του παπα-Ηλία
Νέα κόμματα, κομματίδια, κομματάκια, αποκόμματα
έρχονται, διαρκώς, στο προσκήνιο της πολιτικής κονίστρας. Κάποιοι απ’ αυτούς ήταν ενταγμένοι στα πολιτικά,
οικονομικά και δημοσιογραφικά σούπερ-μάρκετ ναρκωτικών και
δηλητηρίων, που μεθόδευσαν τη σημερινή μας εξαθλίωση. Που, σε κάποια στιγμή
άρπαξαν από μια βάρκα και δραπέτευσαν-δήθεν ή πραγματικά ο χρόνος θα δείξει-
απ’ το ληστρικό πλεούμενό τους. Και έγραψαν πάνω στις βάρκες τους επιγραφές
κατάλληλες να ξαναπαγιδεύσουν-«παλιά τους τέχνη κόσκινο»- στα δίχτυα τους τον
αφελή και εύπιστο λαό. Που, όταν τις μεταφράσει κανείς στη γλώσσα της πολιτικής
αναξιοπιστίας μιλούν για…νέες νύχτες, για σχέδια των μεγάλων
γαστέρων, για συμπαιγνίες με τους καρχαρίες, κλπ, κλπ, κλπ…
Βέβαια δεν υπάρχει κανένας ιδιαίτερος λόγος να
ασχολείται κάποιος με όλη αυτή την ποικιλία των, μέχρι πρότινος, ολετήρων και
τώρα επιδόξων «σωτήρων» μας. Προκαλεί όμως, από θρησκευτικής πλευράς,
ενδιαφέρον το «χριστιανοδημοκρατικό κόμμα» του κ. Νικολόπουλου.
Όπως είχα επισημάνει, σε προηγούμενο άρθρο («η αληθινή
δημοκρατία», «Χωνί», 19-5-13), η δημοκρατία και ιδιαίτερα η χριστιανική δεν
είναι κάποιο αλλοπρόσαλλο κατασκεύασμα. Όπως ήταν και είναι, κατά κανόνα, απ’
τ’ αρχαία χρόνια, μέχρι σήμερα, κάποιες, λεγόμενες, δημοκρατίες. Ούτε είναι μια
κάποια ουτοπία. Δεδομένου ότι πήρε σάρκα και οστά στην πρώτη χριστιανική
κοινωνία.
Η αληθινή αυτή δημοκρατία είχε, όπως ξανάχουμε πει, ως
βασικό της άξονα την κοινωνική δικαιοσύνη και, πιο συγκεκριμένα, την
κοινοκτημοσύνη. Αφού, όπως μας λένε οι Πράξεις των Αποστόλων (Δ,
32-35), «είχαν όλοι μια ψυχή και μια καρδιά. Και κανένας τους δεν
έλεγε για κάτι ότι είναι δικό του. Αλλά ήταν όλα για όλους κοινά. Όπου ο
καθένας πρόσφερε ανάλογα με τις δυνάμεις του και έπαιρνε ανάλογα με τις ανάγκες
του. Με αποτέλεσμα να μην υπάρχει κανένας φτωχός ανάμεσά τους»!
Πάνω σ’ αυτό το πρωτοχριστιανικό μοντέλο προσπάθησε να
προσαρμόσει το κόμμα της «Χριστιανικής Δημοκρατίας» ο αείμνηστος Νικόλαος
Ψαρουδάκης. Που βέβαια δεν κατόρθωσε να την αναδείξει κόμμα κοινοβουλευτικό,
επειδή ακριβώς οι αστοχριστιανοί, όπως, χαρακτηριστικά τους έλεγε, δεν τον
στήριξαν. Δεδομένου ότι έμεναν προσκολλημένοι στα κόμματα της Δεξιάς (ΕΡΕ, ΝΔ,
κλπ). Τα οποία παραπέμπουν στα χριστιανοδημοκρατικά κόμματα της Ευρώπης.
Όπου η δημοκρατία, αντιμετωπίζεται σαν ένα άδειο σακί, μέσα στο οποίο ο καθένας
πετάει οτιδήποτε, ανάλογα με την έμπνευσή του…
Και ασφαλώς τα κόμματα αυτού του προσανατολισμού, όπως
είναι πασιφανές, δεν μπορούν να έχουν καμιά σχέση με την αληθινή δημοκρατία.
Και ιδιαίτερα με μια χριστιανική δημοκρατία. Δεδομένου ότι ο χριστιανισμός έχει
Καταστατικό του Χάρτη το Ευαγγέλιο. Με το πνεύμα του οποίου, όχι μόνο δεν
συμφωνούν τα, λεγόμενα, «χριστιανοδημοκρατικά» κόμματα, αλλά βρίσκονται και σε
διαμετρική αντίθεση. Επειδή ακριβώς, ανεξαρτήτως του θρησκευτικού προσανατολισμού
των οπαδών τους (καθολικών, διαμαρτυρομένων, ορθόδοξων, κλπ), είναι κόμματα
καπιταλιστικά. Που σημαίνει ότι έχουν ως βασικό εργαλείο τους το μαμωνά. Του
οποίου οι πιστοί υπηρέτες δεν μπορούν να έχουν καμιά απολύτως σχέση με τους
πιστούς υπηρέτες του Θεού. Πραγματικότητα, που διασαφηνίζει, με αναμφίλεκτη
καθαρότητα, ο ίδιος ο Χριστός, διακηρύσσοντας το «ου δύνασθε δουλεύειν Θεώ και
μαμωνά»!…
Ο κ. Νικολόπουλος, για να μας δώσει ένα απτό παράδειγμα
του χαρακτήρα του κόμματός του, μας λέει ότι έχει τις ίδιες αρχές, μ’ αυτές,
που είχε η Νέα Δημοκρατία, επί Κωνσταντίνου Καραμανλή. Που σημαίνει ότι, με
βάση τα όσα είπαμε παραπάνω, ο χαρακτηρισμός του κόμματός του ως
χριστιανοδημοκρατικού δεν αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα.
Το γεγονός δε ότι θέλει σαφέστατα να διαφοροποιηθεί από
την τωρινή Νέα Δημοκρατία, μας κάνει να αναρωτηθούμε για την πραγματική
ιδεολογική ταυτότητα της τελευταίας. Και παράλληλα για το ποιο είναι το
ιδεολογικό υπόβαθρο των χριστιανών, οι οποίοι επιμένουν να μένουν
προσκολλημένοι σ’ αυτήν και τους συνοδοιπόρους της.
Η πραγματικότητα φωνάζει ότι τα κόμματα αυτού του
είδους δεν είναι απλά καπιταλιστικά ή νεοφιλελεύθερα, αλλά, προφανέστατα,
φασιστικά. Δεδομένου ότι, στην ληστρική εκμετάλλευση, έρχονται να προσθέσουν
και την τρομοκρατική βαρβαρότητα. Τους δε οπαδούς κάποιων τέτοιων κομμάτων, που
βαυκαλίζονται να πιστεύουν ότι είναι χριστιανοί, ο αείμνηστος Ψαρουδάκης τους
ονόμαζε χριστιανοφασίστες. Ιδανικό, που είχε κάμει σημαία και φλάμπουρό της η
Χούντα, με το διαβόητο εκείνο: «Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών». Με το οποίο
δρομολόγησαν και την καταστροφή της Κύπρου, προσφέροντας τη μισή στους
Τούρκους. Όπως οι τωρινοί σοσιαλαριστεροδεξιοί χριστιανοφασίστες στηρίζουν το
ξεπούλημα ολάκερης της Ελλάδας και τη γενοκτονία του λαού μας. Πολύ
περισσότερο, εφόσον τα κόμματα στα οποία είναι προσκολλημένοι υπηρετούν το
ναζισμό και τον σατανισμό των σιωνιστών τοκογλύφων…..
Και, ενώ συνεργούν σε όλα τα εγκλήματα και τις
προδοσίες των ινδαλμάτων τους, δεν παραλείπουν να εξομολογούνται και να
κοινωνούν συχνότατα των αχράντων μυστηρίων. Του σώματος, δηλαδή, και
του αίματος του πρωταθλητή της ελευθερίας και της δικαιοσύνης, Χριστού.
Πάντα με τις ευχές και ευλογίες κάποιων ευλαβέστατων και
άκρως επιβλαβέστατων, για την πατρίδα και το λαό, «πνευματικών» πατέρων,
παπάδων και δεσποτάδων…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου