Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΖΑΚΗΣ ΣΤΟ ΝΤΟΚΥΜΑΝΤΕΡ ''DEBT MANAGEMENT''

Διαβάστε περισσότερα...

Βολιβία: Εθνικοποίηση δύο εταιρειών διανομής ηλεκτρισμού ανακοίνωσε ο Μοράλες

Πηγή: http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=2267553

Την εθνικοποίηση δύο εταιρειών διανομής ηλεκτρισμού ανακοίνωσε ο πρόεδρος της Βολιβίας Έβο Μοράλες, σε άλλη μία προσπάθεια ανάληψης του ελέγχου των πλουτοπαραγωγικών πόρων της χώρας.

Η ιδιοκτήτρια των εταιρειών, η ισπανική Iberdrola, θα αποζημιωθεί σύμφωνα με την αποτίμηση που θα κάνει ανεξάρτητος διαιτητής, δήλωσε ο Μοράλες, προσθέτοντας πως το μέτρο αποσκοπεί στην ενίσχυση των αγροτικών υπηρεσιών ενέργειας.

«Θεωρήσαμε πως το μέτρο αυτό ήταν απαραίτητο προκειμένου να διασφαλίσουμε δίκαια ενεργειακά τιμολόγια... και ότι η ποιότητα της υπηρεσίας ενέργειας είναι όμοια στις αγροτικές και τις αστικές περιοχές» είπε.

Ο πρόεδρος Μοράλες έχει εθνικοποιήσει εταιρίες πετρελαίου, τηλεπικοινωνιών, μεταλλευτικές και ηλεκτροπαραγωγικές. Τον Ιούνιο, ο Μοράλες πήρε τον έλεγχο του ορυχείου κασσίτερου και ψευδάργυρου του παγκόσμιου γίγαντα Glencore στη Βολιβία.

Η Iberdrola δραστηριοποιείται στη Βολιβία από τα τέλη της δεκαετίας του '90. Εκπρόσωπός της δήλωσε πως η εταιρία μελετά την κατάσταση και αρνήθηκε να σχολιάσει περαιτέρω.

Διαβάστε περισσότερα...

Λαός και κλήρος στην Αντίσταση απέναντι στην Τραπεζοκρατία

Πηγή: ΕΠΑΜ ΒΟΡΕΙΟΣ ΤΟΜΕΑΣ ΑΘΗΝΑΣ

Τέτοιους παπάδες πού θα βρούμε;

Λαός και κλήρος στην Αντίσταση απέναντι στην Τραπεζοκρατία (San Benedetto - Italia, 8 Δεκέμβρη 2012)

Ο καθολικός ιερέας που τραγουδά μέσα στην εκκλησία το παρτιζάνικο τραγούδι Bella Ciao είναι ο Don Andrea Gallo, λοιπόν, ο οποίος γεννήθηκε το 1928 στη Γένοβα, ήταν ιεραπόστολος στην Βραζιλία τη δεκαετία του 1950 απ' όπου τον έδιωξε η τότε χούντα, επέστρεψε στη Γένοβα κι έγινε εφημέριος στην ενορία του San Benedetto in Porto.

Με την καθημερινή του δράση έκανε την ενορία του "σημείο αναφοράς για αγωνιστές της Νέας Αριστεράς, χριστιανούς ή όχι" από το 1970.

Η μητρόπολη τον μετακίνησε στο νησάκι της Capraia. Το 1975 γεννήθηκε η Κοινότητα του San Benedetto in Porto, "ένα νησί αλληλεγγύης στην καρδιά μιας πόλης με χίλια προβλήματα, που φροντίζει εξαρτημένους από ναρκωτικά, αλλά γενικότερα άτομα που αντιμετωπίζουν δυσκολίες: πρώην πόρνες, πρώην κλέφτες, άνδρες και γυναίκες στη μετάβαση από το ένα φύλο στο άλλο" (από το βιβλίο του Don Andrea Gallo "Αγγελικά Αναρχικός").

"Αυτό που μετράει είναι να κάνουμε τα πάντα για να πάρει το λόγο ο φτωχός κόσμος, αυτός που δεν μετράει και γι' αυτό τον κακομεταχειρίζονται", λέει ο "παπάς του πεζοδρομίου", όπως αυτοχαρακτηρίζεται.

Grazie Don Andrea!

Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΚΟΛΠΟ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΓΟΡΑΣ

Του Γ.ΔΕΛΑΣΤΙΚ*

Οι Έλληνες χρεώνονται, οι Γερμανοί πληρώνουν, οι Αμερικανοί εισπράττουν! Ακριβέστερα, πνίγονται στα δάνεια εκατομμύρια Έλληνες φορολογούμενοι, πληρώνουν επίσης εκατομμύρια Γερμανοί φορολογούμενοι και εισπράττουν Αμερικανοί κερδοσκόποι! Αυτό αποκαλύφθηκε με θεαματικό τρόπο ότι είναι και η ουσία του κόλπου της επαναγοράς των ομολόγων του ελληνικού Δημοσίου. Έφριξαν οι πάντες όταν έμαθαν ότι ένας και μόνο κερδοσκοπικός αμερικανικός οίκος ονόματι Θερντ Πόιντ κέρδισε μέσα σε τέσσερις μήνες …μισό δισεκατομμύριο δολάρια αγοράζοντας και πουλώντας ελληνικά ομόλογα, ενώ θεωρητικά κερδίζει αυτή τη στιγμή άλλο ένα δισεκατομμύριο, έχοντας επενδύσει συνολικά μόλις 1 δις. δολάρια!

Πρίν δούμε όμως αναλυτικά πως στήθηκε το κόλπο και ποιος κέρδισε πραγματικά από την επαναγορά, να υπογραμμίσουμε ευθύς εξαρχής το θεμελιώδες «λάθος» της επαναγοράς: Γιατί να αγοράσουμε, σε μειωμένη τιμή, σήμερα που δεν έχουμε ως κράτος λεφτά και επομένως πρέπει να τα δανειστούμε, πράγμα που συνεπιφέρει περικοπές μισθών και συντάξεων και άλλα δεινά, ελληνικά κρατικά ομόλογα που λήγουν μετά από …δέκα ως τριάντα(!) χρόνια; Γιατί ο ελληνικός λαός του 2012 πρέπει να υποφέρει τα πάνδεινα για να εξοφλήσει σε ιδιώτες ομόλογα που λήγουν το …2023 το συντομότερο και το 2042 το αργότερο; Τέτοια είναι σχεδόν στην ολότητα τους τα ομόλογα που κυκλοφορούν μετά το «κούρεμα» του Μαρτίου. Ποιος ξέρει πώς θα είναι η Ελλάδα και η Ευρώπη μετά από δέκα, είκοσι και τριάντα χρόνια; Ποιος ξέρει αν θα υπάρχει καν το ευρώ, ακόμη και η ΕΕ; Και αν υπάρχουν, τι μορφή θα έχουν; Είναι καθαρός παραλογισμός να πληρώνει ένα κράτος σήμερα δανειακές του υποχρεώσεις που λήγουν μετά από τριάνταχρόνια! Το αν θα πληρωθούν τότε ή όχι είναι κίνδυνος που αναλαμβάνουν οι δανειστές του και συνοδεύει τα κέρδη που προσδοκούν. Άλλο πράγμα η επαναγορά ομολόγων που λήγουν σε δύο – τρία χρόνια και άλλο πράγμα η επαναγορά ομολόγων που λήγουν σε δύο – τρείς δεκαετίες!

Πέρα από αυτή τη θεμελιώδη υπηρεσία στους κερδοσκόπους (με το αζημίωτο άραγε;) ας δούμε λίγο πιο αναλυτικά πως οι κυβερνήσεις βοηθούν τους κερδοσκόπους να αποκομίσουν τρελά κέρδη. Την 1^ηΙουνίου 2012, στη δευτερογενή αγορά η αξία ενός ελληνικού ομολόγου ονομαστικής αξίας 1 ευρώ ήταν μόλις 13,5 λεπτά. Θεωρητικά μιλώντας και με δεδομένο ότι σε χέρια ιδιωτών βρίσκονταν ελληνικά ομόλογα συνολικής αξίας 60 περίπου δισεκατομμυρίων ευρώ, με 8,1 δισεκατομμύρια ευρώ αγόραζε κανείς ολόκληρο το τμήμα αυτό του δημοσίου χρέους που είχε ονομαστική αξία 60 δις. Μόλις άρχισε να συζητείται αόριστα το θέμα επαναγοράς ελληνικών ομολόγων, η αξία τους την 1^η Σεπτεμβρίου ανέβηκε στα 18 λεπτά ανά ευρώ. Στις 6 Σεπτεμβρίου 2012 ο Μάριο Ντράγκι δήλωσε ότι η ΕΚΤ θα αγοράζει κρατικά ομόλογα σε απεριόριστες ποσότητες, οπότε η τιμή των ελληνικών ομολόγων πήγε στα 25 λεπτά ανά ευρώ. Τον Οκτώβριο ο Σόιμπλε δήλωσε ότι ειδικά τα ελληνικά ομόλογα μπορεί να επαναγοραστούν με δάνειο από τον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης (EFSF), οπότε τελικά στις 3 Δεκεμβρίου του 2012 η τιμή τους είχε σκαρφαλώσει στα 35 λεπτά ανά ευρώ. Έτσι, αυτά τα 60 δις. που την 1^η Ιουνίου αγοράζονταν με 8,1 δις. ευρώ, τώρα απαιτούσαν … 20 δισεκατομμύρια!

Στην τιμή αυτή έγινε η επαναγορά των ομολόγων. Η Ελλάδα χρεώθηκε και ξόδεψε 11,3 δις. ευρώ και αγόρασε μόνο τα μισά από τα ομόλογα που βρίσκονται σε χέρια ιδιωτών – ονομαστικής αξίας 31 δισεκατομμυρίων. Με την επαναγορά όμως ανέβηκε κι άλλο η τιμή των ελληνικών ομολόγων και αυτή την εβδομάδα έφτασε στα 50,4 λεπτά ανά ευρώ. Αυτό θεωρητικά σημαίνει ότι για την επαναγορά των υπόλοιπων ομολόγων ονομαστικής αξίας 30 δις. ευρώ που βρίσκονται στα χέρια ιδιωτών απαιτούνται πάνω από …15 δισεκατομμύρια! Επιπρόσθετα των 11,3 που ήδη δόθηκαν. Με άλλα λόγια, τα ομόλογα ονομαστικής αξίας 60 δις. ευρώ που πριν από έξι μήνες κόστιζαν θεωρητικά 8,1 δις., τώρα κοστίζουν 26,3 δισεκατομμύρια! Πάνω από …200% ακριβότερα. Μέσα σε έξι μήνες.! Υπάρχει άραγε πιο κραυγαλέα απόδειξη γιατί το κράτος δεν μπορεί και δεν πρέπει να μπλέκεται σε τέτοια κερδοσκοπικά παιχνίδια, αν υποθέσουμε βεβαίως ότι έχει κύριο μέλημα του την υπεράσπιση των συμφερόντων της χώρας και του λαού;

Επιπλέον, πρέπει να προσθέσουμε ότι η ονομαστική μείωση στα χαρτιά του ελληνικού δημόσιου χρέους μέσω της επαναγοράς ομολόγων δεν πρόκειται να έχει καμία απολύτως θετική επίπτωση στο βιοτικό επίπεδο του ελληνικού λαού. Όσο διαρκεί το μνημονιακό καθεστώς, θα χειροτερεύει συνέχεια η ζωή όλων των Ελλήνων. Αύξησαν κι άλλο τους φόρους και θα συνεχίσουν να τους αυξάνουν, θα ακριβύνουν δραματικά την τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος και του νερού, θα μειώνουν διαρκώς τις συντάξεις, θα αυξάνουν την ανεργία, θα ρίχνουν τους μισθούς, θα αποδομούν συνεχώς το όποιο κοινωνικό κράτος. Επιπλέον, όλα τα πρωτογενή πλεονάσματα που θα προκύπτουν από την κατάρρευση της δημόσιας υγείας και παιδείας και την εξαθλίωση του λαού μας, θα πηγαίνουν για να αποπληρώνουν το δημόσιο χρέος στους ξένους για πολλές δεκαετίες…

Αυτοί, αυτό το μέλλον μας ετοιμάζουν. Εμείς θα το δεχθούμε ή θα τους ανατρέψουμε για να ξαναδούμε άσπρη μέρα;

Δημοσιεύθηκε στο «Πρίν» το Σάββατο 22 Δεκεμβρίου 2012

Διαβάστε περισσότερα...

ΓΙΑΤΙ ΤΟ Κ.Κ.Ε. ΒΑΖΕΙ ΤΟ ΚΑΡΟ ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΠ’ ΤΟ ΑΛΟΓΟ;

Πηγή: iskra.gr

Του Μιχάλη Ματζαβίνου*

Το να επικαλεστεί κανείς τους κλασσικούς του Μαρξισμού – Λενινισμού, προκειμένου ν’ ασκήσει κριτική στις θέσεις της Κ.Ε. του Κ.Κ.Ε., που έχει ως κοσμοθεωρία του τον Μαρξισμό – Λενινισμό, μπορεί να μοιάζει με παράτολμο εγχείρημα. Είναι όμως έτσι;

Για να το διαπιστώσουμε λοιπόν, ας δούμε τι έλεγαν οι κλασσικοί του Μαρξισμού – Λενινισμού για τα φλέγοντα ζητήματα, που μας απασχολούν ακόμη στις μέρες μας.

«Από πολλές δεκάδες χρόνια θα μπορούσε κανείς να διακηρύξει και θα είχε απόλυτο δίκιο, ότι ο καπιταλισμός «ιστορικά έχει ξεπεραστεί», αυτό όμως δε μας απαλλάσσει καθόλου από την ανάγκη να κάνουμε έναν πολύ μακρόχρονο και πολύ επίμονο αγώνα στο έδαφος του καπιταλισμού…… η κλίμακα της παγκόσμιας ιστορίας μετριέται με δεκαετίες. Δέκα ή είκοσι χρόνια νωρίτερα ή αργότερα, από την άποψη της παγκόσμιας ιστορίας είναι μια μικρή λεπτομέρεια, που δε μπορεί να υπολογιστεί ούτε κατά προσέγγιση. Μα γι’ αυτό ακριβώς, στα ζητήματα της πραχτικής πολιτικής, είναι θεωρητικό λάθος, να αναφέρεται κανείς στην παγκόσμια ιστορική κλίμακα, λάθος που χτυπάει από μακριά.» έλεγε ο Λένιν.

Συνεπώς το να επικαλείται κανείς διαρκώς, ότι οι αντικειμενικές συνθήκες για το πέρασμα στην σοσιαλιστική κοινωνία είναι ώριμες, αλλά δεν έχει ακόμα ωριμάσει ο υποκειμενικός παράγοντας, είναι τουλάχιστο αναποτελεσματικό. Το ζητούμενο είναι τι κάνεις πραχτικά στο έδαφος του καπιταλισμού, για να ωριμάσει ο υποκειμενικός παράγοντας.

«…Είμαστε κομμουνιστές (έγραφαν στη διακήρυξή τους οι κομμουνάροι μπλανκιστές), γιατί θέλουμε να φτάσουμε στο σκοπό μας, χωρίς να σταματούμε σε ενδιάμεσους σταθμούς, χωρίς να κάνουμε συμβιβασμούς, που απλώς απομακρύνουν τη μέρα της νίκης και παρατείνουν τη περίοδο της σκλαβιάς».

Είναι αυτονόητος ο συνειρμός και η σύγκριση με την ρήξη, που επιχειρούν οι θέσεις της Κ.Ε. του Κ.Κ.Ε., με την θεωρία των σταδίων για το πέρασμα στον σοσιαλισμό.

«Οι μπλανκιστές, είναι κομμουνιστές γιατί φαντάζονται πως από τη στιγμή που θέλουν να υπερπηδήσουν τους ενδιάμεσους σταθμούς και τους συμβιβασμούς, η υπόθεση είναι έτοιμη και πως αν αυτή η δουλειά αρχίσει αυτές τις μέρες – πράγμα που το πιστεύουν σταθερά – και η εξουσία πέσει στα χέρια τους, μεθαύριο, θα εφαρμοστεί κιόλας ο κομμουνισμός. Αν αυτό δεν μπορεί να το κάνουν αμέσως, αυτό θα πει ότι δεν είναι κομμουνιστές…… Τι παιδική αφέλεια να προβάλλεις την ατομική σου ανυπομονησία σα θεωρητικό επιχείρημα!» Την απάντηση αυτή έδωσε ο Φ. Ένγκελς, ήδη απ’ την δεκαετία του 1870!

«…Να αποκρούσουμε μ’ όλη την αποφασιστικότητα, κάθε συμβιβασμό με τα άλλα κόμματα…… κάθε πολιτική ελιγμών και συνεννόησης» έγραφαν οι γερμανοί αριστεροί στο βιβλιαράκι της Φρανκφούρτης.

Κάθε συνειρμός και σύγκριση, με τις θέσεις της Κ.Ε. του Κ.Κ.Ε. είναι σχεδόν αυτόματος.

«Είναι εκπληκτικό, πως με παρόμοιες αντιλήψεις, οι αριστεροί δεν καταδικάζουν το μπολσεβικισμό! Γιατί δεν είναι δυνατόν οι γερμανοί αριστεροί, (και η Κ.Ε. του Κ.Κ.Ε.), να μην ξέρουν ότι όλη η ιστορία του μπολσεβικισμού και πριν και ύστερα από την Επανάσταση του Οχτώβρη είναι γεμάτη από περιπτώσεις ελιγμών, συνεννοήσεων, συμβιβασμών με άλλα κόμματα, χωρίς να εξαιρούνται και τα αστικά κόμματα!» απαντά ο ίδιος ο Λένιν!!!

Και συνεχίζει: «Να κάνεις πόλεμο για την ανατροπή της διεθνούς αστικής τάξης, έναν πόλεμο εκατό φορές πιο δύσκολο, πιο μακρόχρονο από τον πιο συνηθισμένο πεισματάρικο πόλεμο ανάμεσα στα κράτη και να παρατιέσαι προκαταβολικά από κάθε ελιγμό, από την εκμετάλλευση των αντιθέσεων συμφερόντων (έστω και προσωρινών) ανάμεσα στους αντιπάλους, να παρατιέσαι από κάθε συμφωνία και συμβιβασμό με τους πιθανούς (έστω και προσωρινούς, ασταθείς και ταλαντευόμενους, υπό όρους) συμμάχους, δεν είναι πράγμα αφάνταστα γελοίο;…… και τέτοιους ανθρώπους με τόσο λίγη συνείδηση και πείρα (πάλι καλά, αν αυτό εξηγιέται με τη νεαρή τους ηλικία: τη νεολαία ο θεός την πρόσταξε να λέει για ένα ορισμένο διάστημα τέτοιες κουταμάρες), μπόρεσαν να τους υποστηρίξουν – αδιάφορο αν αυτό έγινε άμεσα ή έμμεσα, ανοιχτά ή σκεπασμένα, ολοκληρωτικά ή μερικά – ορισμένα μέλη του Ολλανδικού Κομμουνιστικού Κόμματος!!»

Αν προσθέσει κανείς και της σημερινής Κ.Ε. του Κ.Κ.Ε., θα έχει άδικο;;;

«Οι μικροαστοί δημοκράτες (μαζί μ’ αυτούς και οι μενσεβίκοι) ταλαντεύονται αναπόφευκταανάμεσα στην αστική τάξη και το προλεταριάτο, ανάμεσα στην αστική δημοκρατία και το σοβιετικό καθεστώς, ανάμεσα στο ρεφορμισμό και την επαναστατικότητα, ανάμεσα στον φιλεργατισμό και τον φόβο της δικτατορίας του προλεταριάτου κλπ. Η σωστή ταχτική των κομμουνιστών πρέπει να συνίσταται στο να χρησιμοποιούν αυτές τις ταλαντεύσεις και η χρησιμοποίησή αυτών των ταλαντεύσεων απαιτεί υποχωρήσεις απέναντι σε κείνα τα στοιχεία που προσανατολίζονται προς το προλεταριάτο, τη στιγμή που προσανατολίζονται και στο μέτρο που προσανατολίζονται προς το προλεταριάτο – παράλληλα με τον αγώνα ενάντια σε κείνους που στρέφονται προς την αστική τάξη. 

Σαν αποτέλεσμα αυτής της σωστής ταχτικής, ο μενσεβικισμός αποσυντέθηκε και αποσυντίθεται ολοένα και περισσότερο στη χώρα μας και απομονώνονται οι ηγέτες που επιμένουν στον οπορτουνισμό τους, ενώ στο στρατόπεδό μας περνάν οι καλύτεροι εργάτες, τα καλύτερα στοιχεία από τη μικροαστική δημοκρατία. Αυτό είναι ένα μακροχρόνιο προτσές και με τις βιαστικές αποφάσεις «κανένας συμβιβασμός, κανένας ελιγμός», μπορεί μόνο να ζημιώσει η ενίσχυση της επιρροής του επαναστατικού προλεταριάτου και η αύξηση των δυνάμεών του .»

Τι εφαρμογή βρίσκουν οι παραπάνω θέσεις του Β. Ι. Λένιν στη σημερινή ταχτική και στις θέσεις της Κ.Ε. του Κ.Κ.Ε. κι ακόμα περισσότερο, με τις δηλώσεις της Γ.Γ. του στην συνέντευξη τύπου για την παρουσίαση των θέσεων, όπου ξεκαθάρισε:

«… δεν πάνε να λένε ζήτω η δικτατορία του προλεταριάτου… Όχι, δεν συνεργαζόμαστε μ’ αυτούς. Τελείωσε.», είναι ένα ερώτημα, που το 19^ο Συνέδριο του Κ.Κ.Ε., θα πρέπει να το απαντήσει.

«…λέγαμε επίσημα, εξ ονόματος του Κόμματος, από την Συνδιάσκεψη του Απρίλη 1917 του Κόμματός μας, ότι η αστική δημοκρατία με την Συνταχτική είναι καλύτερη από αυτήν την ίδια τη δημοκρατία χωρίς τη Συνταχτική και η «εργατο – αγροτική» σοβιετική δημοκρατία είναι καλύτερη από κάθε αστικοδημοκρατική κοινοβουλευτική δημοκρατία. Χωρίς μια τέτοια προσεχτική, λεπτομερειακή, καλομελετημένη και μακρόχρονη προετοιμασία δε θα μπορούσαμε να καταχτήσουμε την νίκη τον Οχτώβρη του 1917, ούτε να διατηρήσουμε αυτή την νίκη.»

Το να εκτιμήσει λοιπόν κανείς, ότι στην σημερινή Ελλάδα η αστική δημοκρατία χωρίς μνημόνια, είναι καλύτερη απ’ αυτή την ίδια με τα μνημόνια, θα είναι υπερβολή, ρεφορμισμός, ρεβιζιονισμός, οπορτουνισμός και δε ξέρω κι εγώ τι άλλο και διαστρέβλωση των όσων λέει ο Λένιν;;; ή μήπως το να αγνοεί κανείς θελημένα ή αθέλητα, το αυτονόητο, αποτελεί παραχάραξη των αρχών του Μαρξισμού – Λενινισμού;;;

Τέλος, ανεξάρτητα απ’ τα γραφόμενα των κλασσικών, στις θέσεις της Κ.Ε. του Κ.Κ.Ε. για το 19^ο Συνέδριο του Κόμματος, υπάρχει σοβαρό πρόβλημα κοινής λογικής, συνέχειας και συνέπειας, γιατί πολύ απλά, βάζουν το κάρο (λαϊκή εξουσία, δικτατορία του προλεταριάτου, σοσιαλισμός) μπροστά απ’ το άλογο (λαϊκό κίνημα, προλεταριάτο, εργατική τάξη), που όπως εκτιμούν δεν είναι ακόμη σε θέση να το τραβήξει!

Είναι προφανές, για όποιον έχει έστω και ελάχιστη σχέση με το Μαρξισμό – Λενινισμό, πως οι θέσεις της Κ.Ε. του Κ.Κ.Ε. στο σύνολό τους, εμφανίζουν τα συμπτώματα μιας παιδικής (κατά τον Λένιν) ασθένειας του κομμουνισμού:

τον Αριστερισμό!!!

Μόνο, που το Κ.Κ.Ε. δεν είναι πια παιδάκι…… μετρά 95 χρόνια ιστορίας! Και είναι γνωστό τοις πάσι, ότι κάποιες παιδικές ασθένειες που προσβάλουν ενήλικες, αν δεν αντιμετωπιστούν έγκαιρα και σωστά, οδηγούν τον ασθενή σε τραγική και μοιραία κατάληξη!!!

Πηγές:

Θέσεις της Κ.Ε. του Κ.Κ.Ε. για το 19^ο Συνέδριο, όπως δημοσιεύτηκαν μαζί με τον Ριζοσπάστη στις 9/12/2012

Συνέντευξη τύπου της Γ.Γ. του Κ.Κ.Ε. για την παρουσίαση των θέσεων της Κ.Ε., Ριζοσπάστης 14/12/2012

Β. Ι. Λένιν «Ο Αριστερισμός παιδική αρρώστια του κομμουνισμού»

Εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 1979

Διαβάστε περισσότερα...

ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΑΣΩΝΟΝΤΑΙ!

Διαβάστε περισσότερα...

H συγκλονιστική επιστολή της εκπαιδευτικού

Πηγή: "ΤΟ ΧΩΝΙ"

Την παρακάτω επιστολή έγραψε μια γυναίκα της οποίας ο σύζυγός της αυτοκτόνησε. Μια Ελληνίδα που εξαιτίας της οικονομικής λαίλαπας που οι ανάξιοι κυβερνώντες επέβαλλαν στην Ελλάδα μας, έχασε τον άντρα της...

Διαβάστε με προσοχή τι γράφει!

"Ε, ρε πατριώτες!

Τι άλλο θα μηχανευτείτε για να σώσετε την χώρα. Μεγάλοι εθνοσωτήρες!!!!! Άγαλμα θα σας στήσουμε!!!

Θα απαξιούσα να σας απευθύνω τον λόγο αν η ασυγκράτητη επιθυμία μου να δηλώσω ότι το ΧΡΕΟΣ βαραίνει στη ζυγαριά περισσότερο από τον φόβο, δεν μου κατσικωνόταν και δεν μ’ άφηνε να ησυχάσω!!

Μπήκατε λοιπόν στο χωραφάκι μου και σας πρέπει μια ΔΗΛΩΣΗ.

Ναι! Είμαι δημόσιος υπάλληλος.

Ναι. Απ’ αυτούς τους τεμπέληδες κλπ που χρεοκόπησαν τη χώρα.

Δεν σας χρωστώ τίποτα, γι’ αυτό και σας δηλώνω ευθαρσώς ότι δεν με αγγίζει τίποτα απ’ όσα λέτε ή κάνετε.

Δήλωση είναι: Δεν μ’ έχετε στο χέρι. Δεν θα υποχωρήσουν ποτέ οι ιδέες μου μπροστά στο φόβο που θέλετε να σκορπίσετε γύρω σας.

Η χώρα μου θα σωθεί. Όχι επειδή το επιβάλετε εσείς. Δεν θα σας επιτρέψω να την ξεπουλήσετε ή να την διασύρετε.

Το χώμα που πατάτε δεν σας αξίζει. Όποια πέτρα κι αν σηκώσεις είναι ποτισμένη με αίμα. Αίμα για την ελευθερία.

Ο Έλληνας για την ελευθερία του έχει δώσει τη ζωή του. Δεν λογάριασε ποτέ τις συνέπειες, σε συνθήκες χειρότερες από αυτές που ζούμε σήμερα.

Ναι συμφωνώ ότι έχουμε πόλεμο. Διαφωνώ ως προς το θέμα του εχθρού. Και θύματα έχουμε σ’ αυτόν τον πόλεμο. Και σήμερα χύνεται αίμα. Αίμα δικό μας, που βάφει τα δικά σας χέρια. Κι όσο κι αν αποστρέφετε το βλέμμα είναι γεγονός.

Και είναι άδικο.

Δολοφονήσατε τον σύντροφο της ζωής μου και πατέρα του παιδιού μου. Τον πήρατε από κοντά μας με βίαιο τρόπο.

Σας δηλώνω λοιπόν ότι δεν έχω τίποτα άλλο να χάσω (τι πιο πολυτιμότερο από την ανθρώπινη ζωή). 

Έχω δίκιο κι είστε άδικοι. Δεν θα γίνει το δικό σας.

Ο εμπαιγμός είναι που θα σας διαλύσει. Τέλειωσε η εποχή σας, που το άδικο ήταν σωστό και επικρατούσε. Πάρτε το χαμπάρι. Τέλος εποχής.

Κι επειδή μου έχει κατσικωθεί κλείνω με Καζαντζάκη..

«δεν ελπίζω τίποτα
δεν φοβάμαι τίποτα
είμαι ελεύθερος».

Αλιφραγκή Μαρία του Νικολάου

Δασκάλα στο 8ο Δημοτικό Σχολείο Πειραιά

Διαβάστε περισσότερα...

Βάλε κι άλλο πιάτο στο τραπέζι...

Πηγή: "Η ΑΥΓΗ"

Της Ευγενίας Λουπάκη

“Γίδα με σοκολάτα” ήταν μία από τις γκουρμέ συνταγές, που πρότεινε γνωστός σεφ, ιδιοκτήτης μοδάτου ρεστοράν, της εποχής των τρομπαρισμένων αγελάδων του Χρηματιστηρίου. Της εποχής που κάθε πορτοφόλι είχε πέντε -δέκα πιστωτικές κάρτες και κάθε πιάτο στο εν λόγω ρεστοράν, κόστιζε ένα σημερινό μεροκάματο. Κι αν δεν είχες φάει γίδα με σοκολάτα, ήσουνα πολύ πασέ. Διότι η Ελλάδα είχε προχωρήσει και όπως έγραφε το σχετικό σχόλιο που συνόδευε τη συνταγή, έπρεπε να ξεχάσεις τη χωριατίλα και να συστηθείς με την “ευρωπαϊκή πλευρά” της γίδας. Με γίδα Αρμάνι, ας πούμε. Καιρός φέρνει τα λάχανα, καιρός φέρνει τις γίδες. Σκέτες. Σουπίτσα. Στο χωριό. Δίπλα στη φουφού. Και τα -ελάχιστα πλέον- ειδικά περιοδικά, συνιστούν συνταγές της μαμάς, της γιαγιάς, των παιδικών χρόνων. Οι ίδιοι ακριβώς σεφ, που μας τάραζαν στην αποδόμηση των υλικών της μεταμοντέρνας- μάι ας- κουζίνας, τώρα θυμήθηκαν το χοιρινό με σέλινο και τον τραχανά.

Αν τέλειωσε κάποιος κόσμος στις 21 Δεκέμβρη, είναι εκείνος ο κόσμος ο σιχαμερός, με τη γυαλάδα της απληστίας στο βλέμμα και την ανάγκη της φιγούρας στο πνεύμα. Ο κόσμος που έφερνε την Ελλάδα πρώτη σε πωλήσεις Καγιέν και σε παραγγελίες τερατωδών Χάμμερ, πριν αυτά καν κυκλοφορήσουν. Τέλειωσε και στα τσακίδια. Και δεν πειράζει που δεν τον διώξαμε εμείς αλλά η κρίση. Μας φτάνει που τον πολεμήσαμε, μας φτάνει που δεν μας κατάπιε.

Σε μια επαρχιακή πόλη, έξω από ένα κατάμεστο, εξαιρετικά φθηνό μεζεδοπωλείο, ο μαυροπίνακας έγραφε με κιμωλία, ακριβώς πάνω απ’ το μενού: “Δεν το βάζουμε κάτω. Καλημέρα κόσμε”.

Δεν το βάζουμε κάτω: Ξεφυτρώνουν σε κάθε γειτονιά κινήσεις αλληλεγγύης και απευθείας διάθεσης προϊόντων, κινήσεις αμφισβήτησης του ζοφερού ατομισμού που μας πλάσαραν σαν μοναδικό μοντελάκι ζωής, οι αρχιτέκτονες της “ισχυρής” Ελλάδας. Οι γείτονες αποκτούν ονοματεπώνυμο και τα πιάτα ξανακυκλοφορούν από σπίτι σε σπίτι.

Ίσως, λοιπόν- εν σπέρματι, ναι, και μέσα σε αντίπαλη αγριότητα, που τρομάζει, ναι-ίσως ζούμε τη γέννηση μιας νέας αθωότητας.

Και ίσως η ακριβής “προφητεία” των Μάγιας, όπως την μετέφερε ο απόγονός τους Εβο Μοράλες, ο πρώτος ιθαγενής πρόεδρος της Βολιβίας, να επιβεβαιωθεί:

"Η 21η Δεκεμβρίου σηματοδοτεί το τέλος του μη-Χρόνου και την αρχή του Χρόνου. Είναι το τέλος του Μάτσα και η αρχή του Πάτσα. Είναι το τέλος του εγωϊσμού και η αρχή της αδελφοσύνης, το τέλος του ατομισμού και η αρχή της συλλογικότητας. το τέλος μιας ζωής ανθρωποκεντρικής και η αρχή μιας ζωής βιοκεντρικής. Είναι το τέλος του μίσους και η αρχή της αγάπης, το τέλος του ψεύδους και η αρχή της αλήθειας, το τέλος της θλίψης και η αρχή της χαράς. Είναι το τέλος της διαίρεσης και η αρχή της ενότητας"

...Βγάλτε από την πόρτα το κλειδί.

Καλημέρα κόσμε και Καλά Χριστούγεννα...

Διαβάστε περισσότερα...

ΣΥΡΙΖΑ: ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ Ή ΑΝΑΔΙΠΛΩΣΗ;

Πηγή: http://www.iskra.gr

ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΕΝΑ ΔΗΜΟΣΚΟΠΙΚΟ ΕΥΡΗΜΑ

Toυ NIKOY ΡΙΖΙΩΤΗ*

Δεν ξέρουμε αν και κατά πόσο η πρόσφατη έρευνα της Marc για το Έθνος της Κυριακής(23/12/12) διαθέτει την απαιτούμενη αντικειμενικότητα καιαξιοπιστία.

Περιέχει, όμως, ένα εύρημα αρκετά σημαντικό, το οποίο θα είχαν κάθε λόγο να αποκρύψουν ή να περιορίσουν έντυπα και δημοσκόποι που κινούνται στο κατεστημένο τόξο.

Συγκεκριμένα στο ερώτημα αν ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να παραμείνει πιστός στις σημερινές θέσεις του, οι ψηφοφόροι του απαντούν θετικά σε ποσοστό32% ( στο σύνολο των πολιτών 17,9%), στο ερώτημα αν ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να μετατοπιστεί σε κεντρώες θέσεις οι ψηφοφόροι του απαντούν θετικά σε ποσοστπό 25,2% (στο σύνολο των πολιτών 34%), ενώ αν ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να εκφράσει πιο ριζοσπαστικές απόψεις οι ψηφοφόροι του απαντούν θετικά σε ποσοστό 38,3%(!) (στο σύνολο των πολιτών 22,6%) και οι υπόλοιποι ανά κατηγορία είτε είναιαδιάφοροι είτε δεν απαντούν.

Όπως είναι φανερό, το εντυπωσιακό των ερωτημάτων είναι ότι οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ με ποσοστό πάνω από 70% απαντούν ότι θέλουν ο χώρος να παραμείνει πιστός στις δεσμεύσεις του ή και να ριζοσπαστικοποιηθεί, με τους τελευταίους , δηλαδή αυτούς που θέλουν ένα πιο ριζοσπαστικό ΣΥΡΙΖΑ, να είναι οι σχετικά περισσότεροι και να φθάνουν σχεδόν το 40% (38,3%)!!!

Το εύρημα του 40%, περίπου, των ψηφοφόρων του να επιζητεί ένα πιο ριζοσπαστικό ΣΥΡΙΖΑ και με το70% και πάνω να μη θέλει με τίποτα να τον δει να κάνει πίσω προς κεντρώες θέσεις, έρχεται να στείλει ένα μεγάλο και καθαρό μήνυμα στην παρούσα κρίσιμη περίοδο.

Σε μια συγκυρία κατά την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά και συνολικά η Αριστερά μοιάζουν να έχουν περίπου "κολλήσει" δημοσκοπικά.

Σε μια συγκυρία επίσης που οι κυρίαρχοι κύκλοι επιδίδονται σε μια λυσσώδη επίθεση σε βάρος της Αριστεράς, με στόχο να διατηρήσουν την επικυριαρχία τους, παρά τη μέγιστη λαϊκή λεηλασία που επιβάλλουν.

Σε μια φάση, επίσης, όπου η Αριστερά χρειάζεται μια νέα ώθηση στην επιρροή και τη δυναμική της, μαζί και στην άνοδο των εργατικών-λαϊκών αγώνων.

Η λύση και η απάντηση είναι μία: ο ΣΥΡΙΖΑ να προωθήσει ένα δεύτερο κύμα ριζοσπαστικοποίησης.

Ένα δεύτερο κύμα ριζοσπαστικοποίησης του πολιτικού και προγραμματικού του λόγου.

Ένα δεύτερο κύμα ριζοσπαστικοποίησης της στρατηγικής του και των ιδεολογικών του προσανατολισμών.

Ένα δεύτερο κύμα ριζοσπαστικοποίησης των παρεμβάσεων του στην κοινωνία για ένα μεγάλο ενωτικό, δυναμικό και πλειοψηφικό ταξικό εργατικό λαϊκό κίνημα.

Ένα δεύτερο κύμα ριζοσπαστικοποίησης με πολύ πιο συγκεκριμένες , ουσιαστικές και ενωτικές πρωτοβουλίες στο χώρο όλων των δυνάμεων της ριζοσπαστικής Αριστεράς και της ριζοσπαστικής αντισυστημικής Οικολογίας.

Μια νέα ριζοσπαστικοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ, με κοινωνικούς και ταξικούς όρους, όπως ενδεικτικά και απολύτως επικουρικά δείχνουν τα δημοσκοπικά ευρήματα, όχι μόνο δεν θα είναι μειοψηφική αλλά συνιστά και το μόνο τρόπο ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ να αποκτήσει νέα φρεσκάδα, ζωντάνια και κινητικότητα, μαζί με την απαραίτητη δυναμική και ώθηση για να αφήσει πίσω του τα εκλογικά φράγματα του 30%και να καταστεί δύναμη που θα στοχεύει στο άλμα και σε εν δυνάμει πλειοψηφικά ποσοστά.

Η πρόκληση ριζοσπαστικοποίησης, όμως, δεν αφορά μόνο το ΣΥΡΙΖΑ αλλά και όλες τις δυνάμεις της Αριστεράς, αν δεν θέλουν να δίνουν την εντύπωση του κριτή και σχολιαστή των εξελίξεων και να γνωρίσουν νέα οπισθοχώρηση.

Και η ριζοσπαστικοποίηση για δυνάμεις όπως το ΚΚΕ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ σημαίνει πρώτα απ'όλα και κυρίως και με διαφορετικό τρόπο η κάθε μία , να ανακαλύψουν την ανάγκη ενωτικών προσανατολισμών στον αριστερό χώρο στη βάση προγραμμάτων που δεν θα εκτοξεύονται στο απώτερο μέλλον αλλά θα ξεκινάνε από τις πιεστικές ανάγκες του σήμερα και τις απαραίτητες άμεσες αντιμνημονιακές και προοδευτικές νίκες ως αφετηριακές βάσεις, για να ανοίξουν  σοσιαλιστικοί καικομμουνιστικοί δρόμοι αύριο!

Δευτέρα 24 Δεκεμνβρίου 2012

Διαβάστε περισσότερα...

Καλά Χριστούγεννα και του χρόνου ελεύθεροι!

Πηγή: "ΧΩΝΙ"

του Μάνου Κακλαμάνου

Προσωπικά, φέτος τα Χριστούγεννα, δεν μπορώ να πάω στην πόλη μου. Για να πάω στις Σέρρες, θα πρέπει να πληρώσω 200 και πλέον ευρώ στη βενζίνη και άλλα 40 και πλέον ευρώ στα διόδια.

Προτιμώ να πάρω δώρα στην οικογένειά μου (αφού αναγκαστικά θα πρέπει να επιλέξω ένα από τα δύο). Άρα, δεν μπορώ να δω τους παλιούς μου φίλους και τους συγγενείς μου. Όμως τι τους νοιάζει τους Σαμαρα-τροϊκανούς….ο  Μανωλάκης; Χεσμένο τον έχουν, όπως και τους υπόλοιπους Έλληνες πολίτες. Το μόνο που τους νοιάζει είναι να μαζέψουν τα λεφτά που έχουν τάξει στους τοκογλύφους.

Θυμάστε που τέτοιες μέρες –τα παλιά καλά χρόνια- δεν έβγαινε το χαμόγελο από το πρόσωπό μας;

Θυμάστε που κανονίζαμε ταξίδια είτε στο εξωτερικό (οι άλλοι) είτε στο χωριό καταγωγής μας (εμείς) για να ξαναδούμε τα αγαπημένα μας πρόσωπα; Θυμάστε ρε… που ζούσαμε ευτυχισμένοι; Τα θυμάστε ή έχουν καταφέρει να τα σβήσουν και από τη μνήμη σας; Γιατί αυτό θέλουν… να μην αντιδράσουμε, να μην φωνάξουμε και κυρίως… ΝΑ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ.

Σας ρωτώ λοιπόν… Θυμάστε τα Χριστούγεννα που κάναμε παιδιά; ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ ΤΑ. 

Ξαναφέρτε αυτές τις εικόνες στο μυαλό σας. Όλοι χαρούμενοι, όλοι γελαστοί. Θυμηθείτε τη μητέρα σας και αναρωτηθείτε… εμείς σήμερα όντως κάνουμε τα πάντα για τα παιδιά μας, όπως έκαναν εκείνοι;

Θυμηθείτε τον πατέρα σας και αναλογιστείτε… μας αξίζει το μέλλον που αποφάσισαν αυτοί οι απίστευτοι τύποι για εμάς και κυρίως για τα παιδιά μας;

ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ και αντιδράστε. 

Εμείς μπορούμε να θυμόμαστε τους γονείς μας με υπερηφάνια.

Ας προσπαθήσουμε να κάνουμε το ίδιο δώρο και στα παιδιά μας.

ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ και πάρτε το απόφαση… αν συνεχίσουμε την ίδια πολιτική, του χρόνου θα κάνουμε Χριστούγεννα χωρίς δώρα. Σε δύο χρόνια δεν θα γιορτάσουμε καθόλου. Πλέον το καταλαβαίνουν όλοι. Ακόμη και οι υποστηρικτές του μνημονίου, που αρχικά μας έλεγαν ότι το μνημόνιο θα διαρκέσει λίγους μήνες. Μετά μας έλεγαν ότι θα διαρκέσει λίγα χρόνια. Μετά παραδέχθηκαν ότι θα είμαστε υπό κατοχή και υπό μνημονιακή διαρκή και συνεχή λιτότητα για κάποιες δεκαετίες! 

Και όμως κάθε φορά υποστηρίζουν τη μνημονιακή πολιτική γιατί δήθεν είναι μονόδρομος!
 
Ε, ΛΟΙΠΟΝ… ΞΕΡΕΤΕ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ; 

ΝΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣ ΟΤΑΝ ΣΕ ΒΙΑΖΟΥΝ. 

ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ. ΤΕΛΕΙΑ ΚΑΙ ΠΑΥΛΑ.

ΥΓ. Η μητέρα μου έζησε με τον καρκίνο 17 χρόνια. 

17 φορές έκατσε στο χριστουγεννιάτικο τραπέζι φορώντας περούκα  ή μαντήλα στο κεφάλι. 

17 φορές με κοίταξε βράδυ Χριστουγέννων και μου ευχήθηκε «και του χρόνου να κάνουμε Χριστούγεννα μαζί». Και κυριολεκτούσε. 

17 χρόνια το θηρίο… Έτρωγε σπλήνες και προσευχόταν 17 χρόνια για να είναι δυνατή και όρθια όσο θα την είχα ανάγκη, μέχρι να με μεγαλώσει. Αυτό ήθελε. Και τα κατάφερε. Νίκησε τον καρκίνο για το παιδί της.

Και εμείς δεν μπορούμε να ανατρέψουμε έναν Σαμαρά για τα δικά μας παιδιά; Είμαστε σοβαροί;  Δεν μπορούμε να στείλουμε στα τσακίδια έναν Σαμαρά και έναν Στουρνάρα; Μπορούμε και παραμπορούμε μάγκες. Και θα το κάνουμε. Θα τους ανατρέψουμε.

Καλά Χριστούγεννα και του χρόνου ελεύθεροι (λένε ότι αυτές τις μέρες πιάνουν οι ευχές).    

Μάνος

Διαβάστε περισσότερα...

ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΩΝ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΩΝ ΤΗΣ VILLA AMALIAS ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗ ΓΑΔΑ

Σημειώση δική μας: Τις ιδέες που προβάλλει το blog μας, τις χωρίζει άβυσσος από τις ιδέες του αναρχικού χώρου. Αυτό, όμως, δεν μας εμποδίζει να αντιληφθούμε ότι όταν το Καθεστώς ξεμπερδέψει με τους αναρχικούς θα εστιάσει και στους υπόλοιπους αντιπολιτευόμενους πολιτικούς χώρους.

Και σε κάθε περίπτωση, ονειρευόμαστε μια κοινωνία στην οποία θα χωράνε και πολιτικά - πολιτιστικά εγχειρήματα, σαν τη Villa Amalias. 

Η Κατάληψη Villa Amalias εδώ και 23 χρόνια αποτελεί έναν ανοιχτό πολιτικό πολιτιστικό και κοινωνικό χώρο, καθώς και στεγαστική κολεκτίβα. Όλα αυτά τα χρόνια σε αυτή δραστηριοποιούνται πολλές ομάδες όπως: θεατρική ομάδα, συναυλιακή ομάδα, studio, ομάδα βιτρώ, παιδικό στέκι, ομάδα χορού, γυμναστικής, ξένων γλωσσών, Η/Υ, τυπογραφική κολλεκτίβα, ομάδα προβολών,δανειστική βιβλιοθήκη, ανταλακτήριο δισκων και cd και επίσης έχουν φιλοξενηθεί πολιτικές και πολίτιστικές εκδηλώσεις άλλων ομάδων. Επιπλέον, η Κατάληψη Villa Amalias, πέραν των εσωτερικών δραστηριοτήτων έχει συμβάλει στην επίλυση προβλημάτων της γειτονιάς, συμμετεχοντας τόσο στη συνέλευση κατοίκων πλατείας Βικτωρίας, όσο και πραγματοποιωντας ανοιχτές και εξωστρεφείς δράσεις στην περιοχή, όπως μικροφωνικές παρεμβάσεις,χαριστικά παζάρια, συλλογικές κουζίνες και παιδικές εκδηλώσεις στην πλατεία.

Όλα αυτα τα 23 χρόνια, η Καταληψη Villa Amalias, μέσα από την πολύμορφη σύνθεση των υποκειμένων και των ομάδων που την απαρτίζουν έχει διαμορφώσει πολιτικά χαρακτηριστικά εξίσου πολύπλευρα, που πηγάζουν απο το ευρύτερο κίνημα των καταλήψεων, απο τον Αναρχικό και Αντιεξουσιαστικό χώρο και απο το κίνημα του ταξικού και εργατικού ανταγωνισμού. Χαρακτηριστικα τα οποία εχουν αποκτήσει υλική υποσταση μέσα απο τη συνδιοργάνωση και συμμετοχή σε πορείες, παρέμβασεις και κινητοποιησεις, που αφορούν σε εργατικούς, αντιφασιστικους-αντιρατσιστικούς αγωνες, αλληλεγγύη σε διοκώμενες καταλήψεις, στους μεταναστες΄και  σε διοκωμενους συντρόφους, σε φοιτητικούς και μαθητικους αγώνες καθως και για την επανοικιοποιηση ανοιχτών δημοσιων χώρων.

Το κτίριο της Κατάληψης ήταν εγκαταλελλειμενο απο το 1973 και σε άθλια κατάσταση. Απο το '90 που καταλήφθηκε, ζει και συντηρειται απο την οικονομική συνεισφορά και την προσωπική εργασία τόσο των ίδιων των καταληψιών όσο και όλων των αλληλέγγυων συντρόφων.
Ο φερόμενος ως ιδιοκτήτης του κτιρίου, δήμος αθηναίων, ο οποίος είναι κάτοχος τεράστιας ακίνητης περιουσίας, καθώς και ο οργανισμός σχολικών κτηρίων ειναι γνωστοί για υποθέσεις απαλλοτριώσεων ιδιωτικής περιουσίας και παράνομων αποχαρακτηρισμών, με αποκορύφωμα την περίπτωση του μεγαθηριου κτιρίου Χαραγκιώνη στη συμβολή των οδών 3ης Σεπτεμβρίου και Ιουλιανοώ, που εν μια νυκτί, απο οικόπεδο με σκοπο την ανέγερση σχολικού κτηρίου μετατράπηκε σε εμπορικό κέντρο.

Σε αντιθεση με αυτούς, που βλέπουν κτήρια και χώρους ως ενα ακόμη τρόπο κερδοσκοπίας, η Κατάληψη Villa Amalias και η δράση της είναι ένα έμπρακτο παράδειγμα του προτάγματός της για τη δημιουργία ελεύθερων κοινωνικών χώρων, αντιθετικών προς κάθε ειδους οικονομική εκμεταλευση, βασιζομενοι σε αντιεραρχικές, αυτοοργανωμένες, αλληλέγγυες και οριζόντιες δομές, σεβόμενοι τον άνθρωπο και στηρίζοντας πάντα τους απο κατω της ταξικής πυραμίδας, των οποίων κομματι αποτελούμε και εμείς.
Για αυτό και η συντηρηση του κτηρίου, όπως προαναφερθηκε, γίνεται από τους καταληψίες και τους αλληλέγγυους, ιδίως τα τελευταία 4 χρονια έπειτα από τις δύο δολοφονικές εμπρηστικές επιθέσεις που δέχτηκε η Κατάληψη από παρακρατικούς έμισθους ή μη. Οι συγκεκριμενες επιθέσεις προκάλεσαν μεγαλες υλικές φθορες που δεν αποτέλεσαν όμως εμπόδιο στο να συνεχίσει η Villa τη δράση της ως εγχείρημα, αλλά αντιθέτως ενδυνάμωσαν το ηθικό των ανθρώπων που την απαρτίζουν και με τη βοήθεια όλων των συντρόφων ανακαινίστηκε η προσοψη του κτηρίου από την οδό Χέυδεν και ξεκίνησε η αποκατάσταση και η περαιτέρω βελτιωση εσωτερικά του κτηρίου με τη συμβουλευτική βοήθεια αρχιτεκτόνων και πολιτικών μηχανικών.

Οι συνεχόμενες επιθέσεις δεν ειναι οι μόνες που εχει δεχτεί το εγχείρημα, ολα αυτά τα χρόνια. Η Villa και λόγω της τοπογραφικής της θεσης αλλα και λόγω των αξιακών και πολιτικών της χαρακτηριστικών, έχει βρεθεί πολλες φορές στο στόχαστρο επιθέσεων απο το κράτος και το παρακράτος. Σε όλες τις επιθέσεις απαντούσαμε πάντα με το λογο μας, δημοσιοποιώντας τα γεγονοτα και προπαγανδιζοντας τις θέσεις και τις αρχές μας μέσα από ανοιχτές κοινωνικές παρεμβασεις.

Στις 20/12/12 και ώρα 7.00 πμ, εισέβαλαν στην Κατάληψη άντρες της κρατικής ασφάλειας με το πρόσχημα της διενέργειας έρευνας "περι ναρκωτικών" και "εκρηκτικών υλών" κατόπιν μιας δήθεν ανώνυμης καταγγελιας και συνέλλαβαν 8 άτομα που βρίσκονταν εντός της Κατάληψης, εκ των οποίων οι τρεις ηταν φιλοξενούμενοι.Απο την Κατάληψη κατασχέθκαν αντικείμενα τα οποια η κρατική ασφάλεια χρησιμοποίησε ως πειστήρια για την κατασκευή κατηγοριών πλημμεληματικού και κακουργηματικού χαρακτηρα, κατηγορίες τις οποιες δεν αποδεχόμαστε. Πόσο μάλλον όταν η κακουργηματική μας πράξη στηριζεται σε κενές φυαλες μπύρας και σε ελάχιστη ποσότητα πετρελαίου που βρέθηκε διπλα σε σομπα.

Για εμάς, αποτελει σαφή πολιτική επιλογή του κράτους αυτή η κινηση. Σε καιρο οικονομικής και συστημικής κρισης, το κράτος εξαπολύει επιθεση προς πασα κατευθυνση υποβαθμίζοντας τη ζωή των απο κάτω και προσπαθώντας να εξαφανίσει κάθε πυρήνα αντίστασης και δημιουργίας αρνήσεων. Είτε αυτο μεταφράζεται σε καταπάτηση εργασιακών κεκτημένων ειτε στην προπαγάνδιση ρατσιστικων ιδεωδων που προαγουν τον κοινωνικό εκφασισμό ειτε στη δημιουργια συνθηκών ανασφαλειας με σκοπο την αποδοχή της διαρκους επιτηρησης των ζωών μας, ειτε στη διωξη και σπίλωση πολιτικών χώρων και υποκειμενων αντιτιθεμενων σε όλα αυτά.

ΑΡΝΟΥΜΑΣΤΕ ΚΑΘΕ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ
ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΜΑΣ

ΤΟ ΕΙΠΑΜΕ ΚΑΙ ΤΟ ΞΑΝΑΛΕΜΕ:
"ΠΑΙΖΟΥΜΕ ΜΠΑΛΑ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΑΚΟΜΑ ΔΕΝ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΤΟ ΤΕΡΜΑ..."

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ (ΚΑΙ ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΜΑΣ)

22/12/12
Οι συλληφθέντες της Villa Amalias

Διαβάστε περισσότερα...

Ο Ανθόκηπος ….

«Διακήρυξη ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ»

του Κώστα Γιαννιώτη, μέλους της Π.Γ. του Ε.Πα.Μ.

Μέσα στην πλήρη εξαθλίωση του πολιτικού συστήματος στον τόπο μας, προέκυψε η πρόσφατη Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ και η Διακήρυξη που εκδόθηκε με το τέλος των εργασιών της. Μια διακήρυξη που αποτελεί το επιστέγασμα των συνεχών μεταλλάξεων της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ.

Φαίνεται ότι αποδεικνύεται βαρύ για τους ώμους του ΣΥΡΙΖΑ το φορτίο των ελπίδων, που εναπόθεσε πάνω του μια μεγάλη μερίδα του λαού για εθνική ανεξαρτησία και απελευθέρωση  από την ξένη και τη ντόπια ακρίδα, που εδώ και δυο περίπου χρόνια λυμαίνεται τον τόπο μας. Το κείμενο της διακήρυξης αποτελεί περιβόλι αποκαλύψεων που κρύβονται κάτω από βαρύγδουπους βερμπαλισμούς περί σοσιαλιστικού μετασχηματισμού της κοινωνίας. Ένας μετασχηματισμός που, σύμφωνα με τη διακήρυξη, προηγείται της παλλαϊκής πάλης για Εθνική Ανεξαρτησία και αποκατάσταση της δημοκρατικής νομιμότητας. Μια θέση που δικαιώνει τη λαϊκή θυμοσοφία που λέει ότι καταλήξαμε να βάζουμε το κάρο μπροστά από το άλογο και να αναρωτιόμαστε γιατί δεν προχωρά.

Καλό θα ήταν όμως να πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά και τη λογική που ακολουθεί η ίδια η διακήρυξη.

Σ` όλο το μήκος και το πλάτος της αναδεικνύεται σαν κυρίαρχος στόχος η «ενότητα της Αριστεράς» που θα δρομολογήσει την πάλη για την ενότητα του λαού (!). Το ερώτημα που προκύπτει αβίαστα για τον κάθε καλοπροαίρετο άνθρωπο είναι το πώς θα γίνει αυτό χωρίς τη... 

συμμετοχή της πλειοψηφίας του λαού και το τι θα γίνει με αυτόν που υποφέρει και πεθαίνει καθημερινά κάτω από τη μπότα των ξένων κατακτητών και των ντόπιων συνεργατών τους; Θα πρέπει πρώτα να ασπαστεί τα όνειρά σου για σοσιαλιστικό μετασχηματισμό και μετά να παλέψει για το ψωμί του παιδιού του και το βιος που του αρπάζουν; Πού κατοικοεδρεύει τότε η περίφημη Μετωπική συγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ – όπως θέλουν να ευαγγελίζονται; Γιατί όλοι έχουμε την εντύπωση ότι το ΕΑΜ, το οποίο επικαλούνται, είχε καταλυτική συνδρομή στην «…… ενότητα και την απελευθέρωση του λαού μας ……». ( κεφ. 2 «Οι καταβολές μας» πργφ. 1) και όχι στην ενότητα της αριστεράς. Γιατί με τον τρόπο που πραγματεύονται και αναλύουν τη σημερινή κατάσταση δείχνουν είτε να μη γνωρίζουν, είτε να αδιαφορούν για το γεγονός, ότι κι αυτοί που δεν ανήκουν στην Αριστερά και αδιαφορούν για την ενότητά της, υποφέρουν το ίδιο και έχουν ανάγκη «στέγης» για να αντιδράσουν και να παλέψουν.

Μέσα από βαρύγδουπους βερμπαλισμούς και εύηχα εκφραστικά σχήματα υποκρύπτονται αντιφάσεις και υπεκφυγές. Κύρια όμως υποκρύπτεται η δρομολόγηση απόδρασης από προηγούμενες διακηρύξεις και δεσμεύσεις.

Φαίνεται πως ήταν αρκετή η αιφνίδια – και ίσως απρόσμενη για τους ίδιους – αύξηση των εκλογικών ποσοστών τους ( που βασίστηκε στις προεκλογικές διακηρύξεις τους περί μονομερούς κατάργησης των μνημονίων και των εφαρμοστικών τους νόμων), για να νιώσουν ασφαλείς και να βιαστούν να αποτινάξουν από πάνω τους τα «βαρίδια» των προεκλογικών αυτών δεσμεύσεων. Έπρεπε σύντομα να δώσουν το στίγμα και τα διαπιστευτήρια της «νομοταγούς» αντιπολίτευσης, που δεν διακατέχεται από σύνδρομα ρηξικέλευθων και ριζοσπαστικών διαδρομών και έτσι να καθησυχάσει τις αγωνίες και τις ανησυχίες των κρατούντων. Αποδεικνύουν ότι κακώς ανησύχησαν κάποιοι και κακώς ήλπισαν οι ….ελπίσαντες στις προεκλογικές δεσμεύσεις του Αλέξη Τσίπρα. Αποδεικνύουν, ότι προσπαθούν να πείσουν τον ελληνικό λαό, ότι αρκεί να διακηρύττεις κάτι και θα γίνει από μόνο του. Αρκεί βέβαια να είμαστε καλοί με το σύστημα και πάνω απ’ όλα να μη βρούμε εμπόδια και αντιδράσεις. Έ! Τότε αλλάζει το θέμα. Τότε και επειδή «…….η κρίση βαθαίνει και διευρύνεται συνεχώς ....τόσο που τελικά διαγράφει κάθε ελπίδα, ότι θα ανακτήσουμε αυτούσια(!) εκείνα που χάσαμε. Με αυτή την έννοια δεν μας επιτρέπεται να αναπολούμε κανένα παρελθόν, οφείλουμε να αποποιηθούμε κάθε νοσταλγία»(!) (Κεφ. «Η σημερινή κρίση» πργφ. 2)

Έτσι και σιγά σιγά αρχίζουμε να προϊδεάζουμε τον κόσμο να κρατάει μικρό καλάθι και να περιμένει λιγάκι και το ….συντονισμό με τους υπόλοιπους λαούς της Ευρώπης για να δούμε τι θα κάνουμε.

Κοιτάζοντας στο ίδιο κεφάλαιο («Η σημερινή κρίση» πργφ. 5) διαβάζεις: «Η κοινοβουλευτική δημοκρατία σε χώρες της Ευρώπης τείνει να μετατραπεί σε επίφαση δημοκρατίας, με υποβαθμισμένα κοινοβούλια, με πρωθυπουργούς που υπηρετούν τις οικονομικά κυρίαρχες δυνάμεις, τη συρρίκνωση των δημοκρατικών θεσμών σε όλα τα επίπεδα, εθνικά και ευρωπαϊκά(sic), με όξυνση της καταστολής». Και παρακάτω καταλήγει λέγοντας «….Το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως διακριτής οικονομικο-πολιτικής οντότητας προμηνύεται δυσοίωνο καθώς η ευρωζώνη εξελίσσεται σε ζώνη γερμανικής οικονομικής επικυριαρχίας, αν όχι καταναγκασμού που οδηγεί σε ασφυξία τις πιο αδύναμες χώρες και σε όλο και μεγαλύτερες ανισότητες ….». Την ίδια στιγμή που μας λένε αυτά για την Ευρωπαϊκή Ένωση μας ξεφουρνίζουν το παρακάτω ωραίο: «…..Η μοίρα της Ελλάδας είναι συνυφασμένη με τη μοίρα της Ευρώπης ….γιατί ο αχαλίνωτος νεοφιλελεύθερος καπιταλισμός κυριαρχεί σήμερα σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, γιατί η πολιτική του κεφαλαίου ……ενοποιεί υπό την κυριαρχία του όλες τις ευρωπαϊκές κοινωνίες…..».  

Και εμείς οι φτωχοί αναρωτιόμαστε: Τι λένε; Τα ακούνε αυτά που λένε; Τα διαβάζουν αυτά που γράφουν;  Ώστε λοιπόν γι’ αυτό μεταπήδησαν από τη μονομερή καταγγελία των μνημονίων σε επαναδιαπραγμάτευση με τους «εταίρους»; Με ποιους θα διαπραγματευτούν μέσα σ’ αυτό το «πράγμα» που αποκαλούν Ευρωπαϊκή Ένωση και με δήμιο, που λέγεται ευρώ, στο σβέρκο τους;  Ή θα περιμένουμε να ωριμάσουν οι κοινωνικές συνθήκες και να συμπαραταχθούμε με τους ευρωπαϊκούς λαούς σε κοινό αγώνα; Μέχρι τότε μήπως ο μισός πληθυσμός της Ελλάδας θα έχει μετοικήσει  «εις Κύριον», από την πείνα και την εξαθλίωση, και ο άλλος μισός στα στενοσόκακα της δουλικής μετανάστευσης; Δεν αναρωτιούνται μήπως οι λαοί της Ευρώπης περιμένουν κι αυτοί να ξεκινήσει η «άνοιξη» από τούτο τον ανεμοδαρμένο τόπο;

Σε άλλο σημείο («Η σημερινή κρίση» πργφ. 7) λένε για την τρικομματική «κυβέρνηση» ότι «……προεκλογικά έλεγαν και υπόσχονταν εντελώς άλλα». Σωστότατο! Αυτοί όμως, έγιναν κυβέρνηση και μετά τα άλλαξαν. Αυτοί που τα άλλαξαν μπροστά στην προοπτική να γίνουν κυβέρνηση; Και πόσο ακόμα θα τα αλλάξουν αν και όταν γίνουν κυβέρνηση;

Σε κάποιο άλλο σημείο (κεφ. «Οι καταβολές μας» πργφ. 2 ) γίνεται και μια προσπάθεια αυτοκριτικής που όμως μένει απλά στις διαπιστώσεις και σιωπά βοερά για τις αιτίες. Λέει: «……η καθαυτό πολιτική δύναμη της Αριστεράς μειώθηκε σημαντικά μολονότι η ίδια διατηρούσε το ηθικό πλεονέκτημα και οι ιδέες της τουλάχιστον μέρος της παλιάς τους αίγλης». Αυτό το …..«τουλάχιστον μέρος» το παραβλέπουν και το προσπερνούν σιωπηρά, αφήνοντας ταυτόχρονα να αιωρείται στο κενό η υποψία ότι ίσως φταίει και ο πεινασμένος, ο άστεγος και ο υποψήφιος αυτόχειρας που δεν τους κατάλαβε. Αμ δε!  Μάλλον επειδή τους κατάλαβε  δεν τους εμπιστεύτηκε. Δεν είναι στραβός ο γιαλός. Στραβά αρμενίζουν. Γιατί όπως διαβάζουμε στο ίδιο κεφάλαιο (πργφ. 6 )  «……η ανάγκη για ενότητα και κοινή δράση της Αριστεράς  και όσμωσης των ιδεών της με το λαό». Μήπως εδώ είναι το κουμπί; Επειδή ο λαός δε ζήτησε να προχωρήσει σε όσμωση του ίδιου με τις ιδέες της Αριστεράς, που θέλει να διατηρεί το αλάθητο του Πάπα.

Ο λαός απαιτεί να τον αφουγκραστεί η Αριστερά και να προχωρήσει η ίδια σε όσμωση με τις ιδέες και τις άμεσες ανάγκες του. Ψιλά γράμματα αυτά για την Αριστερά. Δεν τη φτάνουν για να ακουμπήσουν το μπόι της. Αυτή είναι ο κήνσορας  και η κατέχουσα δίκαιο(!). Αν αυτό δεν αρέσει στο λαό τόσο το χειρότερο γι αυτόν.

Η Αριστερά, βλέπεις έχει πιο σοβαρές ασχολίες απ` αυτές του λαού. Αυτή, βλέπεις, παλεύει να στεριώσει το …..σοσιαλισμό και την κυριαρχία της Αριστεράς ενώ ο ανώριμος λαός βάζει σαν κυρίαρχο στόχο του την απαλλαγή του από τους κατακτητές βιαστές του, τη λευτεριά του, τη δημοκρατία που κατακρεουργούν καθημερινά και την άμεση επιστροφή του ψωμιού του παιδιού του, που του το άρπαξαν από το στόμα. Δεν έχει την υπομονή, το χρόνο, αλλά ούτε τη διάθεση να περιμένει το πότε θα καταφέρει η Αριστερά να τον πείσει να γίνει κι αυτός αριστερός και να τον ελευθερώσει.

Και τα λουλούδια της διακήρυξης συνεχίζονται. Διαβάζουμε: (κεφ. 3 παργφ.3 ) «Οι πάσης φύσεως εκλογές είναι απολύτως αναγκαίες ……».  Μιλούν με τόση άνεση για το παιγνιδάκι των εκλογών, που το σύστημα ξέρει να το παίζει καλλίτερα από τον καθένα και το παίζει μέσα σ’ έναν πολιτικό αχταρμά κατάργησης κάθε συνταγματικής νομιμότητας και σεβασμού δικαίου και ηθικής. Για την ανάδειξη ενός κοινοβουλίου χωρίς ταυτότητα, στόχους, εξουσίες και ουσιαστικούς λόγους ύπαρξης. Το γνωρίζουν οι πάντες πως όσες εκλογές κι αν γίνουν, οι κάθε λογής Ράιχενμπαχ και Φούχτελ θα κυβερνάνε το προτεκτοράτο. Εκτός κι αν βαυκαλίζονται μ’ αυτά που γράφουν (κεφ. 4 πργφ. 12) ότι «…..η κυβέρνηση της Αριστεράς….. θα μεταρρυθμίσει ριζικά και δημοκρατικά το κράτος και τους θεσμούς του……». Εννοούν το υπάρχον κράτος; Μεταρρύθμιση;  Όχι ξήλωμα και στήσιμο από την αρχή; Ας μην πούμε αυτό που λέει ο λαός μας. Και συνεχίζοντας και επιμένοντας , (στην πργφ.13 του ίδιου κεφ.) απαιτείται και προβλέπεται «….Η Αριστερά να αποτελέσει την πολιτική ηγεσία του τόπου». Ρώτησαν κι αυτούς που δεν ανήκουν στην Αριστερά;  Ή θα τους χαρίσουν στον Αντώνη και τον Ευάγγελο; Μήπως αυτοί – σαν λαός – θέλουν να γίνουν εξουσία και να τους στηρίξει και η Αριστερά;

Προχωρώντας στη διακήρυξη διαβάζουμε (κεφ. 5 πργφ. 1): «Η θέση αυτή (της αξιωματικής αντιπολίτευσης) προικίζει (το ΣΥΡΙΖΑ) με νέες σημαντικές δυνατότητες παρέμβασης…….. θα εξακολουθήσει να μάχεται ενάντια σε κάθε αντιλαϊκό και αντιδημοκρατικό μέτρο ή νομοσχέδιο, ασκώντας εξαντλητικό κοινοβουλευτικό έλεγχο ……. να διατυπώνει τις δικές του αντιπροτάσεις και νομοθετικές πρωτοβουλίες που αφορούν τα επείγοντα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας …… θα εξακολουθήσει να στηρίζει κοινοβουλευτικά τους εργατικούς και λαϊκούς αγώνες». Αυτό το τελευταίο φαίνεται να είναι από τα ανέκδοτα που κάνουν να γελάσει και ο πιο πικραμένος. Γιατί οι απορίες γεννιούνται αβίαστα. Ποιο από τα σκληρά και απάνθρωπα μέτρα που πέρασαν μέχρι σήμερα από τη βουλή κατάφεραν να το εμποδίσουν και να μην υπερψηφιστεί; Αυτά που λένε θα τα κάνουν σ’ ένα κοινοβούλιο που, υποταγμένο και άβουλο, ψηφίζει χειροκροτώντας ό,τι επιτάσσουν οι κατακτητές; Για ποιο κοινοβουλευτικό έλεγχο μιλούν όταν απουσιάζουν συστηματικά από τη βουλή οι υπεύθυνοι της καταδίκης της ζωής και του ονείρου του ελληνικού λαού; Και που όταν παρουσιάζονται τους ακούνε τζάμπα αφήνοντάς τους να μυξοκλαίνε στα «παράθυρα» ότι δεν τους απαντάνε ούτε στις επερωτήσεις τους;

Και, τέλος, πώς θα στηρίξουν … «κοινοβουλευτικά» τους λαϊκούς αγώνες; Θα καλέσουν και το Στουρνάρα να κατέβει στους δρόμους στο πλάι του λαού; Θα απευθυνθούν στο φιλότιμο και τη συνείδηση των «αρχόντων» (που ξεπούλησαν και τα δυο πάμφθηνα εδώ και καιρό) να ρίχνουν λιγότερα χημικά στους διαδηλωτές; Θα εξακολουθήσουν να βγάζουν ωραίους λόγους στη βουλή κυνηγώντας ανεμόμυλους; Δεν έχουν πάρει χαμπάρι αυτό που γνωρίζει ο κάθε απλός πολίτης  ή κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν ότι αυτό το κοινοβούλιο είναι αφοπλισμένο και παραδομένο στους κατακτητές;

Θα πρέπει να γνωρίζουν ότι υπάρχει και ο τίμιος δρόμος της παραίτησης και της συμπαράταξης με τον αγωνιζόμενο λαό. Μια κίνηση που θα απογυμνώσει τους «κυβερνώντες» από τα προσχήματα της νομιμότητας. Θα πρέπει να αντιληφθούν ότι όσο παραμένουν εκεί μέσα στηρίζουν τους δωσίλογους και υπογράφουν τη νομιμοποίησή τους. Είναι συνυπεύθυνοι. Δεν θα απαντήσουν σ’ αυτό; Δεν θα ψιθυρίσουν έστω κάτι; Για να πούμε όμως και του στραβού το δίκιο …. Είναι πολλά τα λεφτά, ρε παιδί μου! Κρατικές κομματικές επιδοτήσεις από τη μια, βουλευτικές αποζημιώσεις από την άλλη …..!! Τα αφήνεις έτσι εύκολα για να παραστήσεις τον ήρωα; Αποποιούμαστε έτσι εύκολα τέτοιο πλούτο και τέτοια βολή (όχι βουλή). Βλέπεις η συνείδηση, η αξιοπρέπεια, ο αγώνας και η αντίσταση έχουν κόστος.

Ας ξαναγυρίσουμε στη διακήρυξη (κεφ. 5 πργφ. 11). Εκεί κάπου, χαμένο στην ομίχλη των λογοτεχνικών εξάρσεων περί σοσιαλισμού αναφέρεται δειλά και κάτι για κατάργηση των μνημονίων και των συνοδευτικών μέτρων. Παρ’ όλα αυτά διακηρύσσεται με κάθε ευκαιρία η ανάγκη  της παραμονής μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το ευρώ που είναι ο άγιος μονόδρομος. Κι όχι μόνο. Στο κεφ. 6 πργφ. 3 εδφ. 3 ανατρέπεται η κατάργηση των μνημονίων και ξεκαθαρίζεται με σαφήνεια : «Να επαναδιαπραγματευτούμε τις δανειακές συμβάσεις με βασικό δεδομένο ότι το ζήτημα του δημοσίου χρέους συνιστά πανευρωπαϊκό κι όχι στενά ελληνικό πρόβλημα».

Και τέλος έρχεται η αποκάλυψη της κυριαρχούσας φιλοσοφίας, στο πίσω μέρος του μυαλού τους. Λένε: «Ενδέχεται να διατυπωθούν κατά τις διαπραγματεύσεις απειλές, ίσως και εκβιασμοί περί διακοπής της χρηματοδότησης, περί εξόδου από το ευρώ…….». Ώστε λοιπόν  θεωρούν  απειλή και εκβιασμό τη διακοπή της παραπέρα χρηματοδότησης (λέγε θηλιά στο λαιμό του λαού)!!! Ώστε θεωρούν απειλή και εκβιασμό την έξοδο από το ευρώ !!!  Όταν φτάνουν να θεωρούν απειλή τη διακοπή της «δόσης» του ελληνικού λαού και την έξοδο από το ευρώ τότε ας  ξεχάσουν τις διαπραγματεύσεις, τις καταργήσεις, τις κυβερνήσεις της Αριστεράς και τους σοσιαλισμούς. Αποκαλύπτουν την ωμή διαχειριστική λογική τους που κρύβουν κάτω από αντιμνημονιακές κορόνες, που την κρίσιμη στιγμή θα σβήσουν κάτω από το βάρος της θεωρίας του «εφικτού» που θα επικαλεστούν. Όταν καταλήγουν λέγοντας ότι θεωρούν μια τέτοια προοπτική «απευκταία περίπτωση», αποκαλύπτουν το αγκίστρωμά τους στους ευρωπαϊκούς μηχανισμούς και την υποταγή τους  στις «υποχρεώσεις» έναντι των περίφημων αγορών.

Τελικά βάζουν τη σφραγίδα των επιδιώξεών τους και των στόχων τους. Δηλώνουν ότι μέσα σ’ αυτή την Ευρώπη που την αποκαλούν βαθιά αντιδημοκρατική, αυταρχική και με δυσοίωνο μέλλον, αυτοί θα παλέψουν ……«για ανατροπή της σημερινής μορφής ολοκλήρωσης της Ευρώπης, της σημερινής αρχιτεκτονικής του ευρώ».

Αντί να λένε τέτοια παραμύθια και να προσπαθούν να μας πείσουν ότι θα παλέψουν  να ημερέψουν τους λύκους και να κάνουν ιεραποστόλους τους ληστές δε θα ήταν καλλίτερα να ξεκόψουν οριστικά και αμετάκλητα απ΄ όλους αυτούς και να κοιτάξουν να ξαναφτιάξουν το σπιτάκι τους ακολουθώντας τις επιταγές του συνόλου του ελληνικού λαού χωρίς διαχωρισμούς και τα ψευτοδιλήμματα της περιβόητης μεγάλης  «Αριστεράς».

Ας μην αναρωτιούνται λοιπόν εκεί στο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ για τη στασιμότητα και τη δημοσκοπική πτώση, σε σχέση με το ποσοστό των τελευταίων εκλογών. Ας μη φορτώνουν στην …..ανωριμότητα της κοινωνίας την έξαρση του νεοναζιστικού μορφώματος. Ας αναλογιστούν που οδηγούν τον κόσμο που απογοητεύεται από τις παλινωδίες και τις αυτοαναιρέσεις τους στην προσπάθειά τους να ενταχτούν στη «νομιμότητα» της διακυβέρνησης αυτού του τόπου, καταβάλλοντας το ανάλογο τίμημα των εκπτώσεων και της στροφής προς την κατεύθυνση της αποδοχής τους από το σύστημα. Αν συνεχίσουν σ` αυτό τον ολισθηρό δρόμο θα διαπιστώσουν σύντομα ότι θα γίνουν αυτουργοί στο έγκλημα της απογοήτευσης του κόσμου, της παραίτησής του ή – ακόμα χειρότερα – της προσχώρησής του σε νεοναζιστικά μορφώματα.

Από την άλλη, ο δρόμος που στρώνουν οι κατακτητές και οι ντόπιοι συνεργάτες τους είναι ο δρόμος του διχασμού του λαού και της δημιουργίας εμφυλιοπολεμικού κλίματος, με τη θεωρία των «άκρων».

Η τακτική του ΣΥΡΙΖΑ με την εμμονή στο δόγμα της «συμπαράταξης της Αριστεράς» – κι όχι όλου του λαού, πέρα από κομματικούς διαχωρισμούς – ρίχνει νερό στο μύλο των σχεδίων των κατακτητών.

Δεν ξέρω να πω με σιγουριά αν η τακτική αυτή των «λεβέντηδων» του ΣΥΡΙΖΑ βασίζεται σε προδιαγεγραμμένο σχέδιο ή αν βασίζεται σε άγνοια και αδιαφορία. Ούτως ή άλλως όμως, η τακτική αυτή, είναι το ίδιο εγκληματική.

Κάπου εδώ θα ήθελα να ρωτήσω κάποιους εκεί στο ΣΥΡΙΖΑ που κουβαλάνε επιδεικτικά αυτό το ….ΡΙΖ.Α και σκίζουν τα ιμάτιά τους ότι διαφωνούν ΡΙΖικά με τέτοιες θέσεις και πρακτικές:  Ως πότε θα κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν πού πάει το πράγμα; Θα αντέξουν να σηκώσουν κάποια στιγμή το στίγμα του συνένοχου; Γιατί πρέπει να είναι σίγουροι ότι σύντομα θα κριθούμε όλοι μας, για όλα!

Κώστας Γιαννιώτης

Μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του Ε.Πα.Μ.

Διαβάστε περισσότερα...

Μεγάλη Νίκη Τσάβες στις Περιφερειακές Εκλογές!

ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ ΚΕΡΔΙΣΕ ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΤΟΥ ΤΣΑΒΕΣ!

Εντυπωσιακά αποτελέσματα κατέγραψαν οι υποψήφιοι του Σοσιαλιστικού Κόμματος του προέδρου Ούγκο Τσάβες στις περιφερειακές εκλογές που διεξήχθησαν την Κυριακή(16/12/12) στη Βενεζουέλα.

Το Ενωμένο Σοσιαλιστικό Κόμμα της Βενεζουέλας (PSUV) κέρδισε τουλάχιστον τέσσερις επιπλέον πολιτείες, από αυτές που κατείχε στις προηγούμενες εκλογές, σύμφωνα με το Εθνικό Εκλογικό Συμβούλιο (CNE). Μεταξύ των περιφερειών που κέρδισαν οι υποστηρικτές του Ούγκο Τσάβες, είναι και η πολιτεία Ζούλια που βρίσκεται στα βορειοδυτικά της χώρας, και είναι μια από τις πλουσιότερες και πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές χώρες.

Παρότι ο ηγέτης της αντιπολίτευσης Ενρίκε Καπρίλες επικράτησε στην επίσης σημαντική πολιτεία Μιράντα οι υποψήφιοι του PSUV επικρατούν σε συνολικά 19 περιφέρειες- πολιτείες, έναντι σε μόλις δύο που κερδίζει η αντιπολίτευση.

Το Εθνικό Εκλογικό Συμβούλιο αναμένεται να ανακοινώσει τα επίσημα αποτελέσματα, καθώς υπολείπονται οι εκτιμήσεις για άλλες δύο επαρχίες από τις 23 που έχει η Βενεζουέλα.

Οι εκλογές διεξήχθησαν, ενώ ο πρόεδρος Ούγκο Τσάβες έκανε την τέταρτη επέμβαση στην Κούβα για να αντιμετωπισθεί ο καρκίνος από τον οποίο πάσχει.

Πηγή: iskra.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Ενας ηλεκτρονικός φονιάς εξομολογείται!

 Πηγή: http://www.tovima.gr

«Ρώτησα τον διπλανό μου "μόλις σκοτώσαμε ένα μικρό παιδί;"»

Ενα κλικ εδώ, θάνατος στην άλλη άκρη του κόσμου. Η αίθουσα τηλε-διακυβέρνησης των μη επανδρωμένων βομβαρδιστικών (drones) των ΗΠΑ στο Νέο Μεξικό.

Ακούγεται σαν μια από τις γνωστές «μαύρες ιστορίες» που κυκλοφορούν στις παρέες: ένας άντρας πατάει ένα κουμπί στο Νέο Μεξικό κι ένας άλλος άνθρωπος πέφτει, δευτερόλεπτα μετά, νεκρός στην άλλη άκρη του κόσμου. Δεν είναι όμως αποκύημα φαντασίας: είναι πραγματικότητα και συνέβη σε έναν αμερικανό στρατιώτη.

Ο 27χρονος Μπράντον Μπράιαντ από τη Μοντάνα υπηρέτησε για έξι χρόνια στην Αεροπορία των ΗΠΑ (USAF), με ειδικότητα χειριστή UAV Predator, τα γνωστά μη-επανδρωμένα αεροσκάφη (drones) που πετάνε επί 24ώρους βάσεως πάνω από «ευαίσθητες» γεωπολιτικά περιοχές, όπως το Αφγανιστάν.

Κλεισμένος μέσα στα σκοτεινά κοντέινερ στο Νέο Μεξικό, απ' όπου διεξάγεται ο χειρισμός των UAV, χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από την πραγματική περιοχή επιχειρήσεων, ο Μπράιαντ πέρασε το μεγαλύτερο μέρος των έξι αυτών ετών, μεταξύ 2005-2011, βλέποντας στον υπολογιστή του ανθρώπινους στόχους που είχαν εστιάσει πάνω τους τα υπέρυθρα «μάτια» των ιπτάμενων drones -και κατόπιν, πατώντας ένα απλό κουμπί που θα σήμανε και την εξολόθρευσή τους. Επαθε νευρικό κλονισμό, παραιτήθηκε και σήμερα ζει στο πατρικό του στη Μοντάνα αγωνιζόμενος να συνέλθει με τη βοήθεια ψυχιατρικής αγωγής.

«Είδα άνδρες, γυναίκες και παιδιά να σκοτώνονται μπροστά στα μάτια μου όλο αυτό το διάστημα» ανέφερε ο Μπράιαντ σε συνέντευξη του στο γερμανικό περιοδικό Spiegel.«Ποτέ δε πίστευα ότι θα μπορούσα να σκοτώσω τόσο πολύ κόσμο. Για την ακρίβεια, πίστευα ότι δεν μπορούσα να σκοτώσω κανέναν!», εξομολογείται ενθυμούμενος την πρώτη φορά που έγινε δολοφόνος, όταν εκτόξευσε ένα βλήμα Hellfire σκοτώνοντας δύο ανυποψίαστους ανθρώπους στο Αφγανιστάν.

«Είδα δυο αντρες να πέφτουν νεκροί κι έναν άλλον, με κομμένο το ένα του πόδι, να σφαδάζει στο έδαφος, την ώρα που πίδακες αίματος έπεφταν στην άσφαλτο» λέει προσθέτοντας πως «έκλαψα στο δρόμο όταν γύριζα σπίτι εκείνη την ημέρα και πήρα τηλέφωνο να μιλήσω στη μητέρα μου. Ένιωθα αποκομμένος από την ανθρωπότητα για περισσότερο από μια εβδομάδα».

Κατατάχτηκε στην Αεροπορία τυχαία, μόλις άκουσε ότι τα δίδακτρα για φοίτηση στο Πανεπιστήμιο ήταν δωρεάν. Βγήκε πρώτος στη τάξη του και τοποθετήθηκε σε μια στρατιωτική μονάδα συλλογής πληροφοριών, μαθαίνοντας να αναλύει δεδομένα από αεροφωτογραφίες και μετεωρολογικά δεδομένα ενώ στη συνέχεια, σε ηλικία 20 ετών, αναβαθμίστηκε σε χειριστή αισθητήρων (δηλαδή Β' κυβερνήτη) που διαθέτουν τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη UAV Predator.

Μια όμως αποστολή πάνω από το Αφγανιστάν είναι καρφωμένη στο κεφάλι του και δεν θα την ξεχάσει μέχρι να πεθάνει. Στόχος ήταν ένα οίκημα σε απόσταση 10.000 χλμ. από αυτόν, στο ορεινό Αφγανιστάν, που οι ντόπιοι το χρησιμοποιούσαν ως στάνη για πρόβατα και κατσίκες.

Ο χειριστής που καθόταν δίπλα του εκτόξευσε τον πύραυλο πιέζοντας ένα κουμπί και οι επόμενες στιγμές του φάνηκαν αιώνας ολόκληρος. «Συνολικά πέρασαν 16 δευτερόλεπτα μέχρι να φτάσει το στόχο του, αλλά μου φάνηκε σαν αργή κίνηση. Μέχρι και τη τελευταία στιγμή θα μπορούσα να αστοχήσω αν ήθελα, να στρέψω αλλού τον πύραυλο», διηγείται ο 27χρονος χειριστής, συνεχίζοντας «όμως, 3 δεύτερα πριν ο πύραυλος ανατινάξει το σπίτι, ένα παιδί εμφανίστηκε στη γωνία του δρόμου. Το επόμενο πράγμα που θυμάμαι είναι μια λάμψη, το σπίτι να καταρρέει και το παιδί να εξαφανίζεται. Μου ήρθε εμετός. Ρώτησα τον διπλανό μου: «μόλις σκοτώσαμε ένα μικρό παιδί;» για να πάρω απάντηση, από τα μικρόφωνα, από κάποιον ανώτερο στρατιωτικό «όχι, αυτό που σκοτώσατε ήταν ένας σκύλος». «Ένας σκύλος σε δυο πόδια;», αναρωτήθηκα».

Έπειτα από την αποστολή αυτή, ο Μπράιαντ αποξενώθηκε πλήρως από φίλους, οικογένεια, ακόμη και την κοπέλα του και υπέφερε από συστηματική έλλειψη ύπνου βρίσκοντας διέξοδο στη γυμναστική. Μέχρι που μια μέρα, εν ώρα υπηρεσίας, άρχισε να φτύνει κυριολεκτικά αίμα πάνω στα μόνιτορ, κατέρρευσε σωματικά και μεταφέρθηκε επειγόντως σε στρατιωτικό νοσοκομείο. Μπορεί να μην είχε ρίξει ούτε μία σφαίρα αλλά η διάγνωση των στρατιωτικών γιατρών ήταν σαφής: διαταραχή μετα-τραυματικού στρες μάχης.

Λίγο μετά κατάλαβε ότι δεν θα μπορούσε να συνεχίσει αυτό που κάνει με αποτέλεσμα τελικά να παραιτηθεί από την Αεροπορία και να επιστρέψει στον τόπο καταγωγής του προσπαθώντας να ξεχάσει τι έζησε για έξι χρόνια. Και θυμάται τη στιγμή που αποφάσισε να τα αφήσει όλα πίσω του και να αρχίσει μια καινούργια ζωή: «Ηταν η μέρα που έπρεπε να πάω και να υπογράψω την επόμενη σύμβαση εργασίας μου. Δεν μπόρεσα να το κάνω. Ήταν η μέρα που, μπαίνοντας στο θάλαμο επιχειρήσεων, έπιασα τον εαυτό μου να ρωτάει τους συνάδελφους μου «μάγκες, ποιους γαμ... θα σκοτώσουμε σήμερα;»».

Η ψυχική του υγεία δεν έχει αποκατασταθεί. Καθημερινά παλεύει, με τη βοήθεια ειδικών, για να διαχειριστεί τις ενοχές και την αδυναμία του να αναγνωρίσει ελαφρυντικά στον εαυτό του για την εξ αποστάσεως φονική εργασία που έκανε επί έξι ολόκληρα χρόνια.  

Διαβάστε περισσότερα...

Δελτίο Τύπου της Π.Γ του Ε.Πα.Μ. για ΕΥΔΑΠ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Την Πέμπτη 20 Δεκ. 2012 ο ΓΓ του Ε.Πα.Μ. Δημήτρης Καζάκης και 4μελής αντιπροσωπεία της ΠΓ του Ε.Πα.Μ.,  συναντήθηκαν με το ΔΣ της Ομοσπονδίας των εργαζομένων της ΕΥΔΑΠ στα γραφεία της Εταιρείας, ύστερα από πρόσκληση του συνδικαλιστικού οργάνου.

Η αντιπροσωπεία του Ε.Πα.Μ. είχε την ευκαιρία να ενημερωθεί σε βάθος για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι  εξ’ αιτίας της οικονομικής κρίσης. Ιδιαίτερα όμως η ενημέρωση του ΔΣ της Ομοσπονδίας επικεντρώθηκε στην προοπτική του ξεπουλήματος της εταιρείας  που έχει δρομολογήσει η κυβέρνηση σε ξένα ιδιωτικά συμφέροντα.

Οι συνδικαλιστές του υπόψη οργάνου αναφέρθηκαν σε ξεπούλημα, αφού είναι  εντυπωσιακό το γεγονός ότι, το αντίτιμο της κατ΄ επίφαση πώλησης της εταιρείας, έχει προσδιοριστεί στη χρηματιστηριακή αξία της, που ανέρχεται σήμερα στα 250-300 εκ. ευρώ, όταν η αποτίμηση της περιουσίας της  ξεπερνάει τα 2,5 δις εκ. ευρώ και όταν οι απαιτήσεις της εταιρείας μόνο από το δημόσιο, ανέρχονται στα 850 εκ. Με λίγα λόγια δηλαδή και όπως φαίνεται με την πρώτη ματιά στους αριθμούς, το κράτος χαρίζει στον επίδοξο ιδιώτη αγοραστή 500 εκ. ευρώ,  από την πρώτη  κιόλας μέρα της πώλησης!

Το θέμα όμως της πώλησης της ΕΥΔΑΠ,  δεν σταματάει  μόνο στο "πλιάτσικο" που θα επιχειρηθεί αφού είναι πολύ πιο σοβαρός ο αντίκτυπος  που θα προκληθεί στην ίδια την κοινωνία από την πώληση του φυσικού αγαθού του νερού, τόσο ως προς την ποιότητα, όσο και ως προς  την τιμή του. Είναι σίγουρο ότι η κοινωνία θα πει το νερό - νεράκι, όπως έχει αποδείξει η διεθνής πρακτική!

Στην προοπτική αυτή οι εργαζόμενοι, όπως ξεκάθαρα δηλώθηκε, είναι αποφασισμένοι  να δώσουν τον αγώνα τους, για να προστατέψουν το δημόσιο και τον κοινωνικό χαραχτήρα της επιχείρησης  καταγγέλλοντας τις κυβερνητικές μεθοδεύσεις, ενημερώνοντας το Λαό και αντιδρώντας δυναμικά όπου απαιτηθεί.  Στην κατεύθυνση αυτή ζήτησαν τη συμπαράσταση του Ε.Πα.Μ..

Από την πλευρά του Ε.Πα.Μ. δηλώθηκε  το προφανές της συμπαράταξής με τους εργαζόμενους της ΕΥΔΑΠ και την πλειοψηφία του Λαού για να διατηρηθεί ο δημόσιος και κοινωνικός ρόλος όλων των εταιρειών κοινής ωφέλειας. Όμως σε κάθε περίπτωση το λόγο έχουν πρώτοι  από όλους οι εργαζόμενοι  της εταιρείας, που θα πρέπει οι ίδιοι να αποφασίσουν «μέχρι που είναι διατεθειμένοι να φτάσουν την αντίδρασή τους». 

Για το  Ε.Πα.Μ. η πλέον ενδεδειγμένη αντίδραση που θα φέρει αποφασιστικό κτύπημα στα σχέδια των κυβερνώντων, την οποία και υποστηρίζει, είναι στο να μπορέσουν οι εργαζόμενοι, να πάρουν την επιχείρηση στα χέρια τους και να τη λειτουργήσουν προς όφελος του κοινωνικού συνόλου, μέσα από μια πολιτική απεργία διαρκείας. Σε αυτήν την περίπτωση είναι βέβαιο ότι θα έχουν μαζί τους όλους τους Έλληνες.

Μετά το πέρας αυτής  της ενημερωτικής συνάντησης που κράτησε 1 ώρα, ο ΓΓ του Ε.Πα.Μ. Δημήτρης Καζάκης μίλησε σε συγκέντρωση του προσωπικού της ΕΥΔΑΠ.

Αθήνα 22 Δεκέμβρη 2012

Η Πολιτική Γραμματεία του Ε.Πα.Μ.

Διαβάστε περισσότερα...

Αν χρειαστεί ακόμα και με τα όπλα....

Διαβάστε περισσότερα...

SOS! Η ΔΟΣΗ ΔΙΔΕΤΑΙ ΜΕ ΚΑΤΑΛΥΣΗ ΚΑΘΕ ΙΧΝΟΥΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ!

Πηγή: http://www.iskra.gr

ΜΕ ΠΡΑΞΗ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ (ΕΚΤΡΟΠΗ!) Η ΝΕΑ ΔΑΝΕΙΑΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΤΩΝ ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΑΠΕΙΝΩΤΙΚΩΝ ΟΡΩΝ!

ΣΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΕΛΕΟΣ ΤΗΣ ΤΡΟΪΚΑΣ Ο,ΤΙ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ!

Άθλια και επαίσχυντη πράξη νομοθετικού περιεχόμενου 96 σελίδων δημοσιεύθηκε στις 12/12/2012 στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, η οποία φέρει την υπογραφή, εκτός του Α. Σαμαρά και του Κάρολου Παπούλια!

Περιλαμβάνει όλες τις απαράδεκτες και ταπεινωτικές τροποποιήσεις που έγιναν στις δανειακές συμβάσεις του ελληνικού κράτους. Μεταξύ άλλων προβλέπει ομόλογα τιτλοποίησης περιουσιακών στοιχείων ως μέσο απαλλαγής από την καταβολή δόσεων, ενώ μόνο με πιστοποιητικό συμμόρφωσης θα μπορεί να γίνεται η εκταμίευση κάθε δόσης επαναγοράς χρέους.

Στη σύμβαση τροποποίησης της κυρίας σύμβασης χρηματοδοτικής διευκόλυνσης, ορίζεται μεταξύ άλλων ότι:

-Για να εκταμιεύεται κάθε ποσό που θα καλύπτει εθνικές ανάγκες, σύμφωνα με την Πράξη θα πρέπει να προηγείται αίτημα χρηματοδότησης να συνοδεύεται από «πιστοποιητικό συμμόρφωσης».

Το πιστοποιητικό συμμόρφωσης θα δίδεται από το νομικό σύμβουλο του κράτους και το υπουργείο Οικονομικών στο «επιτηρητή» της δόσης, το EFSF. Η Ελλάδα θα υποχρεούται μάλιστα να ενημερώνει μάλιστα το EFSF εάν ανάμεσα στην ημερομήνια κατάθεσης του πιστοποιητικού και της αίτησης, έχει αλλάξει κάτι που θα καθιστούσε ανακριβές το πιστοποιητικό.

-Για να αποφανθεί το EFSF, θα πρέπει πρώτα να λάβει γνωμοδοτήσεις από τις και άλλες 

συνεργαζόμενες δικηγορικές εταιρείες Cleary, Gottlieb Steen & Hamilton, για το κατά πόσο η Ελλάδα συμμορφώνεται με τους όρους εκταμίευσης.

-Η Ελλάδα μπορεί να προτείνει στο EFSF την απαλλαγή της για την αποπληρωμή μέρους ή ολόκληρης της δόσης για την επαναγορά χρέους με την παράδοση ομολόγων τιτλοποίησης, εάν προσδοκά να λάβει έσοδα από την ιδιωτικοποίηση που υπερβαίνουν τον αναμενόμενο στόχο ιδιωτικοποιήσεων του μεσοπρόθεσμου.

-Ως ομόλογα τιτλοποίησης ορίζονται τα ομόλογα που θα εκδίδουν εταιρείες ειδικού σκοπού που συστάθηκαν για λογαριασμό της Ελλάδας ή του ΤΑΙΠΕΔ, ή ποιας οντότητας το διαδεχθεί στο μέλλον, και θα έχουν μετοχές στις εταιρείες και άλλα περιουσιακά στοιχεία, ακόμη και οικόπεδα,δικαιώματα αποθήκευσης φυσικού αερίου, οικονομικά δικαιώματα, δικαιώματα ψήφου κλπ.

-Αναγράφεται ρητά το ενδεχόμενο λήψης και νέων πρωτοβουλιών για τη βιωσιμότητα του χρέους, υπό την προϋπόθεση όμως ότι η Ελλάδα θα εφαρμόσει τα μέτρα που έχουν συμφωνηθεί.

-Η δόση επαναγοράς του χρέους θα έχει εκταμιεύσεις διάρκειας έως 30 ετών, και θα μπορεί να εκταμιευθεί με τη μορφή χρεωστικών τίτλων (του ΤΧΣ) ή τοις μετρητοίς.

-Εφαρμοσμένο δίκαιο είναι το αγγλικό.

- Η Ελλάδα, η Τράπεζα της Ελλάδος και το ΤΧΣ παραιτούνται απαρέγκλιτα και ανεπιφύλακτα από κάθε δικαίωμα ασυλίας που ήδη έχουν ή μπορεί να δικαιούνται σε σχέση με τους ίδιους και τα περιουσιακά τους στοιχεία έναντι δικαστικών ενεργειών σχετικά με την παρούσα σύμβαση τροποποίησης, συμπεριλαμβανομένων ενδεικτικά, κάθε δικαιώματος ασυλίας έναντι άσκησης αγωγής, έκδοσης δικαστικής απόδοσης ή άλλης διάταξης, κατάσχεσης, εκτέλεσης ή ασφαλιστικού μέτρου και έναντι κάθε εκτέλεσης ή αναγκαστικού μέτρου σε βάρος των περιουσιακών τους στοιχείων, στο μέτρο που τα παραπάνω δεν απαγορεύονται από αναγκαστικό νόμο.

ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΚΑΤΑΣΧΕΣΗΣ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ ΣΤΗΝ ΤΡΟΙΚΑ!

Δικαίωμα κατάσχεσης κάθε εθνικού περιουσιακού στοιχείου της χώρας, χωρίς εξαιρέσεις, αποκτά η Τρόικα βάσει της δανειακής σύμβασης, όπως δημοσιεύτηκε την Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου στο Φύλλο Εφημερίδας Κυβερνήσεως, με αριθμό 240, ως Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου.

Στο κείμενο αναφέρεται ρητά, ότι δεν εξαιρείται κανένα απολύτως περιουσιακό στοιχείο από την κατάσχεση σε περίπτωση που η χώρα δεν εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της.

Συγκεκριμένα, στο κεφάλαιο 4 με τίτλο: Εφαρμοστέο Δίκαιο και Δικαιοδοσία, στην παράγραφο 4.4 αναφέρεται:

«Το Δικαιούχο Κράτος Μέλος (Ελλάδα), η Τράπεζα της Ελλάδος και το Ελληνικό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας παραιτούνται με την παρούσα αμετάκλητα και ανεπιφύλακτα από κάθε δικαίωμα ασυλίας που ήδη έχουν ή μπορεί να δικαιούνται σε σχέση με τους ίδιους και τα περιουσιακά τους στοιχεία έναντι δικαστικών ενεργειών σχετικά με την παρούσα Σύμβαση Τροποποίησης, συμπεριλαμβανομένων ενδεικτικά, από κάθε δικαίωμα ασυλίας έναντι άσκησης αγωγής, έκδοσης δικαστικής απόφαση ή άλλης διάταξης, κατάσχεσης, εκτέλεσης ή ασφαλιστικού μέτρου και έναντι κάθε εκτέλεσης ή αναγκαστικού μέτρου σε βάρος των περιουσιακών τους στοιχείων στο μέτρο που τα ανωτέρω δεν απαγορεύονται από αναγκαστικό νόμο».

ΤΑ «ΨΙΛΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ» ΠΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΥΝ ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ ΔΑΝΕΙΑΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΛΗΨΗ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟ ΣΤΗΡΙΞΗΣ (EFSF), ΚΡΥΒΟΥΝ ΤΑΠΕΙΝΩΤΙΚΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΕΠΟΠΤΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ

Επί της ουσίας οι τμηματικές αποδεσμεύσεις στο πρώτο τρίμηνο του έτους θα περάσουν από... χίλια κύματα.

Μεταξύ άλλων θα πρέπει να προηγείται αίτημα χρηματοδότησης, το οποίο μάλιστα θα πρέπει να συνοδεύεται από «πιστοποιητικό συμμόρφωσης» και ο EFSF να λαμβάνει γνωμοδοτήσεις και από τις συνεργαζόμενες δικηγορικές εταιρείες (Cleary, Gottlieb Steen & Hamilton), να τιτλοποιούνται και να αποδίδονται στον EFSF τα επιπλέον των στόχων έσοδα από ιδιωτικοποιήσεις, ενώ η μετακύλιση των τόκων θα γίνεται μόνο εάν η ελληνική κυβέρνηση εφαρμόζει πιστά τα συμφωνηθέντα.

Επιπλέον η εμπλοκή της τρόικας δεν θα είναι «διακριτική» μεταξύ των προγραμματισμένων τριμηνιαίων ελέγχων.

Όρος

Για να γίνουν οι εκταμιεύσεις των 14,8 δισ. ευρώ από την Ευρωζώνη και των 3,4 δισ. ευρώ από το ΔΝΤ κατά το πρώτο τρίμηνο του 2013, θα ελέγχεται σε μηνιαία βάση αν το οικονομικό επιτελείο έχει υλοποιήσει τις δράσεις που έχουν συμφωνηθεί. Η πρώτη βασική υποχρέωση είναι η ψήφιση του φορολογικού. Μόνο αν έχει υπερψηφιστεί εντός του Ιανουαρίου θα εκταμιευθούν και τα 9,2 δισ. ευρώ τον επόμενο μήνα.

Πιο αναλυτικά, στην τροποποιημένη δανειακή σύμβαση με τον EFSF περιλαμβάνεταιη υποχρέωση έκδοσης «πιστοποιητικού συμμόρφωσης», το οποίο θα αποστέλλει ο νομικός σύμβουλος του κράτους στον EFSF δηλώνοντας ότι ικανοποιούνται οι όροι που έχει θέσει το Ταμείο για την εκταμίευση κεφαλαίων προς την Ελλάδα.

Σύμφωνα με τη σύμβαση, αιτήματα εκταμιεύσεων θα πρέπει να συνοδεύονται από «πιστοποιητικό συμμόρφωσης» από τον νομικό σύμβουλο του κράτους στο υπουργείο Οικονομικών και αυτό να μεταβιβάζεται στον EFSF. Μάλιστα η Ελλάδα θα υποχρεούται να ενημερώνει τον EFSF εάν μεταξύ της ημερομηνίας του πιστοποιητικού και της ημερομηνίας εκταμίευσης θα έχει προκύψει κάποια αλλαγή που θα καθιστά ανακριβή οτιδήποτε περιέχεται στο πιστοποιητικό. Επισημαίνεται επίσης στη σύμβαση ότι το Ταμείο θα πρέπει να έχει λάβει γνωμοδοτήσεις από τις Cleary, Gottlieb Steen & Hamilton ή και τις συνεργαζόμενες με αυτές δικηγορικές εταιρείες σχετικά με τη συμμόρφωση της Ελλάδας με τουςεφαρμοστέους όρους και προϋποθέσεις των δανείων και των ομολόγων.

Υποχρέωση

Όσον αφορά στα έσοδα του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων, προβλέπεται ότι οι επιπλέον εισπράξεις από τον ετήσιο στόχο των αποκρατικοποιήσεων θα τιτλοποιούνται και με τη μορφή ειδικού ομολόγου θα αποδίδονται στον μηχανισμό, προκειμένου να αποπληρώνεται μέρος των 11,3 δισ. ευρώ τα οποία θα διατεθούν για την επαναγορά χρέους.

Πάντως, όπως προκύπτει από τη σύμβαση, ο EFSF διατηρεί από την πλευρά του το δικαίωμα να μην κάνει αποδεκτά αυτά τα ομόλογα.

Επίσης, προβλέπεται ότι από την 1η Ιανουαρίου 2017 και μετά η Ελλάδα θα καταβάλλει επιπλέον τόκους 2% στον EFSF για το δάνειο των 11,3 δισ. ευρώ.

Διαβάστε περισσότερα...