Δευτέρα 5 Μαρτίου 2012

Άθεοι και προδότες





Του παπα Ηλία Υφαντή 

Το μαύρο μπλοκ της χούντας των προδοτών και δοσίλογων καταρρέει. Κι όμως κάποιοι αφιονισμένοι οπαδοί του επιμένουν αμετανόητοι να παραμένουν εγκάθειρκτοι στις προδοτικές κομματικές τους στρούγκες. Και όχι απλώς δε ντρέπονται, αλλά γίνονται κιόλας επιθετικοί…

Μεταξύ αυτών και ο φίλος μου ο Βασίλης: «Θέλω, μου λέει, να τα πούμε. Πρέπει ν’ αλλάξεις. Γιατί κινδυνεύεις να καταλήξεις στους άθεους της αριστεράς»!…



Γι’ αυτό αναγκάζομαι να πω στο φίλο μου το Βασίλη και σ’ όλους τους ερωτοβαρεμένους με τα κόμματα της προδοσίας, Βασίληδες, κάποιες απλές-θέλω να πιστεύω- αλήθειες: Πιστεύουν, αλήθεια οι θιασώτες της προδοσίας και του δοσιλογισμού ότι μπορεί να υπάρξει και η παραμικρή έστω σχέση ανάμεσα στο χριστιανισμό και το σατανικό σιωνισμό της Μπίλντεμπεργκ και της Τριμερούς!

Των οποίων υπηρέτες χαμερπείς είναι αυτοί, που ασυστόλως δολοφονούν την Ελλάδα και το λαό της. Καθώς «το παίζουν», μάλιστα, και σωτήρες μας!…

Και φθάνουν, ακόμη, και στο αδιανόητο κατάντημα να παραλληλίζουν τα προδοτικά τους κόμματα με το Χριστό. Σαν τον ανοικονόμητο υπουργό των οικονομικών, που τόλμησε, μέσα στην αμετροέπεια της λογοδιάρροιάς του, να πει ότι το κόμμα του είναι « ο αμνός ο αίρων τας αμαρτίας του κόσμου»!
 Ή μήπως θέλγονται απ’ το τρισάθλιο «μέσα-έξω» απ’τα κόμματά κάποιων βουλευτάδων, και το πηγαινέλα τους, απ’ το ένα κόμμα της προδοσίας στο άλλο. Μετακομίζοντας «εξ αθλίων οι άθλιοι, δι’ αθλίων, προς άθλιους», για να θυμηθούμε και τον κυνικό Διογένη.


Που κάνουν τις βουτιές στις απάτες, τη μια ύστερα απ’ την άλλη. Ανάλογα με το πού φυσάει ο άνεμος του αριβισμού και το φαταουλισμού. Σαν τα σκουλήκια στις πυορροούσες πληγές ή τα ποντίκια στο εγκαταλελειμμένες τροφές.

Συνεπώς αυτοί, που θέλουν να φαίνονται και να λέγονται ευσεβείς και ορθόδοξοι χριστιανοί και φοβούνται μήπως μιανθούν απ’ τη σχέση τους με την…άθεη αριστερά, δεν έχουν καμιά πρόφαση δικαιολογίας, για να ακολουθούν τα κόμματα της προδοσίας.

Για όσους θέλουν ν’ ανήκουν στη δεξιά και φοβούνται την… αθεΐα της αριστεράς, υπάρχει ο Παναγιώτης Καμένος. Που και πατριώτης είναι, όπως προκύπτει απ’ τις επιλογές του, αλλά και, κατά τεκμήριο, χριστιανός.

Για τον πρόσθετο λόγο ότι κράτησε σταθερές αποστάσεις απ’ τα κόμματα του δοσιλογισμού. Τόσο απ’ το άθλιο αλισβερίσι ανάμεσά τους, όσο και απ’ την τρόικα των τοκογλύφων του σιωνο-αμερικανο-γερμανικού 4ου Ράιχ…

Οποιαδήποτε άλλη επιλογή τους καθιστά συμμέτοχους και συνένοχους στη χειρότερη από καταβολής του ελληνισμού προδοσία.

Αλλά ας αφήσουμε τώρα τους «ευσεβείς» προδότες κι ας έρθουμε στους…. άθεους αριστερούς: 

Είναι αλήθεια ότι κάποιοι απ’ τους αριστερούς δηλώνουν άθεοι. Η πραγματικότητα όμως αποδεικνύει ότι οι περισσότεροι, κατά βάθος, δεν είναι.

Παράδειγμα χαρακτηριστικό και εύγλωττο; Η περίπτωση του Χαρίλαου Φλωράκη! Ο οποίος, ύστερα από επίσκεψή του στο Άγιο Όρος, εξομολογήθηκε και έφυγε απ’ τη ζωή ως χριστιανός. 

Και θα μπορούσε κανείς μαζί με το Χριστό να πει σε κάποιους «ευσεβείς χριστιανούς» πώς οι Φλωράκηδες «πάνε μπροστά απ’ αυτούς στη βασιλεία του Θεού»!

Αλλά οι περισσότεροι αριστεροί ούτε είναι ούτε δηλώνουν ότι είναι άθεοι! Ίσα, ίσα μάλιστα, που είναι ασύγκριτα καλύτεροι, όπως προαναφέραμε, από κάποιους «ευσεβείς και ορθόδοξους χριστιανούς», που ακολουθούν τα κόμματα του δοσιλογισμού. Για τον πρόσθετο λόγο ότι αγωνίζονται για τη δικαιοσύνη. Την οποία έχουν εξοβελίσει απ’ τον ηθικό τους κώδικα και την πολεμούν με νύχια και με δόντια τα κόμματα της προδοσίας και οι οπαδοί τους.

Για να μας θυμίζουν και πάλι το Χριστό, ο οποίος λέει: «Ου πας ο λέγων μοι, κύριε, κύριε, αλλ’ ο ποιών το θέλημα του πέμψαντός με πατρός»! Δηλαδή αληθινοί χριστιανοί δεν είναι αυτοί, που λένε «Χριστούλη μου» και «Θεούλη μου», τη στιγμή, που υπηρετούν τους αδηφάγους και αδίστακτους τοκογλύφους, αλλά αυτοί, που αγωνίζονται για τη δικαιοσύνη!

Συνεπώς, η πραγματικότητα φωνάζει πως αυτοί, που στηρίζουν και υποστηρίζουν το μαύρο μπλοκ των παπαδημίων κάνουν μεγάλο λάθος, αν νομίζουν πως είναι χριστιανοί!

Αν ήταν όντως χριστιανοί, εδώ και τόσα χρόνια θα στήριζαν και υποστήριζαν το μεγάλο αγωνιστή και αληθινά ευσεβή χριστιανό, τον αείμνηστο Νίκο Ψαρουδάκη… Και σήμερα το κόμμα της Χριστιανικής Δημοκρατίας! Ή τη Δημοκρατική Αναγέννηση του Στέλιου Παπαθεμελή και του Ηλία Σταμπολιάδη. Ή το Πατριωτικό Μέτωπο του Σταύρου Βιτάλη. Που έχει, όπως φαίνεται, φιλορωσικό προσανατολισμό.

Γιατί κακά τα ψέματα! Δεν ταιριάζουν τα χνώτα μας με τους βάρβαρους ρωμαιοκαθολικούς σταυροφόρους και τους κακούργους και λήσταρχους προτεστάντες «συμμάχους» μας. Που έχουν αντικαταστήσει το Θεό με το Μαμωνά.

Που υπονομεύουν, παντοιοτρόπως την ορθόδοξη Ρωσία. Κατέστρεψαν την επίσης ορθόδοξη Σερβία. Και έχουν μεταβάλει την πατρίδα μας σε Νταχάου και Άουσβιτς, καταδικάζοντάς μας σε αργό θάνατο…


1 σχόλιο:

  1. Το ότι ο νικητής γράφει κατά κανόνα την Ιστορία ίσως είναι εν πολλοίς γνωστό και άρα κάπου λογικά (αν και μετά βίας) «αποδεκτό», εκείνο όμως που δεν μπορεί κάποιος να καταπιεί εύκολα είναι το να βασίζει ο νικητής αυτός στην από τον ίδιο πλαστογραφία της αλήθειας τις όποιες θρασείς απαιτήσεις του για τωρινή και μελλοντική καταδυνάστευση των ζωών μας. Το κατ’ εξοχήν παράδειγμα μίας τέτοιας θρασύτητας είναι για την εδώ και 22 αιώνες κατακτημένη χώρα μας ο γνωστός εσμός των ρασοφόρων και των πολυώνυμων συνεργατών και υπηρετών τους που δίχως την παραμικρή ντροπή έρχονται να παρουσιάσουν σαν τάχα… εθνωφελή (!!!) την σαφώς αντεθνική, προδοτική, αντιανθρώπινη και παρασιτική δραστηριότητά τους σε όλες τις περιόδους της μεταχριστιανικής Ιστορίας του έθνους των Ελλήνων π.χ. κατά την λεγόμενη «Τουρκοκρατία» ή, επί το ορθότερων, Οθωμανοκρατία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή