Καμίλα Βαγιέχο: Παρακολουθούμε τον αγώνα των Αγανακτισμένων, αλλά στη Χιλή έχουμε ξεπεράσει το στάδιο της δυσαρέσκειας

Πηγή: http://ilesxi.wordpress.com

Η συνέντευξη της Camila Vallejo δόθηκε στην Magali Lagrange στο Παρίσι και δημοσιεύτηκε στο BBC Mundo  στις 18 Οκτώβρη 2011, λίγες μέρες πριν από μια ακόμα 48ωρη απεργία στη Χιλή, που κατά σύμπτωση συνέπεσε και με την 48ωρη απεργία της 19ης και 20 Οκτώβρη στην Αθήνα. Η μετάφρασή της δημοσιεύεται, έστω και με καθυστέρηση, ως ένα ακόμα στιγμιότυπο των φοιτητικών αγώνων που πλέον έχουν περάσει τα σύνορα της Χιλής και κάνουν την εμφάνισή τους και σε άλλες χώρες  της  Λατινικής Αμερικής.

H Camila Vallejo, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Φοιτητών του Πανεπιστημίου της Χιλής (ConFeCh) επιβεβαιώνει ότι τα φοιτητικά αιτήματα δεν αναδύθηκαν με αυθόρμητο τρόπο, παρά προέκυψαν από “μία μακρόχρονη διαδικασία βασισμένη σε μια βαθιά ανάλυση αυτού που συμβαίνει στην Χιλή, της αδικίας” και επιβεβαιώνει ότι τώρα “πρέπει να δούμε μπροστά και να δημιουργήσουμε μια εναλλακτική για τη χώρα”

Ταυτόχρονα εκδηλώνει την επιθυμία της να “ αποτελέσει παραδειγμα πολιτικού σχεδίου αυτό το κίνημα , γιατί για πρώτη φορά, ένα κλαδικό αίτημα κατάφερε να μετατραπεί σε κοινωνικό κίνημα που περικλύει πολλούς κλάδους”.

Μετά από σχεδόν έξι μήνες διαδηλώσεων, το φοιτητικό κίνημα, που ζητά μια δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση, συνεχίζει να καθορίζει την πολιτική ατζέντα της χώρας. Αυτή την Τρίτη ξεκινάει μια νέα 48ωρη απεργία.

Φοιτητές, καθηγητές, περιβαλοντολόγοι και η Κεντρική Ένωση Εργατών ( Central Unitaria de Trabajadores), ένα από τα κυριότερα χιλιανά συνδικάτα, στηίζουν τη διαμαρτυρία, που θα κορυφωθεί στις διαδηλώσεις που έχουν προγραμματιστεί την Τετάρτη το βράδυ.

Εν όψει του 48ωρου των κινητοποιήσεων το BBC Mundo μίλησε στο Παρίσι με την Camilla Vallejo, από τα πιο γνωστά πρόσωπα του κινήματος.

Η Vallejo, 22 ετών και φοιτήτρια Γεωγραφίας, πραγματοποίησε από την Παρασκευή μαζί με άλλους τρείς εκρπόσωπους των χιλιανών φοιτητών συναντήσεις στην Ευρώπη με στόχο να παρουσιάσουν τα αιτήματά τους και σε μια προσπάθεια να “διεθνοποιήσουν” το κίνημα.

Ταξιδέψατε στην Ευρώπη για να συναντηθείτε με διεθνείς οργανώσεις και διανοούμενους. Από τις συμβουλές που σαν έδωσαν διανοούμενοι, ποια σας άρεσε περισσότερο;

Ο φιλόσοφος Edgard Morin μας έδωσε την εμπιστοσύνη του. Μας είπε ότι η ανώτατη εκπαίδευση δεν μπορεί να παραδωθεί στην αγορά, αντίθετα πως πρέπει να υπάρχει εγγυημένη δημόσια εκπαίδευση γιατί είναι απαραίτητη στις χώρες για την ανάπτυξή τους. Κι ο Stephane Hessel (συγγραφέας του βιβλίου “Αγανακτήστε!”) μας πίεσε να ενδυναμώσουμε την επικοινωνία και την προώθηση των ιδεών μας σε παγκόσμιο επίπεδο, να διαδώσουμε τις προτάσεις μας με κάθε μέσο.

Μιλώντας για τον Stephane Hessel, πιστεύετε ότι το χιλιανό φοιτητικό κίνημα συνδέεται με οποιονδήποτε τρόπο με κοινωνικά κινήματα όπως οι Indignados ή οι Occupy Wall Street;

Το χιλιανό φοιτητικό κίνημα δεν είναι μέρος των Indignados (Αγανακτισμένων). Δεν είναι ένα αυθόρμητο κίνημα, παρά είναι μια μακρά διαδικασία που βασίζεται σε βαθιά ανάλυση αυτού που συμβαίνει στη Χιλή, της αδικίας.Παρακολουθούμε τον αγώνα των Αγανακτισμένων, αλλά στη Χιλή έχουμε ξεπεράσει το στάδιο της δυσαρέσκειας. Τώρα, πρέπει να δούμε μπροστά και να δημιουργήσουμε εναλλακτική για τη χώρα.

Λαμβάνοντας υπόψιν ότι ήδη υπάρχουν φοιτητικές κινητοποιήσεις και σε άλλες χώρες, πως πιστεύετε πως μπορεί να διεθνοποιηθεί το κίνημα;

Τα διαφορετικά κινήματα – στη Χιλή, την Κολομβία, τη Βραζιλία, τη Γαλλία, την Ισπανία – δεν αντιγράφουν το ένα το άλλο, μάλιστα έχουν διαφορετικά χαρακτηριστικά.

Αλλά μπορείς να τα δεις σαν ένα σύνολο. Είναι ο αγώνας αυτών που έχουν ξεσηκωθεί για να δημιουργήσουν ένα διαφορετικό κοινωνικό μοντέλο σε εθνικό και διεθνές επίπεδο. Εμφανίζουν μια συνάφεια, η οποία είναι η αντίσταση σε ένα μοντέλο ιδιωτικοποίησης ή έστω μια πρόοδος προς την κατάκτηση του δικαιώματος στην αντίσταση.

Στη Γαλλία, συναντηθήκαμε με το UNEF ( Εθνική Ένωση των Φοιτητών της Γαλλίας). Έκαναν λόγο για την συνειδητοποίηση στην οποία προσπαθούν να συντελέσουν ώστε να υπάρξει αντίσταση στην καλυμμένη ιδιωτικοποίηση που προωθεί η κυβέρνηση. Εμείς ειμαστε σε διαφορετική διαδικασία, αλλά έχουμε τους ίδιους στόχους, και υπάρχουν γέφυρες διεθνούς αλληλεγγύης στη νεολαία.

Τι εκπαιδευτικό μοντέλο προτείνετε για τη Χιλή;

Κανείς από τους φοιτητές δεν θέλει να αντιγράψει κάτι. Η Χιλή σκέφτεται για ένα δικό της μοντέλο, που θα επιτρέπει την ολοκλήρωση της προσωπικότητας όλων και θα είναι δωρεάν. Θέλουμε μια εκπαίδευση που θα μπορεί να αναδιαμορφώσει την κοινωνία, μια εκπαίδευση από την οποία θα προκύπτουν επαγγελματίες ικανοί να χτίσουν τη δημοκρατία.

Χιλιάδες άνθρωποι έδειξαν την αλληλεγγύη τους 

στις φοιτητικές κινητοποιήσεις των τελευταίων μηνών

Πως βλέπετε το μέλλον του φοιτητικού κινήματος;

Το φοιτητικό κίνημα βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι, μετά από πέντε μήνες κινητοποιήσεων. Πρέπει να σκεφτεί για το πως θα προχωρήσει με μια τακτική που θα δίνει συνέχεια. Αυτή τη στιγμή που μιλάμε, ο διάλογος με την κυβέρνηση έχει διακοπεί. Η κυβέρνηση πρόκειται να εργαστεί πάνω στις μεταρρυθμίσεις που αφορούν τις φοιτητικές υποτροφίες και μας αποκλείει από αυτή τη συζήτηση, την οποία θέλει να κάνει στο κοινοβούλιο.

Έτσι, αν και δεν έχουμε καμία εμπιστοσύνη στο Κοινοβούλιο, θα πρέπει να ξεκινήσουμε μια δουλειά με απεύθυνση σε αυτούς. Θέλουμε να μην νομοθετηθεί ο προϋπολογισμός του κράτους εφόσον δεν υπάρχει σχέδιο νόμου που να είναι αποτέλεσμα συμφωνίας με τους φοιτητές στα εκπαιδευτικά ζητήματα.

Δεν σκέφτεστε ότι ο πρωταγωιστικός σας ρόλος στο φοιτητικό κίνημα θα το καθορίσει στο συνολό του;

Η προσωποποίηση του κινήματος οφείλεται στους πολιτικούς και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Είναι μια στρατηγική που χρησιμοποιούν πολύ συχνά απέναντι σε όλους αυτούς που εγείρουν κοινωνικά αιτήματα. Στη Χιλή έχει μεγάλη εφαρμογή, και πιστεύω ότι αυτό ισχύει και σε πολλές άλλες χώρες του κόσμου.

Στην Κούβα κάνουν λόγο για Καστρισμό, στην Βενεζουέλα για Τσαβισμό. ‘Ολα προσωποποιούνται στους υποτιθέμενους ηγέτες, και έτσι δεν γίνεται εμφανές ότι πρόκειται για μια διαδικασία την οποία μοιράζεται η πλειοψηφία. Στο υπόβαθρο στόχος είναι να καταστραφούν τα πρόσωπα σαν ένα βήμα κατεδάθισης του κινήματος.

Κι έτσι μας έχουν μετατρέψει στους πιο ευάλωτους. Με έχουν κατηγορήσει σαν καθοδηγούμενη από το Κομμουνιστικό Κόμμα, ότι κερδίζω χρήματα από τις συνεντεύξεις που δίνω. Με κατηγορούν ότι αποσκοπώ σε κέρδος από όλο αυτό.

Είστε κοντά στο πτυχίο. Σκέφτεστε να συνεχίσετε στο κίνημα μετά από την αποφοιτησή σας;

Στα φοιτητικά θέματα, θέλω να συνεχίσω να συμμετέχω, εξαρτόμενη βέβαια από τις προσεχείς εκλογές του FECh.

Θα είμαστε δημιουργικοί, μαζί με όλους τους συντρόφους μου που δεν είναι μπροστα στα φώτα της δημοσιότητας. Και θέλουμε να δημιουργήσουμε ένα πολιτικό σχέδιο χρησιμοποιώντας την εμπειρία του κινήματος, γιατί για πρώτη φορά, μια κλαδική διεκδίκηση κατάφερε να είναι ένα κοινωνικό κίνημα που εκφράζει πολλούς κλάδους.

Σκέφτεστε πολιτική καριέρα;

Είμαι πολιτικά ενεργή, έχω όλη τη διάθεση να θέσω τον εαυτό μου στην διάθεση των αναγκών οικοδόμησης που έχει τόσο αυτό το κίνημα, όπως και όποιο άλλο.

Στα πλαίσια των εκλογών που έρχονται, πιστεύω ότι δεν υπάρχει ανάγκη ειδικά για δική μου συμμετοχή, θεωρώ όμως ότι οι νέοι πρέπει να εγγραφούν στους εκλογικούς καταλόγους σαν υποψήφιοι σύμβουλοι. Ώστε να μπορέσουν να αμφισβητήσουν τις δημοτικές αρχές της δεξιάς, ή όποιων άλλων δεν δέχονται να ανταποκριθούν στα δίκαια αιτήματά μας.

Πλέον οι νέοι ενδιαφέρονται για την πολιτική, και πρέπει να αναλάβουν αυτή την ευθύνη.

Πρέπει να πάρουμε θέση και να φτιάξουμε ένα σχέδιο συμμετοχικά. Και γι’ αυτό πρέπει να αποκτήσουμε ικανότητα εξουσίας, αλλά με την καλή έννοια της λέξης.

Μετάφραση:  Κατερίνα Σταυρούλα

http://ilesxi.wordpress.com