Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2011

Να μην φύγει απλώς ο Παπανδρέου!


Να φύγει η Χούντα!



Πιθανόν τώρα οι εξελίξεις να έχουν προχωρήσει περαιτέρω. Πιθανόν ο ΓΑΠ να έχει πέσει, πιθανόν και όχι. Κάποια πράγματα όμως είναι σίγουρα και νομίζουμε ότι μπορούμε με σαφήνεια να τα κωδικοποιήσουμε ως συμπεράσματα:

1. Ο παράγοντας αποσταθεροποίησης - πτώσης της κυβέρνησης (σήμερα ή σε σύντομο διάστημα) είναι ο αγώνας του λαού πρώτα και κύρια. Δευτερεύοντα ρόλο παίζουν όλα τα ζητήματα χειρισμών και τακτικής τους. Άρα ο λαός ανατρέπει ή είναι κοντά να ανατρέψει την κυβέρνηση του μνημονίου, της κατάλυσης της δημοκρατίας, της κατοχής. Το Σάββατο το πρωί πιθανόν να ξημερώσει μια νέα μέρα...(σχεδόν).


2. Δύο χρόνια τώρα κάποιοι έχουν βγάλει δισεκατομμύρια από τις χρηματαγορές. Ο Σόρος και οι φίλοι του, όποιοι ξέρανε μια μέρα πριν τις κρίσιμες αποφάσεις του ΓΑΠ (για δημοψήφισμα τώρα, για ΔΝΤ παλιότερα) βγάλανε σε ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ Δισ δολάρια! Και αυτές τις μέρες ο Παπανδρέου κινεί μια διαδικασία που αν και αποσταθεροποιεί περαιτέρω το πολιτικό σύστημα (πράγμα που γενικά δεν θέλει) δίνει σε κάποιους χρήματα με τη σέσουλα (φανταστείτε ότι κάποιοι χθες πόνταραν στη καθολική πτώση των χρηματιστηρίων..).

3. Κανείς, ούτε ΠΑΣΟΚ, ούτε ΝΔ ούτε ΛΑΟΣ ή ΝΤΟΡΑ ή όλοι τους μαζί δεν είναι ικανός να φέρει ένα νέο σκηνικό σταθερότητας στη χώρα. Αυτό το γνωρίζουν. Γνωρίζουν ότι ο ελληνικός λαός είναι ικανός να πει ακόμα και όχι στο Ευρώ σε ενδεχόμενο δημοψηφίσματος Στην παρούσα κατάσταση όσο οι πολιτικές των κυρίαρχων περιορίζονται στη γραμμή ΧΡΕΟΣ - ΔΑΝΕΙΣΜΟΣ - ΚΛΕΒΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΦΤΩΧΟΥΣ - ΚΑΤΑΛΥΣΗ ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ όχι μόνο δεν θα επανασταθεροποιήσουν το πολιτικό σκηνικό και την κοινωνική κατάσταση αλλά αντίθετα κυοφορούν και την ανατροπή τους. Συνεχίζουν όμως - συνεχίζουν διότι άλλοι λύση δεν έχουν. Άλλοτε με πιο σκληρή μοντεταριστική λογική (Γερμανία) και άλλοτε με πιο ραντιέρικη λογική (από όσους κινούνται μόνο στην Χρηματοπιστωτική σφαίρα), οι πολιτικές τους δημιουργούν μόνο λαϊκή έχθρα και όχι μια νέα νομιμοποίηση. Άρα, σε ενδεχόμενο εκλογών, ακόμα και αν ο Σαμαράς πάρει ένα ικανό ποσοστό επανασταθεροποίηση δεν προβλέπεται.

Από την άλλη δεν είναι και αυτοί ηλίθιοι και φυσικά τα παραπάνω είναι εξίσου προφανή και για τους ίδιους. Άρα γιατί κάνουν ότι κάνουν; Γιατί τη μία μέρα ανακοινώνουν δημοψήφισμα και την επόμενη καταρρέουν οι ίδιοι; Γιατί αυτό το διαρκές ταρακούνημα χωρίς σαφή βηματισμό; Μα γιατί δεν έχουν σαφή βηματισμό! Έχουν όμως σχετικά σαφείς (αν και όχι ενιαίους) στόχους! Και ο στόχος είναι ότι με κάθε τρόπο, με κάθε θυσία πρέπει να δοθεί το αίμα και το χρήμα των εργαζομένων για να σωθούν οι τράπεζες και το διεθνές οικονομικό σύστημα από την χρόνια ύφεση - κρίση. Αν αυτό απαιτεί ο κόσμος να πεινά τότε θα βάλουν τον κόσμο να πεινά, αν αυτό απαιτεί χώρες να ξεζουμιστούν ολόκληρες (λαός και φυσικός πλούτος) τότε κάποιες χώρες θα δουν μια ξένη κατοχή με άμεσο ή έμμεσο τρόπο.  Όριο και ανθρωπιά δεν έχουν ιδίως όταν όλα τα οικονομικά τους πάνε χάλια (και άρα δεν έχουν ‘περιθώρια ανοχής’). Όπως κάθε εχθρός το μόνο που καταλαβαίνει είναι η δύναμη του αντιπάλου του. Κακώς όμως νομίζανε ότι είμαστε σε τόσο αδύναμο σημείο!

Άρα κάνουν ότι βρουν και ότι μπορούν για να σώσουν ότι περισσότερο μπορούν για τους ίδιους. Πατάνε παράλληλα σε δύο βάρκες: στη σκληρή μονεταριστική πολιτική που στόχο έχει την σταθεροποίηση των μεγαλοτραπεζιτών στην Ευρωζώνη και εν μέρει τις ΗΠΑ και σε μια πιο aggressive λογική κερδοσκοπίας μέσα από τα χρηματοπιστωτικά παράγωγα (παλιότερα το παιχνίδι με τα spread που ανέβαιναν όποτε ο Παπακωνστανίνου έβγαινε στην τηλεόραση, σήμερα το σκηνικό οικονομικής κατάρρευσης που δημιουργεί ο Παπανδρέου). Άρα και οι δύο γραμμές αυτές θα ξεδιπλώνονται παράλληλα. Θα παίζουν όλα τους τα χαρτιά, θα τολμούν ακόμα και ‘ακραίες’ επιλογές αν εκτιμήσουν ότι υπάρχει σοβαρή πιθανότητα αυτό να τους δώσει φιλί ζωής. Ήταν (και είναι) ικανοί να πάνε τη χώρα σε δημοψήφισμα απευθείας για το “Ευρώ” αν πιστέψουν ότι ο λαός - υπό το κλίμα φόβου και τρομοκρατίας - μπορεί να πει το Ναι στο (έστω διαστρεβλωμένο) ερώτημα τους. Μόνο που ακόμα και όταν πάνε σε τόσο “στοιχειώδεις” θέσεις (Ναι ή όχι στο Ευρώ, προσπαθώντας να ταυτίσουν το Όχι με τη χρεοκοπία με πρωτοβουλία των δανειστών και φτώχεια) ο λαός φαίνεται να είναι ικανός να πει και Όχι!

Μόνο που αυτοί  δεν θα κάτσουν με σταυρωμένα τα χέρια. Είναι ικανοί να αποσταθεροποιήσουν τα πάντα αν από αυτό μπορούν να δουν κέρδος. Είπαμε: τα πάντα, χωρίς αναστολές και χωρίς έλεος.

Άρα το ερώτημα επιστρέφει σε εμάς: Και τώρα τι; Είναι σκληρό αλλά η αλήθεια είναι ότι όση ελπίδα και αν γεμίζει η προοπτική της πτώσης του ΠΑΣΟΚ, εμείς πρέπει μην κάτσουμε ούτε μία μέρα! Πιο ελπιδοφόρα και με τα δόντια πιο σφιγμένα πρέπει να σύρουμε κατά την ελευθερία.

Και για να πάμε προς τα εκεί, για να αποτινάξουμε ξένους και ντόπιους κατακτητές και δοσιλόγους θα πρέπει από τη μία να συνεχίσουμε να τους χτυπάμε αλύπητα και από την άλλη να οικοδομήσουμε τις δικές μορφές συλλογικής οργάνωσης και επιβολής της λαϊκής κυριαρχίας.

Πρέπει να συνεχίσουμε να τους χτυπάμε. Ο καθημερινός αγώνας, η οργάνωση του λαού, οι κορυφαίες στιγμές δράσης του κινήματος όπως στις 19-20 και φυσικά η 28η Οκτωβρίου που μετεξελίχθηκε σε μια ημέρα επανακατοχύρωσης του ρόλου και της ύπαρξης του λαού στη χώρα, όχι απλά στριμώχνουν τους κυρίαρχους αλλά τους φτάνουν στα πολιτικά τους όρια. Την 28η του Οκτώβρη έτρεμε ο ΓΑΠ μαζί με τη Μέρκελ και τη Σαρκοζί και μάλλον κάποιοι φίλοι του Ομπάμα μπορεί επίσης να βλέπανε εφιάλτες! Βαστάτε αδέρφια! Κατουρημένοι από το φόβο τους μην τους καταρρεύσει καμιά τράπεζα είναι! Η δράση και οργάνωση του μαζικού κινήματος η βάση των διεκδικήσεων μας.

Πρέπει να αποσταθεροποιηθεί το πολιτικό σκηνικό. Τέρμα στη φοβικότητα: τι όχι στο δημοψήφισμα; Όχι στη Δανειακή Σύμβαση! Με όποιο τρόπο! Να βάλουμε το σωστό ερώτημα και να απαιτήσουμε να απαντήσουμε όλοι μαζί ως λαός στο ερώτημα αυτό. Αφήστε που και το ζήτημα της Δραχμής ο κόσμος δεν είναι σίγουρο ότι θα το έβλεπε φοβικά. Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή παρά 40 χρόνια σκλαβιά και φυλακή. Καλύτερα χρόνια δύσκολα με αυτόνομη οικονομία, εθνική κυριαρχία και δυνατότητα να ορίσουμε εμείς την πολιτική για το τόπο μας (και άρα τη δυνατότητα να ορθοποδήσουμε προς όφελος των λαϊκών μαζών) παρά μακρόχρονη κατοχή και ξεζούμισμα με ‘ψευδαίσθηση σταθερότητας και σκληρού νομίσματος’. Υπάρχει ζωή και μετά το Ευρώ!

Για να αποσταθεροποιηθεί το πολιτικό σκηνικό απαιτείται το προχώρημα της μετωπικής πολιτικής οργάνωσης του λαού! Όποιος βάζει μπλόκο σε αυτό ;έχει χάσει ήδη το ραντεβού με την ιστορία και πάνω από όλα, ηθελημένα ή άθελα, δίνει στήριγμα και άλλοθι στους κυρίαρχους. Μέτωπο εδώ και τώρα πάνω στα κρίσιμα ζητήματα της εθνικής ανεξαρτησίας - λαϊκής κυριαρχίας, της διαγραφής του ληστρικού και δουλικού χρέους, της εθνικοποίησης των τραπεζών, της αναδιανομής του πλούτου και της παραγωγικής ανασυγκρότησης Τέρμα στη μεμψιμοιρία - αποτίναξη του ξένου και ντόπιου σύγχρονου ζυγού και νέα προοδευτική πορεία. Μπορούμε και χωρίς αυτούς και μπορούμε και καλύτερα. Αν αυτός ο τόπος είναι να δει ξανά ζωή θα τη δει από τους ανθρώπους του, από όσους μοχθούν και παράγουν εδώ. Καμια σωτηρία από γραβατομένους χαρτογιακάδες.

Για τα άμεσα:

Να μην δέσει η πληγή τους. Όλος ο κόσμος στις πλατείες και στις συγκεντρώσεις την Πέμπτη και την Παρασκευή! Μαζικές λαϊκές συγκεντρώσεις στο Σύνταγμα και σε όλες τις πλατείες της χώρας! Αν θέλει ψήφο εμπιστοσύνης, τότε αυτό να γίνει με τα εκατομμύρια του λαού να δίνει το δικό του “Όχι” στη ψήφο εμπιστοσύνης

Στη βράση κολλάει το σίδερο. Άμεσες πολιτικές πρωτοβουλίες για τη διαμόρφωση πιο ενιαίου και πολιτικά συμπαγούς ανατρεπτικού πολιτικού και λαϊκού μετώπου πέρα και έξω από κάθε λογική αποδοχής του συστήματος ή των θέσφατων των κυρίαρχων (Ευρώ κλπ.).

Συνέχεια στην αντίσταση στη καθημερινότητα και στην άρνηση πληρωμών στα χαράτσια. Κάθε νέα συζήτηση για την επόμενη πολιτική μέρα να πραγματοποιηθεί υπό το βάρος της λαϊκής κίνησης. Να ορίσει ο λαός τα πλαίσια της πολιτικής συζήτησης.

Και πες τε μου αξίζει μια δεκάρα
Των γραφειοκρατών η φάρα
Στήνει με ζήλο περισσό
Στο σβέρκο του λαού χορό

Στης ιστορίας το χοντρό τον κινητή
Την έχω σιχαθεί

Και τι θα χάναμε χωρίς αυτούς όλους
τους Γερμανούς τους προφεσσόρους
που καλύτερα θα ξέρανε πολλά
αν δεν γεμίζαν ολοένα τη κοιλιά

Υπαλληλίσκοι φοβητσιάρικες
Δούλοι παχιοί
Τους έχω βαρεθεί!

Κ.Α.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου