Πέμπτη 28 Ιουλίου 2011

Μην καταδέχεσαι να ρωτάς: "Θα νικήσουμε; Θα νικηθούμε;" Πολέμα!

Όταν έχεις στο πλευρό σου τεράστιες μορφές της Λαϊκής Τέχνης κ Σοφίας όπως ο Ν.Καζαντζάκης, δεν μπορείς παρά να νικήσεις!

Γεννημένος μέσα από τα σπλάχνα του Αγώνα του Κρητικού Λαού ενάντια στον Τούρκο καταχτητή, ο Ν.Καζαντζάκης, μας στέλνει μήνυμα για το σημερινό μας Χρέος: Να απελευθερώσουμε την Ελλάδα από τους ξένους και ντόπιους "σκύλους"! Να γίνει ο Λαός αφέντης στον τόπο του!

Απόσπασμα από το έργο του Ν. Καζαντάκη, "Ο Καπετάν Μιχάλης". Ακολουθεί και ένα τραγούδι σε ποίηση Βάρναλη:

    Ο καπετάν Μιχάλης σηκώθηκε, χοχλάκιζε το αίμα του, ακούμπησε στην κάνα του τουφεκιού του.
    -- Αδέρφια καπεταναίοι, είπε, καλά το κατέχετε, δεν μπορώ εγώ να κλώθω τα λόγια. Θα μιλήσω το λοιπόν τσεκουράτα και να με συμπαθάτε. Σφίγγει πάλι η θελιά να πνίξει την Κρήτη. Ξεμπάρκαραν νιζάμηδες και δερβισάδες, πήραν αέρα οι Τούρκοι, έσφαξαν τ αδέρφια μας στο Μεγάλο Κάστρο. Δεν είμαστε αρνιά, το αίμα των σκοτωμένων βουάει, σηκωθείτε πάνω καπεταναίοι, Ελευθερία ή Θάνατος.
    Είπε και κάθισε.
    Κουνήθηκαν οι καπετανοκεφαλές, έσμιξαν συδυό συντρείς, γρικήθηκε συγκρατηχτό, βουερό μούρμουρο. Ο γερό-Καμπανάρος, ο βαρύς δημογέρος, σηκώθηκε, κόπηκε η βουή. Είχε γερά θέμελα μυαλού, μετρημένος ακριβομίλητος, όταν στη σύναξη σηκώνουνταν να μιλήσει, οι ξαναμέννοι κι αψόθυμοι μάζευαν τα φρύδια, κρύο νερό πάλι θα τους περεχούσε, κι οι φρόνιμοι αναγάλλιαζαν.

    -- Για σκότωσε το βασιλιά για μην το φοβερίζεις! φώναξε στυλοματιάζοντας αυστηρά τον καπετάν Μιχάλη. Πότε θα βάλουμε για όνομα του Θεού, γνώση; Πόσες φορές δεν κινήσαμε τις φοβέρες, μα δεν είχαμε ανάκαρα να πάμε παραπέρα, να πετάξουμε το Σουλτάνο όξω από την Κρήτη, στο ανάθεμα - και να τα χάλια μας! Δέντρα κι αμπέλια κι άνθρωποι ξεπατώνουνται κάθε που θα μας καπνίσει, και παίρνουμε, εμείς οι καπεταναίοι, χιλιάδες ψυχές στο λαιμό μας! Και τώρα, τι σκοπούς ξετρέχεις, καπετάν Μιχάλη; Να αιματοκυλίσουμε πάλι την Κρήτη; Είσαι μυαλωμένος άντρας, και για να το λες, πάει να πει πως έφερες κιόλα καραβιές τα τουφέκια και τα μπαρουτόβολα και τ αλεύρια και τα πετσιά και τ αλόγατα, και καμπόσα κανόνια να πατήσουμε τα κάστρα. Πάει να πει πως συνεννοήθηκες με τον Έλληνα και το Μόσκοβο κι όλοι, μονοκοπανιάς, θα χυθούμε του Σουλτάνου. Σίγουρα πράγματα! Πες μας το λοιπόν κι εμάς το μυστικό, καπετάν Μιχάλη ν αναγαλλιάσει η καρδιά μας!
    Όλοι στράφηκαν κατά τον καπετάν Μιχάλη, μα αυτός δε σηκώνουνταν να δώσει απόκριση. Είχε βάλει μέσα στο στόμα του τα μουστάκια του και τα δάγκανε. Ποιο μυστικό φαφλατίζει ο γέρος ετούτος; Δεν είχε μυστικό, δεν τον έπεμπε μαντατοφόρο ο Μόσκοβος μήτε ο Έλληνας, ήρθε από δικού του, τον έπεψε η Κρήτη, που κάθεται μέσα του και φωνάζει κι οδύρεται.
    Μα ο δάσκαλος τότε, με το γαϊτανιένο κάτασπρο μουστάκι, ο κοντός, ο χλωμός και λειψανάβατος, πήδηξε απάνω στο κοτρόνι, όπου κάθουνταν, και κίνησε το γλωσσαράκι του ροδάνι:
    -- Σίγουρα πράματα θέλει ο γερο-Καμπανάρος, για να κινήσει- καράβια τις θροφές και τ άρματα και να κατεβάσει κι ο Μόσκοβος τ ασκέρια του, να μπει στα αίματα κι η κακομοίρα η Μάνα με τους τρεις φουστανελάδες της! Μα πότε, γερο-Καμπανάρο, γίνηκε ένα μεγάλο πράγμα στον κόσμο με τέτοια σιγουράδα; Πότε η φρονιμάδα ξεσήκωσε τους ανθρώπους να παρατήσουν τα σπίτια τους και το χουζούρι τους και να πιάσουν τα βουνά να ζητούν ελευτερία; Μα αυτό θα πει παλικαριά: να κινάς και να μην είσαι σίγουρος. Δεν είναι έμπορος καπετάν Καμπανάρο, η ψυχή του ανθρώπου, είναι πολεμιστής. Πολεμιστές είμαστε οι Κρητικοί κι όχι πραματευτάδες. Ένα μπουρλότο είναι η καρδιά του Κρητικού και χιμάει και τρακάρει με την αρμάδα του Σουλτάνου και την  τινάζει στον αγέρα! -Εμπρός το λοιπόν, στ όνομα του Θεού, φωνάζω κι εγώ με τον καπετάν Μιχάλη, στ άρματα αδέρφια!- Αυτά είχα να πω, καπεταναίοι, κι ο που έχει αυτιά ν ακούσει ας τ ακούσει!
    --Έχε την ευκή μου δάσκαλε, μουρμούρισε ο γούμενος και σήκωσε κατά το δάσκαλο το δεξό του χέρι, σα να τον βλογούσε. Έχε την ευκή μου! του πε δυνατά να τον ακούσουν όλοι. Δεν κρατάει ζυγαριά η ψυχή  του ανθρώπου, όχι, δεν κρατάει ζυγαριά, κρατάει σπαθί, έχεις δίκιο!
    --"Καλύτερα μιας ώρας, ελεύτερη ζωή - παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή!" πέταξε το λόγο του κι ο καπετάν Τριαλώνης από τη Γεράπετρα. 


Υ.Γ. Αυτή η ανάρτηση είναι αφιερωμένη στους φίλους μου Κρητικούς, συντρόφους μου στον Αγώνα και στη Ζωή!

1 σχόλιο: