Δευτέρα 13 Αυγούστου 2012

Για την Ιστορική Διάσταση της Καταστροφής του Ξεπουλήματος της Χώρας




Το καλοκαίρι του 2012 θα μπορούσε να κωδικοποιηθεί ιστορικά ως  "ο Θερισμός του Δημόσιου Πλούτου". Αγροτική Τράπεζα, ΕΛΤΑ, ΕΛΒΟ και Εμπορική, Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο έχουν πάρει ή ολότελα προχωράνε το δρόμο της ιδιωτικοποίησης με διαδικασίες εξπρές που διαχειρίζεται τοπικά η προδοτική συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ. Η επίσημη επιχειρηματολογία υπέρ αυτού του ξεπουλήματος επί της ουσίας περιορίζεται στην ανάγκη "μιας εντυπωσιακής κίνησης"ιδιωτικοποιήσεων που θα δείξει στις αγορές πόσο φερέγγυοι (ή καλύτερα πόσο υπάκουοι) "είμαστε" σαν κράτος. 

Φυσικά αν κανείς διατηρεί στοιχειωδώς μια νηφαλιότητα σκέψης στην περίοδο θα καταλάβει ότι οι κινήσεις δεν μπορούν να έχουν ουσιαστικό δημοσιονομικό αποτέλεσμα δεδομένης της πολιτικής διατήρησης ή και διόγκωσης του χρέους σε συνδυασμό με ασυγκράτητη ένταση της υφεσιακής πορείας. Όπως τα ίδια τα στοιχεία που αυτοί δημοσιοποιούν επιβεβαιώνουν το ΑΕΠ της χώρας φέτος αναμένεται να συρρικνωθεί πάνω από 7%, το 2013 τουλάχιστον (στην καλύτερη των προβλέψεων που μάλλον θα διαψευθεί κλασσικά προς το χειρότερο!) κατά 2.5% ενώ το 2012 ήταν η πέμπτη συνεχόμενη χρονιά μείωσης του ελληνικού ΑΕΠ. Και όλα αυτά σε μια περίοδο που βγαίνουν στη φόρα αποκαλύψεις ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ γνώριζε το αδιέξοδο της μνημονιακής πολιτικής την οποία όμως ξεκίνησε και προχώρησε αρχικά μόνο και στη συνέχεια σε συμμαχία με τη ΝΔ και το ΛΑΟΣ. Άρα το να πιστέψει κανείς ότι η ακολουθούμενη πολιτική μπορεί (ακόμα και αν κανείς πιστέψει ότι θέλει - που δεν θέλει αλλά έστω σαν υπόθεση εργασίας) να τιθαθεύσει τον δημοσιονομικό κατήφορο είναι τουλάχιστον αστείο. 

Ποιος είναι ο πραγματικός στόχος; 

Λίγη προσοχή στο ποιες επιχειρήσεις ιδιωτικοποιούνται και με ποια χαρακτηριστικά γίνεται η όλη αγοραπωλησία μπορεί να αποδειχθεί διαφωτιστική για την κατανόηση του στόχου της όλης κίνησης της ντόπιας προδοτικής συγκυβέρνησης και του κεντροευρωπαικού ιμπεριαλισμού. 

Η παραχώρηση του υγιούς τμήματης Αγροτικής Τράπεζας στην Πειραιώς αποτελεί από τα πλέον χαρακτηριστικά παραδείγματα. Από τη μία βλέπουμε ότι το υγιές τμήμα ουσιαστικά παραχωρήθηκε στην Πειραιώς (η οποία μάλιστα αρνήθηκε και κέρδισε να μην φορτωθεί το μη υγιές μέρος της ΑΤΕ) κάτι που με την άμεση οικονομική έννοια σημαίνει παραχώρηση εγγυημένων κεφαλαίων (αν σκεφτούμε ότι η ΑΤΕ έχει καταθέσεις και δάνεια με εγγυήσεις γης/προιόντος) στην Πειραιώς, κεφάλαια που δεν χρειάζεται και πολύ για να καταλάβουμε ότι θα χρησιμοποιηθούν για "νόμικη τοκογλυφία", αετονύχικα παιχνίδια δηλαδή στις χρηματαγορές. Έτσι η γη και η παραγωγή της χώρας γίνεται παιχνίδι για τις χρηματαγορές με στόχο την υπερδιόγκωση της κερδοφορίας του πιο ληστρικού μέρους του τραπεζικού συστήματος. Από την άλλη η παραχώρηση ΑΤΕ στην Πειραιώς σημαίνει ότι μια ιδιωτική τράπεζα (που πρακτικά σημαίνει ότι βρίσκεται εκτός του λαικού ελέγχου αν δεν υπάρξει μια ευρύτερη ανατροπή που θα εξαναγκάσει και θα επιβάλει την κρατικοποίηση και τον δημόσιο έλεγχο) έχει στα χέρια της τις τύχες του μεγαλύτερου μέρους της αγροτικής παραγωγής της χώρας. Η κίνηση αυτή αντικειμενικά μπορεί να λειτουργεί ως παράγοντας επιτάχυνσης νεοφιλελεύθερων αναδιαρθρώσεων στο χώρο της πρωτογενούς παραγωγής σε κόντρα και με την ίδια την δυνατότητα διατροφικής επάρκειας του λαού (και ποιότητας προιόντος). Η πολιτική διάσταση αυτής της κίνησης αποκτά κορυφαία σημασία αν ειδωθεί στο ιστορικό πρίσμα της κρισιμότητας της αγροτικής παραγωγής για να μπορέσει να υλοποιηθεί ένα πρόγραμμα παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας. 

Σε αντίστοιχο πλαίσιο μπορεί να ειδωθεί η επιχείρηση ξεπουλήματος του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου (ΤΤ). Το ΤΤ αποτελεί την εξαίρεση του κανόνα στο τραπεζικό σύστημα της χώρας αφού όχι μόνο δεν έκλεψε λεφτά των εργαζομένων διά των ενέσεων χρηματοδότησης στις ιδιωτικές τράπεζες αλλά απέδωσε στο δημόσιο 3 δισ. Ευρώ τα τελευταία 5 χρόνια. Το ΤΤ, πρώτο σε Ελλάδα σε κεφαλαιακή επάρκεια, μετατρέπεται σε ζουμερό φιλέτο για τα δόντια των καρχαριών του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος όχι γιατί δεν υγιές, όχι γιατί προκαλεί χρέος στο δημόσιο (το αντίθετο) αλλά γιατί πολύ απλά... έτσι μπορεί να ανέβει η κερδοφορία ορισμένων μεγαλοτραπεζιτών και αυτοί να ξεπεράσουν την κρίση τους! Μπορεί να ακούγεται κυνικά απλό αλλά δυστυχώς αυτό και μόνο αυτό είναι. Το ΤΤ είναι μιας υγιής τράπεζα από την οποία το ελληνικό δημόσιο κερδίζει σταθερά αλλά αυτό αποφασίζει να την ξεπουλήσει για ποσά μικρότερα από τα κέρδη σε βάθος μιας 5ετίας. Λίγο ως πολύ όπως τον ΟΠΑΠ μόνο που εδώ μιλάμε και για τις λαικές καταθέσεις! Το τελευταίο σημείο έχει μια ιδιαίτερη πολιτική σημασία: μαζί με το ξεπούλημα του ΤΤ, παραδίδεται και ο έλεγχος των λαικών καταθέσεων και των στεγαστικών δανείων στα χέρια ιδιωτικών τραπεζικών ιδρυμάτων κάτι που μπορεί να έχει ευρύτερα αρνητικά αποτελέσμα που συμπεριλαμβάνουν την πιθανή απώλεια των συσσωρευμένων κεφαλαίων από τις λαικές καταθέσεις μέσα από χρηματιστηριακά παιχνίδια και φυσικά την ίδια την απώλεια λαικών κατοικιών ή της ενίσχυσης των εκβιασμών και την χειροτέρευση των όρων αποπληρωμής. 

Νέο μέλος της λίστας προς ιδιωτικοποίηση είναι η ΕΛληνική Βιομηχανία Οχημάτων (ΕΛΒΟ). Η ΕΛΒΟ όπως όλοι γνωρίζουν δεν είναι μια τυχαία επιχείρηση αφού συνδέεται άμεσα με τον Ελληνικό Στρατό, για τον οποίο κατασκευάζει και επιδιορθώνει άρματα και άλλες χερσαία μέσα. Η παράδοση της σε ιδιωτικό (και προφανώς ξένο) έλεγχο αποτελεί άλλη μια απόδειξη για τον προδοτικό χαρακτήρα της συγκυβέρνησης και τον ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα των τροικάνών. Για μερικά φραγκοδίφραγκα που ούτε θα γίνουν αντιληπτά στον μεγάλο κουβά του δημόσιου χρέους που οι ίδιοι οι κυβερνώντες δημιουργούν, η χώρα χάνει και έναν βασικό πυλώνα άμυνας και ασφάλειας ο οποίος - μεταξύ άλλων - θα μπορούσε επίσης να αποδειχθεί τεράστιας σημασίας για την κάλυψη των αναγκών παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας. 

Όπως λοιπόν έχει γίνει σαφές από τα παραπάνω παραδείγματα (περισσότερες πληροφορίες για τα οποία μπορούν να βρεθούν στα [1-4]) ο στόχος της όλης κίνησης μαζικού ξεπούληματος είναι διπλός:
  • Η άμεση παράδοση υγιών επιχειρήσεων σε ιδιωτικούς τραπεζικούς ομίλους και μεγαλοεπιχειρήσεις του εσωτερικού και εξωτερικού έναντι πινακίου φακής ούτως ώστε να ανακάμψει η χαμένη κερδοφορία τους εν μέσω της κρίσης. Αυτό σημαίνει ότι ο ελληνικός δημόσιος πλούτους ληστεύεται για να καλύψουν τις τρύπες τους ένα μάτσο ιδιώτες, funds κλπ. 
  • Η παράδοση κρίσιμων και στρατηγικών μερίδων του ελληνικού τραπεζικού συστήματος και του παραγωγικού ιστού (σε πρωτογενές και δευτερογενές επίπεδο) σε ιδιωτικά ("ντόπια" ή ξένα) χέρια κάτι που έχει σκοπό και εν τέλει καθιστά δυσκολότερη την προοπτική παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας στα πλαίσια ενός προγράμματος φιλολαικής διεξόδου. 
Κατά αυτή την έννοια η καταστροφική πολιτική της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ αποκτά μια ιστορική διάσταση και αποδεικνύει τον προδοτικό ρόλο των ίδιων και ευρύτερα της αστικής τάξης στο τόπο μας. 

Η συγκυρία δεν είναι τυχαία...

Το προχώρημα αυτής της πολιτικής και μάλιστα με αυτή την ένταση δεν είναι τυχαίο στις μέρες μας. Θα λέγαμε μάλιστα ότι είναι άμεσα συνυφασμένο με το γεγονός ότι πολύ πρόσφατα φάνηκε η δυνατότητα μιας πολιτικής ανατροπής στην κατεύθυνσης της εξυπηρέτησης των λαικών συμφερόντων. Το δεδομένο αυτό έθεσε την ίδια την κυρίαρχη τάξη και το σύστημα σε θέση αμυνόμενου, θέση που προσπαθεί να απαντήσει διά του ρητού "η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση". Το πληγωμένο (αλλά δυστυχώς όχι ακόμα ηττημένο) θηρίο απαντά στη λαική διάθεση και ανατροπή και έλεγχο της πολιτικής εξουσίας, στη λαική θέληση για ανασυγκρότηση της χώρας με κατεύθυνση την εξυπηρέση των κοινωνικών αναγκών με.... Ξεπούλημα όλου του τόπου! Πρακτικά προσπαθεί να απενεργοποιήσει τη δυνατότητα του λαικού κινήματος και των εργαζόμενων παραγωγικών δυνάμεων να πατήσουν στα πόδια τους ξεπουλώντας όλο τον πλούτο που αυτές έχουν ιστορικά με το μόχθο τους παράξει! Το σύστημα απαντά με κυνισμό και επίδειξη δύναμης στον αγωνιζόμενο λαό ξεπουλώντας αυτά που... δεν είναι δικά του! 

Ως πότε παλικάρια; 

Το γεγονός αυτό αναδεικνύει και τη σημασία της άμεσης συμπαράταξης των αγωνιζόμενων δυνάμεων με στόχο την οργάνωση της πάλης όλου του λαού.  Η εποχή μας απαιτεί την σταδιακή και ολοένα και πιο συμπαγή ανάπτυξη του λαικού μετώπου που θα ανατρέψει τους κυβερνώντες και την πολιτική τους, θα αρνηθεί τις συμβάσεις ελέγχου και ξεπουλήματος της χώρας και θα επιβάλει πρόγραμμα άμεσης διεξόδου από την κρίση με βάση τις ίδιες τις ανάγκες του λαού. 

Στο κέντρο του μετώπου αυτού δεν μπορούν παρά να είναι (πρέπει να είναι) οι δυνάμεις της αριστεράς μετωπικά συμπαρατασσόμενες με συμφωνία στα προγραμματικά σημεία άμεσης ανακούφισης και διεξόδου. Το πρόγραμμα αυτό σήμερα είναι απτό και συγκεκριμένο. Στην καρδιά του είναι η άρνηση του χρέους και η μονομερής διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του, η επανακρατικοποίηση του τραπεζικού συστήματος και ο δημόσιος έλεγχος του, η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, η ρήξη με το Ευρώ που έγινε η σύγχρονη ειδωλολατρία της Ελλάδας και στο βωμό του οποίου τσακίζονται οι λαικές κατακτήσεις και η ανθρώπινη αξιοπρέπεια, η έξοδος από το Ευρώ και η άρθρωση αυτόνομης νομισματικής και οικονομικής πολιτικής ως απαραίτητος όρος για την δυνατότητα προχωρήματος κάθε σχεδίου παραγωγικής ανασυγκρότησης με κριτήριο το τι χρειάζεται η κοινωνική πλειοψηφία. Μάλιστα οι πολιτικές εξελίξεις μπορούν να αποτελέσουν ευκαιρία για ουσιαστικό βάθεμα (και όχι διαφωνία στις ατάκες) της συζήτησης, ανοίγοντας θέματα όπως το χαρακτήρα του τραπεζικού συστήματος που απαιτείται στη μεταβατική φάση προώθησης ενός προγράμματος φιλολαικής διεξόδου. Χωρά σε αυτή την πολιτική κατεύθυνση ένα τραπεζικό σύστημα που γίνεται ολοένα και πιο ληστρικό ή απαιτείται ένας δημόσιος έλεγχος που να καταστήσει τις τράπεζες μοχλό και φορέα ανάπτυξης για την κάλυψη των κενών και αντιφάσεων του παραγωγικού μας ιστού. Πως πρέπει να είναι μια δημόσια αγροτική τράπεζα ώστε αυτή να εξυπηρετεί τον αγροτικό πληθυσμό και τις παλαικές ανάγκες σε διατροφική επάρκεια υψηλού επιπέδου; 

Σήμερα κάθε μορφή συλλογικής οργάνωσης αποτελεί κομμάτι του μετώπου που μπορεί να οργανώσει τον αγώνα αλλά και την αλληλεγγύη του λαού. Κάθε γειτονιά, εργασιακός ή νεολαίστικος χώρος αποτελεί κομμάτι του αγωνιζόμενου λαού που ενώνεται γύρω από τα κεντρικά συνθήματα για άρνηση του χρέους, κατάργηση του μνημονιου. Σήμερα το "Δεν Χρωστάμε - Δεν Πουλάμε - Δεν Πληρώνουμε" ενώνει όλο τον λαό και χτυπά ευθέως τους βασικούς πυλώνες της πολιτικής της αντίδρασης. 

Σε αυτή την κατεύθυνση απαιτείται παράλληλα η κατάριψη των σχεδίων εκφασισμού μέρους της ελληνικής κοινωνίας το οποίο θα δράσει μετέπειτα ως παράγοντας καθήλωσης και τιθάσευσης του λαικού κινήματος. Η Χρυσή Αυγή αποτελεί - όπως πάντοτε οι δυνάμεις του φασισμού - ουσιαστικούς εθνοπροδότες αφού δρουν ως δούρειος ίππος καταστέλοντας την λαική αγωνιστικότητα. Πρόσφατα δε το παράδειγμα των βουλευτών της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, της ΔΗΜΑΡ και της Χρυσής Αυγής που από κοινού μπλόκαραν την σύγκλιση της επιτροπής οικονομικών θέσεων για το ζήτημα της ΑΤΕ (μετά από αίτημα βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΚΕ και των Ανεξάρτητων Ελλήνων) αποδεικνύει τον προδοτικό της ρόλο. Είναι αυτοί που ρίχνουν στάχτη στα μάτια του κόσμου πιπιλίζοντας του ότι φταίνε οι μετανάστες, τους οποίους τσακίζουν όχι για να δώσουν λύση στο μεταναστευτικό (λύση που περνά μόνο από τη ρήξη με την ΕΕ και την πολιτική του Δουβλίνο ΙΙ, από την έκδοση ταξιδιωτικών εγγράφων ώστε αυτοί να πάνε στις χώρες του Ευρωπαικού Κέντρου όπου και θέλουν να πάνε και μακροπρόθεσμα μέσα από την παύση των πολεμικών επιχειρήσεων στο χώρο της Μέσης Ανατολής) αλλά για να αποπροσανατολίσουν τις λαικές δυνάμεις. Σήμερα όμως χτυπούν το μετανάστη. Αύριο αν τους αφήσουμε θα χτυπούν όσους αγωνίζονται. Πως γίνεται να πέρασαν μόλις 60 χρόνια από την μεγαλύτερη καταστροφή της ανθρωπότητας και εμείς ξεχάσουμε το πρόσωπο του θηρίου, το πρόσωπο του φασισμού;

Η ελπίδα είναι στον ενωτικό αγώνα του λαού! Ένωση θα πει Δύναμη! 



Κ.Α. 



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου