Κ. Βαξεβάνης: Ζαν Κλωντ Σαμαράς

του Κώστα Βαξεβάνη

Η διαφορά μεταξύ φοροδιαφυγής και φοροαποφυγής είναι λεπτή. Φοροδιαφυγή είναι για παράδειγμα το να μην κόβει απόδειξη ένας ταβερνιάρης και έτσι να κλέβει το κράτος από τα έσοδα που πρέπει να αποδώσει. Η φοροδιαφυγή στις μέρες μας τιμωρείται με αυστηρές ποινές, και αν κρίνεται από το Mega ή το protagon και την Athens Voice, οι δράστες υποδεικνύονται ως υπαίτιοι για όλα τα κακά. Η φοροαποφυγή είναι εντελώς διαφορετικό πράγμα. Είναι το να βρίσκεις τρόπο να αποφεύγεις τους φόρους. Δηλαδή νομικά τερτίπια, οικονομικές συμφωνίες και διαδικασίες ώστε να μην καταβάλεις τους φόρους που θα έπρεπε να καταβάλεις. Εν αντιθέσει με την φοροδιαφυγή, η φοροαποφυγή είναι νόμιμη και μπορεί να ονομαστεί “επενδυτική εφευρετικότητα”, “επιχειρηματική ευελιξία”, ακόμη και success story.

Είναι εμφανές πως η φοροδιαφυγή μπορεί να γίνει από τον καθένα με ρίσκο, αλλά η φοροαποφυγή γίνεται από ελάχιστους ισχυρούς και απαιτεί εργαλεία που ελάχιστοι γνωρίζουν, όπως offshore εταιρείες, συμφωνίες δανείων, εγγραφές σε λογιστικά βιβλία και άλλα ως ουκ έτσι αριθμός και ντροπή.

Οι αποκαλύψεις που γίνονται για το Λουξεμβούργο, αφορούν φοροαποφυγή. Δηλαδή οι ισχυροί του κόσμου, ανάμεσά τους και έλληνες, κατάφερναν με μια σειρά από κόλπα να μην πληρώνουν φόρο.

Τη δυνατότητα αυτή τους την έδινε το Λουξεμβούργο και ο ίδιος ο Ζαν Κλωντ Γιούνκερ ως πρωθυπουργός και υπουργός Οικονομικών του Μεγάλου Δουκάτου. Ο σημερινός Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, είχε δημιουργήσει έναν φορολογικό παράδεισο στην καρδιά της Ευρώπης. Η υπόθεση αυτή αποδεικνύει κάποια πράγματα

1. Τα επιχειρήματα περί μιας δημοσιονομικά αυστηρής Ευρώπης, δεν αφορούν αυτούς που έχουν και κατέχουν αλλά αυτούς που δεν έχουν και καλούνται να δώσουν. Το ευρωπαϊκό όραμα δεν καταφέρνει να αγγίξει τον τρόπο με τον οποίο οι ισχυροί της Ευρώπης θέλουν να ζουν

2. Η Μέρκελ και όσοι επιβάλουν σήμερα την πολιτική της λιτότητας στην Ευρώπη, γνώριζαν τι ακριβώς συνέβαινε στο Λουξεμβούργο αλλά δεν το θεωρούσαν ως απειλή για την υγιή Οικονομία εν αντιθέσει με τον έλληνα ταρίφα που θεωρείται κίνδυνος της σταθερότητας.

3. Όχι μόνο το γνώριζαν και το χρησιμοποίησαν αλλά ουδέποτε εμφάνισαν το Λουξεμβούργο ως παρεκτροπή από την κοινή Ευρωπαϊκή αντίληψη. Αντιθέτως στην περίπτωση της Κύπρου, όταν χρειάστηκε να χτυπήσουν την κυπριακή Οικονομία την εμφάνισαν ως αποτέλεσμα μαφιόζικων λειτουργιών που έπρεπε να συντριβεί. Το Λουξεμβούργο μπορούσε να λειτουργεί ως η Λιβερία της Ευρώπης.

4. Οι επικλήσεις σε μια ενιαία και αδιαίρετη Ευρώπη, υπό την Αγία Τριάδα των Μέρκελ, Μπαρόζο, Σόιμπλε, είναι υποκριτικές. Η Ευρώπη δεν απαιτεί καμιά ενιαία φορολογική αντίληψη, ούτε καν ένα μίνιμουμ όρων που πρέπει να τηρούνται. Για κάποιο λόγο 5.000 δημόσιοι υπάλληλοι που δεν απολύονται στην Ελλάδα, είναι για την Μέρκελ μεγαλύτερο πρόβλημα από το ξέπλυμα του παγκόσμιου πλούτου σε μια ευρωπαϊκή χώρα που κάνει νόμους για να μπορούν να το κάνουν.

Είναι πολύ πιθανόν αυτή η Αγία Τριάδα, να πήρε τώρα την απόφαση όχι να σταματήσει το ξέπλυμα αλλά να εκθέσει τον Γιούνκερ. Ο νυν Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, είναι από αυτούς που δειλά δειλά, μαζί με τον Μάριο Ντράγκι της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, ψελλίζουν πως ίσως πρέπει να αναθεωρηθεί μερικά έστω η πολιτική λιτότητας στην Ευρώπη. Έτσι μπορεί να υποθέσει κάποιος πως ο Γιούνκερ πήρε το μήνυμα από την Μέρκελ, αφού τα γερμανικά ΜΜΕ, ανακάλυψαν αυτό που γινόταν λίγα χιλιόμετρα πιο πέρα με πρωταγωνιστές μάλιστα την οικονομική ελίτ και της Γερμανίας.

Ο Γιούνκερ πιθανόν να βρει τις ισορροπίες του με την Μέρκελ αλλά αυτός ο οποίος πιθανόν να την πληρώσει είναι ο Σαμαράς. Αυτούς τους οποίους επιδεικνύει ως τα οικονομικά πρότυπα είναι χωμένοι ως το λαιμό στην φοροαποφυγή. Πρέπει να δικαιολογήσει επίσης πως είναι δυνατόν η Ελλάδα να μαστιγώνεται για την παθογένειά της, όταν ανέχεται να εμφανίζεται ως υγεία να φοροαποφεύγουν όσοι μπορούν και πρέπει να πληρώσουν. Με ποιά λογική ανέχεται να υποδεικνύονται στην Ελλάδα μέτρα στο νόμο μιας ενιαίας και ισχυρής Ευρώπης που πρέπει να επιβιώσει, όταν οι θεσμικοί της παράγοντες συντηρούν μια άλλη, ύποπτη και βρώμικη. Και τέλος πρέπει να απαντήσει πώς οι πρωταγωνιστές της φοροαποφυγής είναι κορυφαίοι κυβερνητικοί παράγοντες. Το να είναι ο Υπουργός Οικονομικών Γκίκας Χαρδούβελης και η Γενική Γραμματέας εσόδων Κατερίνα Σαββαΐδου έμμεσα ή άμεσα εμπλεκόμενοι στις αποκαλύψεις του Λουξεμβούργου δεν δημιουργεί θέμα στους ίδιους αλλά στην κυβέρνηση. Πόσο μάλλον όταν η εταιρεία η οποία μαγείρεψε την φοροδιαφυγή, πληρώνεται από το ελληνικό κράτος ως σύμβουλός του.

από το «Κουτί της Πανδώρας»