Δ. Καζάκης: Τελικά για ποιούς δουλεύει το σημερινό ΚΚΕ;

του Δημήτρη Καζάκη

Οφείλω να ομολογήσω ότι έκανα λάθος για το ΚΚΕ. Έκανα λάθος όταν επίμονα ζητούσα από την ηγεσία του να μας εξηγήσει το "πώς" μπορεί η Ελλάδα να βγει από την Ευρωπαϊκή Ένωση, χωρίς να συντριβεί η κατάσταση του λαού. Και μάλιστα χωρίς πρώτα και κύρια να φύγουμε από το ευρώ και την ευρωζώνη.

Και κάναμε λάθος γιατί, όπως μας υπέδειξε πρόσφατα ένας σ/φος, η ΚΕ του ΚΚΕ μέσα στη σοφία της έχει ανακαλύψει πώς να τετραγωνίσει τον κύκλο! Μάλιστα κύριοι. Έχει βρει τον τρόπο για να γλυτώσουμε από την ΕΕ, να διαγράψουμε το χρέος και να ευημερίσει ο λαός. Έχει βρει τις προϋποθέσεις για να γίνουν όλα αυτά.

Δείτε τι αναφέρει η ΚΕ του ΚΚΕ σε απόφασή της στις 21 Σεπτεμβρίου 2015: Το ΚΚΕ "έκανε προσπάθεια να προβάλει την εναλλακτική πρόταση εξουσίας που μπορεί να οδηγήσει στον πραγματικά διαφορετικό, όχι μόνο εναλλακτικό, αλλά ανώτερο τύπο οργάνωσης της οικονομίας και της κοινωνίας, με κατάργηση της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας, κοινωνική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, με κεντρικό σχεδιασμό, εργατικό έλεγχο, για ολοένα διευρυνόμενη λαϊκή ευημερία. Αυτές είναι οι προϋποθέσεις (υπογράμμιση του ΔΚ)για έξοδο από την ΕΕ, προς όφελος του λαού, για μονομερή διαγραφή του χρέους και λύτρωση από τη μέγγενη των αγορών του κεφαλαίου. Σ' αυτόν το δρόμο ο λαός μπορεί να αποτρέψει τα χειρότερα, να διεκδικήσει βελτίωση της ζωής του."

Οφείλω λοιπόν να ζητήσω ταπεινά συγνώμη. Η ηγεσία του ΚΚΕ έχει ανακαλύψει όχι μόνο το πώς μπορούμε να φύγουμε από την ΕΕ - όχι όμως και από το ευρώ - να διαγράψουμε το χρέος και να λυτυρωθούμε από τη μέγγενη των αγορών κεφαλαίου, αλλά και πώς μπορούμε να οικοδομήσουμε "ανώτερο τύπο οργάνωσης της οικονομίας και της κοινωνίας, με κατάργηση της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας, κοινωνική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, με κεντρικό σχεδιασμό, εργατικό έλεγχο, για ολοένα διευρυνόμενη λαϊκή ευημερία...". Που; Μα ΕΝΤΟΣ της ΕΕ!

Πρώτα λοιπόν το ΚΚΕ θα οικοδομήσει ΕΝΤΟΣ της ΕΕ τον "ανώτερο τύπο οργάνωσης", που ονειρεύεται, πρώτα θα καταργήσει την καπιταλιστική ιδιοκτησία με ευρώ και ευρωδιευθυντήριο και μετά θα λυτρωθούμε απ' όλα αυτά. Έτσι είναι, αν έτσι πιστεύει η ΚΕ του ΚΚΕ.

Ας σοβαρευτούμε. Υπάρχει καλύτερος τρόπος για να χαντακώσει κανείς το αίτημα της εξόδου από το ευρώ και την ΕΕ; Υπάρχει καλύτερος τρόπος για να χαντακώσει κανείς το αίτημα της διαγραφής του χρέους; Είναι μια πολύ παλιά τεχνική συνθηκολόγησης με τον εχθρό. Αντικαθιστάς τα άμεσα αιτήματα και τους σημερινούς όρους για την επίτευξη τους, διαμέσου της ενότητας και του αγώνα του λαού, με τον δικό σου ιδεοληπτικό τελικό στόχο και ησυχάζεις.

Κι έτσι τα 'χεις όλα. Προδοσία με αριστερό, κομμουνιστικό περιτύλιγμα. Όπως ακριβώς συνέβη και στην παλιά κατοχή, όταν οι πράκτορες της κομαντατούρ σαν τον Τυρίμο, εγκαλούσαν το ΕΑΜ και τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα του λαού από ταξική και σοσιαλιστική σκοπιά.

Μόνο που τότε για τους κομμουνιστές του ΚΚΕ ήταν αυτονόητο και διαχρονικό το ρητό του Φρ. Ένγκελς: "Δεν μπορεί να υπάρξει πραγματική μεταρρύθμιση όσο η κυριαρχία δεν ανήκει εξ ολοκλήρου στο έθνος. δεν υπάρχει εθνική κυριαρχία εφ 'όσον οι αρχές του συντάγματος του 1793 δεν έχουν γίνει πραγματικότητα."[1]

Η αναφορά είναι για το Σύνταγμα της Γαλλικής Δημοκρατίας που εγκρίθηκε από τη Συντακτική Συνέλευση κατά τη διάρκεια της επαναστατικής εξουσίας των Ιακωβίνων και συνιστούσε το πιο δημοκρατικό από τα αστικά συντάγματα του 18ου και 19ου αιώνα. Κι αυτό γιατί θεμελίωνε την πιο πρωθημένη μορφή αστικής αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, μέσα από την κατοχύρωση της ελευθερίας του ατόμου, της συνείδησης, της έκφρασης δια του Τύπου, της υποβολής αναφορών, της νομοθετικής πρωτοβουλίας από τον ίδιο το λαό, το δικαίωμα στη δημόσια εκπαίδευση, την κοινωνική πρόνοια σε περίπτωση αδυναμίας, καθώς και το δικαίωμα της αντίστασης εναντίον της καταπίεσης από την εξουσία.

Να γιατί ήταν αυτονόητη για τους κομμουνιστές του ΚΚΕ της παλιάς κατοχής η ανάγκη για εθνική απελευθέρωση και λαοκρατία μέσα από μια παλλαική οργάνωση όπως το ΕΑΜ. Να γιατί η εκπόρθηση του ΚΚΕ από τους πράκτορες του κατακτητή εκείνη την εποχή απέτυχε. Παρ' όλα τα στραβά και τα ανάποδα που διέκριναν το ΚΚΕ τότε.

Κάτι που το κατάφεραν σήμερα. Βλέπετε δεν υπάρχουν πια στο ΚΚΕ και πρωτίστως στην ηγεσία του, κομμουνιστές σαν εκείνης της εποχής. Υπάρχουν μόνο φοβισμένα ανθρωπάκια, μια "αγέλη ηλιθίων", όπως έλεγε ο Ένγκελς όταν αυτός κι ο Μαρξ αποχωρούσαν αηδιασμένοι από το κόμμα τους, την Ένωση Κομμουνιστών, το οποίο είχε καταντήσει περίπου σαν το ΚΚΕ σήμερα:  "Και τι σχέση μπορεί να έχουμε εμείς, που φτύνουμε τη δημοτικότητα, που δεν ξέρουμε τι να κάνουμε με τους εαυτούς μας αν τυχόν και δούμε ότι αυξάνεται η δημοτικότητά μας, με ένα ‘κόμμα’, δηλαδή με μια αγέλη ηλιθίων που ορκίζονται στο όνομά μας επειδή νομίζουν ότι ήμαστε από την ίδια πάστα με δαύτους; Αλήθεια, δεν χάνουμε τίποτε αν πάψουμε να αποτελούμε πλέον την ‘ορθή και κατάλληλη έκφραση’ των αγράμματων κοπρόσκυλων με τους οποίους συχνωτιστήκαμε τα τελευταία χρόνια… "[2]

Κάποτε ο Λένιν, λίγο πριν τον θάνατό του, προειδοποιούσε εμφατικά τους συντρόφους του: «Εάν ξεφορτωθείτε όλους τους ευφυείς αλλά ελάχιστα υποταχτικούς ανθρώπους και κρατήσετε μόνο τους υποταχτικούς ηλίθιους, είναι απολύτως σίγουρο ότι θα φέρετε την καταστροφή στο κόμμα.»[3] Οι σύντροφοί του δεν τον άκουσαν κι έτσι με τα χρόνια τα κομμουνιστικά κόμματα μετατράπηκαν σε μηχανισμούς μαζικής παραγωγής υποταχτικών ηλιθίων. Ιδίως σε συνθήκες πολιτικής ομαλότητας. Ιδανικό περιβάλλον για την επικράτηση μιας άκρως ιδιοτελούς γραφειοκρατικής κάστας που έμαθε να ζει παρασιτικά από το κίνημα και όχι για το κίνημα.

Η εξάρτηση από την χρηματοδότηση του αστικού κράτους και τα δάνεια ήταν απλά η λογική συνέπεια. Και δεν υπάρχει μεγαλύτερο αβαντάζ για μια πουλημένη, πλήρως εξαρτημένη ηγεσία, για έναν αλωμένο κομματικό μηχανισμό, από το να διαθέτει υποταχτικούς ηλίθιους για κομματικά μέλη και οπαδούς που διακρίνονται για την θρησκόληπτη σχέση τους με το «κόμμα».

'Αλλωστε ο καλύτερος τρόπος για να μπορούν οι ηγεμόνες διαχρονικά να εκπορθούν την κυβέρνηση, το κράτος, το κόμμα, έχει αναλυθεί από την εποχή του Μακιαβέλι: "Αυτός που επιθυμεί ή επιχειρεί να μεταρρυθμίσει την κυβέρνηση ενός κράτους, και επιθυμεί να την αποδεχθούν και να διατηρηθεί προς ικανοποίηση όλων, πρέπει τουλάχιστον να διατηρήσει την ομοιότητα με τις παλιές μορφές. έτσι ώστε να μπορεί να φαίνεται στους ανθρώπους ότι δεν υπήρξε καμία αλλαγή στους θεσμούς, ακόμη και αν στην πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετικοί από τα παλιά."[4]

Βάλτε στη θέση του 'κράτους', τη λέξη 'κόμμα' και τότε έχετε τον τρόπο με τον οποίο έχει αλωθεί σήμερα το ΚΚΕ από τους πράκτορες του καθεστώτος. Η δουλειά τους είναι ίδια μ' εκείνη του Τυρίμου παλιά. Κρατάνε τη φάτσα και τα σύμβολα του ΚΚΕ ώστε να λειτουργούν ως Πέμπτη Φάλαγγα, υιοθετόντας με όλα τα απάραιτητα ταξικά και σοσιαλιστικά πρόσημα το δια ταύτα της άρχουσας τάξης.

Κι έτσι σε μια εποχή που προέχει το πατριωτικό καθήκον, η κατάκτηση της εθνικής κυριαρχίας και της δημοκρατίας από τον ίδιο τον λαό, αυτοί διεξάγουν τον ίδιο ταξικό και προδοτικό αγώνα εναντίον των εθνικοαπελευθερωτικών αιτημάτων, με τις υπόλοιπες επίσημες δυνάμεις του δοσιλογισμού. Συχνά με τα ίδια ακριβώς επιχειρήματα.

[1] Collected Works, vol. 6, σ. 363

[2] Επιστολή του Φ. Ένγκελς στον Κ. Μαρξ, 13/2/1851. K. Marx & F. Engels, Collected Works, vol. 38, Moscow: Progress Publishers, 1982, σ. 289-291.

[3] Το απόσπασμα αυτό αναφέρεται στην τοποθέτηση του Μπουχάριν στο 6ο συνέδριο της ΚΔ και περιλαμβάνεται στα Στενογραφημένα πρακτικά του VI συνεδρίου της Κομμουνιστικής Διεθνούς, τόμος Ι, Μόσχα-Λένινγκραντ: Κρατικό Εκδοτικό, 1929, σελ. 614

[4] Niccolò Machiavelli, The Prince and the Discourse s, New York: Modern Library, 1950, σ. 182.