10 ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΖΩΗ ΣΤΗΝ ΚΟΥΒΑ

Πηγή: http://barbudosdesierramaestra.blogspot.com

Ο σοσιαλισμός του Κάστρο στην Κούβα και ο δικός μας καπιταλιστικός "παράδεισος"

Της Μυρσίνης Τσακίρη

americatina.com.gr

Με αφορμή το άρθρο μου για την Κούβα, με τίτλο «Η ζωή στην Κούβα, 52 χρόνια μετά από την Επανάσταση», θέλω να απαντήσω σε ορισμένα ζητήματα που έθεσαν αναγνώστες αμφισβητώντας στοιχεία για γεγονότα και πρακτικές του καθεστώτος του Κάστρο, που εγώ είδα και έζησα κατά την παραμονή μου στην Κούβα και τα περιέγραψα στο άρθρο μου.

Ρωτούν πολλοί τί είναι οι Comites de Defensa de la Revolucion (Επιτροπές για την Υπεράσπιση της Επανάστασης).

Είναι ένα δίκτυο επιτροπών γειτονιάς σε όλη τη Κούβα. Υπάρχουν για να προωθούν την κοινωνική ευημερία, οργανώνουν τις προμήθειες τροφίμων για το λαό, αξιολογούν τους πολίτες, μεσολαβούν ανάμεσα σε αυτούς και τη κυβέρνηση για τη διευθέτηση προβλημάτων και εντοπίζουν τυχόν αντι-επαναστατική δραστηριότητα. Μέσα στα καθήκοντα τους είναι επίσης η διοργάνωση φεστιβάλ, εκδηλώσεων μνήμης και ιδεολογικές καμπάνιες στις οποίες δίνουν ιδέες για θέματα της σύγχρονης κοινωνίας, διαχειρίζονται πολλά εθελοντικά προγράμματα της κοινότητας, οργανώνουν συλλαλητήρια-ιατρικές-εκπαιδευτικές ή άλλες εκστρατείες. Επίσης αναλαμβάνουν ενεργό ρόλο σε εκστρατείες εμβολιασμού, τράπεζες αίματος, ανακύκλωσης, εξάσκησης εκκενώσεων για τους τυφώνες, καθώς και τη δημιουργία αντιγράφων ασφαλείας της κυβέρνησης στην καταπολέμηση της διαφθοράς και της κερδοσκοπίας.

Υποστηρίζουν ορισμένοι ότι το ποσοστό στα ζευγάρια λευκών - έγχρωμων στην Κούβα είναι μικρό. Ποια είναι η πραγματικότητα;

Μulatoi (μουλάτοι). Τα άτομα με μεικτή μαύρη και λευκή φυλετική καταγωγή. Αυτοί κάπως έτσι δε προέκυψαν; 51% μιγάδες, 37% λευκοί, 11% μαύροι και 1% Κινέζοι. Δεν το απαγορεύει αυτό η Κυβέρνηση της Κούβας. Άλλωστε ο όμοιος για τον όμοιο θα νιώσει έλξη, πώς να το κάνουμε? Είναι ζήτημα κουλτούρας και αν ρωτήσει κάποιος για τη φυλετική σύνθεση στο νησί θα σου πουν «δεν μας νοιάζει, όλοι είμαστε Κουβανοί.»

Ρωτούν για το ποσοστό των μαύρων φοιτητών στα πανεπιστήμια.

Στην Κούβα περίπου 150 χιλιάδες ετησίως είναι εγγεγραμμένοι στα πανεπιστήμια. Είναι δυνατόν από αυτό το ποσοστό να είναι όλοι άσπροι; Κάνε τους υπολογισμούς σύμφωνα και με τα παραπάνω και θα δεις πως αυτό περί ρατσισμού εισαγωγής μαύρων φοιτητών στα πανεπιστήμια δεν ισχύει.

Αναφέρονται ορισμένοι στις γυναίκες με παιδιά και αν μπορούν να προμηθευτούν γάλα.

Τα παιδιά μέχρι την ηλικία του ενός παίρνουν δύο μπουκάλια φρέσκο ή συμπυκνωμένο γάλα μηνιαίως, συν γιαούρτι σόγιας μέρα παρά μέρα. Στα παιδιά μέχρι την ηλικία των επτά διανέμεται γάλα σε σκόνη. Να αναφέρω ενδεικτικά και κάποια ποσοστά, κάποιες στατιστικές;

Υπολογιζόμενη διάρκεια ζωής στη γέννηση m/f: 75.0/80.0 (έτη) Υγιής υπολογιζόμενη διάρκεια ζωής στη γέννηση m/f: 67.1/69.5 (έτη) Θνησιμότητα παιδιών m/f: 8/7 (ανά 1000).

Υψηλότερο και χαμηλότερο ποσοστό θνησιμότητας κάτω των 5 ετών στον αναπτυσσόμενο κόσμο:

Υψηλότερο:

- Σιέρα Λεόνε, στην πρώτη θέση με 270 θανάτους για κάθε 1000 ζώντα νεογνά.

- Αγκόλα, στη δεύτερη θέση με 260 θανάτους για κάθε 1000 ζώντα νεογνά.

- Αφγανιστάν, στην τρίτη θέση με 257 θανάτους για κάθε 1000 ζώντα νεογνά.

Χαμηλότερο:

- Κούβα, θέση 157 με 7 θανάτους για κάθε 1000 ζώντα νεογνά.

- Σρι Λάνκα, θέση 135 με 13 θανάτους για κάθε 1000 ζώντα νεογνά.

- Συριακή Αραβική Δημοκρατία, θέση 130 με 14 θανάτους για κάθε 1000 ζώντα νεογνά.

Μιλούν για αθλιότητα σε σπίτια στη Αβάνα.

Πού; Στην Havana Vieja; Λογικό δεν είναι; Δεν ξέρουν την ιστορία της πόλεως; Από πότε χρονολογείται; Δεν είναι όλα τα σπίτια σε κακή κατάσταση στις διάφορες πόλεις και περιοχές της Κούβας! Επιπλέον έχουν επισκεφτεί σπίτια σε άλλα κράτη; Ας πούμε Αίγυπτο, κτλ; Έχουν πάει στο Μπαλί να δεις πως οι άνθρωποι δεν ζουν καν σε σπίτια; Γιατί δε κάνουν λόγο για την εκεί κατάσταση και την αθλιότητα επί 3 που υπάρχει; Και μη πάνε μακριά..αρκετά σπίτια σε πόλεις και επαρχίες της Ελλάδος βρίσκονται σε άθλια κατάσταση, κατοικούνται αλλά δε το γενικεύουμε το ζήτημα. Επισκέψου κάποιες περιοχές της πόλης σου και δες σε τι χάλια μικρά και παλιά σπίτια ζουν οι συνάνθρωποι σου και πρέπει να πληρώσουν και ενοίκιο 400 ευρω! Και επιπλέον και ποιος δεν έχει αντιμετωπίσει προβλήματα στο σπίτι του όσο καινούργιο και αν είναι!

Αναφέρονται στη διάκριση όσων έχουν πρόσβαση στα τουριστικά νομίσματα.

Ας αναρωτηθούμε ποιος άραγε έφταιξε αρχικά για αυτό. Εγώ θα έλεγα η συσσώρευση τουριστών στο νησί. Δε θα διαφωνήσω πως όσοι δουλεύουν στον τουριστικό τομέα και έχουν πρόσβαση στο CUC φιλοδώρημα, είναι ευνοημένοι. Αλλά δεν είναι όλων των ειδικοτήτων εργαζόμενοι ευνοημένοι και δεν έχουν όλοι άμεση επαφή με τους τουρίστες. Για παράδειγμα, ποιος δίνει φιλοδώρημα στον μάγειρα ή στη καμαριέρα, στον security, στον συντηρητή της πισίνας, κτλ; Υπάρχει όμως μια πολιτική, όλοι οι συνάδελφοι να μοιράζονται μεταξύ τους τα φιλοδωρήματα της ημέρας.

Είναι έτσι ένας τρόπος να επωφελούνται όσο το δυνατόν περισσότεροι και με τη σειρά τους και οι οικογένειες τους να επωφελούνται και αυτές. Ας μη ξεχνάμε φυσικά πως και ο τουρισμός είναι μια από της κύριες πηγές εσόδων του νησιού πράγμα που σημαίνει πως μεγάλος είναι ο αριθμός τον ανθρώπων που εργάζονται σε αυτόν το τομέα.

Ορισμένοι μιλούν για τη διαδικασία επιλογής των φοιτητών στις σχολές και αναφέρουν πως κάποιοι φοιτούν σε σχολές που δεν θέλουν.

Η επιλογή γίνεται με γραπτό διαγωνισμό σε διάφορα μαθήματα και έτσι οι ταλαντούχοι διακρίνονται και κατανέμονται στις σχολές στις οποίες πιστεύεται πως θα διαπρέψουν. Κατά τη προσωπική μου γνώμη , είναι μια τίμια και δίκαιη διαδικασία κατανομής στις σχολές (ειδικά αν τη συγκρίνεις με το δικό μας σύστημα που κάποιος μπορεί να μην είναι κατάλληλος για ένα επάγγελμα αλλά διαβάζοντας και βγάζοντας ένα βαθμό περνάει αμέσως στη σχολή που θέλει, αργότερα διαπιστώνει πως δεν είχε κλίση σε αυτό που επέλεξε ή έπαψε να του αρέσει, κτλ) Ποιος από εσάς είναι ικανοποιημένος με τη δουλειά που έχει τώρα; Πόσοι δουλεύουν στον τομέα που έχουν σπουδάσει? Τουλάχιστον αυτοί εκεί σπουδάσουν και μετά ασκούν το επάγγελμα που σπούδασαν.

Ρωτούν ορισμένοι ποιο είναι το σύστημα υγείας και αν έχουμε συνοδεύσει τραυματισμένο παιδί σε νοσοκομείο στη Κούβα.

Είναι ευρέως γνωστό πως η Κούβα έχει ένα από τα καλύτερα συστήματα υγείας στον Κόσμο και παρέχεται δωρεάν. Έχει τύχει κάποιος από εσάς να συνοδεύσει τραυματισμένο παιδί στα επείγοντα σε κάποιο νοσοκομείο της Ελλάδος; Θέλετε να αναφέρω συγκεκριμένα παραδείγματα; Να αναλύσω το υγειονομικό σύστημα στην Ελλάδα; Παίρνεις τηλέφωνο το 166 και για 10 λεπτά ακούς το ηχογραφημένο μήνυμα, μετά προσπαθείς να συνεννοηθείς με τον υπάλληλο από την άλλη γραμμή που σου λέει «συγγνώμη κυρία μου, δεν υπάρχει διαθέσιμο κάποιο ασθενοφόρο αυτή τη στιγμή», ε μετά από καμιά 2 ώρες έρχονται (αν σε προλάβουν ζωντανό), κάνεις άλλες 2 ώρες να φτάσεις στο νοσοκομείο (ποιο θα εφημερεύει και αν είσαι τυχερός να είναι κοντά στο σπίτι σου, αν υπάρχει νοσοκομείο κοντά στο σπίτι σου ή αν υπάρχει νοσοκομείο στη πόλη σου ή το χωριό σου!), έχει κίνηση, έχει διπλοπαρκαρισμένα, παίζει η τάδε ομάδα είναι κλειστοί οι δρόμοι, γίνεται διαδήλωση. κτλ κτλ, φτάνεις επιτέλους και λες «σώθηκα» (αμ δε!), σου δίνουν χαρτάκι για τη σειρά αναμονής και καλά ξεμπερδέματα! (Να μιλήσω τώρα και για το ασφαλιστικό ή να το αφήσω για άλλη φορά!?) Και για όλα αυτά πληρώνω και φορολογούμαι!

Πολύς λόγος γίνεται και για τη πορνεία στη Κούβα και πως οι γονείς παραχωρούν ορισμένες ώρες το σπίτι τους στις εκδιδόμενες κόρες.

Και πάλι θα απαντήσω πως δε το γνωρίζω αυτό καθώς δεν έτυχε να βρεθώ σε τέτοιο σπίτι, σε τέτοια κατάσταση. Στο άρθρο μου κάνω σαφή τη θέση μου για αυτό το ζήτημα και κατηγορώ όσους επισκέπτονται τη Κούβα για αυτό το σκοπό και έτσι ενθαρρύνουν τη συνέχιση του γεγονότος αυτού. Αλλά να αναφερθώ και στη Ταϋλάνδη ή δε χρειάζεται; Όλοι γνωρίζουν τι συμβαίνει εκεί με τη πορνεία και τη παιδεραστία. Γιατί κανείς δε κατηγορεί τα όσα συμβαίνουν εκεί; Υπάρχει και ένα ρητό που λέει : «Υπάρχουν χώρες με μορφωμένες πόρνες και χώρες με αμόρφωτους διανοούμενους και εκεί που υπάρχουν οι μορφωμένες πόρνες υπάρχει σίγουρα ακόμα ελπίδα..»

Άλλο θέμα που θίγεται από ορισμένους είναι πως στη Κούβα ο μισθός για όλα τα επαγγέλματα είναι ο ίδιος.

Θέλουν να ψάξουν και να μάθουν τι γίνεται στη Δανία; Ε λοιπόν, το ίδιο. Γιατί; Γιατί πιστεύουν πως οι άνθρωποι έτσι επιλέγουν το επάγγελμα τους με κριτήριο αν πραγματικά τους αρέσει να το ασκήσουν και όχι με βάση τον οικονομικό παράγοντα. Μάθε πως η Δανία συγκαταλέγεται ανάμεσα στη λίστα με τις χώρες που ζουν οι πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι!; Πόσοι από τη χώρα μας δεν διάλεξαν να γίνουν γιατροί γιατί ο οικονομικός παράγοντας ήταν αυτός που τους δελέασε και όχι ο ανθρώπινος παράγοντας; Πόσοι από αυτούς που επέλεξαν με βάση τον οικονομικό παράγοντα αποδίδουν καλά στις εργασίες τους; Και αν αποδίδουν ποιο είναι το πραγματικό τους κίνητρο για να αποδώσουν; Φυσικά το να αποκτήσουν περισσότερα χρήματα. Στη Κούβα όμως όλοι δουλεύουν το ίδιο σκληρά με όλους κι ας γνωρίζουν πως όλοι παίρνουν τα ίδια χρήματα με όλους.

Ένας αναγνώστης σχολιάζοντας το άρθρο μου για την Κούβα με τίτλο «Η ζωή στην Κούβα 52 χρόνια μετά από την επανάσταση», γράφει: «Αν πραγματικά σας άρεσε τόσο η Κούβα τότε είναι μια καλή ιδέα να μετακομίσετε εκεί αν και δεν νομίζω ότι θα το κάνετε ποτέ γιατί κανείς δεν πιστεύει πια στους σοσιαλιστικούς παράδεισους που μας πλασάρονται».

Τη βρίσκω μια θαυμάσια ιδέα και θα είμαι φίλε μου εκεί όταν έρθεις να σε φιλοξενήσω όταν θα σε έχει γονατίσει, θα σε έχει κάνει φτωχότερο και δε θα πιστεύεις πια στα ιδανικά, στα ήθη και στα όσα αντιπροσωπεύει ο καπιταλιστικός παράδεισος που σου πλασάρεται.