; Γιατί να το πληρώνουμε; Για όλους αυτούς τους ανεπρόκοπους που τους αρέσει να κλαίγονται για τις συντάξεις, την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, την υγεία, κλπ.; Άμα θέλεις συντάξεις, φάρμακα και υγεία, βγάλε από το πορτοφόλι σου και πλήρωσε για να έχεις. Αν δεν μπορείς, να πας να ψοφήσεις, γιατί να σε πληρώνουν οι άλλοι. Τι θέλετε; Θέλετε να χάσουμε την φάρα από σόι, όπως τους Παπανδρέηδες, τους Σαμαράδες, τους Βενιζέλους και όλους τους υπόλοιπους του οικείου φυράματος, για να επιβιώσει η πλέμπα; Για συνέλθετε! Μεροκαματιάρηδες μια ζωή και ζητάτε από την κυβέρνηση να ασχοληθεί με το τι θα απογίνεται; Όποιος έχει μπάρμπα στην Κορώνη, ή έστω στην Πύλο, όποιος έχει ματσωθεί γερά, ή τέλος πάντων όποιος έχει γερές δικτυώσεις εντός κι εκτός Ελλάδας θα επιβιώσει, οι υπόλοιποι ας κάνουν το κουμάντο τους. Ζούμε στην πράξη την «κοινωνία της ευγονικής» που τόσο πολύ ποθούσαν να οικοδομήσουν εγκέφαλοι σαν τον δόκτωρ Μέγκελε, ο οποίος ήταν μια παρεξηγημένη ιδιοφυία που μόνο τώρα καταλαβαίνουν οι πολιτικοί ιδίως της ευρωζώνης την αξία των οραμάτων του και πασχίζουν να τα μετουσιώσουν σε πραγματικότητα. Τώρα, αν χαθούν μερικά εκατομμύρια, δεν πειράζει. Έχουμε γίνει πολλοί και ήρθε ο καιρός να αραιώνουμε.

Η κυβέρνηση λοιπόν έχει με πιο σοβαρά πράγματα να ασχοληθεί. Αργά ή γρήγορα θα ξεπεραστεί και η ύφεση, όπως τόσα και τόσα άλλα, γιατί λοιπόν να ανησυχεί γι’ αυτήν και μάλιστα να την θέτει πρώτη προτεραιότητα; Έχει βάλει άλλωστε τους πιο κατάλληλους για να ασχοληθούν μαζί της: π.χ. ο κ. Γεωργίου στην Στατιστική Αρχή για να προσαρμόζει κατάλληλα τα νούμερα όπως έχει διδαχθεί στην Μεγάλη της Απάτης Σχολή, το ΔΝΤ, ο κ. Στουρνάρας με παρατσούκλι «το στουρνάρι» που ξέρει να εκτελεί συμβόλαια θανάτου εναντίον της χώρας από την εποχή Σημίτη, αλλά και ο κ. Χατζηδάκης που είναι μετρ στο γενικό ξεπούλημα. Με τέτοιο πολιτικό προσωπικό μπορείς να μην αισθάνεσαι σιγουριά για το αύριο! Ποιοι θέλετε δηλαδή να αναλάβουν την διακυβέρνηση της χώρας; Οι μεροκαματιάρηδες; Σιγά! Τι ξέρουν αυτοί από διακυβέρνηση μπροστά στα καμάρια της πολιτικής;

Στο κάτω-κάτω της γραφής ποιους αφορά η ύφεση; Τους εργαζόμενους με δουλειές χωρίς μεροκάματο, χωρίς παρών και μέλλον, αλλά και τους ανέργους που δεν μπορούν να βρουν δουλειά. 
Ε, και; Αφού δεν βρίσκουν ψωμί να φάνε, ας φάνε παντεσπάνι! Όποιος δεν έκανε μια αρπαχτή στην ζωή του, όποιος δεν χώθηκε σε κανένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα για να τα μασήσει, όποιος δεν τα βρήκε με του κυβερνήτες για να εισπράττει εν λευκώ, όποιος δεν σκαρφίστηκε έργα και επενδύσεις του αέρα για να τα κονομήσει μαζί με τους πολιτικούς του φίλους, όποιος δεν σταμάτησε μπροστά σε τίποτε προκειμένου να ρημάξει, να λεηλατήσει και να φτιάξει περιουσίες, τότε αυτός είναι ένας αποτυχημένος. Με τους αποτυχημένους θα ασχολούμαστε τώρα; Αυτοί το μόνο που ξέρουν είναι να μιλάνε για εντιμότητα και αξιοπρέπεια, για δουλειά και προκοπή και ύστερα να σέρνονται στις αυλές των μεγάλων για μια υπόσχεση. Μ’ αυτούς θα ασχοληθούμε; Η μόνη τους αξία είναι η ψήφος τους. 

Όπως ακριβώς την εποχή της αρχαίας Ρώμης όπου κατά χιλιάδες οι προλετάριοι συντηρούνταν με συσσίτια και επιδόματα από τις μεγάλες φαμίλιες των πατρικίων μόνο και μόνο για την ψήφο τους. Αφού την δώσανε, τώρα τι ζητάνε; Ας πάνε στα συσσίτια του Καμίνη, ή της Εκκλησίας, ας πάνε στα κοινωνικά παντοπωλεία του Αλαφούζου και της παρέας του. Η κοινωνία φροντίζει. Γιατί να ασχοληθεί μια ολόκληρη κυβέρνηση μαζί τους, όταν έχει άλλα πολύ πιο σοβαρά πράγματα να φροντίσει.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα της χώρας είναι η αποκατάσταση της αξιοπιστίας της, αυτό μας είπε ο πρωθυπουργός και ειλικρινά δακρύσαμε από συγκίνηση. Έτσι είναι. Πρέπει η Ελλάδα να αποκτήσει ξανά αξιοπιστία. Απέναντι σε ποιους; Απέναντι στους εταίρους της και τις αγορές! Και ξέρετε γιατί; Διότι η Ελλάδα προκάλεσε επί τούτου την παγκόσμια κρίση μόνο και μόνο για να μην πληρώσει τα δάνειά της. Δεν μπορεί το ευρώ και οι αγορές να πηγαίνουν ρολόι και ξαφνικά να εμφανίζεται η μικρή Ελλαδίτσα και να τα χαλά όλα. Φανταστείτε το σοκ που έπαθαν όλοι. Εκεί που οι αποδεδειγμένα καλοί φίλοι μας σαν τον Σόρος, τον Μπάφετ, οι γνωστές τράπεζες Goldman Sachs, Deutsche Bankκαι οι άλλες αδελφές, η επίσης γνωστή παρέα του ευρώ, η οποία έκανε τα αδύνατα δυνατά για να μας βάλει στον κύκλο της για το καλό μας, που όλοι τους πάνε με το σταυρό στο χέρι, που δεν έχουν εμπλακεί ούτε σ’ ένα σκάνδαλο, που είναι οι καλύτεροι φίλοι των αδικημένων, ξαφνικά την πάτησαν από την Ελλάδα. Κι όλα αυτά γιατί; Διότι οι έλληνες είναι αχάριστοι και αγνώμονες. Όχι βέβαια όλοι. 

Μόνο η πλέμπα, οι μεροκαματιάρηδες, αυτοί που θέλουν εκτός από μισθό – δεν φτάνει που δεν είναι ευγνώμονες γιατί έχουν, όσοι απ’ αυτούς έχουν, δουλειά, θέλουν και μισθό από πάνω – θέλουν να παίρνουν και σύνταξη, θέλουν υγεία, θέλουν παιδεία και μάλιστα δωρεάν. Άκουσον, άκουσον! Όλο θέλουν, θέλουν, θέλουν και μάλιστα δωρεάν. Και το κράτος που θα τα βρει; Πως μπορεί να φροντίζει τις περιουσίες αυτών που κυβερνούν και ταυτόχρονα να παρέχει στην πλέμπα, στον λαουτζίκο υγεία, παιδεία και συντάξεις; Ίσια κι όμοια, δηλαδή; Τι θέλετε να μας κυβερνούν μόνο όσοι έχουν βγει από το καμίνι της βιοπάλης, μόνο όσοι έχουν αποδείξει ότι την επιστήμη τους ξέρουν να την βάζουν στην υπηρεσία της πατρίδας; Τέτοια αχαριστία λοιπόν; Θα είχαμε όλα αυτά τα καλά που έχουμε σήμερα, αν δεν μας κυβερνούσαν όλοι αυτοί που εξακολουθούν να μας κυβερνάνε για δεκαετίες; Θα είχαμε ευρώ; Τι άλλο θέλετε; Να μας ανήκε η χώρα που κατοικούμε και να μην ξέρουμε τι να την κάνουμε; 

Ενώ τώρα ξέρουμε. Την πουλάμε για ένα κομμάτι ψωμί και είμαστε ήσυχοι. Έχουμε τις αγορές και τους φίλους μας στην ευρωζώνη να μας κοιτάξουν. Αυτοί θα μας βρουν δουλειά και θα μας δώσουν να φάμε. Τι την θέλουμε την πατρίδα. Έτσι ή αλλιώς μια ζωή οι πολιτικοί μας την πουλάνε και οι επιχειρηματίες μας την λεηλατούν. Μόνο βάσανα μας έχει δώσει. Ενώ όντας Ευρωπαίοι γινόμαστε πολίτες του κόσμου. Σαν τους Αφγανούς, του Πακιστανούς, τους Αφρικανούς και όλους τους άλλους περιπλανώμενους συμπολίτες που άφησαν την πατρίδα τους στην στοργική φροντίδα των παγκόσμιων τραπεζών και των πολυεθνικών και αυτοί βγήκαν στην γύρα για να ανακαλύψουν τον κόσμο. Υπάρχει καλύτερη ζωή;

Στο κάτω-κάτω της γραφής η Ελλάδα χρωστάει. Κι όπως είναι γνωστό στους κύκλους των τραπεζιτών, όποιος δεν μπορεί να πληρώσει χάνει την αξιοπιστία του. Τώρα θα μου πείτε ότι αυτό ανήκει στην σφαίρα της τραπεζικής μαφίας, αλλά τι σημασία έχει; Ποιος μπορεί να ξεχωρίσει τον τραπεζίτη από τον τοκογλύφο, την τράπεζα από την μαφία; Μπορεί να έχει δικαιώματα αυτός που χρωστάει; Όχι βέβαια. Το μόνο δικαίωμα που έχει είναι να πληρώσει. Σε είδος αν χρειαστεί, όπως τότε με τον Έμπορο της Βενετίας, που ο οφειλέτης έπρεπε να πληρώσει το ομόλογο με μια λίμπρα σάρκας από την σάρκα του. Βέβαια, στο θέατρο ο οφειλέτης Αντόνιο σώζεται από τον Σάιλοκ χάρις στην στρεψοδικία του δικηγόρου. Στην αληθινή ζωή, οι σύγχρονοι Σάιλοκ έχουν φροντίσει για όλα. «Εγγυώμαι προσωπικά την αποπληρωμή των δανείων», είπε ο Σαμαράς στους Ευρωπαίους Σάιλοκ. 

Μήπως εννοεί ότι θα πληρώσει αυτός με δική του λίμπρα σάρκας; Όχι βέβαια. Εγγυάται προσωπικά ότι ο λαός θα πληρώσει τα δάνεια. Τα δάνεια που δεν μπορούν να αποπληρωθούν παρά μόνο με λίμπρες σάρκας από την σάρκα του λαού. Και λοιπόν; Από πότε έχει δικαιώματα αυτός που χρεωστάει; Και μάλιστα η πλέμπα, όλοι αυτοί που σέρνονται προεκλογικά στα γραφεία των πολιτευτών για κανένα ρουσφετάκι. Τι δικαιώματα έχουν αυτοί; Κανένα απολύτως! Το μοναδικό δικαίωμα που έχουν είναι να ψηφίζουν, όποτε τους λένε, αυτόν που τους υποδεικνύουν, για να μπορούν οι Σάιλοκ να έχουν ήσυχο το κεφάλι τους.  

Άλλωστε τι θα κοστίσει η όλη υπόθεση των δανείων. Ο Σαμαράς μίλησε για κάτι βραχονησίδες. Από τότε που ήταν υπουργός εξωτερικών με υπουργό οικονομικών τον Μάνο στην κυβέρνηση αυτού του αξιομνημόνευτου ευεργέτη της χώρα μας, του Κ. Μητσοτάκη, είχαν βάλει στο μάτι τις βραχονησίδες και να που ήρθε η ώρα να εκπληρώσουν την αποστολή τους. Τι μας νοιάζει για τις βραχονησίδες. Τι μας νοιάζει αν πουληθούν τα πάντα. Εμείς να είμαστε καλά, ή τέλος πάντων όσοι από εμάς θα επιζήσουμε για να είμαστε καλά. Όλοι οι άλλοι ας πάνε στον αγύριστο. Τι μας νοιάζει; Άλλωστε, το ‘παμε, όσο λιγότεροι μείνουμε, τόσο μεγαλύτερες ευκαιρίες θα έχουμε για κανένα ρουσφετάκι στις επόμενες εκλογές. Από εξ επαγγέλματος πολιτευτές ικανούς μόνο για ρουσφέτια και για να πουλάνε την χώρα, πάντα με το αζημίωτο, έχουμε πήξει σε δεξιά και αριστερά, σε συμπολίτευση και αντιπολίτευση. Δείτε τους πώς έχουν κουρνιάξει όλοι τους με το ευρώ. Άλλο να τα παίρνεις χοντρά με δραχμούλα κι άλλο να τα παίρνεις χοντρά με ευρώ και μάλιστα να μπορείς να το βγάζεις έξω χωρίς κανένα κόλλημα.

Μην φοβάσαι. Αν εσείς οι περισσότεροι δεν είναι γραφτό σας να επιβιώσετε, τι να γίνει; Κισμέτ. Τι θέλετε δηλαδή να βάλει ο Τσίπρας την γάτα του να κλαίει; Όσοι από εμάς θα επιβιώσουν, τότε θα μείνουμε λίγοι και καλοί. Κάποιον θα βρεις κι εσύ για να συρθείς στα πόδια του για μια εξυπηρέτηση. Κάποιον θα βρεις κι εσύ για να ξεπουλήσεις την αξιοπρέπειά σου με το να πιστέψεις τις υποσχέσεις του. Αντίο και καλόν ύπνο. Ο βαθύς ύπνος μέσα στον θάλαμο αερίων, ήταν το μόνο που είχε απομείνει για τους καταδικασμένους, έλεγαν όσοι επιβίωσαν από τα κάτεργα του Άουσβιτς, του Ντάχαου και των άλλων ευαγών ιδρυμάτων ευγονικής της ανθρωπότητας.

Και ένας μικρός αστερίσκος: Ξέρετε πώς γλύτωσε η Ευρώπη από την πανούκλα στον μεσαίωνα; Με την φωτιά! Φωτιά και τσεκούρι στους προσκηνυμένους, φώναζαν οι πρόγονοι αυτού του λαού που κάποτε κατοικούσε και υπερασπιζόταν αυτή την γη. Κάτι ήξεραν αυτοί. Σε τούτον τον τόπο μπορεί να μείναμε λίγοι ρωμιοί, λίγοι που πονάμε για τα παιδιά και την πατρίδα μας. Μπορεί να έχουμε μείνει ελάχιστοι από την Ρωμιοσύνη του ποιητή, αλλά να είστε σίγουροι ότι από εμάς θα το βρουν ακόμη κι αν χρειαστεί να υπερασπιστούμε τα ιερά κι όσια του μαχόμενου ελληνικού έθνους – όχι του δήθεν έθνους των κάλπικων αρχαιολατρών και των ξεπουλημένων ελληναράδων, αλλά του έθνους που ήξερε να τα βάζει με κατακτητές και τύραννους για να επιβιώσει – πάνω στα βουνά όπως οι παππούδες μας. Ετούτη η γη ανήκει στο γένος μας, στο λαό μας, και εκτός από τα ομόλογα που έχουν υπογράψει οι εγκάθετοι κυβερνήτες για να μας έχουν αλυσοδεμένους οι ντόπιοι και ξένοι ληστοσυμμορίτες, υπάρχει και ένα ομόλογο που από τον εποχή του Κολοκοτρώνη έχει μείνει ανεκπλήρωτο: το ομόλογο της ελευθερίας της Ελλάδος. Κι αυτό ήρθε η ώρα να πληρωθεί στο ακέραιο και με όλους τους τόκους υπερημερίας. 
Διαβάστε περισσότερα...

Μια συνομιλία με την "Ε.Ε." (βιντεο)

Διαβάστε περισσότερα...

Τρίτη 21 Αυγούστου 2012

Το κατά Στουρνάρα ευαγγέλιο της πρόδηλης σκοπιμότητας...



του Δημήτρη Καζάκη

Όποτε διαβάζει κανείς δηλώσεις Στουρνάρα δεν μπορεί παρά να θυμηθεί τις αμέτρητες ανοησίες που έχει ισχυριστεί κατά καιρούς αυτός ο κύριος, τις ποικίλες εμπλοκές του με το ελληνικό οικονομικό πρόβλημα που έχουν στοιχίσει τόσο ακριβά στην χώρα και τον λαό της. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς; Το γεγονός ότι ο κ. Στουρνάρας αποτέλεσε ένα από τα βασικά στελέχη του οικονομικού παρακράτους επί εποχής Σημίτη, ο οποίος προήδρευσε της επιτροπής συλλογής στοιχείων για την ένταξη της Ελλάδας στο ευρώ; Στοιχεία που σήμερα γνωρίζουμε πολύ καλά ότι ήταν παραποιημένα με την κάλυψη της Γερμανικής κυβέρνησης, αλλά και των οργάνων της ΕΕ.

Να θυμηθούμε ότι ο κ. Στουρνάρας τοποθετήθηκε στην Εμπορική Τράπεζα προκειμένου η συγκεκριμένη τράπεζα να ξεπουληθεί, μέσα από ένα παρασκήνιο μίζας και λαθραίας κίνησης χρήματος που βόγκηξαν τότε οι αγορές, στην Credit Agricole. Να θυμηθούμε επίσης ότι ως διευθυντής του ΙΟΒΕ μετέτρεψε το συγκεκριμένο Ινστιτούτο σε ανέκδοτο, σε περίγελο, όταν εμφάνισε «μελέτη» που υπολόγιζε ότι το άνοιγμα των αποκαλούμενων «κλειστών επαγγελμάτων» θα πρόσθετε έως και 13 ποσοστιαίες μονάδες στο ΑΕΠ. Ακόμη γελάει το σινάφι του. Ούτε βέβαια ξεχνάμε την ΜΚΟ που είχε στήσει με τον Μάνο για να συμμετάσχουν ενεργά στο ξεπούλημα του δημοσίου και της χώρας.

Ακόμη και ως υπουργός, αυτός ο κολοφώνας της «οικονομικής επιστήμης» της αρπαχτής και του ιδιωτικού πλουτισμού, είχε το θράσος να δηλώσει στις 3/8 ότι βλέπει «φως» στο βαθύ τούνελ της κρίσης που έχει μπει η ελληνική οικονομία. «Παρά τα προβλήματα η ελληνική οικονομία δείχνει σημάδια βελτίωσης. Υπάρχουν σημάδια βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας. Εγώ βλέπω φως δεν είναι όλα μαύρα». Λίγο αργότερα βγήκαν τα προσωρινά στοιχεία του 2ου τριμήνου για το ΑΕΠ, τα οποία δείχνουν ύφεση στο 6% και βρήκε την ευκαιρία ο κ. Στουρνάρας πάλι να θριαμβολογήσει ότι τελικά θα έχουμε ύφεση μικρότερη του 7% που είχε αρχικά προβλεφτεί. Οι δηλώσεις αυτές το μόνο που σημαίνουν είναι ότι προκειμένου να εμφανιστεί «βελτίωση» στα μακροοικονομικά στοιχεία της ελληνικής οικονομίας, θα πέσει το μαγείρεμα της ζωής τους. Άλλωστε, ο κ. Στουρνάρας είναι παλιά καραβάνα, όπως είπαμε, στο άθλημα αυτό. Ενώ με τον κ. Γεωργίου της ΕΛΛ.ΣΤΑΤ. κάνει αχτύπητο δίδυμο. Αυτοί είναι ικανοί να βγάλουν ότι η ανεργία μειώνεται και ότι η ελληνική οικονομία αναπτύσσεται με ρυθμούς Κίνας!

Εδώ έβγαλαν ότι ο Γενικός ∆είκτης Βιοµηχανικής Παραγωγής του µηνός Ιουνίου 2012, σε σύγκριση µε τον αντίστοιχο ∆είκτη του Ιουνίου 2011,  παρουσίασε αύξηση κατά 0,3%,  έναντι µείωσης 13,3% που σηµειώθηκε κατά την αντίστοιχη σύγκριση του έτους 2011 προς το 2010. Η αύξηση του Γενικού ∆είκτη Βιοµηχανικής Παραγωγής κατά 0,3% το µήνα Ιούνιο 2012, σε σύγκριση µε τον αντίστοιχο δείκτη του Ιουνίου 2011,  οφείλεται κυρίως στην αύξηση του ∆είκτη Παραγωγής Ορυχείων – Λατοµείων κατά 18,9%. 

Ειδικότερα, στην αύξηση αυτή συνέβαλε η αύξηση των δεικτών των 2ψήφιων κλάδων: εξόρυξης άνθρακα και λιγνίτη και άντλησης αργού πετρελαίου και φυσικού αερίου. Και στην αύξηση του ∆είκτη Παραγωγής Ηλεκτρισµού κατά 10,9%. Σε μια περίοδο μάλιστα που είχαμε σοβαρούς κλονισμούς στο δίχτυο παραγωγής της ΔΕΗ, ειδικά στο επίπεδο λιγνίτη. Εκτός κι αν η εισαγωγή πετρελαίου και φυσικού αερίου για παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος και όχι μόνο, ξαφνικά βαφτίστηκε εγχώρια άντληση προς δόξα των λαθρεμπόρων. Κι έτσι με ένα σμπάρο, δυο τρυγόνια.

Αυτός λοιπόν ο κύριος με το επώνυμο που με τόσο ακρίβεια υποδεικνύει το πνευματικό του επίπεδο, δεν έχει επιβεβαιωθεί ποτέ και σε τίποτε. Ήταν ανέκαθεν ένας τυπικός βλαξ, ο οποίος με τις κατάλληλες διασυνδέσεις κατόρθωσε να ανέλθει γιατί ελλείψει γνώσης και επιπέδου ήταν χρήσιμος μόνο στο να εκτελεί τις βρωμοδουλιές που του ανάθεταν εξαπανέκαθεν τα αφεντικά του. Μας το ξεστόμισε κιόλας όταν κατά την διάρκεια της συζήτησης για τις εξελίξεις γύρω από την Αγροτική Τράπεζα που οδήγησαν τελικά στην μεταβίβαση του υγιούς κομματιού της στην Τράπεζα Πειραιώς επιχείρησε να απαντήσει σε όσους τον κατηγορούν λέγοντας: «Δεν με αγγίζουν τα περί ληστείας και ποινικών ευθυνών. Εγώ άφησα μια πολύ καλή θέση στον ιδιωτικό τομέα για να είμαι εδώ και να βοηθήσω». Έτσι είναι όποιος έχει αναδειχθεί χρεοκοπώντας μια ολόκληρη χώρα, ανταμείβεται γερά στον ιδιωτικό τομέα. Όχι όποιον κι όποιον ιδιωτικό τομέα. Στον ιδιωτικό τομέα που υπηρέτησε με τόση αφοσίωση οδηγώντας μαζί με το πλήρωμα του Σημιτικού παρακράτους ολόκληρη την χώρα στα βράχια. Αυτό που ήθελε να πει είναι ότι εγώ έχω κάνει την καβάτζα μου, τα ‘χω κονομήσει γερά και ήρθα επειδή μου είπαν ότι μπορώ να βοηθήσω στο ξεπούλημα της χώρας. Το αν τον αγγίζουν τα περί ληστείας και ποινικών ευθυνών, εγώ στην θέση του θα κρατούσα χαμηλό προφίλ γιατί έχει να λογοδοτήσει για πολλά, πάρα πολλά.

Όμως, το εντελώς εκνευριστικό με τον εν λόγω κύριο δεν είναι ότι υπηρετεί αυτά τα πιο άνομα συμφέροντα σε επίπεδο χώρας, αλλά και Ευρώπης, αλλά έχει την αγωνία να εμφανιστεί κι ως βαθύς γνώστης της οικονομίας (τρομάρα του!). Κι έτσι σε ένα ρεπορτάζ της εφημερίδας Το Βήμα την περασμένη Κυριακή (19/8) φέρεται να είπε: «Εμείς πρέπει να μείνουμε ζωντανοί, να κρατηθούμε κάτω από την ομπρέλα του ευρώ, γιατί μόνο αυτή η επιλογή μπορεί να μας προστατεύσει από φτώχεια που δεν έχουμε ζήσει». Μα καλά τι είναι τούτος; Πώς είναι δυνατόν να ισχυρίζεται ότι πρέπει να μείνουμε ζωντανοί κάτω από την ομπρέλα του ευρώ; Ποιοι να μείνουν ζωντανοί; Αυτός και η παρέα του και η συμμορία που θέλει την «αξιοποίηση» της χώρας; Πόσους συμπεριλαμβάνει αυτό το «πρέπει να μείνουμε ζωντανοί» από τους έλληνες εργαζόμενους, από τον ελληνικό λαό; Και ποιος θα αποφασίσει ποιοι και πόσοι θα μείνουν ζωντανοί; Ο εν λόγω κύριος και η συμμορία του ευρώ;

Όσο για το ότι αυτή είναι η μόνη «επιλογή μπορεί να μας προστατεύσει από φτώχεια που δεν έχουμε ζήσει», τι να πει κανείς; Αυτός και η συμμορία του ευρώ βυθίζουν την χώρα και τον λαό της σε μια πρωτοφανή ύφεση, σε φτώχεια, ανέχεια, ανεργία και εξαθλίωση, που μόνο ως απόηχο του παγκόσμιου πολέμου έχει ζήσει αυτός ο τόπος και τι σου λέει; Το κάνουν για να μας προστατεύσουν «από φτώχεια που δεν έχουμε ζήσει». Σε σκοτώνουν γιατί θέλουν να σε προστατεύσουν από τον θάνατο! Βέβαια, αυτό το «δεν έχουμε ζήσει», είναι πληθυντικός ευγενείας καθότι αυτός και η φάρα του δεν έχουν κανένα πρόβλημα με την φτώχεια. Η φτώχεια είναι πρόβλημα άλλων, της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. Τώρα τι σόι δημοκρατία είναι αυτή όταν μονίμως έχουμε υπουργούς και κυβερνήσεις που οδηγούν έναν ολόκληρο λαό στην απόγνωση της εξαθλίωσης, χωρίς αυτοί να κινδυνεύουν να υποστούν τις συνέπειες της δικής τους πολιτικής; Απλά δεν είναι δημοκρατία, είναι μια πλουτοκρατική απολυταρχία με ένα πολύ περιορισμένο και απόλυτα ελεγχόμενο αιρετό δικαίωμα.

«Όσοι διαφωνούν δεν είναι πιο αριστεροί από εμένα» - εκμυστηρεύεται - «ας σκεφθούν πώς και από πού μπορούν να βρεθούν 11,5 δισ. ευρώ για να κοπούν σε δυο χρόνια»... δήλωσε πάλι ο εν λόγω κύριος και τρομάξαμε. Και ο Στουρνάρας αριστερός; Να γιατί δηλώνω περήφανα ότι εγώ δεν ήμουν ποτέ, δεν είμαι και ούτε θέλω να γίνω αριστερός. Η έννοια αριστερός, αριστερά, υπήρξε πάντοτε ένα είδος πολιτικής σημαίας ευκαιρίας για τυχοδιώκτες. Είναι το αναγκαίο υποκατάστατο του λαού προκειμένου ο ίδιος να μην μπορέσει ποτέ να σηκώσει κεφάλι, να μην αποκτήσει ποτέ την ανεξαρτησία του από τους διαμεσολαβητές και τους προαγωγούς του, που πάντα αυτοί ξέρουν καλύτερα από τον ίδιο το συμφέρον του και οι δικές τους πολιτικές ισορροπίες και προτεραιότητες είναι πάντα πολύ πιο σημαντικές από την δική του αυτοτελή και αυθόρμητη δράση, από τα δικά πιεστικά προβλήματα. Είναι ο τρόπος που έχουν διαλέξει πολλοί για να κρύβουν το πραγματικά αντιδραστικό τους πρόσωπο, την σχιζοειδή υπεροψία και απαξίωση που νιώθουν για τον απλό λαό. 

Γι’ αυτό και δεν καταδέχονται να μιλάνε την γλώσσα του, να απευθύνονται απευθείας σ’ αυτόν χωρίς να θέλουν να το προσηλυτίσουν στη δική τους περίεργη αριστερή φαντασίωση, ή ιδεοληψία, στη δική τους σκοπιμότητα και ιδιοτέλεια, η οποία από την στιγμή που χαρακτηρίζεται αριστερή, ή εκπορεύεται από την αριστερά αποκτά αμέσως φωτοστέφανο αγιότητας και προοδευτικότητας. Ο λαός γι’ αυτούς, αν υπάρχει, είναι μόνο ικανός για να τους ακολουθεί, να τους ψηφίζει και να τους πιστεύει τυφλά.

Για όλα αυτά υπάρχει η μυθική αριστερά, όπου ο καθένας βλέπει την φάτσα του σ’ αυτήν λες και είναι ο μαγικός καθρέφτης όπου κάθε τερατογένεση του μαζικού κινήματος βρίσκει την δικαίωσή της και έτσι την προσδιορίζει όπως ποθεί, ή όπως τον συμφέρει. Να γιατί ο Στουρνάρας δικαίως εξανίσταται που δεν τον θεωρούν αριστερό, όλοι αυτοί που ξέρουν μόνο να κλίνουν την αριστερά σε όλες τις πτώσεις και τα γένη. Ούνα ράτσα, ούνα φάτσα! Ακόμη κι αν για λόγους κοινοβουλευτικού κρετινισμού ή πολιτικής επιβίωσης εμφανίζονται να εκτοξεύουν μύδρους εναντίον της πολιτικής που αντιπροσωπεύει ο κ. Στουρνάρας.

Γνωρίζω πάρα πολλούς αριστερούς που έχουν πάρει διαζύγιο με την κοινή λογική εδώ και πολλά χρόνια, αλλά πόσο αριστερός Στουρνάρας πρέπει να είσαι για να μην αναρωτηθείς: τι χρειάζονται όλες αυτές οι περικοπές των 11,5, που έγιναν 14 δις ευρώ; Μπορεί ο κ. Στουρνάρας να έχει συνηθίσει να εκτελεί εντολές, αλλά όπως θα του εξηγούσε ακόμη κι ένα παιδάκι του δημοτικού, το πρώτο πράγμα που θα έπρεπε να τον απασχολεί είναι το γιατί. Πολύ περισσότερο σε μια περίοδο όπου παγκόσμια έχει εντοπιστεί ότι η συρρίκνωση των μισθών και των εισοδημάτων αποτελεί έναν από τους βασικούς παράγοντες που αποτρέπει την όποια ανάκαμψη των ανεπτυγμένων και αναπτυσσόμενων οικονομιών.[1] Τώρα, γιατί θα πρέπει να ενδιαφέρουν αυτές οι μελέτες κάποιον σαν τον Στουρνάρα, όταν αυτός έχει να κάνει μόνο μια δουλειά: να εκτελεί εντολές.

Το κλου όμως ήρθε με την εξής αποστροφή αυτού του εξαιρετικά ανόητου και εντελώς διατεταγμένου ρεπορτάζ: Το μεγάλο όμως βάρος πέφτει στις περικοπές του κοινωνικού κράτους, γράφει ο συντάκτης του Βήματος. Στην προσαρμογή των συντάξεων, του εφάπαξ και των επιδομάτων πρόνοιας στις σημερινές συνθήκες και δυνατότητες του Δημοσίου και των Ταμείων. «Έχουμε το ακριβότερο κοινωνικό κράτος στην ευρωζώνη, δεν μπορούμε να το συντηρούμε άλλο με δανεικά», λέει σκεπτικός ο υπουργός Οικονομικών… Πάντα κατά το ρεπορτάζ της εφημερίδας.

Ώστε έτσι, έχουμε το πιο ακριβό κοινωνικό κράτος στην ευρωζώνη το οποίο συντηρούμε με δανεικά; Τότε γιατί τα επίσημα στοιχεία της Eurostat λένε άλλα; Η Ελλάδα ξόδευε το 2002 για κοινωνική προστασία το 16,9% του ΑΕΠ της, έναντι του 18,2% του ΑΕΠ που ξόδευε κατά μέσο όρο η Ευρωπαϊκή Ένωση των 27 και του 18,7% του ΑΕΠ που ξόδευαν κατά μέσο όρο οι χώρες της ευρωζώνης. Το 2010, την τρίτη χρονιά ύφεσης της ελληνικής οικονομίας, οι δαπάνες της Ελλάδας για κοινωνική προστασία ανήλθαν σε 18% επί του ΑΕΠ της. Η άνοδος αυτή είναι εικονική και οφείλεται στην συρρίκνωση του ΑΕΠ της χώρας. Παρ’ όλα αυτά ο μέσος όρος της ΕΕ των 27 ήταν για το 2010 στο 19.9% του ΑΕΠ της, ενώ οι χώρες της ευρωζώνης ξόδεψαν το 20,5% του ΑΕΠ τους. Που λοιπόν το βρήκε ο κ. Στουρνάρας ότι έχουμε το ακριβότερο κοινωνικό κράτος στην ευρωζώνη;

Ας δούμε για την υγεία. Το 2002 η Ελλάδα ξόδεψε από τον κρατικό κορβανά το 5% του ΑΕΠ της για την υγεία. Την ίδια χρονιά η ΕΕ των 27 ξόδεψε κατά μέσο όρο από τις κρατικές δαπάνες το 6,4% του ΑΕΠ της και οι χώρες της ευρωζώνης το 6,5% του δικού τους ΑΕΠ. Το 2010 η Ελλάδα ξόδεψε σε κρατικές δαπάνες το 7,5% του ΑΕΠ της για την υγεία. Κι αυτή η άνοδος οφείλεται στην τριετή πτώση του ΑΕΠ, ενώ οι πραγματικές δαπάνες δεν είδαν καμιά αύξηση. Την ίδια χρονιά η ΕΕ των 27 δαπάνησε από τον κρατικούς προϋπολογισμούς το 7,5% κατά μέσο όρο για την υγεία, όπως και οι χώρες της ευρωζώνης. Πόσο Στουρνάρας πρέπει να είσαι για να ισχυρίζεσαι ότι έχουμε το πιο ακριβό κοινωνικό κράτος στην ευρωζώνη; 

Αυτό που έχει ενδιαφέρον να δούμε είναι ότι συγκριτικά η Ελλάδα δαπανά από τον κρατικό κορβανά 11,1% του ΑΕΠ της για το 2010 για γενικές δημόσιες υπηρεσίες, έναντι 6,5% για την ΕΕ των 27 και 6,7% του ΑΕΠ για τις χώρες της ευρωζώνης την ίδια χρονιά. Εδώ βρίσκεται το πρόβλημα και όχι στο κοινωνικό κράτος. Στις γενικές δημόσιες υπηρεσίες περιλαμβάνονται και οι κρατικές προμήθειες που από μόνες τους είναι 2-3 ποσοστιαίες μονάδες πάνω από τον μέσο όρο της ΕΕ-27 και της ευρωζώνης. Τα υπόλοιπα έχουν να κάνουν με το καθεστώς κομματικού φέουδου και επιχειρηματικής αρπαχτής που έχει επιβληθεί στο ελληνικό κράτος επί δεκαετίες.

Επίσης, η Ελλάδα δαπανά (2010) το 2,2% του ΑΕΠ της για άμυνα και 1,7% για δημόσια τάξη και ασφάλεια. Αντίστοιχα για την ΕΕ-27 το ποσοστό του ΑΕΠ για την άμυνα ήταν το 2010 της τάξης 1,6%, ενώ για την δημόσια τάξη και ασφάλεια το 1,9%. Για τις χώρες της ευρωζώνης το ποσοστό επί του ΑΕΠ για την άμυνα ανερχόταν στο 1,4% και για την δημόσια τάξη και ασφάλεια στο 1,8%. Οι αυξημένες δαπάνες για την δημόσια τάξη και ασφάλεια συγκριτικά με την άμυνα έχει άμεση σχέση με την κατά προτεραιότητα οικοδόμηση αστυνομικών κρατών. Αυτό που ανησυχεί ιδιαίτερα σήμερα κυβερνήσεις και ολιγαρχίες της «ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης» δεν είναι ο εξωτερικός εχθρός, αλλά ο εσωτερικός, η πιθανή αντίσταση των λαών.

Το χειρότερο όμως δεν είναι αυτό. Όχι μόνο δεν έχουμε το ακριβότερο κοινωνικό κράτος στην ευρωζώνη, αλλά έχουμε ένα από τα χειρότερα σε κοινωνική ανταπόδοση. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να εμφανίζονται σχετικά υψηλές οι δαπάνες του κοινωνικού κράτους, αλλά αυτό δεν έχει αντίκρισμα στην κοινωνική κατάσταση του πληθυσμού. Πρόκειται για δαπάνες που δεν πάνε στον συνταξιούχο και τον εργαζόμενο, αλλά σε κομματικά ταμεία και ημέτερα κυκλώματα. Αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι το ποσοστό του πληθυσμού στην Ελλάδα που κινδυνεύει από την φτώχεια και τον «κοινωνικό αποκλεισμό» είναι ένα από μεγαλύτερα στην ευρωζώνη. Το 2010 στις χώρες της ευρωζώνης κινδύνευε από «κοινωνικό αποκλεισμό» και φτώχεια το 18% του πληθυσμού. Στην Ελλάδα έφτασε κοντά στο 28%. Ακόμη και σε σχέση με την ΕΕ των 27 όπου υπάρχουν χώρες όπως η Βουλγαρία με ποσοστό πληθυσμού το 2010 που κινδυνεύει από φτώχεια και «κοινωνικό αποκλεισμό» της τάξης του 42%, η Ρουμανία με 41%, η Λετονία με 38%, η Λιθουανία με 33% και η Ουγγαρία με 30%. Στην Ελλάδα το 28,7% των παιδιών ηλικίας 0-17 ετών κινδυνεύουν από φτώχεια και ζουν σε συνθήκες «κοινωνικού αποκλεισμού», όταν ο μέσος όρος της ΕΕ-27 ήταν 26,9% και της ευρωζώνης γύρω στο 18%. Στην εργάσιμη ηλικία από 18-64 ετών στην Ελλάδα το 27,7% του συνόλου κινδυνεύει από φτώχεια και «κοινωνικό αποκλεισμό», έναντι του 23,3% της ΕΕ-27 και του 16% της ευρωζώνης. 

Ενώ για την ομάδα του πληθυσμού ηλικίας 65 και άνω, που κατά βάση ανήκουν οι συνταξιούχοι, στην Ελλάδα για το 2010 το 26,7% κινδυνεύουν με φτώχεια και «κοινωνικό αποκλεισμό», έναντι 19,8% της ΕΕ-27 και 15% της ευρωζώνης. Κι όλα αυτά πριν υπάρξουν οι συνέπειες στο βιοτικό επίπεδο των ελλήνων των απανωτών μνημονιακών πολιτικών για το 2011 και 2012. Τόσο ακριβό και τόσο αποδοτικό είναι το κοινωνικό κράτος στην Ελλάδα.

Πόσο λοιπόν Στουρνάρας πρέπει να είσαι για να ισχυρίζεσαι ότι το πρόβλημα του χρέους και της κατάστασης στην Ελλάδα, είναι το ακριβό κοινωνικό κράτος; Δεν πρέπει να κάνει εντύπωση η αμετροέπεια και εξαιρετική ευκολία με την οποία ψεύδεται ο εν λόγω κύριος. Αυτός ήταν που το 2011 είχε δηλώσει ότι η Ελλάδα ήταν η τελευταία «σοβιετικού τύπου οικονομία» στην Ευρώπη. Είναι ικανός να δηλώνει ότι θέλει. Γι’ αυτόν είναι αλήθεια, εφόσον εξυπηρετεί τον σκοπό του Αυτό είναι το εξαιρετικά βολικό ιδίωμα του βλακός, όπως με εξαιρετικά μαεστρία την έχει αποδώσει ο Ευάγγελος Λεμπέσης σε μια πραγματεία του το 1941 για την «Τεράστια Κοινωνική Σημασία των Βλακών εν τω Συγχρόνω Βίω»[2]. Μια από τις πιο σπουδαίες ιδιότητες του βλάκα, πάντα κατά τον Ε. Λεμπέση, «αποτελεί η παροιμιώδης όνειος επιμονή του βλακός, ωθουμένη υπό μόνου του τυφλού ενστίκτου και ριζικώς απρόσιτος εις πάσαν λογικήν και ψυχολογικήν πραγματικότητα. Ο ευφυής άνθρωπος, και όταν ακόμη δεν ίδη τους υπολογισμούς του εν τη πράξει αποτυγχάνοντας (ως λ.χ. όταν ανακαλύψη λογικόν σφάλμα), ιδία δε όταν συμβή τούτο, θα στηριχθή επί άλλων, ορθοτέρων, υπολογισμών, ή θα πεισθεί να παραιτηθή της ενεργείας του. Ο βλαξ όμως, άτρωτος έναντι πάσης σκέψεως και τεθωρακισμένος έναντι παντός συμπεράσματος, ανίκανος δε να διδαχθή εξ οσωνδήποτε αποτυχιών του, θα επιμείνη και, επειδή μίαν φοράν θα συντρέξουν τυχαίως οι εξωτερικοί αστάθμητοι παράγοντες, είτε επειδή φυσιολογικώς θα περιπέση εις ψυχικόν ή υλικόν πλέον κάματον ο στόχος του, θα επιτύχη!...» Δεν θα μπορούσε να υπάρξει καλύτερη επιτομή για να αποδώσει το ύφος, το ήθος, το επίπεδο και τον χαρακτήρα του κ. Στουρνάρα. Ακριβώς αυτές οι εξαιρετικά πολύτιμες προσωπικές του ιδιότητες τον έχουν κάνει τόσο απαραίτητο σ’ αυτούς που τον χρησιμοποιούν και στο καθεστώς που υπηρετεί.


[1] UNCTAD, Trade and Development Report, New York and Geneva, 2011, σελ. 16-19.
[2] Ε. Λεμπέση, Η Τεράστια Κοινωνική Σημασία των Βλακών εν τω Συγχρόνω Βίω, Εν Αθήναις: Παπανικολάου, 1941.
Διαβάστε περισσότερα...