Κάποιες πρώτες σκέψεις για το δημοψήφισμα που εξαγγέλθηκε

28 Οκτωβρίου 2011:Ο Ελληνικός Λαός επανοικειοποιείται τον εορτασμό του ΟΧΙ του 1940!
Από εκείνη την ημέρα και έπειτα ο φόβος πέρασε στο απέναντι στρατόπεδο...

Καταρχήν, έτσι όπως τέθηκε το ζήτημα του δημοψηφίσματος από πλευράς της Κυβέρνησης, δηλαδή τόσο ασαφώς, χωρίς να προσδιορίζεται ούτε το ερώτημα,ούτε καν η φύση του ερωτήματος, χωρίς να προσδιορίζεται η πολιτική ημερομηνία διεξαγωγής (πριν από τον προϋπολογισμό; πριν επικυρωθεί το μνημόνιο ΙΙ-κούρεμα από τη Βουλή;), δεν μπορεί να πάρει εύκολα κάποιος θέση. Ωστόσο, από το τι έχει προηγηθεί στη χώρα πριν από την εξαγγελία του δημοψηφίσματος, αλλά και από τις διάφορες πολιτικές αντιδράσεις που ακολούθησαν την εξαγγελία του δημοψηφίσματος, μπορούν να εξαχθούν κάποια ασφαλή συμπεράσματα.

Θα ξεκινήσουμε από τις χτεσινοβραδυνές αντιδράσεις:

Από τη στιγμή που ο φερόμενος ως Πρωθυπουργός της Ελλάδας, Γ.Α.Π., μίλησε για δημοψήφισμα, ξεκίνησε μια πολύ ενδιαφέρουσα κουβέντα στα κατά τα άλλα ανιαρά και "μία από τα ίδια" τραπεζώματα του Χατζηνικολάου και του Πρετεντέρη.

Πραγματικά, έχει μεγάλο ενδιαφέρον να προσπαθήσει κάποιος να ερμηνεύσει τις διάφορες τοποθετήσεις των κοινοβουλευτικών δυνάμεων της χώρας.

• ΠΑ.ΣΟ.Κ.: Φαίνονταν τελείως αιφνιδιασμένοι και έχαναν τα λόγια τους...Άλλος υποστήριζε ότι το ερώτημα θα είναι για το ευρώ, άλλος για το χρέος, άλλος για τη δανειακή σύμβαση "σκέτο" και άλλος για τη δανειακή σύμβαση μαζί με τα συνεπακόλουθα μέτρα. Η προσπάθειά των τελευταίων μηνών να κάνουν μία de facto συγκυβέρνηση με Ν.Δ. και ΛΑ.Ο.Σ. συνεχίστηκε με επίμονες ερωτήσεις, προς τους εκπροσώπους των δύο αυτών κομμάτων, του τύπου "και τι θα πείτε στο ερώτημα του δημοψηφίσματος ΝΑΙ ή ΟΧΙ;" χωρίς να έχει καν διατυπωθεί το ερώτημα!Επίσης, ο Βενιζέλος και ο Καστανίδης έλεγαν ότι αν είναι αρνητικό το αποτέλεσμα για την Κυβέρνηση δεν χρειάζεται να πάμε σε εκλογές, ενώ ο Χρυσοχοϊδης πως χρειάζεται... Πραγματική θαλασσοταραχή δηλαδή!

• Ν.Δ., ΛΑ.Ο.Σ., Μητσοτακαίϊκο, Πρετεντεραίϊκο: Δεν μπορούσαν να κρύψουν τον τρόμο τους μπροστά στο ενδεχόμενο να τεθεί ερώτημα προς τον Ελληνικό Λαό που θα βάζει υπό αίρεση τη συμμετοχή της Ελλάδας στο "ευρώ".Έλεγαν και ξαναέλεγαν ξεδιάντροπα στους εκπροσώπους του ΠΑΣΟΚ (λες και είχαν ξεχάσει ότι τους παρακολουθούσαν χιλιάδες άνθρωποι) "αφού ωραία το παίζαμε το παιχνίδι κυβέρνηση-αντιπολίτευση μέχρι τώρα, γιατί δεν κάνετε εκλογές να αλλάξουμε απλά ρόλους;", "για ποιο λόγο σε πιθανό ΟΧΙ του λαού να δεσμεύσετε την επόμενη κυβέρνηση;", "τι θα γίνει στη χώρα αν ο λαός ψηφίσει λάθος...". Σχεδόν αυτά ακριβώς ήταν τα λόγια τους, και σε κάθε περίπτωση η ουσία ήταν αυτή που αναφέρουμε...

• Κ.Κ.Ε., ΣΥ.ΡΙΖ.Α., ΔΗΜ.ΑΡ.: Παρά τις διαφορετικές αφετηρίες των τοποθετήσεών τους κατέληγαν στο ίδιο πράγμα "Εμείς θέλουμε εκλογές και όχι δημοψήφισμα!".  Μάλιστα, αξίζει να επισημανθεί ότι στην απόληξή της μια τέτοια τοποθέτηση δε διαφέρει σε τίποτα από το αίτημα της Ν.Δ., του Λ.Α.Ο.Σ. και της Μπακογιάννη για εκλογές. Κάνουμε αυτή την επισήμανση διότι ειδικά το Κ.ΚΕ και ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α., υποτίθεται πως θέλουν να πρωτοστατήσουν στην Αντίσταση του Ελληνικού Λαού ενάντια στη σύγχρονη Κατοχή. Και αναρωτιόμαστε πως έστω θα συμβάλλουν σε αυτή την Αντίσταση με το να ζητάνε απλώς εκλογές...Ας ελπίσουμε ότι φταίει το ότι πιάστηκαν στον ύπνο...

Ωστόσο, ακόμη και μετά από όλα αυτά που αναφέραμε η απόφαση του φερόμενου ως Πρωθυπουργού της Ελλάδας, Γ.Α.Π., για δημοψήφισμα φαντάζει ανεξήγητη... Εκτός αν λάβουμε υπόψη τις εξελίξεις των τελευταίων κυρίως 5-6 μηνών, και κυρίως την εμφάνιση στο πολιτικό προσκήνιο του λαϊκού παράγοντα:

• Μέχρι τον Μαϊο που μας πέρασε οι αντιδράσεις απέναντι στο παράνομο Χρέος, στο Μνημόνιο, στην εγκατάσταση της Τρόικα στη χώρα μας, στα επώδυνα οικονομικά μέτρα κτλ (μετά και την παγωμάρα της Marfin) ήταν περιορισμένες.Ωστόσο, η οργή σιγόβραζε μέσα στις καρδιές των ανθρώπων, συνειδήσεις άρχιζαν να αμφισβητούν, ο απλός κόσμος  αρχισε να βλέπει τον πραγματικό εχθρό και έτσι ήρθε η έκρηξη του Ιούνη-Ιούλη με το Κίνημα των Πλατειών, τις Λαϊκές συνελεύσεις σε κάθε γειτονιά και τη μάχη του Μεσοπρόθεσμου. Η Κυβέρνηση μπορεί να ψήφισε τελικά το Μεσοπρόθεσμο αλλά με μεγάλο κόστος...

•  Τους επόμενους μήνες ο Λαϊκός Ξεσηκωμός συνεχίστηκε με διάφορους τρόπους και με διάφορες αφορμές. Η επιλογή του Γ.Α.Π. να έρθει σε μετωπική σύγκρουση με τον Ελληνικό Λαό, να εφαρμόσει πιστά τις επιταγές της Τρόικα και των τοκογλύφων και να αντιμετωπίσει τελικά τον δίκαιο αγώνα των ανθρώπων του μόχθου για ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ με χημικό πόλεμο και ανελέητο ξύλο (και με αποτέλεσμα έναν συνάνθρωπο νεκρό...), κατέταξαν τον ίδιο το Γ.Α.Π. και ολόκληρη την κυβέρνησή του στο πιο λαομίσητο καθεστώς των τελευταίων 30 χρόνων στη χώρα μας!

• Χωρίς καμιά υπερβολή, όμως, ο "παρατεταμένος λαϊκός πόλεμος", όπως εύστοχα ονομάστηκαν οι λαϊκές κινητοποιήσεις από το καλοκαίρι και μετά, πέρασε σε ένα ανώτερο στάδιο με την εκδίωξη των "επισήμων" από τις παρελάσεις της 28ης Οκτωβρίου. Εκεί ο Ελληνικός Λαός έδειξε να αντιλαμβάνεται την ιστορική ευθύνη που καλείται να αναλάβει. Την ευθύνη δηλαδή που του έλαχε να σηκώσει στις πλάτες του το βάρος της Αναγέννησης μιας ολόκληρης χώρας... Και είπε ο Ελληνικός Λαός στην κατοχική κυβέρνηση: Εμείς οι δύο στην ίδια χώρα δεν χωράμε! Ο κύβος ερρίφθη! Πόλεμος μέχρις εσχάτων!

Μόνο αν δούμε υπό το πρίσμα αυτών των γεγονότων, πρόσφατων και παλαιότερων, την επιλογή του Γ.Α.Π. να πάει σε δημοψήφισμα, θα μπορέσουμε και να καταλάβουμε τα αίτια αυτής της επιλογής και να απαντήσουμε στο ερώτημα "Τι να κάνουμε;".

Είναι ο πανικός που ωθεί την κυβέρνηση σε μια τέτοια επιλογή...Και όταν ο εχθρός πανικοβάλλεται εμείς τι πρέπει να κάνουμε; Να τον αφήσουμε να πάρει ανάσα ή με ακόμη μεγαλύτερη ένταση να συνεχίσουμε το σφυροκόπημα; Άρα, είτε κάνει το δημοψήφισμα είτε όχι ο Γ.Α.Π., οι διαδικασίες οργάνωσης και κινητοποίησης του Λαού πρέπει και να συνεχιστούν δυναμικότερες και να περάσουν σε ακόμη ανώτερα επίπεδα.

Είναι η κουτοπονηριά τους που ωθεί την κυβέρνηση σε μια τέτοια επιλογή... Νομίζουν ότι μπορούν να εγκλωβίσουν το Λαό με το δημοψήφισμα... Αν το ερώτημα έχει ουσία, είναι του τύπου δηλαδή: "δανειακή σύμβαση ή δραχμή", εμείς τι πρέπει να κάνουμε; Να δειλιάσουμε; Όχι! Οφείλουμε με παρρησία να απαντήσουμε ότι καλύτερα μια πατρίδα που βασίζεται στις δικές της δυνάμεις και στο Λαό της, με το όποιο μέλλον της αξίζει, παρά μια πατρίδα υπόδουλη και καταχρεωμένη εις τον αιώνα τον άπαντα στους τοκογλύφους-"εταίρους"!

Αν το ερώτημα δεν έχει ουσία, απλά ο Ελληνικός Λαός θα το προσπεράσει και θα πάει για άλλα πιο σημαντικά!

Είναι όμως και η πολιτική αλητεία που οδηγεί την κυβέρνηση σε δημοψήφισμα... Γι αυτό και το συνδυάζει και με ψήφο εμπιστοσύνης... Ο Γ.Α.Π. και η παρέα του δε θέλουν να πάνε στην πραγματικότητα σε ένα δημοψήφισμα με αβέβαιο αποτέλεσμα...Παρακαλάνε να τους ρίξουν οι μέχρι χθες φίλοι τους, δηλαδή ο Μπόμπολας, ο ΔΟΛ, ο Δασκαλόπουλος και όλος ο υπόλοιπος συφερτός! Ο Λαός δεν πρέπει να παρασυρθεί από τέτοιες "φαρσοκωμωδίες", του δήθεν δημοκράτη Γ.Α.Π. που δεν τον αφήνουν να κάνει δημοψήφισμα! Δεν αρκεί να πέσει η κυβέρνηση στο σημείο που φτάσαμε...Πρέπει να αλλάξει πορεία ο Τόπος και να σηματοδοτηθεί αυτό με το να κάτσουν στο σκαμνί ΟΛΟΙ οι υπεύθυνοι οικονομικοί και πολιτικοί παράγοντες που έφτασαν την Ελλάδα εδώ που την έφτασαν!

Επομένως, το δημοψήφισμα εφόσον διεξαχθεί τελικά μπορεί, υπό προϋποθέσεις, να είναι μια ακόμη νικηφόρα μάχη του Λαού στον πόλεμο που έχει κηρύξει ενάντια στα ξένα και ντόπια αρπαχτικά!

Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο!