Εδώ Σύνταγμα, ακούει κανείς;;;

Τελευταία νιώθω λίγο σαν ΠΑΣΟΚος. Αφήστε με να εξηγηθώ, καθώς ο όρος ΠΑΣΟΚος χρησιμοποιείται κατά κόρον ως ύβρις μεταξύ των αριστερών. Δεν εννοώ κάτι τέτοιο!

Οι περισσότεροι θα γνωρίζετε το γεγονός ότι απέστειλε ο Γραμματέας του ΠΑΣΟΚ επιστολές σε παλαιά μέλη και παλαιούς φίλους του ΠΑΣΟΚ (όπως τουλάχιστον δείχνουν οι δημοσκοπήσεις...). Με αυτές τις επιστολές ο Καρχιμάκης ζητά τη συστράτευσή τους, επιφανειακώς οικονομικά (συνδρομή κτλ), αλλά κυρίαρχα πολιτικά, στο "τιτάνιο έργο" που παράγει η κυβέρνηση του Γ.Παπανδρέου. Βέβαια, επειδή όπως έχει δείξει και η Ιστορία, σε κρίσιμες στιγμές το πραγματικό συμφέρον υπερβαίνει τις κομματικές επιταγές, οι περισσότεροι αποδέκτες τον επιστολών ανταπάντησαν θυμωμένα (είτε δημόσια, είτε στους δικούς τους ανθρώπους) : Δεν είστε το ΠΑΣΟΚ το οποίο στηρίζαμε τόσα χρόνια! Από αυτό το ΠΑΣΟΚ εμείς φεύγουμε!

Θεωρώ πως ο ζητούμενος παραλληλισμός,  σας έχει έρθει ήδη στο μυαλό...Είμαι από αυτούς που λένε στις ηγεσίες της σημερινής Αριστεράς: Δεν είστε η Αριστερά που στηρίζαμε τόσα χρόνια! Νέες εποχές, νέα καθήκοντα! Δεν μπορεί η Αριστερά, σε όλες τις επίσημες εκδοχές της. να αγνοεί τα νέα δεδομένα  που προκύπτουν από την οικονομική κατοχή της χώρας και από την ανταπάντηση του λαϊκού κινήματος με το Κίνημα των Πλατειών!

Η διαφορά έγκειται στο ότι από την Αριστερά, με την ευρεία της έννοια και όχι την "κομματική", δεν είναι και τόσο εύκολο να φύγεις.Και όποιος έχει αποκαλέσει τον εαυτό του έστω και μια φορά Αριστερό, καταλαβαίνει για ποιο πράγμα μιλάω... 

Οπότε, όλοι τελικά, ακόμη και με τις διαφορές μας, "τη βρίσκουμε" στο Σύνταγμα!

Και παλεύουμε με ερωτήματα όπως:

• Πώς θα διώξουμε την Τρόικα από τη χώρα μας;
• Πώς θα επιβάλλουμε το να πληρώσουν τα χρέη αυτοί που επωφελήθηκαν από τα δανεικά (ξένοι και ντόπιοι) και όχι εμείς;
• Με ποιο πολιτικό σύστημα η εξουσία θα ασκείται από το Λαό και για το Λαό;
• Πώς θα πετύχουμε ο καθένας να αμείβεται με βάση τον κόπο της εργασίας του και όχι με άλλα κριτήρια;

Και θα έπρεπε να απαντάμε σε όσους μας κατηγορούν ότι δεν είμαστε αρκετά πολιτικοποιημένοι για να απαντήσουμε σε αυτά τα ερωτήματα ή ότι είμαστε άξεστοι, αγροίκοι και απολίτιστοι:

Αυτοί που μας πήραν το βιβλίο από το χέρι, μας κατηγορούν ότι είμαστε αδιάβαστοι (Μπ. Μπρεχτ)

Και θα έπρεπε να απαντάμε σε όσους περιμένουν πότε θα ξεφουσκώσει το Κίνημα των Πλατειών για να αυτοεπιβεβαιωθούν:

Εμείς, τα παιδιά μας, τα εγγόνια μας, θα υπάρχουμε πάντα, γιατί κοινωνία χωρίς Εργασία δεν νοείται! Και σε χίλια χρόνια εδώ θα είμαστε...Εσάς, κύριοι φιλόδοξοι καθοδηγητές εκ του μακρόθεν, θα σας ξεβράσει η Ιστορία.

Εγώ, και πολλοί άλλοι όπως θεωρώ και ελπίζω, ονειρευόμαστε την Αριστερά που θα είναι σάρκα από τη σάρκα του Λαού μας, που θα θέλει να διδάξει αλλά και να διδαχθεί, που θα νιώθει "σαν το ψάρι στο νερό" και στο τελευταίο καφενείο αυτού του Τόπου! Και προσβλέπουμε ως προς αυτό, και σε υγιείς δυνάμεις εντός της σημερινής Αριστεράς!

Μέχρι όμως να προκύψει αυτή η Αριστερά, θα πολεμάμε τον ξένο και τον ντόπιο εχθρό όπως καταλαβαίνουμε! Οι ανάγκες μας, μέσα από τα σωστά μας και τα λάθη μας, θα γεννήσουν από την αρχή το Καινούργιο!

 Έτσι κι αλλιώς δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα! Αντίθετα έχουμε να κερδίσουμε έναν ολόκληρο κόσμο!

                                                  "Πώς η Ανάγκη, γίνεται Ιστορία!"