Ο "Κανόνας" του 20- 80. Πως η ανατροπή των προτεραιοτήτων μας, μπορούν να μας κάνουν πιο αποτελεσματικούς.

Πηγή: http://epamnt.blogspot.gr

Το 1941, ο J. M. Juran, σύμβουλος διοίκησης και συγγραφέας, διάβασε τις παρατηρήσεις του Vilfredo Pareto (Ιταλός Οικονομολόγος ) το 1906. Ο Pareto, παρατήρησε ότι το 80% της γης στην Ιταλία άνηκε την εποχή αυτή,  στο 20% του πληθυσμού. 

Ο Juran, μετέτρεψε την εμπειρική αυτή παρατήρηση, σε μιά εμπειρική αρχή ή πρακτική που την ονόμασε "Pareto Principle" και άρχισε να την εφαρμόζει σε θέματα ποιοτικής ανάλυσης και διάφορων άλλων πρακτικών.

Η αρχή αυτή είναι επίσης γνωστή και ως "τα ασήμαντα πολλά και τα σημαντικά λίγα". Εμπειρικά, ο Juran, είδε ότι για παράδειγμα, περίπου το 80% ενός προβλήματος, παράγεται από μόνο περίπου το 20% των αιτιών του. Δηλαδή παρατήρησε ότι μερικά αίτια είναι πολύ πιο σημαντικά από άλλα,  στον εμπειρικό λόγο του περίπου 80/20.

Έτσι λοιπόν, για να λυθεί ένα πρόβλημα σε μεγάλο βαθμό (της τάξης του 80% κατά το "Pareto Principle"), θα πρέπει πρώτα να αντιμετωπίσουμε το 20% αυτό των αιτίων που είναι και το πιο υπεύθυνο για το πρόβλημα. 

Αργότερα, ο Juran, αναθεώρησε την αρχή αυτή σε "απαραίτητα λίγα και χρήσιμα πολλά", για να εκφράσει την διαπίστωση του, ότι τα "πολλά", δηλαδή τα 80% δεν πρέπει να αγνοούνται τελείως, αλλά πρέπει να βάζουμε όμως το βάρος στα σημαντικά και απαραίτητα τα οποία όπως είπαμε παρατήρησε εμπειρικά ότι αποτελούν το 20%.

Τι σημαίνουν όλα αυτά, και τι σχέση έχουν με το Ε.Πα.Μ. και τους στόχους μας;

Γενικά, η πρακτική του να βλέπει κανείς ένα πρόβλημα με την οπτική γωνία αυτή, έχει το αποτέλεσμα να είναι κανείς πιό αποτελεσματικός στους στόχους του, να παρέχει καλύτερη ποιότητα στην υλοποίησή τούς. Η χρήση αυτής της αρχής, συνδυασμένη και με άλλες πρακτικές, αποτελεί σήμερα ένα απλό μεν αλλά χρήσιμο "μυστικό" στην διαχείριση έργων, στόχων, και γενικά των αποτελεσματικών ανθρώπων.

Στις διάφορες συναντήσεις μας, τις περισσότερες φορές, όλοι μας πλέον έχουμε ακούσει τις προσκλήσεις για πράξη, για δράση. Επίσης, πολλές φορές έχουμε ακούσει το επιχείρημα, ότι για να δράσει κανείς αποτελεσματικά πρέπει πρώτα να είναι ενημερωμένος. Αλλά το ερώτημα που τίθεται, είναι πόσο ενημερωμένος πρέπει να είναι κανείς για να αρχίσει να δρα;

Το αποτέλεσμα; 

Το αποτέλεσμα είναι πολλοί από εμάς, να σπαταλούμε την πλειοψηφία του χρόνου μας, στο διαδίκτυο, στο να ακούμε ή να διαβάζουμε τα Μέσα Μαζικής Πλύσης Εγκεφάλου, ελπίζοντας, ότι θα είμαστε πιό ενημερωμένοι στην περίπτωση που κληθούμε να δράσουμε.

Το αποτέλεσμα επίσης, ακόμα και μερικούς από εμάς που καλούμαστε "αγωνιστές", είναι ότι σπαταλάμε πολύ χρόνο στο να αγανακτούμε ή να απελπιζόμαστε για την κατοχή που ζούμε σήμερα και τα επερχόμενα χειρότερα. Έτσι όμως χάνουμε το πιό δυνατό μας χαρτί: Την δυνατότητά μας να πράξουμε. 

Επίσης, το αποτέλεσμα είναι πολλές φορές μέσα στην σύγχυσή μας, να προσπάθούμε να ενημερωθούμε, αλλά να μην επικεντρώνουμε την προσοχή μας στα θέματα που θα έπρεπε να είμαστε ενημερωμένοι. Αντί αυτού, επικεντρώνουμε την προσοχή μας σε εφήμερα  σκάνδαλα, και τις καθημερινές ασχολίες των δωσιλογικών ηγετών μας, χάνοντας έτσι την μεγαλύτερη και ποιό σημαντική εικόνα.

Πρακτικά λοιπόν, πως μπορεί ο "κανόνας" του 20%-80% να μας βοηθήσει;

Είναι προφανές ότι η θεώρηση της αναλογίας αυτής είναι εμπειρική και στην ουσία δεν αποτελεί ακριβή μέτρηση. 

Όμως, ο σκοπός της αρχής αυτής, είναι η απόκτηση μιας αποτελεσματικοτερης ζωης, και όχι η συγκεκριμένη μέτρηση για λόγους αριθμητικής ή στατιστικής.  Δείτε την αρχή του 80-20 ως ένα μέσό για να αλλάξετε την οπτική σας γωνία και να βάζετε καλύτερες προτεραιότητες.   

Παρακάτω παραθέτω μερικά πρακτικά παραδείγματα τρόπου σκέψης 80-20 και το πως μπορούν να αλλάξουν το πως βλέπουμε τα πράγματα:

• Στόχοι/αιτήματα το Ε.Πα.Μ.: Όπως έχουν τεθεί οι στόχοι/αιτήματα του Ε.Πα.Μ. μπορεί κανείς αμέσως να παρατηρήσει τον κανόνα του 80-20 στην πράξη. Θα δείτε ότι για παράδειγμα, δεν αναφέρεται στου στόχους του, κάποια συγκεκτιμένη ιδεολογία, ή δευτερεύοντα θέματα όπως είναι η "ανάπτυξη" κλπ. Δεν αναφέρονται καν στα αιτήματα. Αυτό δεν σημαίνει ότι η Χώρα μας δεν έχει προβλήματα άλλα εκτός των αναφερόμενων. Σημαίνει απλά ότι υπάρχει ένα 20% πάνω κάτω των αιτιών για τους οποίους η Χώρα βρίσκεται στην κατάσταση που βρίσκεται, και ως εκ τούτου ΑΥΤΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΘΟΥΝ ΑΜΕΣΩΣ ΚΑΙ ΠΡΩΤΑ. Όλα τα άλλα, χρήσιμα μεν, αλλά δεν αποτελούν το κύριο πρόβλημα της χώρας πιά. Ούτε ιδεολογίες, ούτε θέματα ανάπτυξης, ούτε καν θέματα μεσαίας διαφθοράς. Έτσι λοιπόν, στην ουσία, ως ΕΠΑΜίτες καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε αυτό το 20% των αιτιών που προκαλούν το 80% του προβλήματος τουλάχιστον. 

• Χρήση Internet: 20% του χρόνου μας ας πηγαίνει στην διαδικτύωσή μας, αλλά το 80% να πηγαίνει στις δράσεις ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ και προετοιμασίας στην κοντινή μας κοινωνία (γειτονιές, φίλοι συγγενείς κλπ.). 

• Διαπροσωπικές σχέσεις: Είναι πολύ πιο αποτελεσματικό να μιλάει κανείς στον πραγματικό κόσμο με τους συμπολίτες μας. Για παράδειγμα, το περιβόητο "Chat" μέσω Internet μπορεί να θεωρηθεί ως 20% αποτελεσματικό, ενώ μια πραγματική συνομιλία στον πραγματικό κόσμο, θα είναι αντίστοιχα, τουλάχιστον 4 φορές πιό αποτελεσματική (80%). 

• Προσωπική ενημέρωση/παιδεία: Προτιμήστε σοβαρές βιβλιογραφίες και πηγές για την  ενημέρωσή σας. Στοχεύετε σε 80% σε έγκυρες πηγές. Χωρίς προσπάθεια, δεν υπάρχει πρόοδος.

• Στόχοι προσωπικής γνώσης: Για  τις βασικές γνώσεις που ξέρετε ότι δεν κατέχετε αλλά ξέρετε ότι δεν κατέχετε, δώστε περισσότερο χρόνο. Και για να είστε ενημερωμένοι για τα επίκαιρα, δώστε 20% στα υπόλοιπα. Ζυγίστε τι είναι σημαντικό να ξέρετε  και τί όχι τόσο. 

• Δράσεις: Προτιμήστε να βγείτε έξω, στον πραγματικό κόσμο, και να δράσετε σε άμεσο επίπεδο με τους συμπολίτες μας. Η προσωπική ενημέρωση και ενασχόληση με τα θέματα που απασχολούν και τα τεράστια προβλήματα που έχει η Πατρίδα, ΔΕΝ επιφέρει λύσεις. Οι λύσεις έρχονται από την έμπρακτη ΠΡΑΞΗ αυτών που πιστεύουμε. Αυτό, εμπειρικά σημαίνει 20% προσωπική ενασχόληση, και 80% στην κοινωνία, στον πραγματικό κόσμο. 

• Ψυχολογία: Ας είμαστε σε κατάσταση ενθουσιασμού και αφοσίωσης με στόχο, παρά σε κατάσταση αγανάκτησης. Είναι αποδεδειγμένο, ότι η άβουλη αγανάκτηση δεν επιφέρει θετικές αλλαγές στην κοινωνία. Το συναίσθημα που επιφέρει την μεγαλύτερη αλλαγή είναι το άκρατο πάθος και αγάπη για αυτό που είναι ηθικό και δίκαιο για το σύνολο.  Οπότε αυτό σημαίνει πολύ απλά, 20% αγανάκτηση, και 80% ενθουσιασμός πάθος που μας δίνεται η ευκαιρία να βοηθήσουμε την Πατρίδα.

• Πολιτικοί vs Πολίτες: Η ευθύνη της ύπαρξη μιάς πραγματικής πατριωτικής, λαικής, δίκαιης, δημοκρατικής κοινωνίας, ΠΡΩΤΑ ΚΑΙ ΚΥΡΙΑ (80%) ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΛΑΟ, δηλαδή στον Πολίτη. Μόνο το 20% θα πηγάσει από τους όποιους πολιτικούς, και αυτό θα γίνει ΕΦ ΟΣΟΝ Ο ΠΟΛΙΤΗΣ ΠΡΩΤΑ ΓΙΝΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ. Τι σημαίνει αυτό; Πολύ απλά ασχοληθείτε με τους συμπολίτες σας ΠΡΩΤΑ και ΜΕΤΑ με τους Πολιτικούς!  Ο δημοκράτης, και δίκαιος πολιτικος είναι αποτέλεσμα της κοινωνίας κυρίως, και όχι το αντίθετο. 

Συμπέρασμα:

Η κοινωνία περιμένει στο σύνολό της με κρυφό ενθουσιασμό, την επερχόμενη ανατροπή. Η ανατροπή της κοινωνίας αυτή, θα είναι αποτέλεσμα της προσωπικής μας ανατροπής των προτεραιοτήτων. Δηλαδή θα πρέπει να ανατρέψουμε πρώτα τις δικές μας προτεραιότητες, και να κάνουμε το 20/80 στους διάφορους τομείς που ασχολούμαστε αντεστραμμένο, δηλαδή 80/ 20.

Είναι προφανές ότι η θεώρηση της αναλογίας αυτής είναι εμπειρική και στην ουσία δεν αποτελεί ακριβή μέτρηση. Σε πολλές καταστάσεις, ούτως ή άλλως, η ακριβής μέτρηση είναι αδύνατη. Όμως, η πρακτική αυτή, εφαρμοσμένη στην Ζωή μας, μας αναγκάζει να "ζυγίζουμε" τις πράξεις μας, με τέτοιον τρόπο ώστε αναγκαστικά:

• Να υλοποιούμε τα σημαντικά πρώτα και τα απλά χρήσιμα μετά.
• Να βάζουμε την Χώρα/Πατρίδα πρίν τις προσωπικές μας ιδεολογίες. 
• Να εμβαθύνουμε στις γνώσεις που πρέπει και έχουν πραγματική αξία και όχι σε αυτές που νομίζουμε ή μας είπαν ότι χρειαζόμαστε.
• Να πράττουμε αντί απλά να ενημερωνόμαστε.
• Να δρούμε ως άνθρωποι της κοινωνίας στον πραγματικό κόσμο, και όχι στον στείρο και τελικά αποκομμένο κυβερνοχώρο του Internet.
• Να θέτουμε στόχους που πραγματικά έχουν αξία, και όχι απλά να οδηγούν σε αναποτελεσματικότητα.
• Να καταλάβουμε ότι η ιδιοτελής εργασία για τον εαυτό μας, όσο σκληρή και αν είναι, ποτέ δεν θα έχει το αποτέλεσμα που έχει η σκληρή εργασία για την κοινωνία ή την ομάδα. 

Ας κάνουμε την ανατροπή λοιπόν, και ας την αρχίσουμε από εμάς!!!