K. Αλέξης: Ειδικά τώρα - Ούτε Ένα Βήμα Πίσω

 

του Κώστα Αλέξη

Όπως όλες οι αυτοκρατορίες όταν βρίσκονται στον εκρητικό συνδυασμό απόλυτης κυριαρχίας αλλά και κρίσης στρατηγικής, η Γερμανία απλά... δεν ξέρει να κάνει πίσω. Και αν για "όλες τις άλλες αυτοκρατορίες", ο κανόνας αυτός που εκφράζει την αντίφαση μεταξύ κατεκτημένης κυριαρχίας από μεριά τους αλλά τεράστιας κρίσης ηγεμονίας αφού δεν εκφράζουν κάτι θετικό για τους υπόλοιπους, για τη Γερμανία που έχει αναγάγει την ηθικολογία σε αντίληψη πολιτικής είναι η απόλυτη νόρμα. Αυτοί που με επιμονή θάψανε οικειοθελώς τις πανάκριβες και εξαιρετικά καλά εκπαιδευμένες στρατιές στους στα χιόνια του Ρωσικού χειμώνα και τα παγωμένα νερά του Βόλγα δεν ξέρουν ότι έχει φτάσει η ώρα να πέσουν παρά μόνο όταν αλωθεί το Βερολίνο.

Χωρίς απευθείας ιστορικές αναλογίες αλλά κρατώντας τις παραπάνω ιστορικές αναφορές, πιστεύουμε ότι και σήμερα η Γερμανία δεν θα κάνει πίσω. Όπως φάνηκε στο τελευταίο Eurogroup θα απαιτήσουν "Δήλωση Υποταγής" δηλαδή αποδοχή της παραμονής της χώρας στο καθεστώς επιτήρησης και μάλιστα υπό κάποιο μνημόνιο (με ή χωρίς αυτή τη λέξη - δεν έχει και τόση σημασία). Το θέμα δεν είναι στείρα ή πρώτα οικονομικό παρά το γεγονός ότι και αυτή η διάσταση είναι κορυφαία: η Γερμανία - όπως όλες οι αυτοκρατορίες και όσοι νιώθουν ανώτεροι από τους υπόλοιπους - θα απαιτήσει κείμενο που θα έχει μορφή "Δήλωσης Υποταγής" για να το ακούσουν οι εγχώριοι "επαναστάτες" της Ελλάδας, να μαθευτεί "στις άλλες παροικίες" (ιδίως στην Ισπανία αλλά όχι μόνο) που ίσως θρέφουν αντίστοιχες σκέψεις και ελπίδες αλλά και να διαφημιστεί στο εσωτερικό του "βασιλείου" μέσα από κωμικοτραγικά μέσα όπως η Bild ή το Focus ή ακόμα και κυνικά άρθρα της FAZ.

Όμως η Γερμανία έχει συμμάχους αυτή τη στιγμή σχεδόν αποκλειστικά στην ολιγαρχία των άλλων κρατών. Δεν είναι λίγο - είναι πολύ - αλλά δεν είναι τα πάντα: οι λαοί της Ευρώπης δεν καλοβλέπουν πλέον την "Γερμανική Ευρώπη" και δυσπιστούν για το μέλλον που μας οδηγεί. Δυσπιστούν προς τις γερμανικής-εμπνεύσεως πολιτικές αλλά και προς τις ίδιες τις κυβερνήσεις τους-συμμάχους της Μέρκελ. Δεν υπάρχει ρεύμα ριζοσπαστικής ανατροπής στην Ευρώπη αλλά υπάρχει σοβαρός σκεπτικισμός ο οποίος σήμερα - και αυτό είναι καθοριστικό - συναντιέται με την ελπίδα που κουβαλά ο ΣΥΡΙΖΑ και ο αγώνας του Ελληνικού λαού. Κάθε "όχι" της κυβέρνησης στα Eurogroup αποτελεί σχεδόν κυριολεκτικά αιτία για κραυγές ευχαρίστησης και χαμόγελα σε πάρα πολλά μέρη του κόσμου. Είναι σαν να παίζουμε μουντιάλ, να υποστηρίζουμε όλοι την ίδια ομάδα απέναντι σε έναν μισητό "αιώνιο αντίπαλο" και να σκοράρουμε! Η καρδιά του Ελληνικού λαού χτυπά στο Σύνταγμα και τις άλλες πόλεις της χώρας μας αλλά οι χτύποι αυτοί αναμεταδίδονται και στο Λονδίνο, την Ρώμη, την Μαδρίτη, τη Νέα Υόρκη και αλλού - στέλνουν και από εκεί το μήνυμα ενώ παράλληλα μπολιάζουν και μπολιάζονται με τα μηνύματα και τις διεκδικήσεις αυτών των λαών. Η ελπίδα πλανιέται από πάνω μας... σαν φάντασμα!

Τώρα λοιπόν - ειδικά τώρα "Ούτε Ένα Βήμα Πίσω"! Κατανοητή η ανάγκη να φανεί "ότι κάτι κάνουμε" αλλά το σημαντικό είναι όντως να κερδίσουμε - να κάνουμε όντως την αναγκαία ιστορική τομή που εξυπηρετεί τις ανάγκες του λαού μας. Καθόλου "ολίγον μνημόνιο" λοιπόν! Καθόλου μνημόνιο! Όχι "ολίγον πρόγραμμα"! Καθόλου πρόγραμμα επιτήρησης! Πρόγραμμα ριζοσπαστικής διεξόδου - αυτό ψήφισε ο λαός!

Τα στελέχη της κυβέρνησης μας να μην λυγίσουν στις σειρήνες του τάχα πολιτικού ρεαλισμού. Ο πραγματικός ρεαλισμός λέει ότι οι ολιγάρχες της ΕΕ επιδιώκουν την υποταγή μας - δεν είναι έτοιμοι να κάνουν πίσω ενώ μάλιστα την ίδια στιγμή αυτοί δεν προτείνουν Plan B για την Ευρώπη. Σήμερα ο φόβος αλλάζει στρατόπεδο. Το Grexit - ακόμα και αυτό - θα είναι επίπονο για την Ελλάδα αλλά καταστροφικό για την Ευρωζώνη. Εμείς με δυσκολίες θα αντέξουμε αλλά το σαθρό οικοδόμημα της ΟΝΕ θα καταρρεύσει. Ούτε ένα βήμα πίσω λοιπόν! Επιμονή να υποχωρήσουν αυτοί: σε κάθε μάχη που δίνουμε με αυτό το πνεύμα και επιμονή στην κατάδειξη της αλήθειας ότι οι διεκδικήσεις μας έχουν και διεθνιστικό χαρακτήρα ατσαλώνουμε το εσωτερικό μέτωπο αλλά και κερδίζουμε τμήματα των Ευρωπαϊκών κοινωνιών και της γενικής διεθνούς κοινής γνώμης. Ούτε ένα βήμα πίσω! Ο γίγαντας είναι τεράστιος, δείχνει ανίκητος αλλά είναι πήλινος.