του Θανάση Καρτερού
Τελευταία μέρα του Ιούνη, λίγο πριν τις οχτώ το πρωί, έξω
από σούπερ μάρκετ. Οι υπάλληλοι κουβαλούν και αδειάζουν στους κάδους τα
σκουπίδια του καταστήματος. Και ένα συνηθισμένο ζευγάρι, άνθρωποι από αυτούς
που αποκαλούμε της διπλανής πόρτας, ψαρεύουν ήδη εκεί μέσα τρόφιμα, κοιτάζοντας
ταυτόχρονα γύρω τους με αμηχανία -μήπως τους πάρει το μάτι κανενός γνωστού
προφανώς. Σκουπίδια από την παραγωγή στην κατανάλωση, πριν προλάβουν καλά-καλά
να πέσουν στον κάδο.
Τελευταία μέρα του Ιούνη, μεσημεράκι. Ουρά έξω από το
κοινωνικό παντοπωλείο της γειτονιάς. Περιμένουν με υπομονή, μπαίνουν ένας-ένας,
παίρνουν ο καθένας το κάτι τις του και αποχωρούν. Μια νεαρή κοπέλα συναντά μια
άλλη ακριβώς απ' έξω και απολογείται για τη σακούλα της: Είναι για τη θεία μου,
που δεν μπορεί να κινηθεί. Και λέει ψέματα φυσικά, δεν είναι καθόλου για τη
θεία της, είναι για την ίδια και την οικογένειά της.
Τα ξέρουμε, θα πείτε. Όλοι σκοντάφτουμε πάνω τους,
λυπόμαστε, θυμώνουμε και τρομάζουμε...
-τι μας περιμένει αύριο. Πολλοί μάλιστα είμαστε όχι θεατές,
αλλά πρωταγωνιστές τους. Τα ξέρετε, εντάξει. Ένα όμως δεν ξέρετε: Ότι όλοι οι
άνθρωποι που περιμένουν έξω από κοινωνικά παντοπωλεία, βυθίζονται σε κάδους
σκουπιδιών, παραδέρνουν στην καθημερινή έρημο της επιβίωσης, θα συμπεριφέρονταν
αλλιώς αν είχαν διαβάσει Νότη Παπαδόπουλο. Ναι, ναι, τον δημοσιογράφο του
Συγκροτήματος.
Διότι ο Νότης Παπαδόπουλος τους αποδεικνύει ότι δεν έμαθαν
ακόμα το μάθημά τους. Ο Νότης Παπαδόπουλος στιγματίζει το απαράδεκτο να ζουν
ακόμα και σήμερα πάνω από τις δυνατότητές τους, να φορτώνουν τις πιστωτικές
τους κάρτες, να μην ζητούν αποδείξεις, να κλέβουν το κράτος. Ο Νότης
Παπαδόπουλος προειδοποιεί ότι αυτή η άφρων συμπεριφορά θα εμποδίσει τη ρύθμιση
του χρέους, με ολέθριες συνέπειες. Και ο Νότης Παπαδόπουλος, τέλος, προβλέπει
ότι αν με αυτά τα "σκέρτσα" καταφέρουμε να οδηγηθούμε και σε εκλογές,
θα μοιάζει με παιγνίδι η Αγγλία της Θάτσερ μπροστά στην Ελλάδα της αφροσύνης
μας.
Τραγικό να μην φτάνουν αυτές οι σοφές διαπιστώσεις του Νότη
Παπαδόπουλου μέχρι το τελευταίο νοικοκυριό. Θα άλλαζαν όλα. Δεν μπορεί αλήθεια
το έγκυρο Βήμα, με τη βοήθεια της κυβέρνησης και την ευγενική χορηγία κάποιας
τράπεζας, να διανείμει το συγκεκριμένο άρθρο παντού όπου εκδηλώνεται το
ανεπίδεκτο μαθήσεως των Ελλήνων; Στους κάδους σκουπιδιών ιδιαιτέρως;
από την «Αυγή»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου