Ο Ν. Μπογιόπουλος (και μεγάλο μέρος της αριστεράς) "πατάει τη μπανανόφλουδα"...

Γράφει ο Ν. Μπογιόπουλος σε άρθρο του στον σημερινό "Ριζοσπάστη" (παρακάτω παραθέτουμε ολόκληρο το άρθρο):

Όλα αυτά που κάνει η κυβέρνηση δεν είναι προϊόν «έξωθεν πιέσεων». [...] Το παραμυθάκι να χρησιμοποιείται σαν «άλλοθι» η τρόικα, πίσω από την οποία η «καημένη» η εγχώρια πλουτοκρατία θα συνεχίσει να κρύβεται την ώρα που εξανδραποδίζει διά του πολιτικού της προσωπικού τον ελληνικό λαό, τελείωσε.

Και στη συνέχεια του άρθρου χρησιμοποιεί τμήμα από την ομιλία του ίδιου του Σαμαρά για να υποστηρίξει την άποψή του:

Ο κ. Σαμαράς στην χτεσινή του εισήγηση στο νέο Υπουργικό Συμβούλιο το ξεκαθάρισε.Οπως είπε, «τις θεσμικές αλλαγές» (σ.σ.: εννοεί το ξεθεμελίωμα των πάντων) «που έχει ανάγκη η χώρα» (σ.σ.: εννοεί που έχει ανάγκη το μεγάλο κεφάλαιο)«τις προωθούμε εμείς, γιατί τις πιστεύουμε εμείς. Δεν μας τις επιβάλλουν». 

Συμφωνούμε απολύτως. Είναι έτσι όπως το ομολόγησε ο Σαμαράς.

Εδώ πρέπει να ξεκαθαρίσουμε δύο πράγματα:

1. Ο Σαμαράς δεν είναι τόσο ηλίθιος ώστε να του "ξεφύγει ακουσίως"  ότι για όλα αυτά τα δυσβάσταχτα μέτρα που οδηγούν τη συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνικού Λαού στην εξαθλίωση δεν ευθύνεται η Κατοχή της χώρας από το διεθνές χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο αλλά ο ίδιος και η κυβέρνησή του.

2. Αυτό που πραγματικά συμβαίνει είναι το εξής: Δεν υπάρχει χειρότερη κατηγορία για την κυρίαρχη τάξη ενός Έθνους από το ότι οδήγησε το ίδιο της το Έθνος στην υποτέλεια και στον εξανδραποδισμό προκειμένου να διασώσει τα προνόμιά της και τον πολυτελή της βίο. Αυτή η κατηγορία κυκλοφορεί στα χείλη της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων. Μάλιστα, το αστείο (ή και τραγικό...) είναι πως οι μόνοι που δεν βλέπουν αυτή την προφανή αλήθεια είναι οι κατά τα άλλα "φωτισμένες" ηγεσίες της αριστεράς. Ο Σαμαράς φαινομενικά ομολογεί κάποιο έγκλημα... στην πραγματικότητα όμως προσπαθεί να κρύψει το μεγαλύτερο έγκλημα που μπορεί να πραγματοποιήσει το πολιτικό προσωπικό του Καθεστώτος και το οποίο μπορεί να οδηγήσει τον ίδιο τον Σαμαρά στη φυλακή και τα ντόπια οικονομικά συμφέροντα που τον καθοδηγούν στον "κάδο της Ιστορίας". 

Προκαλεί μεγάλη έκπληξη, αν όχι υποψίες, άνθρωποι που θέλουν να ανήκουν σε ανατρεπτικούς πολιτικούς χώρους, να τείνουν χείρα βοηθείας στην ανέλπιδα και εξ αρχής αποτυχημένη αυτή προσπάθεια του Σαμαρά...

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ολόκληρο το άρθρο του Ν. Μπογιόπουλου:

«... τα ντόπια θεριά... »

Ολα αυτά που κάνει η κυβέρνηση δεν είναι προϊόν «έξωθεν πιέσεων». Δεν αποτελούν επιταγές των Μνημονίων ή των εταίρων με τις οποίες οι κυβερνώντες, τάχα, «δυσφορούν».

Το παραμυθάκι να χρησιμοποιείται σαν «άλλοθι» η τρόικα, πίσω από την οποία η «καημένη» η εγχώρια πλουτοκρατία θα συνεχίσει να κρύβεται την ώρα που εξανδραποδίζει διά του πολιτικού της προσωπικού τον ελληνικό λαό, τελείωσε.

Κι αν δεν πιστεύετε εμάς, φανταζόμαστε ότι ο λόγος του πρωθυπουργού είναι αρκούντως πειστικός.

Ο κ. Σαμαράς στην χτεσινή του εισήγηση στο νέο Υπουργικό Συμβούλιο το ξεκαθάρισε.

Οπως είπε, «τις θεσμικές αλλαγές» (σ.σ.: εννοεί το ξεθεμελίωμα των πάντων) «που έχει ανάγκη η χώρα» (σ.σ.: εννοεί που έχει ανάγκη το μεγάλο κεφάλαιο)

«τις προωθούμε εμείς, γιατί τις πιστεύουμε εμείς. Δεν μας τις επιβάλλουν».

*

Συμφωνούμε απολύτως.

Είναι έτσι όπως το ομολόγησε ο Σαμαράς.

Είναι έτσι όπως το περιγράφει ο ποιητής:

*

«Τις φορές, που ο δεμένος πετάχτηκε απάνου

με τα δόντια να κόψει του ξένου τυράννου

το λυτάρι, δεμένος βρισκότανε πάλι.

Τόνε δένανε τρίδιπλα οι ντόπιοι μεγάλοι.

*

Τώρα η Νύχτα τελειώνει... Παθοί και μαθοί

ξέρουν, όταν η μάχ' η μεγάλη δοθεί,

για να μην ξαναχάσουνε τη λεφτεριά τους,

θ' αφανίσουνε πρώτα τα ντόπια θεριά τους».

*

(Κώστας Βάρναλης, από το ποίημα «Ιστορία» της συλλογής «Ελεύθερος Κόσμος»)