Γ. Δελαστίκ: "Αντιμνημονιακό" θα είναι το ΠΑΣΟΚ μετά τον Βενιζέλο

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ*

Ανενόχλητος από εσωκομματικούς αντιπάλους, αλλά με ανύπαρκτη συμπαράσταση και διαρκώς φθίνουσα επιρροή στο εκλογικό σώμαβρίσκεται πλέον ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος. Στερείται ένθερμων υποστηρικτών της πολιτικής γραμμής που υλοποιεί, όπως αποτυπώθηκε και στις διήμερες εκδηλώσεις του ΠΑΣΟΚ με αφορμή, υποτίθεται, την 39η επέτειο από την ιδρυτική Διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη 1974 από τον Ανδρέα Παπανδρέου - στην ουσία της οποίας δεν αναφέρθηκε κανένας από τους ομιλητές. Στελέχη του παρελθόντος ή του παρόντος του τρίτου για την ώρα κόμματος της Βουλής έδειξαν ότι περιμένουν αδρανή τις επόμενες βουλευτικές εκλογές, προφανώς εκτιμώντας πως το αποτέλεσμα του ΠΑΣΟΚ σε αυτές θα σηματοδοτήσει την έναρξη της αντιπαράθεσης στο εσωτερικό του κόμματος για την ανάδειξη νέας ηγεσίας.

Οι πρώην πρωθυπουργοί Γιώργος Παπανδρέου και Κώστας Σημίτης είχαν κύριο μέλημα την υπεράσπιση των πεπραγμένων τους όταν ασκούσαν την εξουσία. Δεν έκρυψαν καθόλου την αμοιβαία αντιπάθεια που πλέον τους χωρίζει, επικρίνοντας οι ίδιοι ή άνθρωποί τους την πολιτική που ακολούθησε ο άλλος. Ο πληθωρικός... πολιτικός συνταξιούχος Θόδωρος Πάγκαλος, ο οποίος από κάποιο σημείο και πέρα ήταν φανατικός εχθρός του Ανδρέα Παπανδρέου, επιτέθηκε και εναντίον τουΚ. Σημίτη και του Γ. Παπανδρέου, ισχυριζόμενος δημοσίως ότι «βασικά υπήρξαν αποτυχημένοι πρωθυπουργοί, οι οποίοι οδήγησαν το κόμμα στο περιθώριο». Χαρακτήρισε μάλιστα «αδιανόητη και ελαφρώς γελοία ως ιδέα την επάνοδό τους στην ενεργό πολιτική».

Οσο για τους αποχωρήσαντες από το ΠΑΣΟΚ, αυτοί ήταν πολύ σκληρότεροι στις εκτιμήσεις τους, όπως ήταν αναμενόμενο, αλλά φυσικά δεν εκπροσωπούν παρά μόνο τον εαυτό τους ουσιαστικά. «Το ΠΑΣΟΚ που συνάρπασε τους Ελληνες και έδωσε αγώνες για εθνική ανεξαρτησία, λαϊκή κυριαρχία και κοινωνική δικαιοσύνη δεν υπάρχει πια. Σήμερα έχει χάσει τις κοινωνικές αναφορές του. Εχει καταντήσει ένα κακέκτυπο, κλεψίτυπο κατασκεύασμα που λειτουργεί ως συνιστώσα της Νέας Δημοκρατίας», δήλωσε π.χ. η πρώην υπουργός Λούκα Κατσέλη. «Αυτοί οι εκπεσόντες άγγελοι του σοσιαλισμού, οι υπεξαιρέτες της Ιστορίας και ασεβείς πολιτικοί κληρονόμοι συναθροίζονται για να τιμήσουν την 3η του Σεπτέμβρη ως συνιστώσα πλέον της Δεξιάς και στρατονόμοι του λαού υπό τις διαταγές του Τέταρτου Οικονομικού Ράιχ», διακήρυξε και ο πρόσφατα αποχωρήσας από το ΠΑΣΟΚ Γιώργος Παναγιωτακόπουλος. Σαφώς μεγαλύτερη πολιτική βαρύτητα όμως ενδέχεται να αποδειχθεί ότι είχαν οι παρεμβάσεις δύο πρώην υπουργών, του Δημήτρη Ρέππα και του Κώστα Σκανδαλίδη. Ηταν τα πρώτα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που έβαλαν δημοσίως σε κομματική εκδήλωση το θέμα του προσανατολισμού του ΠΑΣΟΚ σε συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Ο Δ. Ρέππας το έβαλε μάλιστα το θέμα χωρίς περιστροφές, ενώ πιο... «σιγουρατζής» ο Κ.Σκανδαλίδης το υπονόησε, αλλά δεν το είπε. «Το ΠΑΣΟΚ πρέπει να πάρει πρωτοβουλίες και να δείξει ότι είναι έτοιμο για μία προοπτική σύμπραξης και με τον ΣΥΡΙΖΑ σε κυβερνητικό επίπεδο, εάν το επιβάλλουν οι συνθήκες», δήλωσε ο Δ. Ρέππας χωρίς πάντως να υποστηρίξει τέτοια θέση άλλο στέλεχος. «Πρόσκαιρο ιστορικό συμβιβασμό» χαρακτήρισε τη συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ - ΝΔ ο Κ. Σκανδαλίδης. Υποστήριξε ότι «πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι ο χρονικός ορίζοντας αυτής της κυβέρνησης κλείνει με τις επόμενες εθνικές εκλογές όποτε και αν γίνουν» και ισχυρίστηκε ότι το ΠΑΣΟΚ πρέπει να επιδιώξει να συγκροτηθεί «μια πραγματικά προοδευτική κυβέρνηση» αφήνοντας φυσικά αδιευκρίνιστο κατά πόσο αυτό σημαίνει συγκυβέρνηση με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Η ουσία είναι ότι το θέμα της «αντιμνημονιακής κωλοτούμπας» του ΠΑΣΟΚ θα τεθεί επί τάπητος ή όχι τη νύχτα των επόμενων βουλευτικών εκλογών και σε πολλαπλή συνάρτηση με το αποτέλεσμά τους. Εννοείται ότι μια τέτοια πολιτική στροφή αποκλείεται να πραγματοποιηθεί υπό την ηγεσία του Ευ. Βενιζέλου, του οποίου το πολιτικό παρόν και μέλλον είναι απολύτως ταυτισμένο με τη μνημονιακή πολιτική. Ευνόητο είναι ότι αν ο λαός στις εκλογές εγκρίνει αυτήν την πολιτική, ο Βενιζέλος θα παραμείνει αδιαφιλονίκητος ηγέτης του ΠΑΣΟΚ, όπως άλλωστε είναι και τώρα. Αν ο λαός απορρίψει με την ψήφο του τη μνημονιακή πολιτική, τότε ο Βενιζέλος και ο Σαμαράς και όλοι οι υπουργοί της σημερινής κυβέρνησης θα σαρωθούν αμέσως και από τις ηγεσίες των κομμάτων τους. Σε αυτήν την περίπτωση, μετά τις εκλογές τίποτα δεν θα είναι όπως πριν από αυτές.

*Δημοσιεύθηκε στο «Έθνος» την Παρασκευή 6 Σεπτεμβρίου 2013