Τρίτη 31 Ιανουαρίου 2012

Ανέκδοτο κείμενο του Οδυσσέα Ελύτη




Mε αφορμή την ολοκλήρωση του εορτασμού των 100 χρόνων από τη γέννηση του Οδυσσέα Ελύτη το 2011 στην Ελλάδα, το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων παρουσίασε ένα ανέκδοτο κείμενο του ποιητή, από ομιλία του στους Έλληνες μετανάστες στη Στοκχόλμη. Η ομιλία του ποιητή έγινε τον Νοέμβριο του 1979, μετά την τελετή απονομής του βραβείου Νόμπελ της Σουηδικής Ακαδημίας για το έργο του.
Η ομιλία μεταφέρεται αυτούσια με την επισήμανση του Ελύτη «ότι η γλώσσα είναι ένας φορέας ήθους που, αν δεν τον υπακούσεις, θα τιμωρηθείς».

Η ομιλία

«Αγαπητοί φίλοι, περίμενα πρώτα να τελειώσουν οι επίσημες γιορτές που προβλέπει η "Έβδομάδα Νόμπελ" και ύστερα να 'ρθω σ' επαφή μαζί σας. Το έκανα γιατί ήθελα να νιώθω ξένιαστος και ξεκούραστος.

Ξεκούραστος βέβαια δεν είμαι. Χρειάστηκε να βάλω τα δυνατά μου για να τα βγάλω πέρα με τις απαιτήσεις της δημοσιότητας, τις συνεντεύξεις και τις τηλεοράσεις. Αλλά ένιωθα κάθε στιγμή ότι δεν εκπροσωπούσα το ταπεινό μου άτομο αλλά ολόκληρη τη χώρα μου. Κι έπρεπε να την βγάλω ασπροπρόσωπη. Δεν ξέρω αν το κατάφερα. Δεν είμαι καμωμένος για τέτοια. Για τιμές και για δόξες.
Τη ζωή μου την πέρασα κλεισμένος μέσα σε 50 τετραγωνικά (μέτρα), παλεύοντας με τη γλώσσα. Επειδή αυτό είναι στο βάθος ή ποίηση: μια πάλη συνεχής με τη γλώσσα. Τη γλώσσα την ελληνική που είναι η πιο παλιά και η πιο πλούσια γλώσσα του κόσμου.

Ό,τι και να πει ένας ποιητής, μικρό ή μεγάλο, σημαντικό ή ασήμαντο, δεν φέρνει αποτέλεσμα, θέλω να πω δεν γίνεται ποίηση αν δεν περάσει από την κρησάρα της γλώσσας, αν δεν φτάσει στην όσο γίνεται πιο τέλεια έκφραση. Ακόμα και οι πιο μεγάλες ιδέες, οι πιο ευγενικές, οι πιο επαναστατικές, παραμένουν σκέτα άρθρα εάν δεν καταφέρει ο τεχνίτης να ταιριάσει σωστά τα λόγια του.

Μόνον τότε μπορεί ένας στίχος να φτάσει στα χείλια των πολλών, να γίνει κτήμα τους. Μόνον τότε μπορεί να 'ρθει και ο συνθέτης να βάλει μουσική, να γίνουν οι στίχοι τραγούδι. Και για ένα τραγούδι ζούμε, στο βάθος, όλοι μας. Το τραγούδι που λέει τους καϋμούς και τους πόθους του καθενός μας. 
Τόσο είναι αλήθεια ότι το μεγαλείο και η ταπεινοσύνη πάνε μαζί, ταιριάζουν.

Ταπεινά εργάστηκα σ΄όλη μου τη ζωή. Και η μόνη ανταμοιβή που γνώρισα πριν από τη σημερινή, ήταν ν' ακούσω τους συμπατριώτες μου να με τραγουδούν. Να τραγουδούν το ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ που μου χρειάστηκε τεσσάρων χρόνων μοναξιά και αδιάπτωτη προσπάθεια, για να το τελειώσω. Δεν το λέω για να περηφανευτώ. Δεν έρχομαι σήμερα για να σας κάνω τον σπουδαίο. Κανείς δεν είναι σπουδαίος από εμάς. Από εμάς, άλλος κάνει τη δουλειά του σωστά κι άλλος δεν την κάνει. Αυτό είναι όλο. Όμως θέλω να μάθετε, όπως το έμαθα κι εγώ στα 68 μου χρόνια: μόνον αν κάνεις σωστά τη δουλειά σου, ο κόπος δεν θα πάει χαμένος.

Ξέρω, μαντεύω, ότι πολλοί από εσάς περίμεναν άλλα πράγματα από εμένα. Τους ζητώ συγγνώμην που δεν θα τους ικανοποιήσω. Αν είχα το ταλέντο του ομιλητή, του δάσκαλου, του ηγέτη, θα είχα ίσως αφιερωθεί στην πολιτική. Τώρα δεν είμαι παρά ένας γραφιάς που πιστεύει σε ορισμένα πράγματα. Κι αυτά τα πράγματα θέλει να τα γνωρίσει και στους άλλους, να τα βγάλει από μέσα του, να τα κάνει έργο.

Εμένα μου έλαχε ν' αγαπήσω τον τόπο μου όπως τον αγαπάτε κι εσείς. Να τι είναι που μας ενώνει απόψε όλους εδώ πέρα. Η αγάπη μας για την Ελλάδα. Βέβαια, υπάρχουν πολλοί τρόποι ν' αγαπά ένας λαός τη χώρα του. Αλλά για τον ποιητή, πιστεύω, υπάρχει μόνον ένας: ν' ανήκει σ' ολόκληρο το λαό του. Πάνω από τις διαιρέσεις και τις διχόνοιες, ο ποιητής να στέκει και ν' αγαπά όλον τον λαό του, ν' ανήκει, το ξαναλέω, σ' όλο τον λαό του. Δεν γίνεται αλλιώς. Η πατρίδα είναι μία. Ο καθένας στον τομέα του ας έρθει και ας κάνει κάτι, όπως αυτός το νομίζει καλύτερα.

Όμως ο πνευματικός άνθρωπος βλέπει το σύνολο. Θέλω να πιστεύω πως ίσως κι ο ξενητεμένος, το ίδιο. Για εμάς η Ελλάδα είναι αυτές οι στεριές οι καμένες στον ήλιο κι αυτά τα γαλάζια πέλαγα με τους αφρούς των κυμάτων. Είναι οι μελαχρινές ή καστανόξανθες κοπέλλες, είναι τ' άσπρα σπιτάκια τ' ασβεστωμένα και τα ταβερνάκια και τα τραγούδια τις νύχτες με το φεγγάρι πλάι στην ακροθαλασσιά ή κάτω από κάποιο πλατάνι.

Είναι οι πατεράδες μας κι οι παππούδες μας με το τουφέκι στο χέρι, αυτοί που λευτερώσανε την πατρίδα μας και πιο πίσω, πιο παλιά, όλοι μας οι πρόγονοι που κι αυτοί ένα μονάχα είχανε στο νου τους -όπως κι εμείς σήμερα: τον αγώνα για τη λευτεριά.

Είπε ένας Γάλλος ποιητής, ο Ρεμπώ, πως η πράξη για τον ποιητή είναι ο λόγος του. Κι είχε δίκηο. Αυτό έκανε ο Σολωμός, που για να γράψει το αθάνατο ποίημα του "'Ελεύθεροι Πολιορκημένοι", έσωσε και παράδωσε στη φυλετική μας μνήμη το Μεσολόγγι και τους αγώνες του. Αυτό έκαναν ο Παλαμάς, ο Σικελιανός, ο Σεφέρης. Στα φτωχά μου μέτρα το ίδιο πάσχισα να κάνω κι εγώ. Πάσχισα να κλείσω μέσα στην ψυχή μου, την ψυχή όλου του ελληνικού λαού. Να δω πόσο μοιάζανε όλοι οι αγώνες του, από την αρχαία εποχή ίσαμε σήμερα, για το δίκηo και για τη λευτεριά.

Κι αυτό θα κάνω όσα χρόνια μου δώσει ο Θεός να ζήσω. Αυτή είναι η πράξη μου. Και το γεγονός ότι έφτασαν να την αναγνωρίσουν οι ξένοι, είναι μια νίκη. Όχι δική μου νίκη. Δική σας. Γι' αυτό σας ευχαριστώ. Κι αν μου το συγχωρείτε να σας δώσω μια γνώμη - ακούστε την: όσο καλά κι αν ζείτε σ' αυτή τη φιλόξενη, την ευγενική χώρα, όσο κι αν νιώθετε καλά και στεριώνετε, και κάνετε οικογένεια - μην ξεχνάτε την πατρίδα μας, και προ παντός, τη γλώσσα μας. Πρέπει να 'σαστε περήφανοι, να 'μαστε όλοι περήφανοι, εμείς και τα παιδιά μας για τη γλώσσα μας.

Είμαστε οι μόνοι σ' ολόκληρη την Ευρώπη που έχουμε το προνόμιο να λέμε τον ουρανό "ουρανό" και τη θάλασσα "θάλασσα" όπως την έλεγαν ο Όμηρος και ο Πλάτωνας πριν δυόμισι χιλιάδες χρόνια. Δεν είναι λίγο αυτό. Η γλώσσα δεν είναι μόνον ένα μέσον επικοινωνίας. Κουβαλάει την ψυχή του λαού μας κι όλη του την ιστορία και όλη του την ευγένεια. Χαίρομαι κι αυτή τη στιγμή που σας μιλάω σ' αυτή τη γλώσσα και σας χαιρετώ, σας αποχαιρετώ μάλλον, αφού η στιγμή έφτασε να φύγω.

Όμως ένα κομμάτι της ψυχής μου σας το αφήνω μαζί μ' ένα μεγάλο ευχαριστώ που με ακούσατε. Μακάρι να μπορούσε να σας μείνει, να το κρατήσετε, σαν ένα μικρό φυλαχτό από την πατρίδα».
Διαβάστε περισσότερα...

Σε δύο διαφορετικές δημοσκοπήσεις την τελευταία εβδομάδα 5ο κόμμα το ΠΑΣΟΚ!

Κρατώντας πάντα τις απαραίτητες επιφυλάξεις, παραθέτουμε δύο δημοσκοπήσεις για τους εξής λόγους:
  • Τις στιγμές που ο διορισμένος Πρωθυπουργός της Ελλάδας Παπαδήμος είναι έτοιμος να υπογράψει το PSI, και μαζί με αυτό την παράδοση της χώρας στη διεθνή χρηματοπιστωτική μαφία, τα κόμματα που τον στηρίζουν εκφράζουν μόνο ένα 30% των πολιτών και αυτό σε δημοσκόπηση ΚΡΑΤΙΚΟΥ ΚΑΝΑΛΙΟΥ!

  • Η καταβαράθρωση των κομμάτων (ΠΑ.ΣΟ.Κ., Ν.Δ., ΛΑ.Ο.Σ., ΔΗ.ΣΥ. κτλ), που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο άσκησαν εξουσία στη χώρα μας, δείχνει ότι είναι ώριμες πια οι συνθήκες ώστε ο Ελληνικός Λαός να περάσει από την απλή διαμαρτυρία στο τιμόνι της χώρας ακολουθώντας μια τελείως διαφορετική πολιτική από αυτή που ασκήθηκε τα τελευταία χρόνια.
Υ.Γ. Δεν είμαστε αφελείς να θεωρούμε ότι η μετάβαση σε μια Πραγματική Δημοκρατία θα επιτραπεί να περάσει μέσα από ομαλές δημοκρατικές διαδικασίες... Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί ο Ελληνικός Λαός να εκφράζεται και να δείχνει τη βούλησή του και μέσα από τις εκλογές! 

Και αυτό που φαίνεται να τους λέμε είναι "σηκωθείτε και φύγετε όσο είναι καιρός". Για να πάρουμε την απάντηση από την κ. Διαμαντοπούλου: "Μα γιατί δεν τρώτε παντεσπάνι;" 


Πηγή: VPRC για το περιοδικό "Επίκαιρα"


Πηγή: To The Point για την "ΕΤ3"


Διαβάστε περισσότερα...

Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2012

Ε.ΠΑ.Μ. - "Μύρισαν" μέρες Εθνικής Αντίστασης στην Αγία Παρασκευή! (ΒΙΝΤΕΟ)

Κάτι νέο γεννιέται στους κόλπους του Λαού!






Διαβάστε περισσότερα...

ΚΙΙΙΙΙΚ (κίνα, ιράν, ιράκ, ισραήλ, ινδία, ιαπωνία, κορέα)

Πηγή:  Techie Chan




Όταν οι αμερικάνοι ανέτρεπαν την ιρανική κυβέρνηση για να βάλουν ως απόλυτο μονάρχη το σάχη, είχαν μπροστά τους μια καλή ευκαιρία που τους πρόσφερε η BP. Βλέπετε το ιράν μόλις είχε εθνικοποιήσει τα πετρέλαια που νεμόταν η BP και η καλή εταιρία στράφηκε στους αμερικανούς, καθώς η χρεοκοπημένη βρετανική κυβέρνηση δεν είχε τους πόρους για να κάνει ένα πραξικόπημα (κι όταν πήγε να το κάνει λίγο αργότερα στο σουέζ έφαγε τα μούτρα της). Τους πρόσφερε το 75% των ιρανικών πετρελαίων αν το σχέδιο πετύχαινε και 25% για την ίδια. Επρόκειτο δηλαδή για μια win-win κατάσταση, αν θεωρήσουμε τους ιρανούς ένα απλό externality 



Μερικά χρόνια αργότερα το αντιδημοφιλές καθεστώς του σάχη θα ανατραπεί και στην αναμπουμπούλα της επανάστασης οι κληρικοί του χομεϊνί θα αναλάβουν την εξουσία στερώντας ξανά την εκμετάλλευση του πετρελαίου από τη δύση και προσφέροντας ένα μεγαλύτερο αντιδυτικό αίσθημα στους ιρανούς. Αυτή η αλληλουχία γεγονότων έμεινε γνωστή στην ιστορία των μυστικών υπηρεσιών ως “the backlash”, δηλαδή η χλαπάτσα που μας έσκασε στα μούτρα.

Ειρωνικά, η αποτυχία της κυβέρνησης κάρτερ να λύσει δυναμικά το ζήτημα με τους αμερικάνους ομήρους στην πρεσβεία των ηπα στην τεχεράνη συνέβαλε (μαζί φυσικά με τα διάφορα αδερφίστικα περί οικολογίας που έλεγε) στην μη-επανεκλογή του και στην έλευση στην εξουσία ενός πραγματικού άντρα με πιστόλια, του ρόναλντ ρήγκαν. Η μη επανεκλογή του κάρτερ σήμαινε το τέλος της κεϋνσιανής συμφωνίας στο μεγαλύτερο προπύργιο της, τις ήπα, και την επίσημη αρχή της νεοφιλελεύθερης εποχής.


Βιοχλαπάτσα ver 2.0

Σήμερα λέω να ασχοληθώ με ένα άλλο πιθανό backlash, έτσι όπως το βλέπω να εξελίσσεται μπροστά μας. Οι ήπα συνεχίζουν να συμπεριφέρονται επιθετικά απέναντι στο ιράν, καθώς το τελευταίο δεν λέει να αυτο-ανατραπεί και να αποκτήσει μια φιλική προς τα δυτικά συμφέροντα κυβέρνηση. Οι αμερικάνοι έχουν δοκιμάσει πολλά όπλα σε αυτή τη διαμάχη, όλα μέχρι στιγμής αποτυχημένα. Κι όχι άδικα. Αν σκεφτούμε πως οι ιρανοί έφαγαν έναν 8ετή πόλεμο στα μούτρα με τους ιρακινούς γιατί δεν συνεμορφώθησαν προς τας υποδείξεις. Μερικές διάσπαρτες βόμβες και μερικές δολοφονίες δεν είναι ακριβώς σίγουρο πως θα τους απέτρεπαν από τη μέχρι τώρα στάση τους.

Το ζήτημα της στρατιωτικής εισβολής έχει αποκλειστεί ήδη από το 2004. Το αρχικό νεο-συντηρητικό σχέδιο της εισβολής στο ιράκ προέβλεπε τη γρήγορη εισβολή στη συρία, το λίβανο και το ιράν, χρησιμοποιώντας το γεωγραφικά κεντρικό ιράκ ως προπύργιο. Φυσικά οι ιρακινοί δεν έδειξαν ιδιαίτερη συμπάθεια στα στρατεύματα κατοχής και στις 31/12/2011 με ένα περίτεχνο σχέδιο (που περιγράφει εδώ ο gareth porter) σύσσωμων των ιρακινών και των ιρανών, οι αμερικάνοι στρατιώτες αναγκάστηκαν να φύγουν από το ιράκ. Ακόμα όμως κι αν το σχέδιο των νεοσυντηρητικών πετύχενε στο ιράκ, για να είμαστε ειλικρινείς, ήταν πολύ αμφίβολο πως θα πετύχαινε και στο ιραν. Η εισβολή σε μια τεράστια περιοχή με 70εκ. κατοίκους δεν ήταν ακριβώς ρεαλιστική πρόταση, αν σκεφτούμε πως οι αμερικάνοι δεν έλεγξαν ποτέ πραγματικά το πολύ μικρότερο ιράκ των 25εκ. κατοίκων.

Βλέποντας λοιπόν πως το plan A δεν πήγε ακριβώς όπως το περίμεναν, η κυβέρνηση του μπάμια με το νόμπελ ειρήνης ξεκίνησε το plan B. Λίγο από χρωματιστές επαναστάσεις (απέτυχε καθώς οι ιρανοί φοιτητές της τεχεράνης δεν αντιπροσωπεύουν μεγάλο ποσοστό στην ιρανική κοινωνία). Λίγο από διάφορες διάσπαρτες βόμβες που σκάνε σε ύποπτες περιοχές στο κουζεστάν (απέτυχε, σιγά μην τσίμπαγαν οι ιρανοί από την περιοχή που εποφθαλμιούσε ο σαντάμ για πάρτη του), λίγο μερικές στοχευμένες δολοφονίες ιρανών επιστημόνων από το πραγματικό κράτος παρία της διεθνούς κοινότητας, ισραήλ. Και τέλος το οικονομικό εμπάργκο τύπου κούβας που συνεχώς εντείνεται.
Αυτό το εμπάργκο φυσικά κοστίζει στην ιρανική οικονομία, αλλά καθώς το ιράν είναι απείρως μεγαλύτερο και πιο κεντρικά τοποθετημένο από την κούβα, ο αποκλεισμός δεν ήταν ποτέ πολύ ισχυρός. Χώρια που το ιράν είναι χώρα που εξάγει πετρέλαιο, ένα προσόν που του προσφέρει συνάλλαγμα βρέξει χιονίσει.

Οπότε το τελευταίο χαρτί σε αυτό το παιχνίδι είναι το εμπάργκο στις πετρελαϊκές εξαγωγές των ιρανών. Εμπάργκο που ήρθε μετά από μια πολύ περίεργη αύξηση της πίεσης από τις ΗΠΑ και ξεκίνησε το καλοκαίρι σε μια άσχετη στιγμή. Οι ήπα κατηγόρησαν το ιράν οτι σχεδίαζε να σκοτώσει τον σαουδάραβα πρέσβη. Αυτό απαντήθηκε από το ιράν με πολλές συλλήψεις μελών της cia μέσα στο ίδιο το ιράν (η cia παραδέχθηκε πως το “δίκτυό” της είχε απώλειες) και την κατάρριψη και περισυλλογή του διαμαντιού των αμερικάνικων UAV, του stealth RQ-170, το οποίο βρέθηκε κατα λάθος μερικές εκατοντάδες χιλιόμετρα μέσα στο ιρανικό έδαφος και το οποίο αυτή τη στιγμή που μιλάμε θα έχει γίνει χίλια κομμάτια και το μισό θα βρίσκεται ήδη στην κίνα προκειμένου να αντιγραφεί.

Όμως ας επικεντρωθούμε στην τελευταία κίνηση ματ των ήπα, να πείσουν τους συμμάχους τους να σταματήσουν να προμηθεύονται ιρανικό πετρέλαιο. Στην ελλάδα έγινε γνωστή όταν η ΕΕ αποφάσισε να παίξει το παιχνίδι των ήπα και αποκαλύφθηκε πως η ελλάδα προμηθεύεται ως και το 1/4 του πετρελαίου της από το ιράν, καθώς υπάρχουν πολλοί άλλοι προμηθευτές που δεν θέλουν να δώσουν πιστώσεις στα ελληνικά πετρέλαια του κ. λάτση φοβούμενοι μια πιθανή έξοδο της χώρας από την ευρωζώνη.

Αυτή η κίνηση, σύμφωνα με τη δυτική φιλολογία, θα δώσει το τελειωτικό χτύπημα στο “θεοκρατικό” καθεστώς. Όπως πάντα η συλλογή πληροφοριών πάνω στο ζήτημα είναι πολύ δύσκολη διότι βασιζόμαστε σε δυτικές πηγές που είναι γεμάτες ανακρίβειες, προπαγάνδα, και απλό copy-paste από άρθρα οδηγούς της CIA (θυμάστε άλλωστε πόσα ντόπια παπαγαλάκια κοιμούνται με τους αμερικάνους όπως διαβάσαμε στο wikileaks). Πχ ο ίδιος ο χαρακτηρισμός θεοκρατικό καθεστώς είναι ιδεολογικός, διότι πρόκειται για ένα χαρακτηρισμό που δεν επιφυλάσσουν ούτε στη θεοκρατική δεξιά των αμερικάνων ούτε στο θεοκρατικό ισραήλ. Και για όσους έχουν αμφιβολίες ας διαβάσουν το λήμμα για τον σάχη στη Wikipedia, όπου διαβάζοντας μόνο τις πρώτες 5 παραγράφους σχηματίζεις την εντύπωση πως πρόκειται για έναν ήρωα που οι κακοί κουμουνισταί και οι αντιδραστικοί κληρικοί τον απειλούσαν με θάνατο αν επιστρέψει στα πάτρια εδάφη. Οπότε οι παρακάτω πληροφορίες είναι τουλάχιστον ύποπτες. Σύμφωνα με αυτές η ισοτιμία του ιρανικού νομίσματος έχει πιεσθεί πολύ και το ιράν είναι ένα καζάνι έτοιμο να σκάσει. Το πρώτο είναι λογικό αν σκεφτούμε πως οι ιρανοί φοβούμενοι τη στενότητα συναλλάγματος που μπορεί να επιφέρει το εμπάργκο πετρελαίου, έχουν αρχίσει να το μαζεύουν , αλλά το δεύτερο είναι μάλλον ένα σενάριο από αυτά που φτιάχνουν πολύχρωμες επαναστάσεις. Δεν ισχυρίζομαι πως δεν υπάρχει αναταραχή στο ιράν και η αραβική άνοιξη είναι ένα παράδειγμα που θα ταρακουνά τα νερά για πολύ καιρό ακόμα, όμως θα πρέπει πια να ξεχωρίζουμε τις μαζικές λαϊκές εξεγέρσεις από τις άλλες που δεν διαθέτουν επαρκή κοινωνική νομιμοποίηση ή που η κοινωνική νομιμοποίηση ήταν αντίστοιχα της χαλαρής στάσης υποδοχής του παπαδήμου τις πρώτες βδομάδες της βασιλείας του (μέχρι να δούμε πόσο πραγματικά άχρηστος είναι τώρα στα μέσα γενάρη).

Όμως ας κάνουμε ένα ζουμάουτ κι ας δούμε λίγο τη μεγαλύτερη εικόνα, διότι κατά τη μαγική μου σφαίρα αυτή η κίνηση μπορεί να σημαίνει την επιτάχυνση του τέλους της δολαριακής ηγεμονίας, αντί να σημαίνει την πτώση της κυβέρνησης της τεχεράνης.


Η δευτέρα παρουσία του backlash

Αν κάτι έχει γίνει παραπάνω από εμφανές την τελευταία δεκαετία, είναι πως η μαγική σφαίρα του βάλερσταϊν για την πτώση της ηγεμονίας των ήπα ήταν πολύ σωστή (και την προέβλεψε σχεδόν μια δεκαετία νωρίτερα). Άξιζε την κοροϊδία που ο ίδιος έφαγε όταν, στα μέσα της δεκαετίας του ’90, οι περισσότεροι τον υποδέχθηκαν με σκεπτικισμό και τα think tank στην αμερική προέβλεπαν και σχεδίαζαν τον 21ο ως τον αμερικάνικο αιώνα.

Οι ήπα πια είναι ένας μεγάλος αλλά περιορισμένος παίκτης κι αυτό είναι κάτι που αποδείχθηκε και στο στρατιωτικό και στο οικονομικό κομμάτι. Παρά την πολύ προσεκτική επικοινωνιακή εικόνα που χτίστηκε για τον αμερικάνικο στρατό μετά το στραπάτσο στο βιετνάμ, με εισβολές παρωδίες στη γρανάδα, πόλεμο για τις κάμερες στον περσικό το 1991 και άλλα όμορφα, τα σκληρά δεδομένα δεν ήταν υπέρ τους και ο πόλεμος του περσικού 2 μαζί με το αφγανιστάν το έδειξαν καθαρά. Αν η πολεμική μηχανή των ήπα δεν μπορεί να “ειρηνεύσει” μια χώρα 24εκ πολιτών χωρίς μεγάλα γεωγραφικά πλεονεκτήματα (δεν μπορείς εύκολα να κρυφτείς στην έρημο), τότε είναι εμφανές πως αυτή η πολεμική μηχανή δεν είναι τόσο ικανή όσο την παρουσιάζουν. Και ναι, άμα είσαι ιρακινός δεν το βλέπεις ακριβώς έτσι διότι η χώρα σου καταστράφηκε, αλλά το κόστος της καταστροφής της ήταν πολύ δυσανάλογο για την πρώην υπερδύναμη.

Το ίδιο δείχνει να συμβαίνει και στον οικονομικό τομέα. Η παντοκρατορία του δολαρίου που ξεκίνησε με τη σημερινή της μορφή το 1972, όταν οι άραβες άρχισαν να ανακυκλώνουν τα νέα (λόγω υψηλότερης τιμής) πετροδόλαρά τους σε διάφορες “επενδύσεις”, δείχνει να βρίσκεται κυριολεκτικά στα τελευταία της. Σε αυτή την τάση έχουν δείξει να απαντάνε πολλοί περιφερειακοί παίκτες με τα λεγόμενα διμερή νομισματικά swap. Κι αυτό που θέλω να δείξω εδώ είναι πως το πετρελαϊκό εμπάργκο προς το ιράν έχει τη δυνατότητα να πλήξει πολύ περισσότερο τις ήπα από,τι το ιράν


Σγουάπ? τι ‘ν’ τούτο πουλάκι μου?

Όταν λέμε πως το δολάριο είναι το παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα, αυτό πρακτικά σημαίνει πως αν εγώ πουλήσω πορτοκάλια στην ανταρκτική και οι θαλάσσιοι ελέφαντες μου δώσουν πιγκουίνους, η αξία αυτών των εμπορευμάτων θα μετρηθεί και θα εκκαθαριστεί σε δολάρια. Αν η αξία των πιγκουίνων είναι μικρότερη από των πορτοκαλιών τότε δολάρια θα εισρεύσουν στην οικονομία μου (εμπορικό πλεόνασμα). Αν συμβεί το αντίθετο τότε θα έχω έλλειμμα και θα πρέπει να βρω από κάπου αλλού τα δολάρια για να το καλύψω.

Αυτό το σύστημα λειτουργεί από το 1945 όταν το δολάριο αντικατέστησε ντεφάκτο τη χρυσή αγγλική λίρα ως αποθεματικό νόμισμα. Όμως εδώ και κάποια χρόνια υπάρχουν ρωγμές. Για αρχή όσοι βρέθηκαν εκτός του δυτικού παιχνιδιού (όπως η αργεντινή το 2001 πχ) έπρεπε με κάποιο τρόπο να συνεχίσουν να κάνουν εμπόριο παρά το γεγονός ότι δεν είχαν πολλά δολάρια. Έτσι λοιπόν “επαν-εφευρέθηκε” η ιδέα του διμερούς νομισματικού swap. Δύο χώρες αποφασίζουν να φτιάξουν μια κοινή δεξαμενή με νομίσματα των δύο χωρών προκειμένου να κάνουν εμπόριο σε αυτά τα νομίσματα. Αυτή η δεξαμενή λειτουργεί λίγο πολύ ως πυκνωτής στα ηλεκτρονικά ή ως ταμιευτήρας στα υδραυλικά. Ας υποθέσουμε πως η ελλάδα κάνει συμφωνία με τους θαλάσσιους ελέφαντες της ανταρκτικής για νομισματικό swap ύψους 20δις ευρώ. Αυτό σημαίνει πως όταν οι ελέφαντες αγοράσουν πορτοκάλια δεν θα χρειάζεται να βρουν ευρώ εκείνη τη στιγμή, αλλά θα γράφονται στον λογαριασμό του swap ως πίστωση. Όταν μετά μας πουλήσουν πιγκουίνους, εμείς δεν θα πρέπει να βρούμε το νόμισμα των ανταρκτικάριων. Θα αφαιρέσουμε απλά από τα χρωστούμενα των πορτοκαλιών.

Το νομισματικό swap λοιπόν δημιουργεί μια ευκολία στο εμπόριο διότι ανοίγει έναν πιστωτικό λογαριασμό που λειτουργεί εξομαλυντικά. Και για να πάρουμε ένα αληθινό παράδειγμα. Η ελλάδα εισπράττει το συνάλλαγμά της κυρίως στο 3ο τρίμηνο του έτους που είναι ο τουρισμός αυξημένος. Αλλά οι ανάγκες της για πιγκουίνους είναι διαρκείς και αμετάβλητες όλο το χρόνο. Άρα εισάγεις πιγκουίνους όλο το χρόνο και ξεχρεώνεις από τον τουρισμό το καλοκαίρι. Θεωρητικά με ένα νομισματικό swap 20δις ευρώ θα μπορούσες να εισάγεις αγαθά αξίας 20δις ευρώ χωρίς να χρειαστεί να πληρώσεις τίποτα μέχρι εκείνη τη στιγμή.
Με αυτόν τον τρόπο λοιπόν το δολάριο παρακάμπτεται εντελώς από τη διαδικασία κάτι που φυσικά δεν είναι καθόλου καλό για τη ζήτηση του δολαρίου.

Αυτή την τακτική την έχουν εκμεταλλευτεί κυρίως όσοι νιώθουν για διάφορους λόγους την πίεση των αγορών στον κώλο τους. Ένα από τα πρώτα τέτοια swap ήταν μεταξύ αργεντινής και κίνας. Αντίστοιχα swap έχουν υπογράψει οι ρώσοι με τους κινέζους και οι κινέζοι με τε το κατάρ και τα ηνωμένα αραβικά εμιράτα. Ουπς, ναι καλά ακούσατε, οι κινέζοι υπέγραψαν διμερή νομισματικά swap με δύο από τους πιο καλούς συμμάχους των ήπα στην αραβική χερσόνησο. Χμμμ, κάτι βρωμάει εδώ πέρα?

Ναι ακριβώς κάτι βρωμάει. Τα νομισματικά swap είναι μια μέθοδος που βολεύει πολύ τους κινέζους. Ως χώρα παραγωγός ψάχνουν να βρουν τρόπους να πουλήσουν τα προϊόντα τους και τα νομισματικά swap όπως υπονοήσαμε πιο πάνω, πέρα από τη λειτουργία τους ως ταμιευτήρες, είναι στην ουσία και άτυπα δάνεια. Πάμε τώρα στο ιράν και το πετρέλαιό του.

Πρόσφατα το ιράν υπέγραψε δύο τέτοια swap με τη ρωσία και με την ινδία, ενώ διαθέτει ένα παρόμοιο είδος εμπορικής συμφωνίας με την κίνα. Και καλά οι ρώσοι δεν θέλουν πετρέλαιο από τους ιρανούς, αλλά οι ινδοί το έφτιαξαν ακριβώς για να αποφύγουν τις αμερικάνικες κυρώσεις. Το ίδιο και οι κινέζοι, με αποτέλεσμα, άλλοι δύο κύριοι αγοραστές πετρελαίου του ιράν και σύμμαχοι των ήπα (ιαπωνία και κορέα) να έχουν αρχίσει να νιώθουν μαλάκες με το να παίζουν το παιχνίδι των αμερικάνων. Το πετρέλαιο του περσικού είναι πολύ σημαντικό και για τις δύο οικονομίες και η πτώση των εισαγωγών από το ιράν θα δημιουργήσει μεγάλη πίεση καθώς θα αντικατασταθεί με άλλο ακριβότερο πετρέλαιο.

Παλιότερα θα έδειχναν την πυρηνική ενέργεια ως εναλλακτική, αλλά νομίζω το 2012 δεν είναι ακριβώς η χρονιά που το PR του πυρηνικού λόμπι θα κάνει θραύση στην ιαπωνία και την κορέα. Γιαυτό και παρά το γεγονός πως οι ιάπωνες σταμάτησαν να κάνουν συναλλαγές με ιρανικές τράπεζες, δεν σταμάτησαν ακόμα να εισάγουν πετρέλαιο. Αν οι ηπα τους πιέσουν αρκετά, δεν είναι καθόλου σίγουρο πως θα υποταχθούν στις θελήσεις τους, τη στιγμή που βλέπουν την κίνα και την ινδία να αγοράζουν ακάθεκτες φθηνό ιρανικό πετρέλαιο.

Οι αμερικάνοι τους έχουν τάξει πως οι σαουδάραβες θα καλύψουν τη μείωση από το ιρανικό πετρέλαιο, αλλά αυτό είναι μια υπόθεση εργασίας που δεν είναι σίγουρο πως θα επιβεβαιωθεί. Οι σαουδάραβες είχαν πάντα περίσσεια παραγωγικής δυνατότητας και η παγκόσμια οικονομία δεν είναι ακριβώς στα ντουζένια της οπότε και η ζήτηση είναι πιο χαλαρή, αλλά αυτή η περίσσεια όσο περνάει ο καιρός μειώνεται και δεν γνωρίζουμε αν μπορεί να φτάσει τα 3εκ βαρέλια ημερησίως που είναι η ιρανική παραγωγή.


Ποιος θα τραβήξει το χαρτί?

Ακόμα λοιπόν και μετά τη συμφωνία των πρεσβευτών της ΕΕ να σταματήσουν τις εισαγωγές πετρελαίου από το ιράν, το ιράν θα συνεχίσει να εξάγει το πετρέλαιό του σε δύο βασικές χώρες (ινδία, κίνα) από τις οποίες μπορεί να εισάγει σχεδόν όλα τα τεχνολογικά εργαλεία που η δύση του στερεί. Το πλεονέκτημα των νομισματικών swap αυξάνεται εκθετικά όταν ο συμπαίκτης σου έχει δυνατή παραγωγική βάση. Είναι άλλο να μπαίνεις σενα μανάβικο και να ξέρεις πως ο μαγαζάτορας σου χρωστάει, κι άλλο να μπαίνεις σενα τεράστιο σουπερμάρκετ.

Υποψιάζομαι λοιπόν πως η προσπάθεια των αμερικάνων να κάνουν τους ιρανούς πολίτες να νιώσουν αποκλεισμένοι δεν θα λειτουργήσει, όσο οι κινέζοι μπορούν να τους προμηθεύουν smartphone. Στην ουσία όλη η κλιμάκωση από το καλοκαίρι και μετά φαίνεται να είναι ένα στοίχημα που έβαλε ο νομπελίστας της ειρήνης μπάμιας να σιγουρέψει την επανεκλογή του, τη στιγμή που τα οικονομικά δεδομένα στο εσωτερικό θα γίνονται όλο και χειρότερα. Ίσως να σκέφτεται πως μια ανατροπή στο ιράν θα του δώσει τους πόντους που χρειάζεται τώρα που έτσι κι αλλιώς η αριστερά του τον έχει παρατήσει και προσπαθεί να κερδίσει από τους πατριώτες. Όμως πρόκειται για μα παρακινδυνευμένη στρατηγική . Από τη μία η δεξιά στις ηπα είναι αρκετά περισσότερο ιδεολογικά καθορισμένη και ο μπάμιας δεν είναι παρά ένας αράπης που το όνομά του θυμίζει τον βδελυρό οσάμα. Από την άλλη η επίκληση νικών στο γεωστρατηγικό επίπεδο ήταν ακριβώς το λάθος χαρτί στο οποίο πόνταρε ο μπαμπάς μπούς και δεν κατάφερε να επανεκλεγεί διότι κατά το σύνθημα της ομάδας κλίντον, it’s the economy stupid.
Διαβάστε περισσότερα...

Η νεοφασιστική ακροδεξιά σηκώνει κεφάλι σ’ ολόκληρη τη νεοφιλελεύθερη Ευρώπη με τη συμπαράσταση της δεξιάς και των σοσιαΛΗΣΤΩΝ!

Πηγή:  http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.com

Εκεί που κρέμασε τους αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης (φωτο) εκτελέστηκε ο φασίστας δικτάτορας...

Στη Mezzegra, εκεί που ο Μουσολίνι εκτελούσε τους αντιφασίστες της Εθνικής Αντίστασης και εκεί που μετά την πτώση του φασισμού εκτελέστηκε ο φασίστας δικτάτορας, η πλειοψηφία του Δημοτικού Συμβουλίου αποφάσισε να...

στηθεί ανδριάντας για τον Μουσολίνι και την Claretta Petacci!

Οι ενώσεις των οργανώσεων Εθνικής Αντίστασης της Ιταλίας έχουν ξεσηκωθεί απέναντι στις νεοφασιστικές προκλήσεις.

Στην Ελλάδα έχουμε τους νοσταλγούς του φασίστα Μεταξά και της αμερικανοκίνητης χούντας απευθείας στην κυβέρνηση της χώρας μαζί με το νεοφιλελεύθερο πασοκ του γΑΠ, των κηπουρών του, των δελφίνων του και την παραδοσιακή δεξιά… και τα χειρότερα ακόμη δεν τα έχουμε δει!

πηγή είδησης: "globalist"
Διαβάστε περισσότερα...

Πρακτικά Λαϊκής Συνέλευσης Αγ.Σοφίας Πάτρας


Όλοι εμείς, έχουμε  πια ξεκαθαρίσει:

•    το βάθος, τη διάρκεια και  την  έκταση  της Οικονομικής και Κοινωνικής κρίσης.

•     τους υπεύθυνους και τα μέσα που αυτοί χρησιμοποιούν για να επιβάλουν την εξαθλίωση της κοινωνίας.

•    την επιλογή της ντόπιας αστικής τάξης, να συνεργαστεί με τα διεθνή Χρηματιστικά – Τραπεζικά λόμπυ, ώστε να αναβαθμίσουν την εκμετάλλευσή τους στην  Ελλάδα, σε  πλήρη  ΚΑΤΟΧΗ  της  χώρας.

•    Την ανάγκη για παλλαϊκή ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, με στόχο την ΑΝΑΤΡΟΠΗ της δοσίλογης Συγκυβέρνησης και του Μνημονίου και την παραδειγματική ΤΙΜΩΡΙΑ του  υπηρετικού  μαυραγορίτικου  «πολιτικού»  προσωπικού.

•    Η αντίστασή μας προϋποθέτει τη μέγιστη δυνατή ΕΝΟΤΗΤΑ του Λαού, άρα αναδεικνύουμε αυτά (τα τόσο αυτονόητα) που μας ενώνουν (τα Ταξικά μας συμφέροντα και τις ηθικές και Κοινωνικές αξίες της συντριπτικής πλειοψηφίας του Λαού μας).

•    Όχι λιγότερη, αλλά περισσότερη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ (όχι σε κυβερνήσεις «Α(χ)ρίστων»,  Τεχνοκρατών,  Αποστράτων  και  λοιπών  Δοσίλογων).

•    Δεν νομιμοποιείται κανείς να βάλει την Υπογραφή του στο Νέο Μνημόνιο – απόλυτο ξεπούλημα της χώρας, του Λαού μας και των επόμενων γενεών:    Εκλογές  ΤΩΡΑ με σύστημα Απλής αναλογικής και αναβάθμιση (από τον ίδιο το Λαό) των θεσμών της Άμεσης Δημοκρατίας, των Αποφασιστικών Λαϊκών Συνελεύσεων & Λαϊκών Δικαστηρίων, θεσμούς που δημιουργεί ο Λαός από τα σπλάχνα  του,  με  πείσμα,  φαντασία,  ήθος  και  αποτελεσματικότητα.

•    Οι αδίστακτοι δολοφόνοι των λαών αποφάσισαν  και  για την πατρίδα μας αυτό που προσπαθούν δεκαετίες τώρα σε κάθε γωνιά της Γής:  την  πλήρη  υποταγή, την απόλυτη ΚΑΤΟΧΗ, την αποικιοκρατία, την Παγκόσμια «Διακυβέρνηση».

•    Αφού εξαγόρασαν απολύτως το ντόπιο «πολιτικό» προσωπικό, «δημοσιογράφους», «Πανεπιστημιακούς» και λοιπούς πρόθυμους,  επεδίωξαν και  κήρυξαν  στο  Λαό  μας  τον  ΠΟΛΕΜΟ.

•    Έτσι, ακόμα και αν τα τελευταία περίπου 30 χρόνια, μπορούσαμε να συνυπάρχουμε (εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενοι), ακροβατώντας σε ένα άτυπο Κοινωνικό Συμβόλαιο, σήμερα, μέσα στην Κρίση της κερδοφορίας τους, μας το διαμηνύουν προκλητικά και χυδαία:  Πεθάνετε  εσείς για να μην  μειώσουμε  τα  άπληστα  κέρδη μας, δώστε  μας  τη χώρα  σας,  τη  Δημόσια και  Ιδιωτική σας περιουσία, την προσωπική σας ελευθερία, ξεπουλήστε τα παιδιά,  τις  γυναίκες,  τους  γερόντους  σας.

Περίφημα. Ζητήσατε  τον  ΠΟΛΕΜΟ, θα  τον  έχετε,  ή ΕΣΕΙΣ ή  ΕΜΕΙΣ .

ΔΕΝ  ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ  τα  ΧΑΡΑΤΣΙΑ, την  ΚΡΙΣΗ και  το ΧΡΕΟΣ  σας.

ΔΕΝ  αναγνωρίζουμε  τα  Νομοθετήματα,  τις  Υπογραφές  και  τα  Συμβόλαια  μιας ΠΑΡΑΝΟΜΗΣ  και  ΚΑΤΑΧΡΗΣΤΙΚΗΣ   «Κυβέρνησης» που  λειτουργεί  με  τρόπους  Μαφίας.

Θα σας ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ και θα πάρουμε την ΧΩΡΑ, την ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ  και τις ΖΩΕΣ  μας  πίσω ‼

•    Άμεσα, Σήμερα, Τώρα:  Δεν αφήνουμε  κανέναν  μόνο  του  στα  χέρια  τους: ΚΑΝΕΝΑ   ΣΠΙΤΙ   ΧΩΡΙΣ   ΡΕΥΜΑ!

•    Συντονιζόμαστε Πανελλαδικά και απαιτούμε ΕΚΛΟΓΕΣ τώρα ‼  Οποιαδήποτε υπογραφή νέου Μνημονίου – «Δανειακής» Σύμβασης  θα θεωρηθεί από τον Ελληνικό λαό ως πράξη εσχάτης  Προδοσίας  και  αναλόγως  θα  αντιμετωπιστεί.

•    Για το άμεσο μέλλον: Βαθαίνοντας την ΑΜΕΣΗ  ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ και την Αλληλεγγύη  μεταξύ μας, οργανώνουμε Πανπατραϊκό  και  Πανελλαδικό ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟ  των Λαϊκών  Συνελεύσεων, Πρωτοβάθμιων  εργατικών Σωματείων  και  Ανέργων, Φοιτητικών &  Μαθητικών  Συλλόγων, κάθε ελεύθερου ανθρώπου που η ψυχή του  φλογίζεται  για:
ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ –ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ – ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ σε  όλους  τους  ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ  που  αγωνίζονται
(Α.Β.Ε.Ξ.,  Μέσα  μαζικής  Ενημέρωσης - Τύπος,  Ελληνική  Χαλυβουργία)

Την ερχόμενη Τετάρτη 1/2/2012 και Πέμπτη 2/2/2012, στον Πεζόδρομο της Αγίας Σοφίας, μπροστά στο «Καφενείο του Αργύρη», μαζευόμαστε στις 5 μ.μ. το απόγευμα, για να κατασκευάσουμε  όλοι  μαζί   πανό  (που θα κρεμάσουμε στα μπαλκόνια των σπιτιών μας), με τα συνθήματα  που αποφασίσαμε  στην  Γενική  μας  Συνέλευση:

1.    Η Ανοχή μας τελείωσε, η Αντίστασή μας ξεκινάει.
2.    Έως εδώ…. Αντίσταση Λαέ ‼
3.    Λαός ενωμένος, ποτέ νικημένος.
4.    Οι  ανάγκες  μας  πάνω  από τα Κέρδη τους.
5.    Γείτονες: Οργανωθείτε – Αντισταθείτε ‼
6.    Ξύπνα Γείτονα: Ανατροπή  τώρα
7.    Ελάτε  μαζί μας: στις Συνελεύσεις – στους δρόμους ‼

Λαϊκή  Συνέλευση  Αγίας  Σοφίας  Πάτρας
Διαβάστε περισσότερα...

Ανακοινωση για τη γερμανική πρόταση για Επίτροπο στην Ελλάδα

Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής

«Ούτε ο Σόλωνας. Ούτε ο Τζέφερσον. Ούτε ο Ρουσό. Ούτε ο Γκάντι. Όλος ο πολιτισμός συντρίβεται».
«Οι πλατείες και οι δρόμοι μας περιμένουν. Χωρίς αργοπορία. Μέχρι τη νίκη. Όποιο κι αν είναι το τίμημά της».

 «Μόνο στις εποχές της οθωμανικής κατάκτησης, της ήττας του 1897, της μικρασιατικής καταστροφής, της ναζιστικής κατοχής και της ήττας στον εμφύλιο από τα αμερικάνικα όπλα έχει ζήσει η Ελλάδα τέτοιες στιγμές εξευτελισμού, προσβολής, υποτίμησης και κατάλυσης της κυριαρχίας της.

 Η γερμανική κυβέρνηση ξεπέρασε το όριο με την πρότασή της να τοποθετηθεί ευρωπαίος «Υπερπρωθυπουργός», ο «Επίτροπος Προϋπολογισμού» που θα παίρνει αυτός τις αποφάσεις για τους φόρους και τις δαπάνες, την κεντρική δηλαδή λειτουργία του κράτους, από την οποία εξαρτώνται όλες οι πολιτικές του: Υγεία, Παιδεία, Κοινωνική, Αγροτική πολιτική, Ανάπτυξη.

Ούτε εκλογές. Ούτε κόμματα. Ούτε Σύνταγμα. Ούτε Δημοκρατία. Ούτε Ελευθερία. Ούτε αξιοπρέπεια.

 Η γερμανική πρόταση δεν αρκείται σε αυτό. Περνάει σε ακραίο σαδισμό.

 Ζητά η Ελλάδα θεσμικά να πληρώνει πρώτα το χρέος της και μετά, ό,τι περισσέψει να το χρησιμοποιεί για τις ανάγκες της. Χρυσάφι για τους τοκογλύφους, δεκάρες για τον λαό.
 Ούτε ο Σόλωνας. Ούτε ο Τζέφερσον. Ούτε ο Ρουσό. Ούτε ο Γκάντι. Όλος ο πολιτισμός συντρίβεται. Οι τόκοι πάνω από την κοινωνία.

 Ούτε στις αποικίες των ευρωπαίων ιμπεριαλιστών δεν εφάρμοζαν τέτοια μέτρα. Τηρούσαν τα προσχήματα.

 Στην κυβέρνηση της Γερμανίας έχει αφυπνισθεί το ναζιστικό παρελθόν της καθυπόταξης και της επιβολής.

 Πού είναι ο έλληνας πρωθυπουργός; Πού είναι οι υπουργοί; Πού είναι τα κυβερνητικά κόμματα; Πού είναι η Βουλή;

 Πού κρύβονται;

 Οι κόκκινες γραμμές τους είναι γραμμές πάνω στην άμμο.

 Σε μια τέτοια Ευρωζώνη η Ελλάδα δεν έχει θέση.

 Ο λαός μας έχει χάσει την προοπτική. Έχει χάσει την αισιοδοξία του. Έχει χάσει την ασφάλειά του. Έχει χάσει βασικά δικαιώματα της ζωής.

 Αν χάσει εντελώς την αξιοπρέπειά του, δεν έχει μέλλον. Θα μπει η τελεία και παύλα.

 Ήρθε η ώρα να αντισταθούμε. Να πούμε «δεν πάει άλλο». «Ως εδώ».

 Δεν αναγνωρίζουμε κανένα χρέος. Μπορούμε να ζήσουμε χωρίς τα δάνειά σας, χωρίς τις διαταγές σας, χωρίς τους επιτρόπους σας, χωρίς το νόμισμά σας.

 Μπορούμε να στηριχθούμε στην εργασία μας, που μας τη στερείτε. Στη νεολαία μας, που την καταδικάζετε. Στους πόρους του τόπου μας που τους βγάζετε στο σφυρί. Στην επινοητικότητά μας, που την περιφρονείτε. Στην σχέση μας με τον υπόλοιπο κόσμο, που την ελέγχετε. Στην αλληλεγγύη μας, που την τρέμετε.

 Οι κατακτήσεις του κόσμου της εργασίας και το ελεύθερο πνεύμα τους δεν θα καταλήξουν στο βόθρο της Ευρωζώνης.
 Οι πλατείες και οι δρόμοι μας περιμένουν. Χωρίς αργοπορία.

 Μέχρι τη νίκη. Όποιο κι αν είναι το τίμημά της».

 Αθήνα, 29.1.2012
Διαβάστε περισσότερα...

Σάββατο 28 Ιανουαρίου 2012

Πρόσκληση του Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου προς όλους τους Έλληνες


ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ, ΕΛΛΗΝΕΣ,

Τούτες τις στιγμές που ο τόπος περνάει την χειρότερη στιγμή στην Ιστορία του κατά την οποία όλοι καλούμαστε σε ένα ασφυκτικό καθεστώς νέας κατοχής, όχι απλώς να πληρώσουμε το λογαριασμό ενός χρέους που έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε όσο περισσότερο πληρώνεται, τόσο περισσότερο να αυξάνει, αλλά να αποδεχθούμε την υποθήκευση και εκποίηση της χώρας από την ΕΕ και το ΔΝΤ, καταστρέφοντας τη ζωή μας και αυτή των παιδιών μας, Σας καλούμε να έρθετε κοντά μας και να πυκνώσετε τις τάξεις του Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου (Ε.Πα.Μ.).


Τα προβλήματα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε είναι πολλά και ο εχθρός είναι καλά οργανωμένος, όμως το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να αντισταθούμε. Το Μέτωπο έχει τις πόρτες του ανοιχτές σε όλους αυτούς που θέλουν και μπορούν να προσπαθήσουν, να ενημερωθούν, να αντιδράσουν, να συμμετέχουν, να φωνάξουν… Η γνώση είναι η δύναμή μας. Το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο κέρδισε όλους εμάς, γιατί μας πρόσφερε γνώση. Μια γνώση που οι κυβερνήσεις και οι επικυρίαρχοι ήξεραν μέχρι τώρα να κρύβουν καλά. Η γνώση αγαπητοί συμπολίτες, δεν είναι τα οικονομικά και άλλα πολλά προβλήματα που έχει η χώρα, η γνώση είναι πως εμείς, ο λαός δηλαδή, ο κυρίαρχος λαός, μπορεί να κάνει κάτι. Μπορεί να σηκώσει το ανάστημά του απέναντι σε όλους αυτούς που τον κοροϊδεύουν. Μπορεί να σηκώσει το ανάστημά του απέναντι σε όλους αυτούς που τον κλέβουν, που τον ταπεινώνουν, που τον εξευτελίζουν.

Μπορεί, πρέπει και θα το κάνει.

Για τον λόγο αυτό, όλοι εμείς μέλη και φίλοι του Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου, αλλά και κάθε πολίτης που αισθάνεται άβολα με το καθεστώς που του επιβάλλεται, έχουμε καθήκον αλλά και υποχρέωση να ενημερώσουμε φίλους, γνωστούς, συγγενείς, γείτονες. Όσους περισσότερους μπορούμε. Να δώσουμε να καταλάβουν όλοι οι Έλληνες πως δεν πρέπει να φοβούνται. Πως δεν πρέπει να κρύβονται. Πως δεν πρέπει να ντρέπονται. Να τους βοηθήσουμε να κατανοήσουν πως δεν είναι μόνοι τους αλλά είμαστε δίπλα τους, πως έχουμε τους ίδιους προβληματισμούς, τις ίδιες φοβίες, τις ίδιες αναστολές.

Αλλά ως εδώ. Δεν πάει άλλο. 

Σηκωθείτε, πάρτε τηλέφωνο όσους μπορείτε, βγείτε στους δρόμους, στις γειτονιές, στις εκκλησίες και ενημερώστε τον κόσμο πως κάτι έγινε, κάτι άλλαξε, κάτι γεννήθηκε και αυτό είναι η ελπίδα που μας προσφέρει το Μέτωπο. Γιατί το Μέτωπο είμαστε εμείς ΟΛΟΙ. Το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο είμαστε εσύ, εγώ, ο γείτονάς σου, ο δικός μου, εμείς… Όσο το Μέτωπο είμαστε εμείς τόσο πιο δυνατό γίνεται. Εμείς γινόμαστε πιο δυνατοί, δεν φοβόμαστε πια, είμαστε ενωμένοι, είμαστε πολλοί….. είμαστε ο Κυρίαρχος Ελληνικός Λαός.

Απαιτούμε Σεβασμό, απαιτούμε Τιμωρία, απαιτούμε Ελευθερία και πραγματική Δημοκρατία.

Τίποτα λιγότερο, ούτε ένα βήμα πίσω. 

Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο (Ε.Πα.Μ.)
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΥΠΟΕΚΔΟΤΙΚΗ: Περίεργα πράματα στο "Κόμμα του Λαού"



Παλαιότερη ανακοίνωση του ΠΑΜΕ για το διαβόητο άρθρο 99:

«Είναι πραγματικά εκπληκτικό πώς το άρθρο 99 έχει μετατραπεί σε νομική κάλυψη του… κινήματος «Δεν πληρώνω» που έχουν συστήσει οι επιχειρήσεις, αφήνοντας απλήρωτους επί μήνες τους εργαζόμενούς τους, συσσωρεύοντας έτσι τα αναγκαία κεφάλαια για τα επόμενα επιχειρηματικά -και όχι μόνο- βήματά τους. Κι όσο κι αν νομικοί και πολιτικοί κύκλοι εστιάζουν την κριτική τους στην εφαρμογή του άρθρου 99, η πραγματικότητα είναι αμείλικτη: πρόκειται για έναν αντεργατικό νόμο, τον πιο αντεργατικό της προ-μνημονιακής εποχής, ο οποίος έμελλε να μετατραπεί σε ισχυρό όπλο στα χέρια όλων των εργοδοτών».

Εχθές το ΚΚΕ κατέθεσε αίτημα για υπαγωγή της ΤΥΠΕΚΔΟΤΙΚΗΣ στο ...άρθρο 99!!!!!! 




Διαβάστε περισσότερα...

Δημήτρης Μητροπάνος: «Κλωτσηδόν έπρεπε να διώξουν το Γιωργάκη και αυτοί το συζητάνε»|ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Πηγη: http://www.aixmi.gr 

Αν έκλεινε κάποιος σε ένα πακέτο πέντε- δέκα μελωδίες που να θυμίζουν Ελλάδα, μία απ’ αυτές θα ήταν τα ζεϊμπέκικα του Μητροπάνου. Αν ήθελε κάποιος να εξηγήσει τι εννοούμε όταν λέμε απλός, γνήσιος και καθαρός λαϊκός τραγουδιστής θα μίλαγε για τον Μητροπάνο. Ο μεγάλος Έλληνας τραγουδιστής δεν χρειάζεται συστάσεις σε κανένα κοινό. Ούτε σε εκείνους που ακούνε έντεχνα, ούτε στους άλλους που απορρίπτουν τα λαϊκά, ούτε στους ροκάδες, ούτε στους εναλλακτικούς. Τον Μητροπάνο τον ξέρουν όλοι. Ξέρουν τα τραγούδια του, αναγνωρίζουν την φωνή του.
Άνθρωπος ανοιχτός για όποιον τον γνωρίσει πρώτη φορά, φιλόξενος και ευγενικός. Με εκείνη τη βαθιά και βαριά φωνή εξηγεί με πάθος τις απόψεις του για όλα τα θέματα. Γιατί ενδιαφέρεται για όλα και, κυρίως, για όσα συμβαίνουν στη χώρα μας. Είναι κι αυτός θυμωμένος, επικριτικός με τους πολιτικούς, με τις υποσχέσεις, με τις χαμένες ελπίδες. Σου δίνει την εντύπωση ότι θέλει να μιλήσει μόνο γι’ αυτά. Ολοκληρώνοντας μια τέτοια κουβέντα φεύγεις με την πεποίθηση ότι αν η οργή του ήταν μελωδία θα ήταν ένα βαρύ βαρύ ζεϊμπέκικο.

Είστε θυμωμένος με αυτό που ζούμε σαν Έλληνες;

Χρόνια είμαι, δεν είμαι τώρα. Απλώς τώρα μαζεύτηκαν πολλά.

Τι σκέφτεστε;

Ότι δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Αλλά αυτό που με εξοργίζει αφάνταστα είναι ότι παίζουν με τη νοημοσύνη μου. Είναι όλοι τους θρασείς. Τις προάλλες άκουγα τον Παπανδρέου που έλεγε πως όταν μας είπε «λεφτά υπάρχουν» δεν εννοούσε αυτό που εννοούσαμε εμείς. Το θέμα είναι ότι καταλάβαμε αργά τι εννοούσε. Τα είχε κανονίσει όλα από πριν με το ΔΝΤ. Ο λαός, όμως, με αυτό το «λεφτά υπάρχουν» τον τίμησε, του έδωσε 160 βουλευτές. Μπορούσε να κάνει ένα νόμο στη Βουλή, να τον περάσει και να πάρει τα λεφτά από αυτούς που έχουν, αυτό που προσπαθεί σήμερα να μας πείσει ότι τέλοσπάντων εννοούσε και να τελείωνε το πράγμα. Απλά δεν είχε διάθεση. Η μόνη διάθεση που είχε ήταν να τα πάρει από το ΔΝΤ και μετά δεν τον ενδιέφερε τι θα γίνει. Γιατί και τότε που τέθηκε θέμα πτώχευσης ας το συζητάγαμε. Εξάλλου και τώρα θα πτωχεύσουμε. Η διαφορά είναι ότι τώρα θα μας ζητήσουν να υποθηκεύσουμε την Ακρόπολη, τα νησιά, τους φυσικούς πόρους μας. Όλα, τα πάντα. Τώρα η πτώχευση θα είναι και αρπαγή.

Μόνο η κυβέρνηση των τελευταίων δύο ετών ευθύνεται για την κατάσταση;

Όχι βέβαια. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ευθύνεται γιατί, ενώ η προηγούμενη κυβέρνηση έκανε χιλιάδες πράγματα και παραλείψεις, πήγε να κάνει  και ένα καλό. Πήγε να ανοίξει τη συνεργασία με τη Ρωσία στο θέμα των πετρελαίων. Ο Γιωργάκης άνοιξε την πόρτα στην Αμερική, με το ΔΝΤ, να μπει μέσα και αν μη τι άλλο ξέρουμε ότι, όπου έβαλε το χεράκι του το ΔΝΤ, οι χώρες καταστράφηκαν. Όπου το έδιωξαν είδαν άσπρη μέρα. Να ‘ναι καλά το παλικάρι, τον ευχαριστούμε πάρα πολύ, άντε αύριο μεθαύριο να κάνει κι άλλα καλύτερα. Και τον έχουν ακόμα και συζητάνε. Έπρεπε να τον πετάξουν κλωτσηδόν έξω…Έλεος!

Ο ίδιος μιλώντας στα μέλη του κόμματος του είπε ότι η κυβέρνηση έζησε τα πάντα μέσα σ’ αυτά τα δύο χρόνια.

Φυσικά ο πολίτης δεν τον αφορά, δεν ενδιαφέρεται. Παίρνει και αυτό το θλιμμένο ύφος. Ποιον κοροϊδεύει; Αλλά τα βάζω και με εκείνους που είναι δίπλα του. Δηλαδή, δεν είναι δυνατόν ο Βενιζέλος να μην τον είχε καταλάβει. Ο Βενιζέλος έχει μυαλό να πουλήσει όλη την Ελλάδα και να του περισσέψει κι άλλο. Δεν είναι δυνατόν να μην κατάλαβε με ποιον έχει να κάνει. Και τόσοι άλλοι εκεί μέσα. Δεν ξέρουν ότι δεν υπάρχει Γιωργάκης; Ότι είναι από πίσω τα αδέλφια του; Εδώ έχει βουίξει ο κόσμος όλος ότι έχουν ποντάρει στην χρεοκοπία της Ελλάδας.

Που θα τον κατατάξει, πιστεύετε, η Ιστορία;

Νομίζω δεν θα τον αναφέρει καν. Κάτι τέτοιους δεν πρέπει καν να τους αναφέρεις. Να αναφέρει η 
Ιστορία τι; Ότι πούλησε τη χώρα του;

«ΚΚΕ είμαι, αλλά δεν έχει προτάσεις»

Η Αριστερά γιατί δεν βγάζει ηγέτες;

Γιατί περιμένει να μεγαλώσουν…

Είναι ανέφικτα αυτά που πρεσβεύει;

Συγνώμη, για ποια Αριστερά μιλάμε; Ποια είναι η Αριστερά; Είναι το ΚΚΕ που έχει έναν δρόμο δικό του, είναι ο Τσίπρας που τον πήραν, τον έβαλαν κι επειδή έπιασε 18% αρχίσανε και του τραβάγανε το χαλί οι ίδιοι που τον βγάλανε; ΚΚΕ είμαι εγώ, δεν έχω καμία σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά αυτά βλέπω. Τώρα έχουν γίνει δέκα κόμματα. Πώς να μαζευτούν όλοι αυτοί; Πότε μαζεύτηκαν; Μαζεύονται τη μια μέρα και την άλλη είναι σκορποχώρι. Το ΚΚΕ σου λέει «είμαι εδώ κι έχω αυτή τη στάση». Με γεια του με χαρά του, τι να κάνουμε;

Πως τοποθετούνται στο σήμερα και στην Ελλάδα οι βασικές αρχές του κομμουνισμού;

Δεν πιστεύω όπως τις τοποθετεί σήμερα το ΚΚΕ, αλλά να σας πω κάτι; Είμαι 64 ετών. Δεν έχω επιλογές. Δεν βλέπω κάτι άλλο που να πηγαίνει, κάτι να γίνεται. Έχεις ένα ΚΚΕ στον κόσμο του. Δηλαδή, ποια καλύτερη εποχή θα έπρεπε να περιμένει το ΚΚΕ για να έχει 20% για πλάκα; Όλοι δουλεύουν για το ΚΚΕ και το κόμμα φοβάται μην πάει πάνω από 8% γιατί θα υπάρχει πρόβλημα. Πάνω από 8% πρέπει να έχεις ιδέες, προτάσεις…δε θα μείνεις στο «η πλουτοκρατία και η πλουτοκρατία». Έλεος, ήμουν με κοντά παντελονάκια και κοντεύω να δω τα ραδίκια ανάποδα. Αυτή είναι η πλουτοκρατία. Εσύ τι κάνεις;

Σας ζήτησαν ποτέ να πολιτευτείτε;

Δεν υπήρχε περίπτωση. Το είχα ξεκάθαρο από την αρχή. Καταρχήν δεν μπορώ να λέω ψέματα.  Και δεν θα με πείσει εμένα κανένας ότι η Αριστερά δε μας έχει πει ψέματα

Ο κόσμος αντιδρά, διαμαρτύρεται. Το καλοκαίρι είχαμε μια μαζική διαμαρτυρία αλλά τώρα μοιάζει να έχει απλωθεί μια απογοήτευση, μια εξάντληση…

Εγώ έχω πει ότι θα δούμε αίμα. Άσχημο μεν, αλλά έτσι θα γίνει. Δεν γίνεται. Και να βγαίνουν να λένε ότι πήραν άλλα 60 εκ. τα κόμματα ενώ κόβουν το ρεύμα στους ανθρώπους, κόβουν τη σύνταξη στα 300 ευρώ.  Κάποιος θα τρελαθεί, κάποιου το παιδί δε θα έχει να φάει, δεν ξέρεις πώς θα του γυρίσει το μυαλό.

«Υπουργοί δεν τολμάνε να ρθουν στο μαγαζί»

Τι σας λέει ο κόσμος που έρχεται στο μαγαζί; Ή είναι άλλος κόσμος αυτός;
Ο κόσμος που έρχεται στο μαγαζί έρχεται για να διασκεδάσει, να φύγει από τα προβλήματα.
Έχετε εικόνα και άποψη για την κατάσταση που ζει μεγάλο μέρος του πληθυσμού σήμερα, αλλά τις ημέρες που εμφανίζεστε στο μαγαζί βλέπετε ότι υπάρχει και μια άλλη Ελλάδα. Αυτών που πάνε στα μπουζούκια, πληρώνουν, πετάνε λουλούδια
Αυτοί που λένε ότι τα μπουζούκια είναι γεμάτα δεν πάνε στα μπουζούκια. Παλιά συνέβαινε αυτό. Τώρα όχι. Σε λίγο θα κλείσουν. Όλα θα κλείσουν, δεν θα υπάρχει τίποτα. Όταν τελειώσουν και με τις τελευταίες διαπραγματεύσεις θα γίνει κανονικά η κηδεία της Ελλάδας. Θα μας τα πάρουν όλα. Τα παιδιά θα φύγουν για έξω και… «τέλος μείνανε βουβοί και γεμάτοι οι καφενέδες από γέρους και χαφιέδες που μιλάν για προκοπή». Αυτοί θα είμαστε.

Πιστεύετε ότι έχουμε ευθύνες κι εμείς, οι πολίτες;

Τεράστια. Όταν τόσα χρόνια ψηφίζουμε τα δύο αυτά κόμματα με 80% και δεν υπάρχει τίποτα άλλο; Εμείς μάθαμε στο ρουσφέτι.

Είμαστε και τεμπέληδες, όπως λένε οι ξένοι;

Αυτοί λένε αυτό που τους συμφέρει. Δουλεύουν πιο πολύ από εμάς οι άλλοι; Οι Έλληνες είναι αυτό, είναι εκείνο, κάνουν το ένα, κάνουν το άλλο… Δεν κατάλαβα. Έχουν κάνει πολλά πράγματα οι Έλληνες και τους χρωστάνε πάρα πολλά όλοι. Αν οι ξένοι είχαν ανακαλύψει π.χ. το Πυθαγόρειο θεώρημα θα ζητούσαν χρήματα για οτιδήποτε ανακαλυπτόταν και στηριζόταν σε τέτοια μεγάλα θεωρήματα. Από εκεί ξεκίνησαν όλα. Τώρα τι έγινε; Η Γερμανία, κάνοντας δύο πολέμους, σακάτεψε όλο τον κόσμο και επειδή δεν κατάφερε να κάνει αυτό που ήθελε μέσω του πολέμου πάει τώρα να το κάνει μέσω οικονομικού πολέμου. Τώρα η Γερμανία κάνει τοκογλυφία. Η ίδια αυτή χώρα θα την πληρώσει πολύ άσχημα αυτή την ιστορία. Γιατί πάνω της θα γυρίσει. Ελπίζω να έχουν βάλει μέχρι τότε λίγο μυαλό και όλα τα κράτη να την αγνοήσουν και να την σβήσουν από το χάρτη.

Στο μαγαζί έχουν έρθει υπουργοί να σας ακούσουν;

Φέτος; Τολμάνε; Όπου πηγαίνουν ακούν τα σχολιανά τους. Τόσα ψέματα πια. Αν υπήρχε Dικαιοσύνη θα έπρεπε να είναι πολλοί απ’ αυτούς στη φυλακή. Αυτοί μέχρι και νόμο έχουν βγάλει να μην πηγαίνουν φυλακή.

Αν απαξιώσουμε τους πολιτικούς θα κερδίσουμε κάτι;

Όχι. Πολιτική πάντα θα ασκείται κι έτσι πρέπει να είναι. Δεν καταλαβαίνω απλώς τον νόμο περί ευθύνης υπουργών. Κλέβουν, λένε ψέματα γιατί δεν τους λέει κανένας τίποτα. Λέει ο Γιωργάκης όσα λέει και πάει και ψηφίζει το αντίθετο. Δεν ήταν υφαρπαγή της ψήφου του ελληνικού λαού όταν βγήκε και είπε «λεφτά υπάρχουν κι εγώ θα τα μαζέψω»; Τι έκανε; Έφερε το ΔΝΤ μέσα. Δεν έπρεπε να τον πιάσουν;

Στις επόμενες εκλογές θα αλλάξει το σκηνικό;

Όχι. Δυστυχώς τα δύο κόμματα θα δούμε πάλι.

Να μιλήσουμε για το τραγούδι. Ετοιμάζετε καινούργια δουλειά;

Όχι. Εγώ δεν είμαι από τους τραγουδιστές που κάνω συχνά δισκογραφία. Θα βγει μόνο μια δουλειά στη μνήμη του Μάριου Τόκα και θα έχω συμμετοχή.

«Το ζεϊμπέκικο είναι αντρικός χορός»

Αν σας ζητούσα να ξεχωρίστε κάποια από τις συνεργασίες σας με τους συνθέτες που έχετε δουλέψει θα το κάνατε;

Όλα αυτά που έχω κάνει τα 45 χρόνια που είμαι στο τραγούδι επιλογές μου ήταν και τις αγαπάω όλες. Καλύτερες δουλειές σε όλα αυτά τα χρόνια ήταν με τον Δήμο Μούτση ο «Άγιος Φεβρουάριος», που έκανα στην αρχή της καριέρας μου, και μετά με τον Θάνο τον Μικρούτσικο «Στου αιώνα την παράγκα».

Πολύ δυνατά τραγούδια…

Δεν είναι μόνο αυτό… Ας πούμε «Στου αιώνα την παράγκα» ένα τραγούδι έθαψε όλα τα άλλα. Η«Ρόζα» καπέλωσε όλο τον δίσκο. Όμως, εκεί υπήρχαν καταπληκτικά τραγούδια.

Πως γίνεται ένα τραγούδι επιτυχία;

Αν υπάρχει άνθρωπος που το ξέρει αυτό θα ήταν ο top star όλου του κόσμου.
Μετά από 45 χρόνια στο τραγούδι και μάλιστα τόσο ψηλά, ένα στοιχείο της επιτυχίας ενός τραγουδιού θα μπορούσε να είναι ότι το τραγουδάει ο Δημήτρης Μητροπάνος.
Όχι…όχι. Ένα τραγούδι δεν έχει σημασία αν το είπα εγώ ή κάποιος άλλος. Πολλές φορές ακούω τραγούδια που έγιναν επιτυχία, τα είχαν φέρει σε μένα κι εγώ τα απέρριψα… Συμβαίνουν αυτά.

Στις συνεντεύξεις σας είστε αρκετά σεμνός, έχετε πει ότι τις καταστάσεις τις δημιουργούν οι συνθέτες και οι στιχουργοί και όχι ο τραγουδιστής.

Έτσι είναι. Ο τραγουδιστής είναι το πιο εκφραστικό όργανο της ορχήστρας επειδή μιλάει και απευθύνεται στον κόσμο. Αλλά θα πρέπει να υπάρχει το υλικό. Ό,τι έχει μείνει από τραγούδια, αν το ψάξουμε, είναι τραγούδια που κάτι ήθελε να πει ο δημιουργός. Αυτή είναι η βάση . Εδώ και 15 χρόνια δεν υπάρχουν τραγούδια γιατί οι δημιουργοί είναι αυτοί που σίγησαν. Τραγουδιστές έχουμε και πολύ καλούς. Αλλά δεν έχουμε δημιουργούς. Τα σημερινά παιδιά είναι δυστυχή γιατί ψάχνουν με το τσιγκέλι να βρουν καλά τραγούδια. Εγώ όταν ξεκίνησα τα τραγούδια υπήρχαν στο δρόμο.

Είναι θέμα συναισθήματος; Αυτό που« παράγει» κάθε εποχή;

Πολύ σημαντικό. Εγώ πιστεύω ότι οι δύσκολες εποχές φέρνουν άνθηση στις τέχνες, σε όλες τις τέχνες.

Ένας νέος συνθέτης θα νιώθει και λίγο δέος να σας προτείνει τη δουλειά του…

Δεν έχω δώσει τέτοια εντύπωση. Σε πολλούς νέους έχω συμμετάσχει σε δουλειές τους, έχω κάνει πράγματα.

Σας φέρνουν τραγούδια να ακούσετε;

Ναι, και το κακό ξέρετε ποιο είναι; Μου φέρνουν όλο ζεϊμπέκικα. Έχω πει, «εμένα με αφορά να λέω καλά τραγούδια». Δεν είπα ποτέ ότι θέλω μόνο το ένα ή μόνο το άλλο. Τσάμικο, ζεϊμπέκικο, χασάπικο, ροκ…καλό τραγούδι να είναι. Πέρα από εκεί εγώ λαϊκά θα τραγουδήσω.

Έχετε πει τα πιο συγκλονιστικά ζεϊμπέκικα.

Κι εμένα μ’ αρέσει, αλλά δεν μπορεί να σου φέρνει κάποιος 15 τραγούδια και τα 13 να είναι ζεϊμπέκικα

Είναι αποκλειστικά αντρικός χορός το ζεϊμπέκικο ή αλλάξατε γνώμη;

Όχι είναι καθαρά αντρικό το ζεϊμπέκικο. Δεν μου έχει τύχει να δω γυναίκα να χορεύει και να πω μπράβο. Κι όχι μόνο όσα χρόνια τραγουδάω. Ζεϊμπέκικο χορεύω από μικρός. Δεν ήμασταν του ξένου ρεπερτορίου εμείς.

Στο μαγαζί σηκώνονται και χορεύουν;

Όπως έχει γίνει τα τελευταία 20 χρόνια σηκώνονται όλοι μαζί, σπρώχνονται στην πίστα και νομίζουν ότι χορεύουν. Ο τραγουδιστής δεν έχει να κάτσει, εγώ ανεβαίνω πάνω στην ορχήστρα και κάθομαι.

Ασχολείστε με το τι λέει ο κόσμος για εσάς, τι εικόνα του περνάτε;

Όχι δεν ασχολούμαι με αυτά. Κάνω αυτή τη δουλειά και την αγαπάω. Μου φτάνει. Δεν ήμουν ποτέ ο σταρ. Εγώ τραγουδιστής είμαι.

«Ο Ρουβάς είναι στάρ – Ο Στέλιος άγγιζε το τέλειο»

Ο Σταμάτης Κραουνάκης σε πρόσφατη συνέντευξή του σας κατέταξε ανάμεσα στους σταρ της Ελλάδας, αυτούς που ο κόσμος θυμάται με το μικρό τους όνομα, ανάμεσα στην Μελίνα, τον Μάνο, την Αλίκη…

Βεβαίως ο Μάνος, η Αλίκη, η Μελίνα…Αν θέλετε για τα σημερινά δεδομένα ο Ρουβάς είναι σταρ.Αλλά άλλο ο σταρ κι άλλο ο τραγουδιστής. Όπως και στους ηθοποιούς. Δεν θα έλεγες ποτέ τον Κατράκη σταρ. Μεγάλο ηθοποιό.

Εσείς είστε μεγάλος τραγουδιστής

Δεν θα το πω εγώ αυτό. Αυτό που θέλω να μείνει είναι ότι πέρασε κάποιος απ’ αυτή τη δουλειά και την έκανε καλά. Μου φτάνει. Υπάρχουν κάποιοι που λένε «δεν μ’ αρέσει ο Καζαντζίδης».Δέχομαι να μου πει «δεν μ΄αρέσει ο Καζαντζίδης», αλλά μη μου πει «δεν αξίζει ο Καζαντζίδης», γιατί θα του σπάσω το κεφάλι.

Είναι η μεγαλύτερη φωνή που πέρασε από την ελληνική μουσική;

Αγγίζει το τέλειο. Τραγούδησε την ξενιτιά και την προσφυγιά. Από την άλλη πλευρά υπήρχε ο Μπιθικώτσης που είπε την άμμο της θάλασσας. Εγώ έχω δηλώσει μακάρι να είχα τη φωνή του Καζαντζίδη και το ρεπερτόριο του Μπιθικώτση.

Αυτές είναι οι δύο φωνές που σας σημάδεψαν;

Ναι. Όταν ήμουν μικρός και δούλευα με τον Ζαμπέτα μου είχε πει «μην κάνεις το λάθος και προσπαθήσεις να μοιάσεις σε κανέναν γιατί δεν θα είσαι ποτέ τίποτα. Αν μιμηθείς κάποιον θα είσαι πάντα ο δεύτερος».

Τον είχατε γνωρίσει τον Καζαντζίδη;

16 χρονών παιδί. Έτυχε να είναι φίλος ενός θείου μου. Είχα πάει να τον δω στο σπίτι του στην Κνωσού που έμενε με την Μαρινέλλα. Για μένα τότε ήταν μύθος. Είχε πάρει και μια κιθάρα και μου έλεγε «έλα να τραγουδήσεις». Σιγά μην τραγούδαγα εγώ, καθόμουν και τον άκουγα. Ήταν κάτι μαγικό. Δεν έχω ξανανιώσει για άνθρωπο έτσι. Δεν κομπλάρω εύκολα αλλά αυτό δεν θα το ξεχάσω ποτέ
 
Στη σκηνή έχετε σταθερή παρουσία, βαριά περπατησιά χωρίς κινήσεις και πολλά πολλά.

Όχι αυτά δεν τα κάνω. Βγαίνω για να τραγουδήσω. Αυτό είναι. Εγώ δεν μπορώ καταρχήν να πετάω λουλούδια στον έναν να μου μιλάει ο άλλος, να χαιρετάω. Βγαίνω για να τραγουδήσω για όλους. Δεν μπορώ να χαιρετάω τα πρώτα πέντε τραπέζια, να αρχίσω τα χειροφιλήματα. Και οι άλλοι, δηλαδή, τι; Είναι φτυσμένοι; Δεν το κατάλαβα.

Η φωνή είναι δώρο Θεού;

Ναι, αλλά από εκεί και μετά χρειάζεται δούλεμα.

Πιστεύετε στο Θεό;

Όχι. Πιστεύω με έναν δικό μου τρόπο. Δεν πιστεύω στους παπάδες, δεν πιστεύω σ΄αυτά που λένε. Αυτοί διώξανε τον κόσμο από την εκκλησία.

Διαβάστε περισσότερα...

Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2012

αμετανόητα καθάρματα!…



του παπα-Ηλία 

Ο Ζακχαίος του Ευαγγελίου της περασμένης Κυριακής (22-1-12) είχε έργο ανάλογο με αυτό της ντόπιας τροϊκανής μαφίας.

Ήταν αρχιτελώνης. Που-στη γλώσσα των ανθρώπων της εποχής εκείνης-σήμαινε, περίπου, αρχιληστής.

Γιατί εισέπραττε-για λογαριασμό των κυρίαρχων Ρωμαίων-απ’ το λαό τον κατοχικό φόρο. Αλλά παράλληλα, με εκβιασμούς και διάφορες άλλες νομιμοφανείς ή και σκανδαλώδεις μεθοδεύσεις, εισέπραττε, για δικό του λογαριασμό, πολύ περισσότερα. Σε τρόπο, ώστε, σύμφωνα με το Ευαγγέλιο, να κατορθώσει να γίνει πλούσιος.

Ο, τι, δηλαδή ισχύει και για τη σημερινή πολιτικοοοικονομική μαφία.

Η οποία ληστεύει το λαό, προκειμένου να ικανοποιήσει τις ληστρικές απαιτήσεις των τοκογλύφων. Αλλά παράλληλα προσπορίζει και στα δικά της θυλάκια, όσο γίνεται υψηλότερες αποδοχές και ληστρικότερες μίζες.

Κι όμως…

Το άπληστο κάθαρμα της ευαγγελικής διήγησης,(δηλ. ο Ζακχαίος) περιέργως και παραδόξως, διακατεχόταν από μια ακατανίκητη επιθυμία να ιδεί το Χριστό.

Σε αντίθεση με τα σημερινά καθάρματα, που με κάθε τρόπο-ύπουλο ή απροκάλυπτο-αγωνίζονται να εξαφανίσουν-απ’ τη δημόσια ζωή και ιδιαίτερα την παιδεία- ο, τι έχει σχέση με το Ευαγγέλιο…
Και μάλιστα με το πρόσχημα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Όταν αυτό, που επιδιώκουν, με όλους τους δυνατούς τρόπους είναι η καταπάτηση των δικαίων και η εξαφάνιση των δικαιωμάτων του λαού. 

Προκειμένου να επιβάλλουν το δικό τους απάνθρωπο μεσαιωνικό καθεστώς.

Πιθανότατα η ακατανίκητη επιθυμία του Ζακχαίου να ιδεί το Χριστό οφειλόταν στο γεγονός ότι τον συνέθλιβε το αδυσώπητο μίσος του λαού για τη ληστρική του συμπεριφορά. Και επιζητούσε να δώσει μια διέξοδο στην ηθική του ασφυξία. Μια και είχε πληροφορηθεί ότι ο Χριστός περιέβαλε με συμπάθεια τους αμαρτωλούς. Ακόμη και τους τελώνες και τις πόρνες…

Και η ευκαιρία, για να ικανοποιήσει την επιθυμία του, του δόθηκε, όταν ο Χριστός επισκέφτηκε την ιδιαίτερη πατρίδα του, την Ιεριχώ.

Αλλά δεν μπορούσε να τον ιδεί, εξαιτίας του ότι ήταν κοντός, καθώς ένα μεγάλο πλήθος ανθρώπων είχε συνωστισθεί γύρω από το Χριστό.

Γι’ αυτό και αναγκάστηκε να προβεί σε μια ακατανόητη, για την κοινωνική του θέση, ενέργεια: Να σκαρφαλώσει, δηλαδή, σε ένα δέντρο (συκομορέα), που βρισκόταν στο δρόμο, απ’ όπου θα περνούσε ο Χριστός.

Και βέβαια η ενέργειά του αυτή προκάλεσε, όπως φαίνεται, το ξέσπασμα του λαού εναντίον του: Με αποδοκιμασίες, γιουχαΐσματα, σφυρίγματα , κλπ….

Αλλά παράλληλα τράβηξε και την προσοχή του Χριστού. Ο οποίος-σε αντίθεση με την γενική αποδοκιμασία εναντίον του Ζακχαίου- προέβη και αυτός, με τη σειρά του, σε μια, επίσης, ακατανόητη, για το λαό, ενέργεια:

«Ζακχαίε, του φώναξε, κατέβα γρήγορα, γιατί πρέπει να φιλοξενηθώ στο σπίτι σου»!

Και ασφαλώς η χαρά του Ζακχαίου ήταν απερίγραπτη, καθώς ο περίφημος προφήτης του έκανε την εξαιρετική τιμή να τον επιλέξει, παρ’ όλη την καθολική αποδοκιμασία, να φιλοξενηθεί στο σπίτι του. Και να χαλαρώσει έτσι τον ασφυκτικό κλοιό της ηθικής του απομόνωσης.

Αλλά παράλληλα, όπως ήταν ευνόητο, καθολική ήταν και η αποδοκιμασία σε βάρος του Χριστού, για την επιλογή του να φιλοξενηθεί στο σπίτι ενός ανθρώπου καταδικασμένου στη συνείδηση του λαού.
Αλλά η συνέχεια απόδειξε πως η επιλογή του Χριστού ήταν εύστοχη και ο γογγυσμός και η αποδοκιμασία του λαού, μάλλον, άστοχος…

Γιατί ο Ζακχαίος πήρε άμεσα καταλυτικές για την, μέχρι τότε, πολιτεία του, αποφάσεις. Και αναλύθηκε σε ένα ξέσπασμα φιλανθρωπίας, αλλά και δικαιοσύνης:

“Δίνω, είπε, τη μισή περιουσία μου στους φτωχούς. Και σε όσους αδίκησα, τους τα επιστρέφω τετραπλάσια”!

Και ο Χριστός, στρεφόμενος,όπως φαίνεται, προς τους διαμαρτυρόμενους, είπε:

Να, που σήμερα ήρθε και στο σπίτι του Ζακχαίου η σωτηρία!

Γιατί δική μου δουλειά δεν είναι να συναγελάζομαι με τους-θεωρητικά-δίκαιους και έντιμους, αλλά να αναζητάω αυτούς, που έχασαν τον προσανατολισμό τους και να τους οδηγώ στο δρόμο της σωτηρίας.

Και βέβαια-θα αναρωτηθεί ο σημερινός άγρια λεηλατημένος λαός:
Το ίδιο ισχύει και για τα καθάρματα, που, στις μέρες μας, μας καταληστεύουν;
Βεβαιότατα! Αν είχαν να επιδείξουν την αρμόζουσα απέναντι στο λαό συμπεριφορά!

Αλλά ποιος τους έχει δει να διακατέχονται από τέτοιου είδους ανθρώπινες ευαισθησίες;
Όταν γίνονται ολοένα και αρπακτικότεροι και κυνικότεροι. Και, μάλιστα κυνηγούν με ολοένα μεγαλύτερη λύσσα όποιους τολμήσουν να τους μιλήσουν για ανθρωπιά και δικαιοσύνη.
Γι’ αυτό, και ο λαός έχει κάθε δίκιο και δικαίωμα να τους αποδοκιμάζει και να τους καταδικάζει, σε κάθε στιγμή και με όλους τους δυνατούς τρόπους…

Εφόσον τα αμετανόητα αυτά καθάρματα επιμένουν να παραμένουν αμετακίνητα στη ληστρική τους αρπακτικότητα!…

παπα-Ηλίας

Διαβάστε περισσότερα...