του Σπύρου Σακελλαρόπουλου *
*ο Σπύρος Σακελλαρόπουλος διδάσκει στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Τμήμα Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου (1989), με μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Paris VIII DEA (Diplôme d'Etudes approfondies), 1992, και Διδακτορικό Δίπλωμα στην Πολιτική Κοινωνιολογία, 1995. Είναι Επίκουρος Καθηγητής στο Τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής του Παντείου Πανεπιστημίου, με ειδίκευση στο αντικείμενο Κράτος και Πολιτική Θεωρία .
Οι θλιβερές γραφίδες και η αγωνία του Ελληνικού Λαού
Από την περίοδο που ανακοινώθηκαν τα νέα εισπρακτικά μέτρα ώστε να υιοθετηθεί το Μεσοπρόθεσμο μέχρι και τα νέα- νέα μέτρα που επέβαλαν την επιβολή του χαρατσιού για τα ακίνητα, μία είναι η επωδός των γραφίδων του συστήματος: «Η κυβέρνηση δεν έκανε καλά τη δουλειά της, υποχώρησε στα αιτήματα των διάφορων συντεχνιών με αποτέλεσμα να αυξηθούν τα ελλείμματα, η χώρα να βουλιάξει ακόμα περισσότερο στην ύφεση και τώρα να χρειάζονται νέα, ακόμα πιο επώδυνα, μέτρα». Διαφορετικά ειπωμένο, έχουμε να κάνουμε με μια αδύναμη κυβέρνηση η οποία δεν φάνηκε να διακατέχεται από «τόλμη» αντάξια των περιστάσεων γι’ αυτό και φτάσαμε σε αυτό το σημείο.
Ειλικρινά προβληματίζομαι αν πρόκειται για δημοσιογράφους και «διανοητές» τόσο πουλημένους στο κεφάλαιο και στους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς ή απλώς πρόκειται για ηλίθιους; Η απάντηση είναι πως επειδή είναι πολλοί αυτοί που αναμασούν αυτά τα φληναφήματα σίγουροι κάποιοι είναι αργυρώνητοι, κάποιοι άλλοι είναι ανόητοι και κάποιοι είναι και τα δύο!
Επί της ουσίας τώρα: Είναι δυνατόν να λέμε στα σοβαρά πως δεν έχουν παρθεί μέτρα «διάσωσης» της ελληνικής οικονομίας; Μα εδώ και ενάμιση χρόνο δε γίνεται και τίποτε άλλο! Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς: περικοπές της τάξης του 30-40% στους μισθούς των δημόσιων υπαλλήλων- μέτρο που οδήγησε και στη μείωση των αποδοχών στον ιδιωτικό τομέα, μέτρα εφεδρείας στο δημόσιο τομέα, περικοπή συντάξεων, κατάργηση 13ου και 14ου μισθού για δημόσιους υπάλληλους και συνταξιούχους, ουσιαστική κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, μείωση του χρόνου καταβολής του επιδόματος ανεργίας, μείωση των αποδοχών των συμβάσεων εργασίας στους νέους 18- 25 ετών, αύξηση ορίων συνταξιοδότησης, μείωση του αφορολόγητου, περικοπή φοροαπαλλαγών, αύξηση στους φόρους ακινήτων, πρόσθετη εισφορά 1%-4% επί του εισοδήματος για τα επόμενα τέσσερα χρόνια, αύξηση στο ΦΠΑ, αύξηση του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης και τόσο ακόμα.
Κατά συνέπεια για όποιον ζει σε αυτή τη χώρα και έχει σώας τας φρένας είναι προφανές πως μέτρα λήφθηκαν και με το παραπάνω! Το ζήτημα είναι ποιες ήταν οι επιπτώσεις αυτής της πολιτικής; Για τους διακηρυγμένους στόχους σημειώθηκε συντριπτική αποτυχία: το ΑΕΠ θα πέσει περισσότερο από 5% για φέτος, ενώ και πέρισυ μειώθηκε κατά 4,5%. Το δημόσιο έλλειμμα απ’ ότι φαίνεται θα κινηθεί περίπου στο 10% του ΑΕΠ, δηλαδή λίγο λιγότερο σε σχέση με πέρισυ. Το δημόσιο χρέος έχει ξεπεράσει το 150% του ΑΕΠ ενώ όταν ξεκίνησε η κρίση μόλις που έφτανε το 120%. Αντίθετα για την πλευρά των λαϊκών στρωμάτων, όπως εύστοχα σημειώνει η πολύ καλά τεκμηριωμένη πρόσφατη μελέτη του ΙΝΕ- ΓΣΕΕ, αυτό που συμβαίνει «είναι η υποχώρηση της αγοραστικής δύναμης του μέσου μισθού στο έτος 2003, του κατώτερου μισθού σε επίπεδα πριν το έτος 1984 και του επιπέδου ανεργίας στο έτος 1961».
Κατά συνέπεια μήπως δεν είναι στραβός ο γιαλός αλλά εμείς στραβά αρμενίζουμε; Διότι όλη αυτή η πολιτική το μόνο που κατάφερε ήταν να φέρει ύφεση, αυτό να οδηγήσει σε νέα μέτρα, η ύφεση να βαθύνει, να παρθούν νέα μέτρα κοκ (είναι χαρακτηριστικό πως τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές [πρωί της 18/9] υπάρχει φημολογία πως το μεσημέρι η κυβέρνηση θα ανακοινώσει νέα- νέα- νέα μέτρα!). Αυτός ο φαύλος κύκλος είχε προβλεφθεί ήδη από την άνοιξη του 2010 από πληθώρα οικονομολόγων και αναλυτών και τώρα που οι τελευταίοι επαληθεύτηκαν αντί να γίνεται κριτική στην πολιτική που ακολουθήθηκε μέχρι σήμερα στο στόχαστρο τίθεται η «ατολμία» της κυβέρνησης! Αιδώς Αργείοι!
Φυσικά με τα παραπάνω δε θέλουμε να υποστηρίξουμε πως δεν υπάρχει πρόβλημα στην ελληνική καπιταλιστική οικονομία οι επιπτώσεις του οποίου θα είναι τεράστιες για τα λαϊκά στρώματα αν δεν αρθρωθεί αριστερή ριζοσπαστική εναλλακτική λύση . Αλλά με αυτό το ζήτημα θα ασχοληθούμε στο επόμενο σημείωμά μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου