ΑΥΤΟΣ Ο ΠΑΠΑΣ ΟΡΚΙΣΕ ΤΟ ΕΠΑΜ! 16 ΙΟΥΛΙΟΥ 2011

Παπα-Ηλίας, ο σύγχρονος … Παπαφλέσσας

Είναι πνευματικό παιδί του παπα-Ανυπόμονου, του πρωτοπαλίκαρου του Άρη Βελουχιώτη, ο οποίος όρκιζε τους αντάρτες του ΕΛ.ΑΣ. στο βουνό. Στην εκκλησία του Προφήτη Ηλία στο Μενίδι Αττικής, όπου λειτουργεί, εκτός από το Χριστό και την Παναγία, σε περίοπτη θέση στο γραφείο του έχει δύο φωτογραφίες: του Ευαγόρα Παλληκαρίδη και του Τσε Γκεβάρα.

Με καταγωγή από την ορεινή Αρκαδία, δεν δίστασε ποτέ να πει την άποψή του, ακόμη κι αν δεν άρεσε στην ιεραρχία. Ο λόγος για τον παπα-Ηλία Κωνσταντόπουλο, ο οποίος το περασμένο καλοκαίρι έκανε το γύρο της Ελλάδας με τη «γουρούνα» του, ένα τετράτροχο όχημα «με το οποίο πηγαίνεις αργά, βλέπεις γύρω τα πρόσωπα των ανθρώπων και απολαμβάνεις τους τόπους», όπως λέει ο ίδιος. Με τη χαμηλή ταχύτητα της «γουρούνας» ταξίδεψε από τη Λαμία μέχρι και το τελευταίο χωριό της Πελοποννήσου. Αλλά δεν το έκανε για τουρισμό.

«Πήγα να υποβάλω τα σέβη μου, να αποτίσω φόρο τιμής στα μνημεία της αρχαίας και της νεότερης ελληνικής ιστορίας. Πήγα να μάθω από κοντά την αλήθεια», δηλώνει στον «Φιλελεύθερο» ο παπα-Ηλίας.

«Το επόμενό μου ταξίδι θα είναι στην Κύπρο. Θέλω να πάω και στα άγια χώματα της Κύπρου με τη “γουρούνα” μου. Να γνωρίσω τον κόσμο και τον τόπο σπιθαμή προς σπιθαμή. Οι πρώτοι κάτοικοι της Κύπρου ήταν Αρκάδες…», μας λέει.

Έμπνευση από Καζαντζάκη

Γόνος οικογένειας «πετράδων», τεχνιτών της πέτρας δηλαδή, ο Ηλίας Κωνσταντόπουλος έζησε από νωρίς την αγωνία και τις δυσκολίες των ανθρώπων του κάματου.
Το 1964, σε ηλικία 15 ετών, μετακόμισε στην Αθήνα, όπου χρειάστηκε να κάνει πολλές δουλειές για να επιβιώσει. Παρότι από τα 9 του χρόνια τον είχε εμπνεύσει η εκκλησία και «η ομορφιά της βυζαντινής εποχής», δούλεψε αρχικά σε οικοδομή, αλλά και σε άλλες βαριές δουλειές για να εξασφαλίσει τα προς το ζην. «Εμπνεύστηκα από το γίγαντα της αλήθειας, το Νίκο Καζαντζάκη, ο οποίος έγραψε για τις ψευτιές που μας δίδαξαν στα σχολεία».

«Μην πιστεύετε τους παραχαράκτες της ιστορίας», είχε πει.

«Ακολουθώντας τα λόγια του, άρχισα να ψάχνω και να ανακαλύπτω για την Ορθοδοξία, την ορθή δηλαδή τοποθέτηση του λόγου», μας εξηγεί ο 59χρονος σήμερα ιερέας.

«Το ταξίδι που έκανα στη μισή Ελλάδα είναι μέρος της αναζήτησης της αλήθειας. Είμαι κατά όλων όσοι προσπάθησαν να καπηλευτούν τα ιερά σύμβολα του ελληνισμού και του πλανήτη. Όπως το πουλί που αναγεννάται από τις στάχτες του, ένα σύμβολο του Καποδίστρια, το οποίο εκμεταλλεύτηκαν οι αχρείοι της Χούντας…», μας λέει.

«Δυσμενής» μετάθεση Στην ενορία του προφήτη Ηλία στο Μενίδι βρέθηκε πριν από 17 χρόνια, σε «δυσμενή» μετάθεση…

«Βρέθηκα εδώ, σε ένα εκκλησάκι του 8ου αιώνα, χωρίς νερό, χωρίς ρεύμα… Κάθε μέρα μαζεύαμε ένα κουβά από σύριγγες… Ήρθα μόνος, ολομόναχος, σε αυτό το μέρος που δεν ήξερα κανέναν», διηγείται.

«Έφτασα στο λόφο, κοίταξα την Αθήνα γύρω-γύρω, είδα τις εργατικές κατοικίες δίπλα και σκέφτηκα ότι εδώ πιο κάτω είναι το βασικό σημείο απελευθέρωσης της πόλης από τον Καραϊσκάκη. “Εδώ θα φανεί αν αξίζει, είπα στον εαυτό μου”», λέει.

Με τα χέρια του, αλλά και με την εμπειρία του ως οικοδόμος, έχτισε τη νέα εκκλησία του Προφήτη Ηλία.

Έφτιαξε περίβολο, δρομάκο, καθώς και έναν κήπο, όπου καλλιεργεί χωρίς φυτοφάρμακα και χημικά, σπόρους ελληνικούς, με ονομασία προέλευσης (όπως πεπόνι Θεσσαλίας, ντομάτα κατσαρή Νάξου, αγγουράκια Πίνδου και πολλά άλλα).

Αλλά, κυρίως, έγινε αγαπητός από το ποίμνιό του, τους μεγαλύτερους και τους μικρότερους ενορίτες.

«Πλάνταξα μονάχος, αποθύμησα τη συντροφιά. Αλλά με αγαπάει ο κόσμος. Όχι όλοι -αν ήταν έτσι θα ανησυχούσα. Γιατί δεν φοβάμαι να πω την άποψή μου, γιατί δεν κάνω κομπλιμέντα. Λέω την αλήθεια και αυτό το εκτιμούν όλοι και κυρίως τα παιδιά στα σχολειά, που πηγαίνω για να κάνω αγιασμό», τονίζει.

Θρησκευτικά και Γέροντας Γερμανός (Δημάκος)

Κι όταν τον ρωτάμε για το θέμα που έχει ανακύψει σχετικά με τη διδασκαλία των Θρησκευτικών, ο παπα-Ηλίας σχολιάζει: «Είμαι εναντίον της θρησκοληψίας. Το μάθημα μπορεί να παραμείνει, αλλά για να μαθαίνουν τα παιδιά την πραγματική ιστορία των θρησκειών, όχι για να χωρίζουν τα παιδιά μεταξύ τους και να τα προσηλυτίζουν».

Αγώνας για την επιβίωση. Γόνος οικογένειας «πετράδων», τεχνιτών της πέτρας, ο Ηλίας Κωνσταντόπουλος έζησε από νωρίς την αγωνία και τις δυσκολίες των ανθρώπων του μεροκάματου. 

Το 1964, σε ηλικία 15 ετών, μετακόμισε στην Αθήνα, όπου χρειάστηκε να κάνει πολλές δουλειές για 

να επιβιώσει.

Παρότι από τα 9 του χρόνια τον είχαν εμπνεύσει η Εκκλησία και «η ομορφιά της βυζαντινής εποχής», αρχικά δούλεψε σε οικοδομή και σε άλλες βαριές δουλειές, για να εξασφαλίσει τα προς το ζην.

Μνημονεύει συχνά τον πνευματικό του πατέρα, τον παπα-Ανυπόμονο. Μόλις φόρεσε τα ράσα ο παπα-Ηλίας, επέλεξε να βρεθεί δίπλα στον Γερμανό Δημάκο, που στα χρόνια της Κατοχής, καλόγερος ήδη, εντάχτηκε στον ΕΛΑΣ, παίρνοντας το ψευδώνυμο «παπα-Ανυπόμονος» από τον Αρη Βελουχιώτη. Μέχρι το 2004 ο παλιός αντάρτης συμβούλευε και «καθοδηγούσε» τον «παπά αντάρτη του Μενιδίου».

ΑΧΡΕΙΟΣ Ο ΕΦΡΑΙΜ

Μέχρι το 2004 ο παπα-Ανυπόμονος, συμβούλευε και «καθοδηγούσε» τον «παπά αντάρτη του Μενιδίου».

«Τι σχέση έχει ο παπα-Ανυπόμονος ή ο γέροντας Παϊσιος με τον Εφραίμ; Και ο ίδιος και όσοι συνεργάστηκαν μαζί του στο Βατοπέδι είναι αχρείοι. Προσπαθούν να ρίξουν το “κάστρο” από μέσα, όπως θέλει άλλωστε η παγκοσμιοποίηση. Ευτυχώς, το Αγιον Ορος είναι αυτοδιοίκητο και η Ελλαδική Εκκλησία δεν έχει εμπλακεί. Αλλά πέφτει στις δικές μας πλάτες το χρέος να πούμε ότι ο Χριστιανισμός δεν είναι Εφραίμ και Αρσένιος, αλλά τα έργα που μιλούν αντί για λόγια», σημειώνει.

Φοβάμαι προδοσία στην Κύπρο

Ο παπα-Ηλίας πάρκαρε τη «γουρούνα» του μπροστά στο Πολεμικό Μουσείο, για να παρακολουθήσει μια μαζική εκδήλωση για το Κυπριακό. Το ενδιαφέρον του, εξάλλου, για το εθνικό μας θέμα υποδηλώνεται από το γεγονός ότι στο εκκλησιαστικό γραφείο του δεσπόζει και η φωτογραφία του Ευαγόρα Παλληκαρίδη.

«Φοβάμαι πως το σχέδιο Ανάν θα επιστρέψει, ότι η Κύπρος βαδίζει προς προδοσία. Κι αν επιστρέψει το σχέδιο αυτό, θα σημάνει το τέλος του κυπριακού κράτους», μας λέει. «Αλλά φταίνε και οι ίδιοι οι Κύπριοι. Δεν επισκέπτονται συχνά την κρεμάλα του Ευαγόρα Παλληκαρίδη. Η ευμάρεια κλείνει το στόμα. Αυτό έκαναν οι Αγγλοι: ξέρουν καλά ότι όπου δεν φτάνει το αγγλικό κανόνι, φτάνει ο αγγλικός χρυσός», λέει με νόημα.

ΠΗΓΗ1: Φιλελεύθερος της Κυριακής (Κύπρου)/ ΠΡΟΣΩΠΑ, 30-11-2008, σελ. 26

ΠΗΓΗ2: ΕΘΝΟΣ, «E» 29/11/2008.

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11424&subid=2&tag=8334&pubid=1930789