Τετάρτη 29 Ιουλίου 2015

Δ. Καζάκης: Όταν ασκείται κατοχή στην πατρίδα, αυτός που την αποδέχεται είναι δωσίλογος


http://1.1.1.2/bmi/1.bp.blogspot.com/-NVyakwN8TWM/Vbi7D8GPkMI/AAAAAAAA2G8/NKjYr3dojzs/s320/%25CE%259A%25CE%25B1%25CE%25B6%25CE%25AC%25CE%25BA%25CE%25B7%25CF%258211.jpg
του Δημήτρη Καζάκη

"Αν και καταλαβαίνω τον ενθουσιασμό του Τύπου που απορρέει από τα στοιχεία της εν λόγω συζήτησης, όπως το να χρειαστεί να εξετάσω ανορθόδοξα μέσα πρόσβασης σε συστήματα του δικού μου υπουργείου, υπάρχει μόνο ένα θέμα που έχει σημασία από άποψη δημοσίου συμφέροντος. Υπάρχει ένας φρικτός περιορισμός της εθνικής κυριαρχίας που επιβάλλει η Τρόικα των δανειστών στους Έλληνες υπουργούς, οι οποίοι δεν έχουν πρόσβαση στις υπηρεσίες των υπουργείων τους, κάτι που είναι καθοριστικό για την εφαρμογή καινοτόμων πολιτικών. Όταν η απώλεια της εθνικής κυριαρχίας, λόγω του μη βιώσιμου δημόσιου χρέος, και οι αποδόσεις των πολιτικών έρχονται σε αναντιστοιχία με τα έθνη, τότε ξέρουμε ότι κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο του ευρώ", έγραψε χθες σε άρθρο του στους Financial Times, o Γιάννης Βαρουφάκης.

Με άλλα λόγια, αυτό που καταγγέλλει ο Βαρουφάκης είναι ότι οι υπουργοί δεν έχουν ούτε καν πρόσβαση στα συστήματα των υπουργείων τους, λόγω άσκησης κατοχής από τους δανειστές. Κι αυτό είναι γνωστό ότι έχει συμβεί από την εποχή της πρώτης δανειακής σύμβασης. Το έχουν ομολογήσει όλοι σχεδόν οι προκάτοχοι του κ. Βαρουφάκη. Θα απασχολήσει άραγε το θέμα την κ. Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, ή κι αυτό θα θεωρηθεί απολύτως φυσιολογικό για μια χώρα οφειλέτη εντός ευρώ;

Πάντως ένα είναι σίγουρο. Δεν θα απασχολήσει, όπως και δεν απασχόλησε, τους εν λόγω κυρίους και κυρίες του δικηγορικού επαγγέλματος, που κινήθηκαν εναντίον του Βαρουφάκη για συνομωσία και σύσταση συμμορίας. Νομικοί σαν του λόγου τους δεν βρίσκουν κανένα πρόβλημα με το καθεστώς κατοχής που έχει επιβληθεί στην πατρίδα μας από τους δανειστές και τους ευρωεξουσιαστές.

Έστω κι αν παραβιάζουν κατάφωρα το άρθρο 5, παρ. 1 του Κώδικα των Δικηγόρων (4194/2013) με βάση το οποίο ο "δικηγόρος κατά την άσκηση των καθηκόντων του: α) Υπερασπίζεται το Σύνταγμα, την Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και τα Πρόσθετα Πρωτόκολλα αυτής, το Χάρτη των θεμελιωδών δικαιωμάτων του ανθρώπου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και το σύνολο των διεθνών και ευρωπαϊκών συμβάσεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα." Ποια σύμβαση υπερασπίζονται; Ποιο Σύνταγμα με την αποδοχή του καθεστώτος κατοχής της πατρίδας μας;

Για να μην πούμε για τον όρκο των δικηγόρων: «Ορκίζομαι ενώπιον του Θεού να είμαι πιστός στην πατρίδα και το δημοκρατικό πολίτευμα, να υπακούω στο Σύνταγμα και στους νόμους που συμφωνούν με αυτό, να ακολουθώ τις παραδόσεις του δικηγορικού λειτουργήματος, να εκπληρώνω τα καθήκοντά μου έναντι των εντολέων μου ευσυνείδητα, να υπερασπίζομαι τα ανθρώπινα δικαιώματα όλων των πολιτών και κατοίκων της χώρας και να αντιστέκομαι με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να καταλύσει το Σύνταγμα με τη βία.»

Ποια πατρίδα, ποιο δημοκρατικό πολίτευμα, ποιο Σύνταγμα και ποιους νόμους που συμφωνούν μ' αυτό; Τα ευρώπουλα στην τσέπη να είναι καλά κι ας ξεπουληθεί η πατρίδα, το Σύνταγμα, το δημοκρατικό πολίτευμα και τα ανθρώπινα δικαιώματα στους σύγχρονους κατακτητές εξ Ευρώπης.

Το ρητορικό ερώτημα που απλά θέτουμε σ' όλους τους τίμιους και ευσυνείδητους δικηγόρους που σέβονται τον όρκο τους, είναι το εξής: Γιατί θα πρέπει να παραμένουν στις τάξεις των δικηγόρων όλοι αυτοί που καταπατούν τόσο κατάφωρα τον όρκο και τις Θεμελιώδεις αρχές και αξίες στην άσκηση της δικηγορίας; Γιατί δεν τους αφαιρούν αυτό το δικαίωμα; Πρώτα και κύρια στον δήθεν Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών.
Διαβάστε περισσότερα...

Μ. Νεγρεπόντη - Δελιβάνη: Ολοταχώς για ακύρωση της τερατώδους «συμφωνίας»


undefinedτης Μαρίας Νεγρεπόντη - Δελιβάνη

Δεν υπάρχει σοβαρός οικονομολόγος, εντός και εκτός της χώρας, που να τολμά να υποστηρίξει ότι αυτό το προϊόν ενός απάνθρωπου εκβιασμού, που βαπτίστηκε ωστόσο «συμφωνία» αποβλέπει στη σωτηρία μας.

Βασισμένο και το τρίτο μνημόνιο στις ίδιες κατευθυντήριες γραμμές των δύο προηγουμένων, που κατέστρεψαν την Ελλάδα, αλλά με ενισχυμένες τις ακραίες εκείνες απαιτήσεις των δανειστών, υπέρ της πλήρους λεηλασίας της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας, υπέρ της ολοκληρωτικής εξαθλίωσης και ταπείνωσης του λαού, υπέρ δήθεν μεταρρυθμίσεων που απορρέουν από την πιο φανατική και απάνθρωπη νεοφιλελεύθερη θεώρηση, υπέρ της συνέχισης και εντατικοποίησης της γενοκτονικής λιτότητας, υπέρ της εφαρμογής εγκληματικής εμβέλειας υφεσιακών μέτρων, υπέρ της υφαρπαγής κάθε ίχνους εθνικής κυριαρχίας και εθνικής αξιοπρέπειας, τέλος υπέρ της επίδειξης μιας βάρβαρης συμπεριφοράς που συνάδει σε δυνάμεις κατοχής, εναντίον ανυπεράσπιστων υπόδουλων λαών. Η ντροπή της Ευρώπης, όπως ορθά την χαρακτήρισαν ορισμένα διεθνή ΜΜΕ.

Το τρίτο αυτό μνημόνιο, εκπλήσσει, με την έλλειψη αναφοράς σε αναπτυξιακή διαδικασία, που τόσο χρειάζεται η εμφανώς ετοιμοθάνατη ελληνική οικονομία. Η «συμφωνία», εξάλλου, αποκρούει με σκαιότητα το κούρεμα του μη βιώσιμου χρέους, εξαιρώντας έτσι το ΔΝΤ από τη συνέχιση συμμετοχής του στα βασανιστήρια της χώρας μας.

Πρόκειται για ασήκωτη ταφόπετρα, που συνθλίβει την επιβίωση του ελεύθερου και ανεξάρτητου ελληνικού κράτους, για τουλάχιστον 50 χρόνια από σήμερα.

Στο ερώτημα τού γιατί η Γερμανία, στην αδιαλλαξία της οποίας εναντιώθηκε αποφασιστικά μόνο η Γαλλία, και σε κάποιες φάσεις του μακρόσυρτου ελληνικού δράματος, και η Ιταλία, αποφάσισε να ρίξει τη μάσκα της δήθεν «ισότητας των μελών της ΕΕ», της δήθεν «αλληλεγγύης» και της δήθεν «ευρωπαϊκής συνοχής», έχει προφανώς και άλλες απαντήσεις, εκτός από την επιθυμία ταπείνωσης της Ελλάδας, ως τιμωρία για τις μη αρεστές, στους δανειστές, επιλογές της.

Ως ισχυρότερη φαίνεται αυτή που θέλει τη Γερμανία να αποβάλλει την, μέχρι τώρα, υποκριτική συμπεριφορά της, ότι δήθεν ήταν μια από τις χώρες-μέλη της ΕΕ και της ευρωζώνης, και να εμφανίζεται πια, ανοικτά και χωρίς περιστροφές, ως η κυρίαρχη δύναμη της Ευρώπης, στην οποία αναγνωρίζεται το δικαίωμα να αποφασίζει μόνη για την τύχη, αλλά και για την καταδίκη ενός κράτους-μέλους.

Η επιλογή αυτή της Γερμανίας συνδέεται, πιθανότατα, με την ωρίμανση ενός παλαιότερου σχεδίου, που στοχεύει στη διχοτόμηση της ΕΕ, αφενός σε σκληρό πυρήνα, με τη Γερμανία στο κέντρο και μαζί κάποιους δορυφόρους της, και στον εξωτερικό φλοιό της, που θα συγκεντρώνει τις λοιπές χώρες-μέλη, με καθεστώς διαφόρου βαθμού δουλοπαροικίας.

Η Ελλάδα, που προορίζεται για τον τελευταίο κύκλο αυτού του νέου σχήματος της Ευρώπης, εκλέχθηκε ως το πρώτο πειραματόζωο, που ενέδωσε στις απειλές και στους εκβιασμούς, παραδίδοντας στον «κατακτητή» ολόκληρη την υπόστασή της.

Παρότι, ασφαλώς, ενδιαφέρουν οι λόγοι, που ώθησαν τους εταίρους/ δανειστές μας να μας συμπεριφερθούν με την σκληρότητα που συνάδει σε στρατεύματα κατοχής, αυτό που κυρίως προέχει τώρα είναι το πώς θα διασωθεί η Ελλάδα.

Και θα τολμήσω να υποστηρίξω τη λύση της επιστροφής στο εθνικό νόμισμα, σε πείσμα των φαιδρών χαρακτηρισμών, εκ μέρους ορισμένων ελληνικών ΜΜΕ, των οπαδών της δραχμής. Αυτοί φέρονται (άκουσον-άκουσον) ως «συνωμότες», ως «λομπίστες», ως «μαφιόζοι», ως «σπεκουλαδόροι» που επιδιώκουν να πλουτίσουν με χρήματα που θα φέρουν από το εξωτερικό, και άλλα τινά. Προπαγάνδα, εμφανώς φασιστικής υφής, εφόσον επιχειρεί να αποκλείσει και να συσκοτίσει τη μοναδική οδό επιβίωσης της χώρας, αλλά και εγκληματική, στο βαθμό που διαμορφώνει συνειδήσεις και που καταλήγει στο «θαυμαστό», για την κατακαημένη χώρα μας, αποτέλεσμα, του 70% των Ελλήνων, να πανικοβάλλονται στο άκουσμα και μόνο της λέξης «δραχμή».

Ειλικρινά διερωτώμαι αν, ακόμη, και τώρα, δηλαδή ακόμη και μετά από την τελευταία συμφωνία-Αρμαγεδδών, μπορεί να υπάρχουν Έλληνες πολίτες, αλλά και πολιτικοί που να πιστεύουν, με το χέρι στην καρδιά, ότι αυτή περιλαμβάνει «μεταρρυθμίσεις» από τις οποίες έχει ανάγκη η χώρα, και οι οποίες θα τη βοηθήσουν να βγει από την κρίση…

Έχουν, άραγε, με κάποιους τρόπους πειστεί ότι ο γκρεμός της δραχμής είναι βαθύτερος αυτού στον οποίον οδηγεί η εφαρμογή αυτού του αλλοπρόσαλλου τρίτου μνημονίου ή μήπως, έχουν καταληφθεί από σύνδρομα προέλευσης της Naomi Klein, που τους κάνουν να πιστεύουν ότι εμείς φταίμε για όλα και πρέπει, για αυτό, να εξαγνιστούμε μέσα από μαρτυρικές τιμωρίες;

Ότι είμαστε ανίκανοι για ανάπτυξη και ανεξαρτησία και, συνεπώς, άξιοι της τύχης μας;

Ή, απλώς, και για να κάνω το δικηγόρο του διαβόλου, κάποιοι ανάμεσά μας, σε αγαθή σύμπνοια με το διευθυντήριο της ΕΕ, ορθότατα συμπέραναν ότι η τυχόν προσπάθεια εφαρμογής αυτού του εγκληματικού μνημονίου θα καταλήξει, και μάλιστα ταχύτατα, σε τέτοιας έκτασης οικονομική, κοινωνική και εθνική καταστροφή, ώστε να ανατραπεί με ευκολία ο κ. Τσίπρας και η αριστερή του Κυβέρνηση να γίνει, κατά την πρόβλεψη, μια σύντομη παρένθεση;

Η Ελλάδα πρέπει άμεσα να σωθεί και να ελευθερωθεί από τα κατοχικά στρατεύματα.

Η νέα αυτή συμφωνία είναι, σαφέστατα μη σύννομη, εφόσον υπογράφηκε κάτω από ασφυκτικούς εκβιασμούς και τρομακτικές απειλές, και η ακύρωσή της προβλέπεται από τη Σύμβαση της Βιέννης.

Εξάλλου, το GREXIT, αν επιπλέον επιδιώκουμε να αλλάξουμε την Ευρώπη, θα πρέπει να έχει εφεξής απειλή που κατευθύνεται από τη δική μας πλευρά προς το ευρωπαϊκό ιερατείο και όχι απειλή αντίθετης φοράς, όπως μέχρι τώρα.

Και, παράλληλα, καθώς είναι αδιαμφισβήτητο ότι βρισκόμαστε σε εμπόλεμη κατάσταση, να αξιοποιήσουμε επιτέλους το σύνολο των όπλων που διαθέτουμε: Το επονείδιστο χρέος, τις απαιτήσεις από τις πολεμικές επανορθώσεις (ο Poutin απαιτεί 4 τρις. ευρώ από την Γερμανία), τους λόγους ακυρότητας των μνημονίων και ότι άλλο αποτελεσματικό διαθέτουμε. Η ρήξη πρέπει να γίνει συντονισμένα και να υποστηρίζεται από σοβαρό πρόγραμμα μετάβασης στη δραχμή.

Η μικροσκοπική Ελλάδα με τα μόλις 10 εκατομμύρια του πληθυσμού της (που, ήδη, αυτός ο πληθυσμός ρημάζεται) θα πρέπει ενωμένη, ως μία γροθιά να αντιμετωπίσει τον εχθρό, και ας λέγεται ακόμη «Ευρώπη». Δεν είναι, όμως, η δική μας Ευρώπη.

από το «Kontranews»
Διαβάστε περισσότερα...

Το ΕΠΑΜ για το υποτιθέμενο "Σχέδιο Β'" του Βαρουφάκη



undefinedΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Στην ίδια λογική με την οποία σταδιοδρόμησε ο κ. Βαρουφάκης κατά τους πέντε περίπου μήνες υπουργίας του, δηλαδή την λογική του life style εντυπωσιασμού και των εκμυστηρεύσεων - διαρροών, συνεχίζει και σήμερα. Μόνο που τώρα αφήνει έκθετο το κυβερνών κόμμα ενώ παράλληλα το σύστημα των ΜΜΕ βρήκε μια νέα σαπουνόπερα αποπροσανατολισμού του λαού από τα πραγματικά του προβλήματα.

Πίσω από τις γραμμές των πηχυαίων τίτλων, και τις κραυγές των φερέφωνων της τηλεπροπαγάνδας, κρύβεται η σαπίλα και η δυσωδία του κοινοβουλευτικού μας συστήματος. Άνθρωποι οργανωμένων ληστρικών και μαφιόζικου τύπου εταιρειών, έχουν καταλάβει τον μηχανισμό του κράτους, πιστοποιημένοι από το ευρωιερατείο και τους υπερεθνικούς εξουσιαστές.

Το Ε.Πα.Μ. έχει προειδοποιήσει τον λαό για τις καταστροφικές συνέπειες της παραμονής μας στην ΕΕ και την Ευρωζώνη.

Η φαρσοκωμωδία του δήθεν σχεδίου Β’ της κυβέρνησης Τσίπρα και η προσπάθεια διαστροφής της πραγματικής λύσης εξόδου από την ΕΕ και τη Ευρωζώνη μέσα από τέτοιου τύπου στημένες «διαρροές», δεν αποσκοπεί σε τίποτα άλλο παρά μόνο να αποσπάσει την προσοχή του λαού από τις τραγικές συμβάσεις και μνημόνια υποτέλειας και να προετοιμάσει το έδαφος για το διπλό νόμισμα το οποίο θα βαφτίσουν πανηγυρικά εθνικό!

Το Ε.Πα.Μ. για μία ακόμη φορά προειδοποιεί τον Ελληνικό λαό ότι δεν υπάρχει εθνικό νόμισμα χωρίς εθνική ανεξαρτησία.

Όσο είμαστε μέσα στο πλαίσιο της ευρωζώνης και της Ευρωκατοχής, τόσο το σάπιο σύστημα θα δηλητηριάζει τον λαό και θα τον οδηγεί στον αφανισμό του.

Το Ενιαίο Παλλαϊκό μέτωπο δεν πτοείτε από την τρομοκρατία και τις μεθοδεύσεις των μνημονιακών υπαλλήλων του κοινοβουλίου.

Ο αγώνας είναι εθνικοαπελευθερωτικός και θα τον συνεχίσουμε μέχρι να δούμε την πατρίδα μας ελεύθερη και Δημοκρατική.

Εθνική ανεξαρτησία, λαϊκή κυριαρχία, κοινωνική δικαιοσύνη

Αθήνα 27/07/2015.
Η Πολιτική Γραμματεία του Ε.Πα.Μ.
Διαβάστε περισσότερα...

Δ. Καζάκης: Τι δείχνει η μάζωξη της "αριστερής πλατφόρμας" στον Πανελλήνιο


undefined

του Δημήτρη Καζάκη

Χθες είχαμε την πρώτη επίσημη ανοιχτή συγκέντρωση της λεγόμενης "αριστερής πλατφόρμας" στο γήπεδο του Πανελληνίου. Ειλικρινά μια σκέτη απογοήτευση. 

Ως συνήθως είχαμε στημένες από τα πριν ομιλίες και φυσικά στημένες παρεμβάσεις. Ο πολιτικός διάλογος ανύπαρκτος.

Μόνο όσοι συμφωνούν με τις κεντρικές επιλογές της "αριστερής πλατφόρμας" είχαν τον λόγο. Κανένας άλλος. Ο τρόμος μην τυχόν κι ο κόσμος που βρέθηκε εκεί "ξεστρατίσει" την εκδήλωση ήταν έκδηλος.

Και το γνωστό καταπραϋντικό που θέλει την Αριστερά (με κεφαλαίο "Α" πάντα για να υποδηλώνει τη θεϊκή της καταγωγή) ως θεραπεύουσα "πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν εν τω λαώ," όπως μας λέει ο ευαγγελιστής Ματθαίος, σε δόσεις που θα αποκοίμιζαν ελέφαντα. Πόσο μάλλον το φιλοθεάμων κοινό.

Έτσι ακούσαμε κάθε λογής λογίδρια περί του τι πρέπει να είναι, ή τι δεν πρέπει να κάνει η Αριστερά, αλλά για την ταμπακέρα ουδέν. Κανείς δεν είχε την αξιοπρέπεια να απαιτήσει απαντήσεις στα εξής βασικά:

Νοείται αριστερά χωρίς κοινωνική ευαισθησία κατ' ελάχιστο; Ή μήπως η κομματική σκοπιμότητα είναι ανώτερη της κοινωνικής ευαισθησίας;

Αν ισχύει το αυτονόητο, που οφείλει να ισχύει όχι μόνο για κάποιον αριστερό, αλλά για οποιονδήποτε τίμιο και αξιοπρεπή άνθρωπο, τότε γιατί κανένας από τους ομιλητές δεν απολογήθηκε για την πορεία του μέχρι σήμερα. Γιατί δεν απολογήθηκε για το γεγονός ότι όλοι τους με τη στάση τους επέτρεψαν στην κυβέρνηση να οδηγήσει τα πράγματα στη συμφωνία θανάτου;

Αυτοί δεν ήταν που μας έλεγαν "περιμένετε" όλο αυτό το διάστημα; Αυτοί δεν έβγαζαν στους δρόμους τον κόσμο σαν απλούς χειροκροτητές και κομματικά πιόνια;

Αυτοί δεν ήταν άφαντοι από το "πεζοδρόμιο" και την οργάνωση της λαϊκής αντίστασης; Αυτοί δεν ήταν που είχαν κατεβάσει το ακουστικό για να μην τους ενοχλούν όσοι επέμεναν ότι τα πράγματα πάνε στραβά;

Αυτοί δεν ήταν που χειροκρότησαν την αρπαγή των ταμειακών διαθεσίμων, σαν δήθεν προσωρινό μέτρο; Αυτοί δεν ήταν που χειροκρότησαν τη συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου, που ήταν ο προάγγελος της συμφωνίας θανάτου της 13ης Ιούλη;

Δεν υπηρετούσαν ως υπουργοί όταν η εργοδοσία δολοφόνησε 4 εργάτες στα ΕΛΠΕ; Εκτός κι αν η ζωή 20άρηδων εργατών, που δουλεύοντας στα κάτεργα έχασαν άδικα τη ζωή τους, δεν σημαίνει τίποτε προκειμένου να κρατηθούν θώκοι και οφίτσια.

Δεν υπηρετούσαν ως υπουργοί όταν η ασυδοσία της Ελληνικός Χρυσός ξεπέρασε κάθε προηγούμενο και έφτασε μέχρις του σημείου να επιβάλλει καθεστώς εμφυλίου στη Χαλκιδική; Ή μήπως κι αυτό είναι ανούσια λεπτομέρεια;

Δεν υπηρετούσαν στην κυβέρνηση όταν ψηφιζόταν ΠΝΠ για να δοθούν 30 εκατ. ευρώ στον Σάλα, δήθεν για να ανοίξει το εργοστάσιο ζάχαρης; Ή έγινε κατά λάθος, όπως και η λεηλασία των καταθέσεων που συνέβη από τις τράπεζες όλο αυτό διάστημα;

Ούτε βέβαια απείχαν από την παράδοση της περιοχής Λιπάσματα Δραπετσώνας στον Μελισανίδη. Κι άλλα πολλά τέτοια.

Εμείς δεν πρόκειται να τα ξεχάσουμε αυτά. Όχι για λόγους αντεκδίκησης, αλλά για λόγους αξιοπιστίας. Ποιος μπορεί να έχει εμπιστοσύνη σε κάποιον που δεν επέδειξε ούτε καν τη στοιχειώδη κοινωνική ευαισθησία; Και μάλιστα κατέχοντας κυβερνητικές θέσεις;

Πού ήταν άλλωστε όλο αυτό το διάστημα; Γιατί δεν πρωτοστατούσαν, ή έστω δεν συμμετείχαν στο άνοιγμα ενός δημόσιου πολιτικού διαλόγου για εναλλακτική πρόταση έναντι του μονοδρόμου του ευρώ; Για να μας λένε σήμερα ότι δεν έχουν προετοιμάσει άλλη πρόταση κι έτσι να προσφέρουν άλλοθι στον Τσίπρα;

Και ποιός φταίει; Ή μήπως θα πρέπει να περιμένει ολόκληρη η κοινωνία πότε η "αριστερή πλατφόρμα", η "αριστερή εξέδρα", η "αριστερή παντόφλα", η "αριστερή καλτσοδέτα", το "αριστερό πανέθυρο", ο "αριστερός παπαφίγκος" κι ότι άλλο υπάρχει στην αποκαλούμενη ριζοσπαστική αριστερά, διανοηθεί ότι χρειάζεται χειροπιαστή άμεση εναλλακτική πρόταση;

Και με ποιούς θα βρεθεί η εναλλακτική πρόταση; Με τον κ. Παπακωνσταντίνου, που αγωνίζεται να κατανοήσει πώς μια κυβέρνηση της αριστεράς είναι χειρότερη ακόμη κι από τους προηγούμενους; Με τον κ. Κουβελάκη που αναλύει το αυτονόητο με όρους κομματικού ινστρούκτορα του μεσοπολέμου; Με τους Λαπαβίτσα και Μηλιό, που όποτε δεν φωνάζουν ευρώ και πάνω τούρλα, μπερδεύουν συστηματικά και σκόπιμα το εθνικό νόμισμα με το διπλό; Ή με απάτριδες αριστερούς τύπου Νταβανέλου, που ακόμη και σήμερα ρίχνουν το ανάθεμα στην πατριωτική παράδοση του ΕΑΜ, όπως οι Τυριμοκόμοι της Κομαντατούρ;

Πού είναι οι περγαμηνές σας; Πού είναι οι προτάσεις σας; Ή μήπως το μοναδικό σας πρόβλημα δεν είναι άλλο από το κόμμα;

Αυτό φαίνεται πώς σας καίει. Πώς θα πάρετε στα χέρια σας το κόμμα. Και τι ενδιαφέρει αυτό τον εργαζόμενο, τον αγρότη, τον μικρομεσαίο, τον νέο που σφαγιάζεται από την κυβέρνηση του δικού σας κόμματος; Από πότε το κόμμα σας είναι πάνω από την πατρίδα και τον λαό;

Εσείς μπορείτε να περιμένετε. Άλλωστε απ' αυτούς που είδαμε στον Πανελλήνιο, πολλοί έχουν τον τρόπο τους. Είτε άμεσα δια μέσου του κόμματος αμέσως, είτε έμμεσα. Μπορούν λοιπόν να περιμένουν και να έχουν την πολυτέλεια να ασχολούνται με τα τετριμμένα και τα μηδαμινά, δηλαδή με τα κομματικά της αριστεράς.

Οι υπόλοιποι; Εκείνοι που αγωνίζονται για το μεροκάματο; Τους ρώτησε κανείς αν και πόσο μπορούν να περιμένουν;

Σας απασχόλησε ποτέ πόσο μπορούν να περιμένουν μισθωτοί, συνταξιούχοι, ελευθεροεπαγγελματίες, αγρότες, μικρομεσαίοι και κυρίως νέοι, που αν είναι τυχεροί και έχουν δουλειά, δουλεύουν χωρίς να έχουν αύριο. Ναι βέβαια. Όσο σας απασχόλησε όλο τον προηγούμενο καιρό. Όταν κάνατε πολιτική ερήμην των προβλημάτων της κοινωνίας, ερήμην της κτηνώδους βίας που αντιμετωπίζει λαός και πατρίδα.

Σε τι διαφέρετε λοιπόν από όλους τους άλλους; Σε τι διαφέρετε από την αριστερά των συντρόφων σας στο ΣΥΡΙΖΑ; Σε τι διαφέρετε από τα υπόλοιπα καθεστωτικά κόμματα; Μόνο στα λόγια. Κι από λόγια, άλλο τίποτε. Να κτίζουμε ανώγεια και κατώγεια χωρίς κανένα αντίκρισμα στη ζωή.
Διαβάστε περισσότερα...

Παρασκευή 17 Ιουλίου 2015

Δ. Καζάκης: Ο Τσίπρας ομολογεί πράξεις εσχάτης προδοσίας σε βάρος της χώρας και του λαού



undefinedτου Δημήτρη Καζάκη

«Πρέπει να είσαι μεγάλη λέρα για να θες να κυβερνάς γαλέρα». Κάπως έτσι αποφαίνεται ένα σύγχρονο νεοελληνικό γνωμικό. Κι έχει δίκιο. Ειδικά όσοι θέλουν να κυβερνούν την Ελλάδα σαν γαλέρα και τον λαό δεσμώτη σ' αυτήν. Το απέδειξε περίτρανα ο κ. Τσίπρας με τη συνέντευξη στη νεοχουντική ΕΡΤ.

Τέρμα τα κροκοδείλια δάκρια, τα δήθεν του καταπονημένου αγωνιστή, που τάχα έδωσε την υπέρτατη μάχη για τη χώρα του έναντι υπέρτερων δυνάμεων. Ούτε να πολεμούσε στο αλβανικό!

Η εικόνα ήταν διαφορετική. Ήταν η εικόνα της λέρας, που δείχνει τους κυνόδοντες και το καμουτσίκι στους δεσμώτες Έλληνες της γαλέρας. Και φυσικά, όπως συμβαίνει με κάθε λέρα, το ψέμα πήγε σύννεφο. Μάλιστα, μας είπε ότι είναι μια κακή συμφωνία, που θα μας οδηγήσει σε μεγαλύτερη ύφεση, αλλά -που θα πάει- θα αναστηθούμε. Δείτε τι μας είπε μόλις βγήκε από το Eurogroup με τη συμφωνία:

"Τα μέτρα που περιλαμβάνει είναι τα μέτρα που ψηφίστηκαν στη Βουλή. Μέτρα που θα δημιουργήσουν αναπόφευκτα υφεσιακές τάσεις. Έχω όμως την αίσθηση, την πεποίθηση και την ελπίδα ότι τόσο το πακέτο το αναπτυξιακό των 35 δις ευρώ που καταφέραμε, η αναδιάρθρωση του χρέους, αλλά και η εξασφαλισμένη χρηματοδότηση για την επόμενη τριετία θα δημιουργήσουν την αίσθηση στις αγορές, στους επενδυτές ότι το grexit αποτελεί παρελθόν. Και αυτή η αίσθηση μπορεί να δημιουργήσει το κύμα των επενδύσεων που θα αντισταθμίσει τις υφεσιακές τάσεις."

Τι μας λέει εδώ το καμάρι μας; Ό,τι τα μέτρα της συμφωνίας θα βυθίσουν ακόμη περισσότερο στην ύφεση την ελληνική οικονομία και κοινωνία. Η πρόβλεψη της ΕΕ σήμερα για την ύφεση της ελληνικής οικονομίας για το 2015 είναι τουλάχιστον πτώση 4%. Το τι θα γίνει από άποψη ανεργίας, αναδουλειάς και εξαθλίωσης, μπορεί εύκολα να το φανταστεί κανείς.

Και πώς θα έρθει η ανάπτυξη; Με την αίσθηση, την πεποίθηση και την ελπίδα του Τσίπρα. Ποια αίσθηση, πεποίθηση και ελπίδα; Ό,τι όλα αυτά θα δημιουργήσουν "την αίσθηση στις αγορές" κι έτσι οι επενδυτές θα ορμήσουν με κύμα επενδύσεων. Τα πάντα εναπόκεινται στην ψυχολογία των αγορών. Ακριβώς όπως ο σκιτζής που εναποθέτει στα μαγικά την όποια γιατρειά.

Δεν έχει καμιά σημασία ότι κάτι τέτοιο δεν μπορεί να συμβεί στην αληθινή ζωή. Δεν μπορείς να σκοτώσεις κάποιον και να έχεις την αίσθηση, την πεποίθηση και την ελπίδα ότι θα αναστηθεί με κάποιον τρόπο. Το ίδιο συμβαίνει και με τις οικονομίες. Ποτέ καμιά οικονομία δεν αναστήθηκε και μάλιστα με κύμα ξένων επενδύσεων, αφού πρώτα την δολοφόνησαν βυθίζοντάς την διαρκώς και σκόπιμα στην ύφεση.

Εκτός κι αν αυτό που εννοεί ο Αλέξης είναι η γνωστή από παλιά πρακτική των αποικιοκρατών. Γνωστή εδώ και αιώνες από τότε που πήγαιναν φορτωμένοι με καθρεφτάκια και χάντρες για να αγοράσουν ολόκληρη την χώρα από τον ρημαγμένο ιθαγενή πληθυσμό της.

Στην πραγματικότητα αυτό που ισχυρίζεται ο Τσίπρας έχει θεολογική κι όχι οικονομική βάση. Προέρχεται από τις πεποιθήσεις του πιο χυδαίου και σκοταδιστικού νεοφιλελεύθερου προτεσταντισμού. Ο Τσίπρας, όπως κάθε ευρωπαϊστής, πάσχει από αυτή την ανίατη προτεσταντική θρησκοληψία, όπου ο αδύναμος υποτάσσεται πλήρως στον ισχυρό και ο ιδιώτης κυριαρχεί πάνω στην κοινωνία.

Ο φτωχός, σύμφωνα μ' αυτήν την προτεστατική θρησκοληψία, είναι προϊόν των επιλογών του. Η δυστυχία, η μιζέρια, ακόμη και το έγκλημα είναι προϊόν ατομικών επιλογών. Κι επομένως ο καθένας οφείλει να ζει με τις επιλογές του. Δεν χρειάζεται κοινωνική προστασία, ούτε κατοχυρωμένα δικαιώματα και εγγυήσεις ειδικά για τους αδύναμους. Έτσι έφτασε η Γερμανία στη νομιμοποίηση της κτηνοβασίας και η Ολλανδία στη νομιμοποίηση της παιδοφιλίας.

Ο Τσίπρας δηλώνει άθεος γιατί δεν έχει ποτέ εμβαπτιστεί στις ανθρωπιστικές αρετές του ελληνικού πολιτισμού και των ιστορικών παραδώσεων του ελληνικού λαού. Είναι άθεος γιατί διακατέχεται από τον σκοταδισμό της πιο βάρβαρης προτεσταντικής ηθικής του καπιταλισμού. Μια ηθική που τον προδότη τον θέλει μέγα ηγέτη, τον εγκληματία τον θεωρεί πετυχημένο επαγγελματία και το ξεπούλημα ως φυσιολογική πράξη.

«Με ειλικρίνεια θέτω το ερώτημα σε όσους ψηφίζουν: Ο εκβιασμός θεωρείτε ότι είναι πραγματικός ή πλαστός; αν θεωρείτε ότι είναι πλαστός, είμαι ανοιχτός να ακούσω εναλλακτικές και να προχωρήσουμε. Αν θεωρείτε ότι είναι πραγματικός, τότε δεν υπάρχει άλλη επιλογή από το να μοιραστούμε όλοι το βάρος αυτής της ευθύνης,» σημείωσε στη Βουλή ο Αλέξης Τσίπρας.

Τι μας λέει; Ό,τι ως πρωθυπουργός δέχθηκε εκβιασμό, όχι πλαστό, αλλά αληθινό κι επομένως οφείλει να υποχωρήσει και να παραδώσει τη χώρα στους εκβιαστές. Από πότε οι πολιτειακοί παράγοντες στη χώρα οφείλουν να υποχωρούν στον εκβιασμό; Ο εκβιασμός ενός κράτους, τόσο για το διεθνές, όσο και για το εσωτερικό δίκαιο, συνιστά casus belli, δηλαδή συνιστά αιτία πολέμου. Όχι υποχώρησης.

Όταν ένας πρωθυπουργός μας λέει ότι αποδέχεται τον εκβιασμό σε βάρος της χώρα του, συνομολογεί πράξη εσχάτης προδοσίας σύμφωνα με τον Ποινικό Κώδικα. Ακόμη κι αν η Μέκρελ με ολόκληρη την Ευρώπη να τον απειλούσε με πόλεμο εναντίον της Ελλάδας, η υποχώρηση έναντι ενός τέτοιου εκβιασμού συνιστά επίσης πράξη εσχάτης προδοσίας.

Σύμφωνα με τη Συνθήκη της Βιέννης για το δίκαιο των συνθηκών, διαβάζουμε: -Άρθρο 52- Άσκησις βίας επί του κράτους διά της απειλής ή χρήσεως βίας: Η συνθήκη είναι άκυρος εάν η σύναψίς της επετεύχθη διά της απειλής ή χρήσεως βίας κατά παραβίασιν των συνθηκών τού Διεθνούς Δικαίου, ως παρέχονται αύται εν τω Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών.

Υπάρχει έστω το παραμικρό από τις συμφωνίες που επιβλήθηκαν στην Ελλάδα, που να συνάδει με το διεθνές δίκαιο και τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών; Τίποτε. Κι επιπλέον ο ίδιος ο πρωθυπουργός δηλώνει ευθαρσώς ότι εκβιάστηκε.

Βέβαια, από τον κ. Τσίπρα δεν περιμένουμε πολλά. Είναι τόσο αμόρφωτος που δεν γνωρίζει ούτε την απάντηση του Μεταξά στο τελεσίγραφο του ιταλικού φασισμού το 1940, ούτε φυσικά το γεγονός ότι ο Αλέξανδρος Κορυζής, νομικός και τραπεζίτης, δεν άντεξε ως διορισμένος πρωθυπουργός τον Απρίλη 1941 να παραστεί και να υπογράψει την παράδωση της Αθήνας στους ναζί εισβολείς και αυτοκτόνησε.

Δεν περιμένουμε τέτοιες ευαισθησίες από τους σημερινούς απάτριδες πολιτικούς του δοσιλογισμού της δεξιάς και της αριστεράς, που μπροστά τους ακόμη και οι παλιοί δικτάτορες φαντάζουν πατριώτες, αλλά όχι και να μας λένε ότι οι πράξεις τους συνάδουν με το καθήκον τους απέναντι στην πατρίδα και τον ελληνικό λαό. Τέτοιο θράσος, ούτε ο Τσολάκογλου δεν διέθετε.
Διαβάστε περισσότερα...