Δευτέρα 2 Φεβρουαρίου 2015

Δ. Καζάκης: Η πρόσληψη της Lazard και τι προδικάζει για την πορεία της χώρας



του Δημήτρη Καζάκη

Τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα. Τα παπαγαλάκια της μαύρης προπαγάνδας προσπαθούν να μας πείσουν ότι η πρόσληψη της Lazard από τη νέα κυβέρνηση είναι κάτι το απολύτως φυσιολογικό. Όλες οι κυβερνήσεις το κάνουν. Έτσι μας λένε. Ενώ την Lazard, που υποτίθεται ότι ανέλαβε "σύμβουλος" δημοσιονομικής διαχείρισης, την εμφανίζουν ως μια ουδέτερη εταιρεία με μεγάλη εμπειρία στα ζητήματα του χρέους.

Ας βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους, πριν μας τρελάνουν. Χρειάζεται μια κυβέρνηση ιδιώτες συμβούλους και μάλιστα εταιρείες σαν την Lazard; Αν θέλουμε να έχουμε πλήρη διαφάνεια, δημοσιότητα και έλεγχο στις κυβερνητικές πράξεις, τότε μια κυβέρνηση που ορκίζεται στη δημοκρατία δεν χρειάζεται ιδιώτες συμβούλους. Μυστικοσύμβουλοι, ιδιωτικές εταιρείες με περίεργες και υπόγειες διασυνδέσεις, κοκ, δεν συνάδουν με τη δημοκρατία.

Η πρακτική αυτή να προσλαμβάνονται ιδιώτες σύμβουλοι από μια κυβέρνηση είναι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα κομματισμού, διαπλοκής και ιδιωτικοποίησης της δημόσιας διοίκησης. Οι κυβερνήσεις δεν είναι καθόλου πρόθυμες να χρησιμοποιοήσουν το εξειδικευμένο δυναμικό του δημοσίου και τους υπηρεσιακούς παράγοντες. Παρά το γεγονός ότι αυτοί γνωρίζουν καλύτερα απ' όλους τα προβλήματα της διαχείρισης, αλλά και πώς να υπερασπίζονται το δημόσιο συμφέρον.

Οι ιδιώτες σύμβουλοι που προσλαμβάνει μια κυβέρνηση, δεν δεσμεύονται από το δημόσιο συμφέρον, αλλά από τον εργοδότη τους. Υπηρετούν τα ιδιωτικά συμφέροντα και τις ιδιοτελείς επιδιώξεις των υπουργών και του κόμματος που βρίσκεται στην κυβέρνηση. Αυτή είναι η μοναδική χρησιμότητά τους. Όλα τα άλλα είναι παραμύθια για ανόητους, ή για αφελείς.

Αν μια κυβέρνηση αντιμετωπίζει ζητήματα τεχνογνωσίας που δεν μπορεί να καλύψει το δυναμικό του δημοσίου, τότε τι κάνει; Τότε απευθύνεται στο επιστημονικό δυναμικό και τους φορείς της κοινωνίας. Και το κάνει ανοιχτά και δημόσια μέσα από μια ειδική επιτροπή της Βουλής διακομματικού χαρακτήρα. Φυσικά μόνο αν δεν έχει ύποπτους και σκοτεινούς σκοπούς.

Αν και πάλι δεν βρεθεί ικανοποιητική λύση, τότε απευθύνεται στο εξωτερικό με δημόσια πρόσκληση σε όποιον προσφέρει την καλύτερη λύση στο τεχνικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα. Φυσικά πάλι υπό καθεστώς πλήρους διαφάνειας και δημοσιότητας, ώστε οι ενέργειες και οι επιλογές της κυβέρνησης να κρίνονται απ' όλους τους πολίτες.

Ξαναλέμε ότι αυτές τις ενέργειες οφείλουν να γίνουν από μια κυβέρνηση που πιστεύει στη δημοκρατία, στη διαφάνεια και το δημόσιο έλεγχο και φυσικά δεν έχει τίποτε να κρύψει από τους πολίτες. Έγινε τίποτε απ' όλα αυτά στην περίπτωση της Lazard; Αντίθετα ακολουθήθηκε η πεπατημένη των προηγούμενων διεφθαρμένων, δοσιλογικών και διαπλεκόμενων κυβερνήσεων. Και ως δια μαγείας επελέγη - άγνωστο πώς, με ποια κριτήρια κι έναντι ποίου ανταγωνισμού - η ίδια διεθνής εταιρεία, που ήταν φορέας διαπλοκής των προηγούμενων κυβερνήσεων με ισχυρά και μεγάλα συμφέροντα.

Η Lazard κανονικά θα έπρεπε να ήταν υπό τον έλεγχο της ελληνικής δικαιοσύνης και της ανακριτικής έρευνας για το ρόλο της στην εθνική μας τραγωδία. Αντί γι' αυτό προσελήφθη για να συνεχίσει να παίζει τον ίδιο ρόλο.

Η εν λόγω εταιρεία δεν είναι μια οποιαδήποτε. Ιδρύθηκε το 1832 στη Νέα Ορλεάνη και το 1848 στο Παρίσι. Από τότε μέχρι σήμερα μαζί με την Rothchild Freres δεν υπήρξε μεγάλο σκάνδαλο χρηματοπιστωτικού χαρακτήρα που δεν ήταν αναμεμιγμένη. Συνδέεται οργανικά από την ίδρυση του, με το πιο ισχυρό επιτελείο προώθησης των γεωστρατηγικών συμφερόντων των ΗΠΑ παγκόσμια, το Council on Foreign Relations. Έχει αναμειχθεί στους πολέμους για το συμφέρον της γνωστής ΙΤΤ, αλλά και σε πολλά πραξικοπήματα στη λατινική Αμερική και Αφρική.

Αποτελεί επίσης έναν από τους περίπου 10 χρηματοπιστωτικούς οίκους του inner circle, όπως ονομάζεται η πιο ισχυρή ομάδα τραπεζιτών παγκόσμια που διαπλέκεται με την Παγκόσμια Τράπεζα και το ΔΝΤ. Δουλειά της είναι να εξασφαλίζει την εξαγορά των κυβερνήσεων από τα μεγάλα συμφέροντα των χρηματαγορών. Να εξασφαλίζει ότι καμιά αναδιάρθρωση χρέους δεν θα γίνει σε βάρος των αγορών και υπέρ των λαών. Ακόμη κι όταν οι κυβερνήσεις έχουν αποφασίσει μονομερώς να προχωρήσουν σε μεγάλο "κούρεμα" του χρέους, όπως έγινε στην Αργεντινή και το Εκουαδόρ.
Σ' αυτό το πεδίο έχει αναμφισβήτητα μεγάλη γνώση και εμπειρία. Γι' αυτό λοιπόν την προσέλαβε η νέα κυβέρνηση; 

2 σχόλια:

  1. Τι την χρειάζεται η Κυβέρνηση την αμαρτωλή Λαζάρ όταν έχουμε διαπραγματευτικά υπερόπλα.
    Να υποχρεώσουμε (ευγενικά "ενθαρρύνουμε") την κυβέρνηση να τα χρησιμοποιήσει !
    Δείτε τα εδώ
    http://giorgos-vamvakousis.blogspot.gr/2015/02/blog-post.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πιστεύω ότι έχουμε υπερόπλα αρκεί να υπάρξει πατριωτική βούληση.
    Οι παρακάτω προτεινόμενες δράσεις θα μπορούσαν να είναι τα υπερόπλα μας:
    1) Βάσει τελεσίδικων αποφάσεων της Γερμανικής Δικαιοσύνης ΠΑΣΟΚ και ΝΔ λαδώθηκαν από την Ζήμενς και άρα είναι κόμματα παράνομα στην Ευρώπη και θα έπρεπε να είναι υπόδικα στην Ελλάδα, αν είχαμε ανεξάρτητη δικαιοσύνη βέβαια.
    Άρα η Γερμανική Κυβέρνηση παράνομα και αντιευρωπαϊκά συνήψε συμφωνίες με την Ελλάδα υπό την παράνομη διαχείριση τους.
    Προφανές, παράνομο όμως όφελος της Γερμανίας ήταν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ να μην εγγράφουν στον Ελληνικό προυπολογισμό το κατοχικό δάνειο και έτσι να μην το απαιτούν ούτε αυτό αλλά ούτε και τις πολεμικές αποζημιώσεις.
    2) Υπόθεση Γεωργίου ΕΛΣΤΑΤ που αποδεικνύει συμπαιγνία της ΓΙΟΥΡΟΣΤΑΤ και Κομισιόν και Γουρούν Νταισελ... του Ολλανδού, που μαζί με Όλυ Ρεν ακόμη υποστηρίζουν ότι ο Γεωργίου κάνει καλά την δουλειά του (για τους ενόχους των Βρυξελλών προφανώς).
    3) Δρα Γιάνη Βαρουφάκη, το να εγγράψετε στον προυπολογισμό μας το κατοχικό δάνειο παράλληλα με τις διαπραγματεύσεις δεν θα ήταν το απόλυτο διαπραγματευτικό μας όπλο ;
    4) Παράλληλα υλοποίηση του 1ου βήματος που μπορεί να προηγείται της οριοθέτησης σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο θαλάσσης για τις ΑΟΖ και δεν χρειάζεται η σύμφωνη γνώμη των γειτόνων: δηλαδή θέσπιση ή ανακήρυξη της ΑΟΖ. Αυτό και μόνο θα μας ανέβαζε τις μετοχές διεθνώς. Το αυτονόητο δηλαδή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή