ΠΩΣ ΟΙ ΝΑΖΙ ΡΗΜΑΞΑΝ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ!!!

Πηγή: http://sitalkisking.blogspot.com

*Ο Μανώλης Γλέζος

Το "Ολοκαύτωμα" της  ελληνικής οικονομίας από τους Γερμανούς

Αποκαλυπτική ιστορική ομιλία του Μαν. Γλέζου στη Βουλή

          Πρόσφατα σε κοινή συνεδρίαση των Διαρκών Επιτροπών Οικονομικών υποθέσεων και Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών της Βουλής, έγινε ευρεία ενημέρωση για την διεκδίκηση των γερμανικών υποθέσεων και τα καταναγκαστικό δάνειο που πήραν από την κατεχόμενοι Ελλάδα οι Γερμανοί Ναζιστές.

          Στο πλαίσιο αυτών των συνεδριάσεων των δύο επιτροπών, έγινε αργότερα και η γνωστή κατάπτυστη αναφορά του υπουργού Οικονομικών Φίλιππου Σαχινίδη, ότι στο υπουργείο Οικονομικών... έχασαν τα αρχεία των διεκδικήσεών μας από τη Γερμανία!!!
          

Σήμερα 2 Απριλίου οι εφημερίδες γράφουν, ότι το Βερολίνο διαμήνυσε στην Αθήνα πως "δεν αποτελεί πλέον θέμα" το ζήτημα των γερμανικών αποζημιώσεων.

         Από την ιταμότητα των ηττημένων απογόνων των Ναζί και την ελεεινότητα της δήλωσης ότι... χάθηκαν τα αρχεία, καλόν είναι να μάθουν οι νεώτεροι, τι ακριβώς συνέβη τότε. Γιατί εκτός από τα Ολοκαυτώματα με τις χιλιάδες των νεκρών σε όλη την Ελλάδα, είχαμε και ένα "Ολοκαύτωμα της Οικονομίας" για το οποίο σφυρίζουν αδιάφορα οι Μέρκερ και Σόιμπλε. Χρήσιμο είναι λοιπόν να μάθουν οι νεώτεροι...

          Για το λόγο αυτό, δημοσιεύω σήμερα ολόκληρη την ομιλία που έκανε στις επιτροπές ο Μανώλης Γλέζος, ως πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Γερμανικών Αποζημιώσεων. Είναι ένα ντοκουμέντο άκρως αξιόλογο. Μια εθνική παρακαταθήκη, κόντρα... στα χαμένα αρχεία των ελληνικών υπηρεσιών!!!

          

           ΜΑΝΩΛΗΣ ΓΛΕΖΟΣ (Πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης Γερμανικών Αποζημιώσεων): Αγαπητά μέλη των Επιτροπών και αγαπητοί φίλοι που μαζί διακονέψαμε σε αυτές τις Αίθουσες σε παλαιότερους χρόνους, θα επικεντρώσω την ομιλία μου–  επειδή θα ακουστούν και οι άλλοι επιστήμονες, νομικοί–  στο πώς δημιουργήθηκε το πρόβλημα.

           

Όταν κατέλαβαν τη χώρα τα γερμανικά στρατεύματα, αμέσως ακολούθησε μια επιτροπή οικονομολόγων, η οποία προέβη στις παρακάτω ενέργειες.

          Ενέργεια πρώτη: Το 51% των μετοχών όλων των μεγάλων επιχειρήσεων και όλων των επιχειρήσεων του Κράτους περνούσε αμέσως στη διοίκηση των Γερμανών, δηλαδή ολόκληρη η οικονομία. Γνωρίζετε πάρα πολύ καλά ότι όταν κατέχει ένας το 15% των μετοχών μιας εταιρείας διοικεί την εταιρεία. Σκεφθείτε με ποσοστό 51%. Όλη η οικονομία πέρασε στα χέρια τους.

          Ενέργεια δεύτερη: Εφάρμοσαν τον Οθωμανικό νόμο της δεκάτης και το 10% της αγροτικής παραγωγής πέρασε στα χέρια τους.

          Ενέργεια τρίτη: Είχαν εφοδιάσει τους Γερμανούς στρατιώτες με αυτό το περίφημο χαρτονόμισμα των 50 μάρκων και με το οποίο όλοι οι Γερμανοί στρατιώτες στα περίπτερα, στα καταστήματα, στα εστιατόρια, στις καφετέριες και οπουδήποτε έτρωγαν, αγόραζαν και πλήρωναν με αυτό το χαρτονόμισμα. Ταυτόχρονα, οι επισιτιστές των λόχων αγόραζαν με αυτό το χαρτονόμισμα από τις μεγάλες εταιρείες τρόφιμα, για να φτιάξουν το συσσίτιο των λόχων. Οι Έλληνες πολίτες δεν γνώριζαν τα γοτθικά γράμματα, πήγαιναν στην τράπεζα, έφθαναν σε ανώτερους υπαλλήλους για να ενημερωθούν γι’ αυτό το χαρτονόμισμα και ποια τράπεζα το έχει εκδώσει.

          Είναι στη διάθεσή σας, γράφει την Τράπεζα που το έχει εκδώσει, και συγκεκριμένα, δεν είναι τράπεζα, αλλά είναι το Κρατικό Πιστωτικό Ίδρυμα. Άνοιξαν πάντως τον κατάλογο των Τραπεζών και τέτοια Τράπεζα δεν υπήρχε. Επίσης, κοίταξαν ένα γνήσιο χαρτονόμισμα. Όλα τα στοιχεία τα έχω στη διάθεσή σας και μπορείτε να κάνετε τη σύγκριση. Η σύγκριση  που έκαναν στο χαρτονόμισμα έδειξε ότι ήταν πλαστό και δεν είχε ούτε υπογραφή Υπουργού Οικονομικών ούτε υπογραφή Διοικητή Τράπεζας που το έχει εκδώσει. Έχει μόνο ένα αύξοντα αριθμό με κόκκινα γράμματα που είναι ο αύξων αριθμός του συγκεκριμένου χαρτονομίσματος. Με αυτό τον τρόπο έγινε η πρώτη μορφή κλοπής του ελληνικού λαού.

          Δεύτερη μορφή κλοπής. Τους είχαν πει ότι ένα μάρκο ισοδυναμούσε με μία δραχμή. Πήγαινε στο περίπτερο ο πολίτης, ζητούσε ένα πακέτο τσιγάρα που έκανε 6 δραχμές και του έλεγε, δώσε μου και 44 δραχμές ελληνικές ρέστα. Αυτή ήταν η δεύτερη μορφή κλοπής. Για να γίνω πιο κατανοητός θα πω κάτι που είναι καταγεγραμμένο από πάρα πολλούς συγγραφείς. Μπαίνει ένας γερμανός στρατιώτης να ξυριστεί σε ένα κουρείο, ξυρίζεται και μόλις βγάζει αυτό το χαρτονόμισμα των 50 μάρκων, του λέει ο κουρέας ότι το κούρεμα είναι δωρεάν. Τότε οι παρευρισκόμενοι ρώτησαν τον κουρέα γιατί το κούρεμα είναι δωρεάν και εκείνος απάντησε ότι με το νόμισμα που μου έδωσε θα ζήταγε και ρέστα. Ε, όχι και να τον κουρέψω και να τον πληρώσω.

          Τρίτη μορφή κλοπής. Η Κυβέρνηση Τσολάκογλου, που ήταν προδοτική, δεν μπορούσε να τα βγάλει πέρα γραφειοκρατικά με τα εξής χαρτονομίσματα: την ελληνική δραχμή, το γερμανικό γνήσιο χαρτονόμισμα, το γερμανικό ψεύτικο χαρτονόμισμα, την Mediterranean drachma – την ιταλική – τη λιρέτα, το λέβα και το αλβανικό νόμισμα, που δεν γνωρίζω πώς λεγόταν. Η κυβέρνηση ζήτησε από τους Γερμανούς να αποσυρθούν όλα αυτά τα χαρτονομίσματα και οι Γερμανοί απήντησαν: αφού αγοράσετε το χαρτονόμισμα αυτό. Για αυτό το πλαστό χαρτονόμισμα έδωσαν 530.000 χρυσές λίρες Αγγλίας για να το αγοράσουν. 

*Η αφάιμαξη των πόρων της Ελλάδας, οδήγησε στην κυκλοφορία χαρτονομισμάτων 

με πολλά μηδενικά στο τέλος, δηλαδή άνευ αξίας!!!

          Για να δείτε το μέγεθος του εγκλήματος, θα σας πω το εξής. Λέγεται ότι πήραν και κατέσχεσαν τον χρυσό. Χρυσό δεν βρήκαν ούτε μια ουγγιά. Μαζί με την ντροπή της τον πήρε η Κυβέρνηση και πήγε στη Μέση Ανατολή, στη Νοτιοαφρικανική Ένωση και μετά στο Λονδίνο. Όμως βρήκαν τα ασημένια κέρματα των 20 και 10 δραχμών, τα νικέλινα των 5 και μιας δραχμής, και από κει και κάτω, τα μπακιρένια. Τα έλιωσαν και πήραν γύρω στους 44 τόνους χαλκού, 19,5 τόνους νικέλιο, 9,5 τόνους ασήμι και από κει και πέρα όλα τα υπόλοιπα. Όλα αυτά τα έχω καταγεγραμμένα λεπτομερώς στο βιβλίο που έχω εκδώσει και βρίσκεται στη βιβλιοθήκη με τίτλο «Εθνική Αντίσταση».

          

Για όλους αυτούς τους τόνους μετάλλων πλήρωσαν την Τράπεζα Ελλάδος με 104 χρυσές λίρες Αγγλίας και για το πλαστό χαρτονόμισμα ζήτησαν η τότε κυβέρνηση να δώσει 530.000 χρυσές λίρες. Αυτά είναι στοιχεία που δεν αμφισβητούνται και εδώ παρευρίσκεται εκπρόσωπος της Τράπεζας της Ελλάδος που μπορεί να αναφέρει τα στοιχεία λεπτομερώς. Η κατάσχεση των κερμάτων έγινε στην Τράπεζα της Ελλάδος και αυτή πρέπει να έχει αναλυτικό πίνακα.

Τέταρτη κλοπή είναι οι διαφόρου τύπου επισχέσεις και κατασχέσεις, αρπαγές και ληστείες. Για παράδειγμα, περνούσε στο δρόμο ένα μουλάρι, το έπαιρναν και έδιναν ένα σημείωμα ότι όταν τελειώσει ο πόλεμος, θα πάρει ο ιδιοκτήτης του το μουλάρι πίσω. Το ίδιο γινόταν και με άλλες ιδιοκτησίες που εξαφανίστηκαν. Επίσης, σε ένα πολύ ωραίο σπίτι σε ένα χωριό, του έκαναν επίσχεση για να μείνει ο αξιωματικός της μονάδας του γερμανικού στρατού. Πάλι με ένα σημείωμα, ότι στο τέλος του πολέμου θα το έπαιρναν.

          Όλα αυτά τα έχει καταγράψει λεπτομερειακά ο Δοξιάδης στο περίφημο βιβλίο του με τίτλο «Αι Θυσίαι της Ελλάδος» και με βάση αυτό, όταν στο Παρίσι συνήλθε το 1946 η διασυμμαχική 19μελής Επιτροπή ζήτησε τί πρέπει να μας δώσει η Γερμανία. Συγκεκριμένα, η Ελληνική Επιτροπή ζήτησε γύρω στα 14,5 δισεκατομμύρια δολάρια έναντι της εθνικής κλοπής.

*Τα επιτεύγματα των Γερμανών: Αίμα. θάνατος και καταλήστευση

          Θα πρέπει εδώ να πω το εξής για να μη γίνει καμία σύγχυση. Όταν ένα κράτος πολεμάει ένα άλλο και το νικήσει, τα λάφυρα, η λεία πολέμου, δηλαδή ό,τι βρει στις εγκαταστάσεις που αφορούν στις αποθήκες πυρομαχικών, τα εργοστάσια κλπ. αυτά είναι λεία πολέμου. Δεν μιλάμε για την λεία πολέμου, αλλά μιλάμε για την καταστροφή που έγινε στην οικονομία της χώρας μας. 

          Είναι ακριβώς η καταστροφή της οικονομίας της χώρας. Αναλυτικούς πίνακες μπορείτε να βρείτε και στο βιβλίο μου και στο βιβλίο του Δοξιάδη «Αι Θυσίαι της Ελλάδος». Έχει κάνει επανέκδοση το Οικονομικό Πανεπιστήμιο και μπορείτε να πάρετε την επανέκδοσή του.

          Η Ελληνική Κυβέρνηση ζήτησε, λοιπόν, περίπου 14.500.000.000 και κόψε - κόψε φτάσαμε τα 7.100.000.000. Αυτά λέγονται «επανορθώσεις» και δεν έχουν καμία σχέση ούτε με την υπόθεση Μέρτεν και με το τί μας έδωσε ο Μέρτεν, τί μας έδωσε γι’ αυτό το έγκλημα που μετέφερε όλους του δοσίλογους να δικαστούν, τους Γερμανούς εγκληματίες πολέμου, στη Γερμανία και τί έγινε, και καμία σχέση δεν έχει με την τελευταία πληρωμή των ομήρων των γερμανικών στρατοπέδων. Είναι άλλο θέμα αυτό και ούτε έχουν σχέση με τις ζημιές, που τελικά έφτασαν να είναι μόνο για τα θύματα, μόνο για τους νεκρούς των ολοκαυτωμάτων. Καμία σχέση με αυτά.

          Εδώ μιλάμε συγκεκριμένα μόνο για τις οφειλές της Γερμανίας προς την Ελλάδα, που έχουν σχέση με την καταστροφή της οικονομίας της χώρας, που είναι οι επανορθώσεις, και το ποσόν αυτό είναι σήμερα 7.100.000.000 δολάρια, αγοραστικής αξίας 1938. Με τα επίσημα στοιχεία που μας έδωσε η Τράπεζα της Ελλάδος και με την αναγωγή σε ευρώ που έκανε, το σημερινό ποσό είναι 108.000.000.000 ευρώ, χωρίς τους τόκους.

          Εν τω μεταξύ, σας πληροφορώ ότι στη Συνθήκη της Χάγης παλαιότερα, το 1897, είχε γίνει μια συμφωνία: Εάν ένα κράτος κατακτήσει ένα άλλο κράτος, ο λαός– για πρώτη φορά αναφέρεται ο λαός– του κράτους αυτού, που έχει κατακτηθεί, υποχρεούται να διατρέφει το στρατό κατοχής. Το 1907, όμως, προστέθηκε μία καταπληκτική φράση που λέει: «εάν δύναται το κράτος αυτό». Οι Γερμανοί, νομότυποι, θέλησαν να τηρήσουν αυτή τη φράση κι έγινε το εξής: μπήκαν εδώ 500.000 Γερμανοί, 250.000 Ιταλοί και 60.000 το Α΄ Βουλγαρικό Σώμα Στρατού, συνολικά 810.000 και, κατ’ εξαίρεση, μόνο η Ελλάδα υποχρεώθηκε από όλα τα κράτη της Ευρώπης να πληρώνει, να διατρέφει δηλαδή, και το στρατό του «Africa Corps», της «Πονηρής αλεπούς της Ερήμου», τον Ρόμμελ. Μόνο η Ελλάδα. Επειδή νομότυποι οι Γερμανοί είδαν ότι παραβιάζεται εδώ το «αν δύναται», αποφάσισαν το εξής φοβερό: Ό,τι σας παίρνουμε παραπάνω από το «αν δύναται»– αυτοί το καθόριζαν– θεωρείται δάνειο της Ελλάδας προς τη Γερμανία. Έτσι δημιουργήθηκε το αναγκαστικό δάνειο, με Ρηματική Διακοίνωση το Μάρτιο του 1942, αλλά με αναδρομική ισχύ από 1ης Ιανουαρίου του 1942.

          Η  χώρα μας από το 1824 έως σήμερα δανείζεται. Για πρώτη φορά στην ιστορία της δάνεισε στη χειρότερη περίοδο της ζωής της, δηλαδή τότε που είχε μόνο στην Αττική καταμετρημένους, εκατό, διακόσιους, τριακόσιους, τετρακόσιους θανάτους την ημέρα. Αυτό, λοιπόν, είναι το λεγόμενο αναγκαστικό δάνειο.

          Όταν ο σημερινός Πρωθυπουργός ήταν Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, αντιπροσωπεία του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης Γερμανικών Αποζημιώσεων, τον επισκεφτήκαμε και του ζητήσαμε να μας δώσει τα στοιχεία, διότι είχαμε μάθει ότι νομότυπα οι Γερμανοί είχαν πληρώσει και δύο δόσεις από το δάνειο. Δεν μας τα έδωσε τα στοιχεία ο σημερινός Πρωθυπουργός, διότι ήθελε εντολή από τον Πρωθυπουργό της χώρας. Τώρα, ως Πρωθυπουργός της χώρας, πιστεύω να δώσει εντολή στον Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος να μας δώσει τα στοιχεία. Κάποτε πρέπει να φανούν αυτά τα στοιχεία. Κάποτε πρέπει να γνωρίζουμε πόσο ήταν αρχικά το δάνειο, πόσες ήταν οι δόσεις, διότι τελευταία βγήκε και μια καινούργια πληροφορία ότι οι δόσεις που πλήρωσαν είναι εννέα. Εγώ, από τα στοιχεία που διαθέτω, γνωρίζω ότι είναι δύο οι δόσεις. Να δούμε ποιες είναι αυτές οι δόσεις και πότε πληρώθηκαν.

          Αυτό, λοιπόν, είναι το αναγκαστικό χρέος, αυτό είναι το αναγκαστικό δάνειο, αυτό είναι οι επανορθώσεις που, όπως είπα, δεν έχουν καμία σχέση με τις αποζημιώσεις προς τους πολίτες.

          Πέρα από αυτά, έχει σημασία και το ότι μας οφείλουν και τους αρχαιολογικούς θησαυρούς. Για όλα μπορεί να δικαιολογούνται, αλλά για τους αρχαιολογικούς θησαυρούς γιατί; Έχω μία πληροφορία που λέει ότι εχθές ένα δικαστήριο στη Γερμανία, υποχρεώνει ένα μουσείο να παραδώσει αρχαιολογικούς θησαυρούς σε ένα πρόσωπο που του τα είχαν πάρει.