Δ. Καζάκης: Σκοτωμός στο εσωτερικό της κυβέρνησης...

του Δημήτρη Καζάκη

Κατά τη διάρκεια των προγραμματικών δηλώσεων συνέβη κάτι εξαιρετικά σπάνιο. Ο υπουργός οικονομικών Γ. Βαρουφάκης χρειάστηκε να ξαναπάρει τον λόγο προκειμένου να δώσει εξηγήσεις για την αρχική του τοποθέτηση.

Στην αρχική του παρέμβαση μετέτρεψε το προεκλογικό όχι στο μνημόνιο του ΣΥΡΙΖΑ, σε όχι στο 30% του μνημονίου. Ενώ το 70% του μνημονίου, σύμφωνα με τον κ. Βαρουφάκη, πρέπει να υιοθετηθεί. Την επόμενη ημέρα ανέλαβε να αμβλύνει τις άσχημες εντυπώσεις.

Πήρε λοιπόν ξανά τον λόγο για να μας πει ότι καταλάβαμε λάθος. Ξεκίνησε να μας λέει ότι το ποσοστό του μνημονίου που αποδέχεται η κυβέρνηση είναι 0%, αλλά κατόπιν επανέλαβε ότι το 70% των προβλέψεων του μνημονίου είναι αντιμνημονιακό κι επομένως υιοθετήσιμο.

Το περιστατικό αυτό μας έδειξε ολοφάνερα - μαζί με τις ομιλίες Κωνσταντοπούλου και Λαφαζάκη που κινήθηκαν σε αντιδιαμετρική κατεύθυνση - ότι στην κυβέρνηση διεξάγεται μια αμείλικτη αναμέτρηση ανάμεσα σε ενδοτικούς και συγκρουσιακούς. Ανάμεσα δηλαδή στο οικονομικό επιτελείο πρωτίστως το οποίο είναι απολύτως ενδοτικό. Και σε στελέχη όπως η Ζωή Κωνσταντοπούλου και ο Παν. Λαφαζάνης που θέλουν την κατά μέτωπο σύγκρουση με τους δανειστές στη βάση υπεράσπισης των δικαιώματων του λαού και της πατρίδας.

Το σκηνικό αυτό επαναλήφθηκε και χθες με την έκτακτη σύνοδο του Eurogroup. Σύμφωνα με τους σημερινούς Financial Times, αλλά και τα ανάλογα δημοσιεύματα του συνόλου σχεδόν του διεθνούς τύπου, η ελληνική αντιπροσωπεία (Βαρουφάκης-Δραγασάκης) είχε συμφωνήσει και υπογράψει το παρακάτω κοινό ανακοιθέν της συνόδου:

"Σήμερα το Eurogroup προέβη σε απολογισμό της τρέχουσας κατάστασης στην Ελλάδα και της κατάστασης του τρέχοντος προγράμματος προσαρμογής. Στο πλαίσιο αυτό, η Ευρωομάδα έχει εμπλακεί σε εντατικό διάλογο με τις νέες ελληνικές αρχές.

"Οι ελληνικές αρχές έχουν εκφράσει τη δέσμευσή τους σε μια ευρύτερη και ισχυρότερη διαδικασία μεταρρυθμίσεων με στόχο τη διαρκή βελτίωση των προοπτικών ανάπτυξης. Ταυτόχρονα, οι ελληνικές αρχές επανέλαβαν την κατηγορηματική δέσμευσή τους στις οικονομικές υποχρεώσεις προς όλους τους πιστωτές τους.

"Σε αυτή τη βάση, θα αρχίσουμε τώρα τεχνικές εργασίες για την περαιτέρω αξιολόγηση των σχεδίων μεταρρύθμισης στην Ελλάδα. Οι ελληνικές αρχές συμφώνησαν να συνεργαστούν στενά και εποικοδομητικά με τα θεσμικά όργανα ώστε να διερευνήσουν τις δυνατότητες για την επέκταση και την επιτυχή ολοκλήρωση του παρόντος προγράμματος, λαμβάνοντας υπόψη τα σχέδια της νέας κυβέρνησης.

"Αν αυτή είναι επιτυχής θα γεφυρωθεί το χρονικό διάστημα που χρειάζονται οι ελληνικές αρχές και το Eurogroup για να εργαστούν σε ενδεχόμενες νέες συμβατικές ρυθμίσεις. Εμείς θα συνεχίσουμε τις συζητήσεις μας στην επόμενη συνάντησή μας την Δευτέρα 16 Φεβρουάριος."

Στο ανακοινωθέν που συμφώνησαν Βαρουφάκης και Δραγασάκης και το οποίο στην οποία σηματοδοτεί την πλήρη παράδοση άνευ όρων της ελληνικής κυβέρνησης στους δανειστές, διαφώνησαν "κυβερνητικά στελέχη" - σύμφωνα πάντα με την FT - από την Αθήνα. Όχι ο Τσίπρας, αλλά κυβερνητικά στελέχη. Μάλιστα τα στελέχη αυτά, απείλησαν με αποχώρηση από την κυβέρνηση και το κόμμα, αν υιοθετηθεί το ανακοινωθέν.

Για να αποφύγει ο Τσίπρας την διάσπαση της κυβέρνησης και του κόμματός του, ζήτησε από Βρουφάκη και Δραγασάκη να πάρουν πίσω τις υπογραφές τους. Και το όλο ζήτημα παραπέμφθηκε για τις 16 του μηνός.

Τα γεγονότα επιβεβαίωνουν ότι στην κυβέρνηση και τις κορυφές του κυβερνώντος κόμματος σοβεί μια πολύ βαθιά σύγκρουση, μια αγεφύρωτη διάσπαση. Από την μια εκείνοι που θέλουν να υποταχιούν στη θέληση των δυναστών εξ Ευρώπης (κυρίως το οικονομικό επιτελείο με πρώτο τον Βαρουφάκη) και εκίνους που θέλουν να προχωρήσει μπροστά η χώρα μέσα από την ριζική ανατροπή του καθεστώτος που επέβαλαν οι δανειστές στη χώρα και τον λαό.

Το ποιός, ή καλύτερα ποιά λογική, θα επικρατήσει εξαρτάται πρωτίστως από τον λαϊκό παράγοντα, από την δυνατότητα του απλού κόσμου να μην επιτρέψει την οπισθοδρομηση, να μην επιτρέψει στον ενδοτισμό να επικρατήσει. Η κινητοποίηση του κόσμου είναι κομβικής σημασίας και θα κρίνει άμεσα τις εξελίξεις. Θα κρίνει, δηλαδή, το αν θα γυρίσουμε στα ίδια και χειρότερα, ή θα σπάσουμε επιτέλους τα δεσμά.