ΕΝΑ ΕΠΙΚΑΙΡΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ!
Του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΛΑΦΑΖΑΝΗ
Οι σκληρές αντιπαραθέσεις του σήμερα φωτίζονται, ίσως, καλύτερα από τοποθετήσεις και συγκρούσεις του πρόσφατου παρελθόντος.
Παραθέτω στη συνέχεια τις βασικές παρατηρήσεις που έκανα ως Ειδικός Εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ το Δεκέμβρη του 2007 κατά τη συζήτηση τουπροϋπολογισμού του 2008 στη Βουλή, όπως είναι καταγεγραμμένες στο Γενικό Πρακτικό των Εισηγήσεων της Βουλής.
Το Δεκέμβρη του 2007 κανείς δεν μίλησε στη Βουλή για την επερχόμενηκρίση. Όλο, σχεδόν, το πολιτικό φάσμα αιωρείτο εκτός τόπου και χρόνου και οι εταίροι του δικομματισμού έπαιζαν μεταξύ τους ανούσια παιχνίδια εξουσίας, θυμίζοντας του επιβάτες του Τιτανικού λίγο πριν την πρόσκρουση.
Ούτε ένας από τους οικονομικούς επιτελείς του δικομματισμού (και όχι μόνο) δεν ανέφερε στις ομιλίες τους ούτε καν τη λέξη κρίση, όχι μόνο στην εσωτερική της πτυχή αλλά ούτε στην πολύ πιο προφανή επερχόμενη διεθνή της διάσταση.
Η παρέμβαση μου τότε στη Βουλή ήταν αφιερωμένη αποκλειστικά στην κρίση και τις δραματικές επιπτώσεις της στη χώρα μας, με αποτέλεσμα να εισπράττω χλευασμούς. Στην ίδια ομιλία τόνιζα στο αμέριμνο σκηνικό ότι ο προϋπολογισμός του 2008, λόγω της επερχόμενης κρίσης, βρίσκεται στον αέρα,ότι το 2008 θα είναι το πρώτο έτος ύφεσης για την ελληνική οικονομία, ενώ ο προϋπολογισμός προέβλεπε ανάπτυξη 4%!!!
Στην ίδια ομιλία μου τόνιζα ότι τα κεντρικά προβλήματα της οικονομίας ήταν τα μεγάλα ελλείμματα στο εμπορικό ισοζύγιο και στο ισοζύγιο πληρωμών, τα οποία, όπως έλεγα, μπορεί να καλύπτονται προσωρινά εντός του ευρώ (αν είχαμε έλεγα εθνικό νόμισμα θα υπήρχε η ανακούφιση της υποτίμησης) αλλά θα ξεσπάσουν πολύ γρήγορα με πολύ επώδυνες παρενέργειες.
Τόνιζα, επίσης, ότι η ανάπτυξη των τελευταίων χρόνων στηριζόταν στον υπέρμετρο δανεισμό και δεν είχε καμμία ενδογενή αναπτυξιακή δυναμική και για αυτό δεν ήταν καθόλου διατηρήσιμη!
Ποιός τα άκουγε; ΚΑΝΕΝΑΣ!!!
Ο ελληνικός Τιτανικός έπλεε ακάθεκτος προς το παγόβουνο, προσέκρουσε αμέριμνος σε αυτό, συνετρίβη και έκτοτε η τραγωδία συνεχώς κλιμακώνεται.
Μεγαλύτερη τραγωδία συνιστά το γεγονός ότι και τώρα ακόμα, κανένας από το αστικό πολιτικό σκηνικό δεν θέλει να βγάλει ούτε ίχνος συμπεράσματος για το μέλλον.
Αντίθετα, ενώ τα προβλήματα της χώρας είναι κατ΄εξοχήν αναπτυξιακά και παραγωγικά, με κορυφαίο το θέμα της αποδοτικότητας της οικονομίας, όλα τα μέτρα που λαμβάνονται είναι μέτρα βάναυσης λιτότητας, που επιτείνουν την ύφεση και επομένως το αδιέξοδο!
Αυτήν την ώρα η ελληνική οικονομία χρειάζεται δύο θεμελιώδη μέτρα, χωρίς τα οποία δεν μπορεί να ανασάνει.
Πρώτον: Στάση πληρωμών στο χρέος με στόχο τη διαγραφή του.
Δεύτερον: Στοιχειώδη προστασία από την ασφυκτική ευρωπαϊκή και εξωτερική ανταγωνιστική πίεση για την επανεκκίνησή της, πράγμα που πρώτα από όλα σημαίνει έξοδο από την ευρωζώνη και συγκρότηση εθνικού νομίσματος και εθνικής νομισματικής πολιτικής για την προνομιακή χρηματοδότηση του δημοσίου και της οικονομίας.
Τα μέτρα αυτά προφανώς δεν είναι εύκολα ούτε θα έχουν εύκολες παρενέργειες. Ούτε, βεβαίως, είναι μέτρα που ανοίγουν αυτομάτως τις πόρτες διεξόδου, αν δεν συνοδευθούν με ένα συνεκτικό σύγχρονο προοδευτικό πρόγραμμα σοσιαλιστικού προσανατολισμού.
Αν η στάση πληρωμών για τη διαγραφή του χρέους και το εθνικό νόμισμα δεν ανοίγουν από μόνα τους τις πύλες της διεξόδου, συναποτελούν, όμως, αφετηριακά μέτρα, χωρίς τα οποία δεν μπορεί η χώρα να απαλλαγεί από το δίδυμο "τρόικα - μνημόνια" και να κάνει ουσιαστικά βήματα μπροστά σε ένα καινούργιο προοδευτικό και σοσιαλιστικό δρόμο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου