Τα δύο άκρα συναντώνται: "Δεν φταίει το νόμισμα!" και "Φταίει μόνο το νόμισμα!"

Στα πλαίσια των πρωτοβουλιών των διαχειριστών του γκρουπ στο Facebοok "H ΣΥΜΜΟΡΙΑ ΤΗΣ ΔΡΑΧΜΗΣ" (όπου αναρτώνται κείμενα σχετικά με το εθνικό νόμισμα και του Ευρώ) αναρτήσαμε ένα κείμενο του κ. Δημήτρη Καζάκη. 

Με αφορμή το κείμενο αυτό έγινε μία ερώτηση στον κ. Καζάκη από τον κ. Νικόλαο Καρατσόρη. 

Εμείς πήραμε την πρωτοβουλία και επικοινωνήσαμε με τον κ. Καζάκη ο οποίος έδωσε την απάντηση του. 

Παράλληλα πήρε την πρωτοβουλία να απαντήσει και ο κ. Βασίλης Σεραφειμάκης γνωστός και αυτός από τη συμμετοχή του στις συζητήσεις των οικονομολόγων που έλαβαν χώρα πριν κάποιους μήνες στο γκρουπ αυτό, περί μετάβασης σε εθνικό νόμισμα. Παραθέτουμε τόσο το ερώτημα όσο και τις σχετικές απαντήσεις.

ΕΡΩΤΗΣΗ ΠΡΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΖΑΚΗ ΑΠΟ ΤΟΝ Κ. ΝΙΚΟΛΑΟ ΚΑΡΑΤΣΟΡΗ:

Λέει ο κ. Καζάκης: "το εθνικό νόμισμα να συνοδευτεί με τις κατάλληλες πολιτικές εθνικοποιήσεων του τραπεζικού συστήματος και των βασικών μοχλών άσκησης οικονομικής και δημοσιονομικής πολιτικής."

Η ερώτηση είναι η εξής: εφόσον θα εθνικοποιήσει την Τράπεζα της Ελλάδας και φύγουμε από το ευρώ θα δεχτεί ο κ. Καζάκης το πλαίσιο των κανόνων της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών ή θα φύγουμε και από εκεί; Από την συμμετοχή μας (ως μέτοχοι) στο ΔΝΤ θα παραιτηθούμε; Από αυτήν στην Παγκόσμια Τράπεζα θα παραιτηθούμε; Και πολλές άλλες τέτοιες ερωτήσεις οι οποίες είναι άσχετες με το νόμισμα της χώρας ... θα έχει πολύ ενδιαφέρον να απαντήσει εάν θα δεχτεί τους κανόνες κεφαλαιακής επάρκειας ... Ίσως έτσι φανεί ή και καταλάβει ότι δεν είναι απλώς και μόνο ένα θέμα νομίσματος ....

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΖΑΚΗ:

Η απάντησή μου: Πρώτο δεν είπα ποτέ ότι το ζήτημα είναι "μόνο ένα θέμα νομίσματος". Πόσες φορές χρειάζεται να το πω ή να το γράψω; Όμως άλλο “δεν είναι μόνο ένα θέμα νομίσματος” κι άλλο το “να μπορεί να υπάρξει στροφή στην άσκηση της οικονομικής πολιτικής και της οικονομικής πορείας της χώρας, χωρίς αλλαγή νομίσματος”. Όπως και να το δει κανείς, χωρίς αλλαγή νομίσματος και εισαγωγή εθνικού κρατικού νομίσματος, ούτε υποψία ανάκαμψης δεν μπορεί να υπάρξει για την ελληνική οικονομία προς όφελος της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού. Κι αυτό δεν μπορεί να το αρνηθεί κανείς.

Δεύτερο, θα ήθελα να ήξερα ποια χώρα στον κόσμο εφαρμόζει σήμερα τους κανόνες της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών, Βασιλεία Ι και ΙΙ; Καμιά. Οι όροι κεφαλαιακής επάρκειας της ΤΔΔ αφορούν ένα τραπεζικό σύστημα, το οποίο λειτουργεί με όρους "κλασματικής τραπεζικής" (fractional banking). Προσωπικά υποστηρίζω ότι πρέπει - έστω σταδιακά - να εξαλειφθεί αυτή η πρακτική από το τραπεζικό σύστημα και να εξαναγκαστούν όλες οι τράπεζες να διαθέτουν ανά πάσα στιγμή σε διαθέσιμα την καταθετική τους βάση. Η πρόταση αυτή για να καταργηθεί το fractional banking έχει κατατεθεί αναλυτικά από την εποχή του Σχεδίου του Σικάγο το 1932 και έχει επανέλθει στις συζητήσεις των οικονομολόγων σήμερα. Η κατάργηση του fractional banking κάνει τους κανονισμούς της Βασιλείας χωρίς αντικείμενο.

Τρίτο, δεν υπάρχει κανένας λόγος να αποχωρήσει η Ελλάδα από κανέναν οργανισμό διακρατικού χαρακτήρα, όπου η συμμετοχή της δεν προϋποθέτει δεσμεύσεις σε βάρος της. Η συμμετοχή στο ΔΝΤ και στην Παγκόσμια Τράπεζα δεν προϋποθέτουν δεσμεύσεις σε βάρος της χώρας και του λαού της, παρά μόνο αν κληθούν αυτοί οι οργανισμοί να παρέμβουν στα εσωτερικά της Ελλάδας. Ωστόσο η παραμονή στους οργανισμούς αυτούς δεν σημαίνει καθόλου ότι η Ελλάδα θα ακολουθήσει την πεπατημένη των Οργανισμών. Μπορεί με τις παρεμβάσεις της να αποκαλύπτει και να δημιουργεί σοβαρά εμπόδια στην άσκηση της πολιτικής που θέλουν τα επιτελεία των οργανισμών αυτών.

Τέταρτο, τίποτε δεν είναι άσχετο με το νόμισμα της χώρας. Όσο μια χώρα έχει μια δυναμική οικονομία στη βάση της οικονομικής αυτοτέλειας που στηρίζεται και στο δικό της νόμισμα, τότε διαθέτει τους βαθμούς ελευθερίας που χρειάζεται για να χειριστεί τις διεθνείς της σχέσεις σύμφωνα με τα δικά της συμφέροντα, αντί να αποτελεί έρμαιο των ισχυρών

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ Κ. ΒΑΣΙΛΗ ΣΕΡΑΦΕΙΜΑΚΗ:

Γράψατε : "Η ερώτηση είναι εφόσον θα εθνικοποιήσει την Τράπεζα της Ελλάδας και φύγουμε από το ευρώ θα [δεχτούμε ως χώρα] το πλαίσιο των κανόνων της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών ή θα φύγουμε και από εκεί;"

Η B.I.S. (Bank of International Settlements, Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών) διευκολύνει τις συναλλαγές των κεντρικών τραπεζών και παίζει κυρίως βοηθητικό ρόλο. Δεν θα έχομε κανένα σοβαρό πρόβλημα λοιπόν να συνεχίσομε να έχομε την (100% κρατικοποιημένη) Κεντρική Τράπεζά μας να είναι μέλος τής ΤΔΔ (δηλαδή τής B.I.S.).

Ρωτάτε επιπλέον: "Από την συμμετοχή μας (ως μέτοχοι) στο ΔΝΤ θα παραιτηθούμε; Από αυτήν στην Παγκόσμια Τράπεζα θα παραιτηθούμε;"

Γιατί να τα κάνομε όλα αυτά; Στοιχειώδης από πλευράς συμφερόντων μας τακτική θα είναι να μη φεύγομε από πουθενά εκτός κι αν μάς διώχνουνε! Ίσως θεωρείτε εύκολο το να αποβάλλεται μία χώρα-μέλος από έναν διακρατικό οργανισμό αλλά, πιστέψτε με, δεν είναι καθόλου έτσι! Υπάρχουν πάμπολλα διπλωματικά ζητήματα, πχ η δημιουργία προηγούμενου το οποίο άλλα μέλη δεν θα θέλουν να βρουν αυτά μπροστά τους μελλοντικά.

Αλλά σε τι ακριβώς πιστεύετε ότι η ανάκτηση των δημοσιονομικών και νομισματικών εξουσιών που έχουν όλες οι χώρες τού κόσμου (πλην Ευρωζώνης και κάποιων οικονομικών αποικιών) θα είναι εμπόδιο στην περαιτέρω συμμετοχή της Ελλάδος στην World Bank ή στο I.M.F.;

Κάναμε ένα (κολοσσιαίο, ομολογουμένως) λάθος τότε που μπήκαμε στο Μάαστριχτ και ένα άλλο (εξ ίσου κολοσσιαίο) λάθος όταν μπήκαμε στην Ευρωζώνη. Θέλομε να ξαναγίνομε κανονική χώρα. Θα μάς αποβάλουν οι διεθνείς αυτοί οργανισμοί επειδή θα γίνομε όπως είναι και τα υπόλοιπα μέλη τους;