¨Δεν¨- ήξεραν , δεν ρώταγαν ; ΤΙ ΕΛΕΓΕ Ο ¨ΛΕΝΙΝ¨ ΓΙΑ ΤΗΝ ¨ΕΝΩΜΕΝΗ ΕΥΡΩΠΗ...¨

Πηγή: http://seisaxthia.blogspot.com/2011/12/blog-post_562.html

ΤΟΥ ¨ΝΤΑΝΤΟΝ¨ ( ΕΠΙΜΈΛΕΙΑ - ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΌ ΣΧΌΛΙΟ ) .

Που την έκανε ¨σημαία του¨ ο κατακαημένος ¨προοδευτικός κόσμος¨ και σχεδόν όλη η ¨Αριστερά¨  σαν ένα ¨ουδέτερο όραμα ¨ ;

¨Δεν¨-  ήξεραν , δεν ρώταγαν , ώστε να μην ¨ξαφνιάζονται¨ σήμερα  για την εξέλιξη της ¨Ευρώπης των Λαών ¨ και γα την σημερινή οικονομική κρίση; 

  

Διαβάστε , έτσι  ¨για την ιστορία ¨.  Και φυσικά παραθέτοντας δεν θα πει πως συμφωνούμε με την όποια πολιτική πρωτοβουλία του Λένιν. Εκτιμούμε όμως πως το θεωρητικό του έργο στην ανάλυση του ιμπεριαλισμού την περίοδο του καπιταλισμού ή μάλλον σαν ¨νομοτελειακή εξέλιξη και  κατάληξη του καπιταλισμού¨ , ανήκει στα έργα που επιβεβαιώθηκαν και επιβεβαιώνεται καθημερνά. Ένα γεγονός που το προσπέρασαν και προσπερνούν- ακόμα- πολύ Αριστεροί , είτε ¨ρεφορμιστές¨ , είτε πολύ... ¨ταξικοί αριστεροί ¨. 

Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα να αντιγράψουμε τα αποσπάσματα αυτά από δημοσίευση στον ¨Ριζοσπάστη¨  και μάλιστα με την επιμέλεια του Ν. Μπογιόπουλου , ο οποίος έγινε ¨μπεστ -σέλερ ¨ με το βιβλίο στο οποίο  ¨μέμφεται¨ τον ¨ηλίθιο λαό ¨ που δεν καταλαβαίνει πως ¨είναι ο καπιταλισμός ¨ η αιτία της κρίσης , ΑΛΛΑ δεν λέει τίποτα για τους ηλίθιους που δεν καταλαβαίνουν πως είναι ΚΑΙ ο ¨υπαρκτός - ανύπαρκτος σοσιαλισμός ¨  που έσβησε - περιόρισε σοβαρά την Ελπίδα των λαών και των εργαζομένων για μια σοβαρή εναλλακτική λύση απέναντι στον καπιταλισμό με αποτέλεσμα να οδεύουμε σήμερα προς την Βαρβαρότητα.

Από :http://www1.rizospastis.gr/columnPage.do?publDate=10/12/2011&columnId=1821

 «Για το σύνθημα των Ενωμένων Πολιτειών της Ευρώπης»

«(...) Από την άποψη των οικονομικών όρων του ιμπεριαλισμού, δηλαδή της εξαγωγής κεφαλαίων και του μοιράσματος του κόσμου από τις «προηγμένες» και «πολιτισμένες» αποικιακές δυνάμεις, οι Ενωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα σε καπιταλιστικό καθεστώς είτε είναι απραγματοποίητες, είτε είναι αντιδραστικές.

*

Το κεφάλαιο έγινε διεθνές και μονοπωλιακό. Ο κόσμος είναι μοιρασμένος ανάμεσα σε μια χούφτα μεγάλες Δυνάμεις, δηλαδή Δυνάμεις που έχουν επιτυχίες στη μεγάλη καταλήστευση και καταπίεση των εθνών (...)

Σε συνέχεια: η Αγγλία, η Γαλλία και η Γερμανία έχουν τοποθετήσεις στο εξωτερικό όχι μικρότερες από 70 δισεκατομμύρια ρούβλια. Για να εισπράττουν το "θεμιτό" εισοδηματάκι τους από το στρογγυλούτσικο αυτό ποσό - ένα εισοδηματάκι που ξεπερνάει τα τρία δισεκατομμύρια ρούβλια το χρόνο - υπάρχουν οι εθνικές επιτροπές των εκατομμυριούχων, που ονομάζονται κυβερνήσεις, που διαθέτουν στρατό και πολεμικό στόλο και "τοποθετούν" στις αποικίες και στις μισοαποικίες τα χαϊδεμένα παιδιά και τα αδέλφια "του κυρίου δισεκατομμυρίου" σαν αντιβασιλείς, προξένους, πρεσβευτές, κάθε λογής υπαλλήλους, παπάδες και άλλες βδέλλες.

*

Ετσι είναι οργανωμένη στην εποχή της ανώτατης ανάπτυξης του καπιταλισμού η καταλήστευση ενός περίπου δισεκατομμυρίου πληθυσμού της γης από μια χούφτα μεγάλες Δυνάμεις. Και είναι αδύνατο μέσα στον καπιταλισμό να υπάρξει διαφορετική οργάνωση. Να παραιτηθούν από τις αποικίες, από «τις σφαίρες επιρροής», από την εξαγωγή κεφαλαίων; Το να σκέπτεται κανείς έτσι, σημαίνει ότι κατεβαίνει στο επίπεδο ενός παπά, που κάθε Κυριακή κηρύσσει στους πλουσίους το μεγαλείο του χριστιανισμού και τους συμβουλεύει να δωρίζουν στους φτωχούς... αν όχι μερικά δισεκατομμύρια, τουλάχιστο μερικές εκατοντάδες ρούβλια το χρόνο.

*

Οι Ενωμένες Πολιτείες της Ευρώπης στις συνθήκες του καπιταλισμού θα ισοδυναμούσαν με συμφωνία για το μοίρασμα των αποικιών. Στον καπιταλισμό όμως δεν μπορεί να υπάρξει άλλη βάση, άλλη αρχή μοιρασιάς εκτός από τη δύναμη. Ο δισεκατομμυριούχος δεν μπορεί να μοιράσει με οποιονδήποτε άλλον "το εθνικό εισόδημα" μιας καπιταλιστικής χώρας παρά μόνο: "ανάλογα με το κεφάλαιο" (κι ακόμη πρέπει να προσθέσουμε ότι το μεγαλύτερο κεφάλαιο θα πάρει περισσότερα απ' όσα του αναλογούν). Ο καπιταλισμός σημαίνει ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής και αναρχία στην παραγωγή. Το να κηρύσσει κανείς μια "δίκαιη" μοιρασιά του εισοδήματος σε μια τέτοια βάση είναι προυντονισμός, στενοκεφαλιά μικροαστού και φιλισταίου. Το μοίρασμα δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά παρά "σύμφωνα με τη δύναμη". Η δύναμη όμως αλλάζει με την πορεία της οικονομικής εξέλιξης. Υστερα από το 1871 η Γερμανία δυνάμωσε 3-4 φορές πιο γρήγορα από την Αγγλία και τη Γαλλία (...).

*

Για να ελεγχθεί η πραγματική δύναμη ενός καπιταλιστικού κράτους, δεν υπάρχει και δεν μπορεί να υπάρξει άλλο μέσο εκτός από τον πόλεμο. Ο πόλεμος δεν αντιφάσκει στις βάσεις της ατομικής ιδιοκτησίας, αλλά είναι η άμεση και αναπόφευκτη ανάπτυξη αυτών των βάσεων. Στις συνθήκες του καπιταλισμού είναι αδύνατη μια ισόμετρη οικονομική ανάπτυξη των διαφόρων οικονομιών και των διαφόρων κρατών. Στις συνθήκες του καπιταλισμού δεν μπορεί να υπάρχουν άλλα μέσα για την αποκατάσταση από καιρό σε καιρό της παραβιασμένης ισορροπίας, εκτός από τις κρίσεις στη βιομηχανία και τους πολέμους στην πολιτική.

*

Φυσικά είναι δυνατές προσωρινές συμφωνίες ανάμεσα σε καπιταλιστές και ανάμεσα σε κράτη. Μ' αυτή την έννοια μπορεί να δημιουργηθούν και οι Ενωμένες Πολιτείες της Ευρώπης, σα συμφωνία των Ευρωπαίων καπιταλιστών... με ποιο σκοπό; Μόνο με το σκοπό να πνίξουν από κοινού το σοσιαλισμό στην Ευρώπη, να περιφρουρήσουν από κοινού τις ληστεμένες αποικίες ενάντια στην Ιαπωνία και στην Αμερική, που θεωρούν τον εαυτό τους στο έπακρο αδικημένο με τη σημερινή μοιρασιά (...)

*

Η δημιουργία των Ενωμένων Πολιτειών της Ευρώπης με τη σημερινή οικονομική βάση, δηλαδή στις συνθήκες του καπιταλισμού, θα σήμαινε οργάνωση της αντίδρασης (...)

Οι Ενωμένες Πολιτείες του κόσμου (και όχι της Ευρώπης) είναι η κρατική εκείνη μορφή ένωσης και ελευθερίας των εθνών, που εμείς τη συνδέουμε με το σοσιαλισμό - ως τότε που η πλήρης νίκη του κομμουνισμού θα οδηγήσει στην οριστική εξαφάνιση κάθε κράτους, μαζί και του δημοκρατικού. Ωστόσο το σύνθημα των Ενωμένων Πολιτειών του κόσμου, σαν αυτοτελές σύνθημα, είναι αμφίβολο αν θα ήταν σωστό, πρώτο γιατί συγχωνεύεται με το σοσιαλισμό και, δεύτερο, γιατί θα μπορούσε να προκαλέσει τη λαθεμένη ερμηνεία ότι είναι αδύνατη η νίκη του σοσιαλισμού σε μια μόνη χώρα, τη λαθεμένη ερμηνεία για τη στάση αυτής της χώρας απέναντι στις υπόλοιπες.

*

Η ανισόμετρη οικονομική και πολιτική ανάπτυξη είναι απόλυτος νόμος του καπιταλισμού. Από δω βγαίνει πως είναι δυνατή η νίκη του σοσιαλισμού στην αρχή σε λίγες ή ακόμη και σε μια μονάχα, χωριστά παρμένη καπιταλιστική χώρα. Το νικηφόρο προλεταριάτο αυτής της χώρας, απαλλοτριώνοντας τους καπιταλιστές και οργανώνοντας στη χώρα του τη σοσιαλιστική παραγωγή, θα ορθωνόταν ενάντια στον υπόλοιπο κόσμο, τον καπιταλιστικό κόσμο, παίρνοντας μαζί του τις καταπιεζόμενες τάξεις των άλλων χωρών, ξεσηκώνοντας στις χώρες αυτές εξεγέρσεις ενάντια στους καπιταλιστές, δρώντας σε περίπτωση ανάγκης ακόμη και με στρατιωτική δύναμη ενάντια στις εκμεταλλεύτριες τάξεις και τα κράτη τους. Πολιτική μορφή της κοινωνίας, όπου νικάει το προλεταριάτο, ανατρέποντας την αστική τάξη, θα είναι η λαοκρατική δημοκρατία, που θα συγκεντρώσει όλο και περισσότερο τις δυνάμεις του προλεταριάτου του δοσμένου έθνους ή των δοσμένων εθνών στην πάλη ενάντια στα κράτη που δεν θα έχουν ακόμη περάσει στο σοσιαλισμό. Δεν είναι δυνατή η εξάλειψη των τάξεων χωρίς τη δικτατορία της καταπιεζόμενης τάξης, του προλεταριάτου. Δεν είναι δυνατή η ελεύθερη ένωση των εθνών στο σοσιαλισμό χωρίς μια λίγο-πολύ μακρόχρονη, επίμονη πάλη των σοσιαλιστικών δημοκρατιών ενάντια στα οπισθοδρομικά κράτη» (1).

*

Λένιν, Απαντα, τόμος 26, σελ. 360 - 363, εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή».

***

«... το σύνθημα των "Ενωμένων Πολιτειών της Ευρώπης" δεν είναι σωστό από οικονομική άποψη. Είτε αυτό το σύνθημα είναι απραγματοποίητο στον καπιταλισμό (...). Είτε είναι ένα σύνθημα αντιδραστικό, που σημαίνει προσωρινή συμμαχία των μεγάλων δυνάμεων της Ευρώπης (...) για την καταλήστευση...»(2).

*

Λένιν, Απαντα, τόμος 49, σελ. 119 - 120, εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή».

Λεζάντα -  σχόλιο για την αφίσα με τον Λένιν με την οποία συνοδεύουμε  την δημοσίευση - αναδημοσίευση μας : Το ερώτημα είναι τι άλλο σκούπισαν στην συνέχεα η κληρονόμοι οπαδοί του, ώστε η ¨εργατική τάξη¨ μετά 45 - 70 χρόνια να δεχτεί την αντεπανάσταση και την μετανάστευση της στις χώρες του ¨καπιταλιστικού παραδείσου¨; Περιμένουμε απάντηση από τους ¨μη - ηλίθιους ¨ . 

Βλέπε σχετικά και εδώ :

" Το Κεφάλαιο» για ηλίθιους " του Λευτέρη Ριζά :http://istrilatis.blogspot.com/2011/08/blog-post_4271.html