Γυρεύοντας τον Άρη: Τι έψαχνα και τι βρήκα ... Του Κωστή Δρίβα

Πηγή: http://aristeri-diexodos.blogspot.com

Ο πρωτοκαπετάνιος και ιδρυτής του ΕΛΑΣ, Άρης Βελουχιώτης

Ο παρακάτω διάλογος δεν είναι φανταστικός, δεν αποτελεί απόσπασμα κάποιου μυθιστορήματος, κάποιας μυθιστορηματικής βιογραφίας ούτε κάποιου αφηγήματος αφιερωμένο στο πρωτοκαπετάνιο του ΕΛΑΣ Άρη Βελουχιώτη. Ο διάλογος γίνεται ανάμεσα στον συντάκτη και σε κάτοικο του χωριού στο καφενείο της πλατείας, το μεσημέρι στις 16/06/2012,ανήμερα του θανάτου του Άρη, στη πλέον κατειλημμένη από δυνάμεις της Χρυσής Αυγής, Μεσούντα Άρτας, το τελευταίο χωριό που πέρασε ο Άρης Βελουχιώτης. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή…

-Γεια σας πατριώτες!

-Γεια σ κι σένα πατριώτ! Απούθε είσαι;

-Απ'την Άρτα, απ'την Αγία Παρασκευή

-Και τι χαλεύεις εδώ απάν;

-Ήρθα για τον Άρη!

-Καλά, κι δε το μάθαταν αυτού κατ ότι προυχθές τουν σκότουσαν τον Άρη;

________________________________________________________________________

Μεσούντα: Ο τελευταίος σταθμός του Άρη

Φωτογραφία: Κωστής Δρίβας 16/06/2012

Ακούγοντας αυτά τα λόγια έπαθα σοκ παρότι το συμβάν της βεβήλωσης του μνημείου του Άρη Βελουχιώτη το γνώριζα, μου το είχαν πει. Αγρίεψα, κοκκίνισα, μου ανέβηκε κόμπος στο λαιμό, οργίστηκα, βούρκωσα, ένιωσα τέτοια ντροπή που ήθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί γιατί αισθάνθηκα ότι σαν αριστερός αγωνιστής είχα κι εγώ μερίδιο για το έγκλημα που συνέβηκε, για το έγκλημα που συνέβαινε εκείνη την ώρα που βρισκόμουν εκεί.

Το τραγικό τέλος

Η Μεσούντα βρίσκεται βορειοδυτικά της Χαράδρας του Φάγκου εκεί που ο Άρης με 20 μαυροσκούφηδες και τον υπαρχηγό του καπετάν Τζαβέλα έδωσε τη τελευταία του μάχη και άφησε τη τελευταία του πνοή. Κανείς δε τον έπιασε, δε τον αιχμαλώτισε, δε τον σκότωσε. Εξαιτίας τραυματισμού στη μάχη, αφού διέταξε το τμήμα του να διαφύγει περνώντας το ποτάμι, αυτοκτόνησε μαζί με το καπετάν Τζαβέλα όντας κυκλωμένος από τις δυνάμεις των προδοτών της πατρίδας, τους κυνηγούς κεφαλών του δωσιλογισμού, τους δολοφόνους των απελευθερωτών της Ελλάδας, τους εγγυητές της αντίδρασης και του εγγλέζικου ιμπεριαλισμού (αρχηγός του στρατού τότε ήταν ο βρετανός στρατηγός Σκόμπυ κατόπιν της συμφωνίας της Καζέρτα).

Άποψη της βορειοδυτικής πλευράς εισόδου της Χαράδρας του Φάγκου. Ελάχιστα μόνο χιλιόμετρα νοτιότερα ο Άρης με 20 μαυροσκούφηδες συντρόφους του έδωσε τη τελευταία μάχη. Ο ποταμός που διακρίνεται είναι ο Αχελώος.

Φωτογραφία: Κωστής Δρίβας 16/06/2012

Κατόπιν οι δωσίλογοι, υπό τη καθοδήγηση του οπλαρχηγού Βόιδαρου, έβαλαν έναν από τους αιχμάλωτους συντρόφους του Άρη, το Δράκο, να αποκεφαλίσει τα δύο πτώματα με ένα σουγιά και ολοκλήρωσαν τη βεβήλωση και τη κτηνωδία με το κρέμασμα των κεφαλών των Άρη και Τζαβέλα σε κεντρικό φανοστάτη της πλατείας Ρήγα Φεραίου στα Τρίκαλα και στήνοντας γλέντι γύρω από αυτά. Τραγική ειρωνεία αποτελεί το γεγονός πως την ημέρα που ο Άρης πέθανε το ΚΚΕ δημοσίευσε στο Ριζοσπάστη τη διαγραφή του η οποία είχε αποφασιστεί από τον Απρίλιο με εντολή «ούτε ψωμί ούτε νερό στο δηλωσία-Μιζέρια(προπολεμικό παρατσούκλι) Άρη» και είχε κρατηθεί μυστική. Τα κεφάλια και οι σοροί των καπεταναίων δε βρέθηκαν ποτέ και αγνοούνται μέχρι σήμερα.

Στην οδυνηρή πραγματικότητα του σήμερα

Το βράδυ της Πέμπτης 14/06 με κινήσεις και τακτική του «Δήμιου Χάιντριχ» υπαρχηγού των SSκαι προπαγάνδα που θα ζήλευε ακόμη κι ο Γκέμπελς, ξύπνησαν μνήμες από τη νύχτα των κρυστάλλων στη ναζιστική Γερμανία. Οι απόγονοι των δωσίλογων, οι φανατικοί υποστηρικτές του Χίτλερ και της «Τελικής λύσης»  και πλέον νομιμοποιημένοι και εκλεγμένοι στο αστικό ελληνικό κοινοβούλιο, ανέλαβαν δράση:

Το μνημείο πριν τη βεβήλωση

Πηγή: ΤΑ ΝΕΑ online

Το μνημείο του Άρη Βελουχιώτη βεβηλωμένο, σπασμένο, αποκαθηλωμένο

Φωτογραφία: Κωστής Δρίβας 16/06/2012

 Η εικόνα ξεκουφαίνει. Οι μαρμάρινες πλάκες του μνημείου εξαφανίστηκαν ενώ κάποια μικρά σπασμένα κομμάτια παραμένουν εκεί, η μπρούτζινη προτομή του καπετάνιου που κοσμούσε το μνημείο άφαντη. Το μνημείο του Άρη κατακρεουργημένο, αποκαθηλωμένο.

 Πρόκειται για μια πράξη πέρα για πέρα πολιτική. Όχι εδώ δεν πρόκειται για εκτόνωση! Είναι μια πράξη η οποία πιστή στις αρχές του ναζισμού και της ναζιστικής προπαγάνδας προσπαθεί να επιτελέσει το βρώμικο, αντιλαϊκό, ανθελληνικό της έργο: Να σβήσει μια για πάντα από τις μνήμες του λαού στην Εθνική Αντίσταση, τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα και τους εθνικούς και λαϊκούς ήρωες που πολέμησαν με λύσσα τον εχθρό ντόπιο και ξένο και κατάφεραν να ελευθερώσουν τη πατρίδα από τη μπότα του κατακτητή σε πείσμα της αντίδρασης ντόπιας και ξένης!

 Την ίδια μέρα σε ένδειξη της αντιδραστικότητάς τους και της στήριξής τους προς τέτοιου είδους ναζιστικές πρακτικές τα ΜΜΕ, τα οποία είναι όντως οίκοι ανοχής, αφού πολιτικές "εταίρες" σα τη ΧΑ «πουλάνε» και «τα φέρνουν» μετέδιδαν πως-άκουσον άκουσον-εκλάπη(!!!) η προτομή του Άρη Βελουχιώτη αποφεύγοντας να πούνε την αλήθεια και προσπαθώντας εντέχνως να παραπλανήσουν για να μη χρεωθεί κανένα κόστος η ΧΑ

 Το να σβήσουν, να τσακιστούν και να εξαφανιστούν με οποιοδήποτε μέσο και τρόπο οι μνήμες των αγώνων, των νικών και των κατακτήσεων του λαού είναι ένα βδέλυγμα, ένα ανοσιούργημα της ακραίας ναζιστικής θεωρίας και προπαγάνδας του σκότους, του μίσους και του φόβου. Σκοπός είναι να τρομοκρατηθεί ο λαός, να ποδοπατηθεί το ηθικό του σε σημείο τέτοιο που να υποδέχεται τους εχθρούς του ως συμμάχους, σωτήρες ή "δικά του παιδιά" στη λογική του «το μη χείρον, βέλτιστο».

 Είναι ένα σχέδιο που η Χρυσή Αυγή παλεύει με όλα της τα μέσα και με όλους τους δυνατούς τρόπους με την τακτική της κυκλωτικής κίνησης κατακτώντας πρώτα την περιφέρεια και πολιορκώντας εν συνεχεία τα αστικά κέντρα.

 Η Χρυσή Αυγή άξιος συνεχιστής του NSDAP του ναζιστικού κόμματος καταφέρνει σήμερα ότι δε κατάφερε ο Χίτλερ με το στρατό κατοχής, τα τάγματα ασφαλείας, τους δοσίλογους, τους χαφιέδες και τους προδότες:

Από τη κεντρική πλατεία τη Μεσούντας: Διακρίνεται κτίριο με ταμπέλα που με την επιγραφή: Λαϊκός Σύνδεσμος Χρυσή Αυγή και τη χαρακτηριστική χρυσαυγίτικη σβάστικα στη μέση

Φωτογραφία: Κωστής Δρίβας 16/06/2012

Το ελληνικό βουνό ο τόπος αυτός ο πάντα ελεύθερος, που δε γνώρισε κατοχή, που δεν ένιωσε το βάρος της μπότας του κατακτητή, που αντιστάθηκε, για πρώτη φορά βλέπει τη σβάστικα να προσπαθεί να το λερώσει, να του σβήσει με το έτσι θέλω την τόσο ένδοξη, αντιστασιακή, ηρωική ιστορία του. Στρατηγικής σημασίας για τους εχθρούς του λαού η επί της ουσίας κατάληψη της Μεσούντας Άρτας και ο «στολισμός» της με σύμβολα τα οποία προσβάλουν κατάφωρα τη μνήμη του χωριού και των αγωνιστών που πέθαναν για να υπερασπιστούν την ελευθερία του.

Κεντρική πλατεία Μεσούντας 16/06/2012:Ανήμερα του θανάτου του Άρη μέλη της Χρυσής Αυγής Άρτας έκαναν «κατήχηση» σε κατοίκους του χωριού και μοίρασαν προεκλογικό υλικό.

Φωτογραφία: Κωστής Δρίβας 16/06/2012

Και το θέμα δε κλείνει εκεί. Μιλώντας με κόσμο στο καφενείο με πληροφόρησαν πως το 2007 προσπάθησαν να ανατινάξουν το μνημείο προκαλώντας του μόνο μικρές υλικές ζημιές. Επίσης με πληροφόρησαν πως δεν είναι μόνο το μνημείο του Άρη το οποίο βεβηλώθηκε, αλλά και στο μνημείο του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, προς τιμή του καπεταν Παλιούρα (ο οποίος κατάγονταν από τα Θεοδώριανα Άρτας), στο χωριό Μελάτες Άρτας προκλήθηκαν φθορές από «αγνώστους».

-Κι εσείς γιατί δε κάνετε τίποτα, δε λέτε κάτι για αυτό;

-Και τι να πεις; Φοβάσαι..

Αποστομωτική η απάντηση ομολογουμένως.

 O Θόδωρος Τζαλοκώστας, ανθ/γός του ελληνικού στρατού. Αργότερα ο θρυλικός «καπετάν Παλιούρας» του ΕΛΑΣ, δεξί χέρι του Άρη Βελουχιώτη. Αυτοκτόνησε στους Μελάτες το 1947 για να μην πέσει στα χέρια των αντιπάλων. (Αρχείο Χαράλ. Διαμάντη)

 Οι ενέργειες αυτές που ξυπνάνε μνήμες και φέρνουν στο νου γεγονότα εποχών που νομίζαμε  ξεχασμένες, κάθε άλλο παρά τυχαίες είναι. Είναι προϊόντα μιας οργανωμένης προσπάθειας ξεριζωμού της μνήμης μια απόπειρα κατάληψης όλων των τόπων μαρτυρίου του λαού και των λαϊκών αγωνιστών με το πιο εμφατικό τρόπο. Κατάληψης και διαστρέβλωσης των μηνυμάτων τους, χαλκίδευσης, παραχάραξης της ιστορίας αγώνων του λαού μας. Καισαριανή, Καλάβρυτα, Δίστομο, Κομμένο, Δομνίστα, Βιάνος είναι οι στόχοι της Χρυσής Αυγής. Θέλουν να σβήσουν κάθε μαρτυρία, να βουλώσουν κάθε στόμα, να πνίξουν κάθε φωνή και να τσακίσουν κάθε αντίσταση.

 Σίγουρα ο Γιόζεφ Γκέμπελς, υπουργός «Δημόσιας Διαφώτισης και Προπαγάνδας» του ναζιστικού καθεστώτος θα ήταν περήφανος για την είσοδό τους στη Βουλή. Σας μεταφέρω απόσπασμά του από άρθρο του στην εφημερίδα Der Angriff (Η επίθεση) την οποία ο ίδιος εξέδιδε:

«Θα μπούμε στο Ράιχσταγκ για να εφοδιαστούμε από το οπλοστάσιο της δημοκρατίας με τα όπλα της. Θα γίνουμε βουλευτές για να εξουδετερώσουμε το πνεύμα της Βαϊμάρης χρησιμοποιώντας το ίδιο. Εάν η δημοκρατία είναι τόσο ηλίθια ώστε να μας δώσει το ελεύθερο, και μάλιστα και βουλευτική αποζημίωση για αυτό, είναι θέμα δικό της. ... Κάθε νομικό μέσο μάς είναι ευπρόσδεκτο για την ανατροπή των σημερινών καταστάσεων. Εάν πετύχουμε στις εκλογές να βάλουμε εξήντα έως εβδομήντα αγκιτάτορες του κόμματος στα διάφορα κοινοβούλια, μελλοντικά το ίδιο το κράτος θα εξοπλίσει και θα υποστηρίξει οικονομικά τον αγώνα μας. ... Και ο Μουσολίνι είχε μπει στο κοινοβούλιο. Κι όμως δεν άργησε να οργανώσει την πορεία προς τη Ρώμη. ... Ερχόμαστε ως εχθροί! Όπως ο λύκος που πέφτει σε κοπάδι προβάτων, έτσι ερχόμαστε. Τώρα δεν είστε πλέον μεταξύ σας! Και δε θα έχετε μεγάλη χαρά με εμάς!»

Είναι πολιτική τακτική που η Χρυσή Αυγή επιλέγει να έχει γραφεία στο τόπο που πέθανε ο μεγαλύτερος ηγέτης της Ελληνικής Αριστεράς, η μεγαλύτερη μορφή της Αντίστασης! Είναι πολιτική τακτική που τρεις μέρες πριν την επέτειο του θανάτου του Άρη βεβηλώνουν το μνημείο του, είναι πολιτική τακτική ΑΝΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΤΟΥ ΑΡΗ, ΣΤΟ ΤΟΠΟ ΠΟΥ ΠΕΘΑΝΕ, ΠΑΡΑΜΟΝΕΣ ΕΚΛΟΓΩΝ ΕΝ ΜΕΣΩ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗΣ, ΜΕΡΑ ΜΕΣΗΜΕΡΙ, ΝΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΝΟΥΝ ΚΟΣΜΟ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΜΙΛΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΜΟΙΡΑΣΟΥΝ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΟ ΥΛΙΚΟ!

ΜΑ ΠΑΝΩ ΑΠ’ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΥΒΡΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟ ΤΟΥΤΟΥ ΤΟΥ ΛΑΟΥ,
ΕΙΝΑΙ ΥΒΡΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΔΩΣΕΙ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΚΑΙ ΤΗ
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.

 Τιμούμε τη μνήμη του Άρη σημαίνει συνεχίζουμε τον αγώνα του

Κατόπιν των γεγονότων που έχουν διαδραματιστεί όπως τα περιέγραψα παραπάνω καθώς και στο κεντρικό πολιτικό σκηνικό προκύπτει ανάγκη επιτακτικότερη από ποτέ, να ορθώσουμε το ανάστημά μας και να αρχίσουμε να δημιουργούμε αναχώματα ενάντια στην φασιστική απειλή, η οποία έντεχνα καλλιεργήθηκε, χρηματοδοτήθηκε και χρησιμοποιήθηκε ως «χρυσή εφεδρεία» από το καθεστώς, με αποκορύφωμα την ένταξη και εδραίωσή της στο αστικό κοινοβούλιο.

Καταρχάς μια πρώτη εκτίμηση για τη ΧΑ είναι πως πρόκειται για ένα ακραίο ναζιστικό-φασιστικό μόρφωμα όσον αφορά τις ιδεολογικές του καταβολές, θέσεις και πρακτικές. Πρόκειται για ιδεολογίες με ανεπτυγμένο σε μεγάλο βαθμό το στοιχείο του τυχοδιωκτισμού και του λαϊκισμού από την αρχή μέχρι το τέλος της πολιτικής τους γραμμής και πρακτικής. Η στόχευσή τους είναι ένα ακροατήριο που καταλαμβάνει τα χαμηλότερα τμήματα της κοινωνίας αποτελούμενο από μερίδες που αποτελούν παραδοσιακούς στόχους για το σύστημα και τις οποίες η εφαρμοζόμενη πολιτική έχει πετάξει στο περιθώριο. Εξ ου και η πρωτοφανής απήχηση που βρίσκουν σε περιοχές στρατηγικά ξεχασμένες από το αστικό κράτος. Με βάση αυτή την ανάλυση εξάγονται τα

εξής συμπεράσματα:

1. Πρόκειται για ένα κόσμο στον οποίο θα μπορούσε και οφείλει η αριστερά να έχει

μεγάλη απήχηση κι αναφορά.

2. Όσο η κρίση θα βαθαίνει, μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού θα

περιθωριοποιείται. Σε περίπτωση που δεν αναλάβουμε άμεσα δράση και

πρωτοβουλίες για να κερδίσουμε αυτό τον κόσμο, τόσο το ακροατήριο της ΧΑ

θα μεγαλώνει.

Το πιο επικίνδυνο χαρακτηριστικό της όμως είναι ότι πρόκειται για μια

σύγχρονη «Λερναία Ύδρα» και άρα το ζητούμενο δεν είναι ΜΟΝΟ να της κόψεις το

κεφάλι σε οργανωτικό επίπεδο. Χρειάζεται να έχεις και τη «φωτιά» σε επίπεδο πολιτικό:

θέσεις, επιχειρήματα, απαντήσεις, λύσεις, με δυο λόγια πρόταση που να απαντάει στα

ερωτήματα του κόσμου, η οποία θα αποστοιχίζει το πολιτικό τους λόγο, θα φρενάρει

την επιρροή που ασκούν και θα απελευθερώνει μεγάλο δυναμικό από τις γραμμές

τους. Διαφορετικά το μόνο που θα πετύχεις είναι στη θέση του κομμένου κεφαλιού να

προκύπτουν 2 καινούργια, και με τον καιρό θα βρίσκεσαι σε όλο και χειρότερη θέση.

Υπ’ αυτή τη σκοπιά και σε πρώτο επίπεδο το ερώτημα για το πώς να τους

αντιμετωπίσουμε απαντάται ως εξής:

1. Πρέπει να είμαστε κυρίαρχοι και ηγεμονικοί ως προς τον ορισμό των επιπέδων στα οποία θα κληθούμε να τους αντιμετωπίσουμε. Να είμαστε εμείς δηλαδή αυτοί που θα διαλέγουν «το γήπεδο» της πολίτικης αντιπαράθεσης τόσο ως προς το χώρο όσο και ως προς τις θεματικές. Θα πρέπει να αποδομούμε τα λαϊκίστικα επιχειρήματα τους που δεν αποτελούν απάντηση και λύση για κανέναν πρόβλημα. Θα πρέπει να κάνουμε σαφές ότι δεν θέλουν να λύσουν τα

προβλήματα, θέλουν αυτά να υπάρχουν και να διογκώνονται ώστε πάνω στην οργή και την αγανάκτηση να καλλιεργούν μίσος και να στρατολογούν.

2. Θα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι και έτοιμοι να τους αντιμετωπίσουμε σε όλα τα επίπεδα χωρίς αντιφάσεις και δεύτερες σκέψεις. 

3. Να μην αρκούμαστε στη στείρα ανάδειξη του φασιστικού – ναζιστικού τους προσωπείου καθώς μόνο αυτό δε φτάνει. Η κατάσταση έχει προχωρήσει και το δυναμικό στο οποίο αναφέρονται δε πείθεται μόνο με τέτοια επιχειρήματα. Εφόσον δυσκολεύεται να αντιμετωπίσει τις στοιχειώδεις ανάγκες της καθημερινότητας θα «πάει και με το διάολο». Πρέπει να δώσουμε απάντηση πολιτική και πρακτική στην ικανοποίηση αυτών των στοιχειωδών αναγκών επιβίωσης του λαού.

4. Πρέπει να πάρουμε πρωτοβουλίες για τη συγκρότηση συλλογικοτήτων, μορφών αυτοοργάνωσης του λαού, με τη δημοκρατία στη γειτονιά και στο χώρο δουλειάς να σπάσουμε το τρόμο και το πανικό που διασπείρεται εντέχνως. Να βρεθούμε στο πλευρό όσων τολμούν να ορθώσουν το ανάστημά τους.

5. Να εξηγήσουμε ότι δεν έχουν καμιά σχέση με τον πατριωτισμό του λαού μας. Ότι δεν ήταν δίπλα σε κανέναν αγώνα του. Ότι ήταν απέναντι και με τον αντίπαλο.  Ότι το εθνικιστικό τους μίσος και η ρατσιστική απάνθρωπη βία τους δεν έχουν καμιά σχέση με την αυθεντική αγάπη του λαού για την πατρίδα του, για τον τόπο που ζει και βγάζει με μόχθο τη ζωή του!

6. Να δώσουμε έμφαση στο ρόλο που τους έχει αναθέσει το σύστημα. Να δείξουμε ότι είναι η «άγρια όψη του ίδιου νομίσματος» με τα κόμματα του καθεστώτος. Εκεί που δεν φτάνουν τα παπαγαλάκια και τα τρομοκρατικά διλήμματα, εκεί που δεν αρκεί η επίσημη καταστολή, εκεί αρχίζει ο ρόλος τους για την καταστολή των αγώνων του λαού για την αποτροπή της δυνατότητας του να κατακτήσει τη λευτεριά του από ξένους και ντόπιους δυνάστες!

Επίλογος

Αυτό που δε γνώριζαν οι τότε διώκτες του Άρη και όπως φαίνεται δεν εννοούν να

καταλάβουν οι σημερινοί του διώκτες είναι ότι τον Άρη Βελουχιώτη δε μπορείς να

τον αλλοιώσεις, δε μπορείς να τον φθείρεις, δε μπορείς να τον σκοτώσεις. Ο

αγώνας του λαμπρό παράδειγμα παλικαριάς κι ανδρείας, έμπνευση για τους απανταχού

αγωνιστές. Η πολιτική του οξυδέρκεια φάρος για το κάθε σκεπτόμενο αγωνιστή.

Παλικάρι ακόμα και στο θάνατο! Φάρος φωτεινός η τεράστια φυσιογνωμία του για τους

αγώνες του λαού!

«Του καπετάν Άρη»

Βαριά στενάζουν τα βουνά κι ο ήλιος σκοτεινιάζει,

το δόλιο το Μικρό Χωριό και πάλι ανταριάζει

Λαμποκοπούν χρυσά σπαθιά, πέφτουν ντουφέκια ανάρια,

ο Άρης κάνει πόλεμο, μ' αντάρτες παλικάρια.

Έλα, βρε άπιστε Ιταλέ, κορόιδο Μουσολίνι,

να μετρηθούμε οι δυο μαζί, να ιδείς το τι θα γίνει

Δεν έχεις γέρους κι αρρώστους, μικρά παιδιά να σφάξεις,

ούτε κοπέλες ντροπαλές, ούτε χωριά να κάψεις,

παπάδες για να τυραννάς, στη μέση στο παζάρι,

έχεις μπροστά σου σήμερα τ' αντάρτικα του Άρη,

που γρήγορος σαν τον αητό, σαν το γοργό τ' αγέρι,

προδότες έσφαξε πολλούς με δίκοπο μαχαίρι.

Αλέκος Ξένος 1942

«Θρυλικός ο Άρης Βελουχιώτης. Ο πρώτος που άρχισε του λαού στα βουνά κι ο

τελευταίος που την έκλεισε με τον τραγικό του θάνατο. Η πρώτη ψυχή του αγώνα

κι η τελευταία του πνοή. Λίγοι το καταλάβανε, όπως ο Άρης, πως οι εχθροί της

Ελλάδας (ξένοι και ντόπιοι) θα μετατρέπανε τη νίκη του έθνους σε νίκη των

εχθρών του.

Τιμή και δόξα στο ασύγκριτο παλικάρι.

Τιμή και δόξα και στο λαό, που τόνε γέννησε».

Κ. Βάρναλης

ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΟ ΠΡΩΤΟΚΑΠΕΤΑΝΙΟ ΤΟΥ ΕΛΑΣ ΑΡΗ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ!

ΑΘΑΝΑΤΟΣ!

1. ____________________________________________________ 
   
   Αν θέλετε να δείτε και ένα αφιέρωμα που κάναμε για τον Άρη Βελουχιώτη, τη ζωή και τον θάνατό μου με ιστορικά στοιχεία, φωτογραφίες και ντοκιμαντές κάντε κλικ εδώ